۵ باس سرسخت دنیای Devil May Cry که دست کمی از غول‌های سری سولز نداشتند
زمانی که اصلا سری سولزی وجود نداشت، این Devil May Cry ها بودند که با باس‌های سرسخت‌شان اشک گیمرها را در می‌آوردند. اتفاقا اگر به باس‌های این سری بازی‌ها نگاه کنید، به خوبی متوجه می‌شوید ...
زمانی که اصلا سری سولزی وجود نداشت، این Devil May Cry ها بودند که با باس‌های سرسخت‌شان اشک گیمرها را در می‌آوردند. اتفاقا اگر به باس‌های این سری بازی‌ها نگاه کنید، به خوبی متوجه می‌شوید که میازاکی و تیمش چقدر از آن‌ها برای طراحی دشمنان آثار خود الهام گرفته‌اند. برای همین در این مقاله سراغ ۵ باس سرسخت سری Devil May Cry رفتم که نمونه امروزی‌شان را فقط در سری سولز می‌توانید پیدا کنید. با ویجیاتو همراه باشید.
5) Angelo Credo - Devil May Cry 4
آنجلو کریدو از آن دست باس‌هایی است که نمونه‌اش را زیاد در سری سولز دیده‌ایم. مبارزه با آنجلو کریدو، حماسی، سخت و طاقت فرسا بود. چراکه حفظ کردن الگوی رفتاری و همچنین بلاک کردن ضرباتش عملا کار ساده‌ای نبود و اگر یک لحظه در مقابلش غفلت می‌کردید، چنان ضربات مهلکی به نوار سلامتی‌تان می‌زد تا همه امیدتان برای ادامه دادن مبارزه را از دست بدهید.
4) Dante - Devil May Cry 4
درست است که همه ما دانته را دوست داریم و عاشق کاراکتر جذابش هستیم اما در بخش ابتدایی Devil May Cry 4، دانته واقعا روی اعصاب بود و باید او را کمی سر جایش می‌نشاندیم. البته انجام دادن این کار به هیچ وجه ساده نبود. تیم سازنده چنان هوش مصنوعی بی‌نظیری برای دانته طراحی کرده بود تا هیچکس در رویارویی با او ذره‌ای احساس راحتی نکند. دانته عملا تک تک رفتارهای شما را تکرار میکرد و پاسخ شلیک‌هایتان را با گلوله و جواب ضربات شمشیرتان را با ربلیون برنده‌اش می‌داد. حال حساب کنید مبارزه با کسی که تک تک حرکات شما را کپی می‌کند چقدر است.
3) Arkham - Devil May Cry 3
وقتی قرار باشد دانته و ورجیل با هم یک باس را شکست دهند، دیگر باید خودتان بفهمید که مبازره با آن باس چقدر سخت است. مبارزه با آرکام واقعا یک عذاب الهی بود و ضرباتش به قدری وحشتناک بودند که به خاطرشان خیلی‌های پایان‌بندی جذاب Devil May Cry 3 را ندیدند. آرکام باس جان سختی بود که بسیاری از کمبوهای سنگین دانته نیز فقط بخش کمی از جان نسبتا زیادش کم می‌کردند. علاوه بر این، آرکام چه از دور و چه از نزدیک می‌توانست تک تک ضربات سنگینش را بدون هیچ خطایی به جان دانته بزند و به میزان قابل توجهی از نوار سلامتی او کم کند. اما باز با همه این‌ها می‌شد کنار آمد. چیزی که قابل کنار آمدن نبود، مربوط به زمانی می‌شد که آرکام خودش را مخفی میکرد و ارتشی از زالو را به جان گیمر می‌انداخت. این جا بود که دقیقا خیلی‌ها زیر بار فشار کم می‌آوردند و ترجیح می‌دادند که بیخیال تمام کردن بازی شوند.
2) Mundus - Devil May Cry
ماندس از آن باس‌های غول پیکر و چند مرحله‌ای بود که واقعا باید چندین بار با او مبارزه می‌کردید تا تمام حرکاتش را حفظ می‌شدید. چراکه ماندس به شدت بدقلق بود و عملا نمی‌شد از تمام ضرباتش را جاخالی داد. برای همین باید حسابی حوصله به خرج می‌دادید و بدون هیچ عجله‌ای او را در چند فاز مختلف شکست می‌دادید. ماندس از آن باس‌هایی بود که اصلا نباید از مردن در مقابلش ناراحت می‌شدید. چراکه اگر جلوی او آزمون و خطا نمی‌کردید، عملا هیچ وقت قادر به تمام کردن بازی نبودید.
1) Vergil - Devil May Cry 3
اگر فکر می‌کنید که مبارزه با ورجیل در قسمت پنجم سخت بود، پس احتما با او در Devil May Cry 3 رو در رو نشده‌اید. ورجیل به شدت سریع بود و ضرباتش بسیار پر قدرت. تقریبا یک کمبوی معمولی ورجیل می‌توانست حداقل یک سوم از جان دانته کم کند. حال حساب کنید که کمبوهای سنگینش چقدر جان می‌کردند. بنابراین، باید با آرامش تمام به مصاف ورجیل می‌رفتید و سعی می‌کردید با حفظ فاصله از او، نقطه ضعف‌هایش را پیدا کنید. با این حال، ورجیل هم باهوش‌تر از این حرف‌ها بود و برخی اوقات از نقاطی به شما ضربه می‌زد که اصلا انتظارش را نداشتید.
خب این هم از لیست سرسخت‌ترین باس های سری Devil May Cry. نظرتان در موردشان چیست؟ حتما در مورد بلاهایی که این باس‌ها سرتان آورده‌اند برایم بنویسید.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
سلام
من تو بچگی devil may cry 3 بازی میکردم و بازی رو ۱۰۰% تموم کردم، این بازی واقعا بازی معرکه ایه، شکست دادن باس ها در حالت های آسان، متوسط و سخت کار چندان دشواری نیست. اما حالت های very hard و مخصوصاً dante must die کار هر کسی نیست.
در کل بازی های قدیمی با اینکه گرافیکی نیستن اما فوق العاده ان و پیشنهاد میکنم اگر بازی نکردین حتما بازی کنید.
ورجیل تو 5 زیاد سخت نبود. شاید من رو ایزی بازی کردم
ورجیل اصن عذاب بود
خیلی مخلصم.
ویرجیل تو5هم سخت بود بنظرم
آره تو ۵ هم خیلی سخت بود زدنش.
هیچ کدوم مثل دانته تو DMC 4 منو اذیت نکرد . عذابی بودا .
واقعا عذاب بود.
عالی بود
مخلصم برادر.
دویل می کرای از سری بازی های مورد علاقه منه و حسابی موقع بازی کردنش لذت میبرم، مخصوصا وقتی کاراکتر قابل بازیم دانته باشه?
و تو قسمت سومش آرکام واقعا پدر منو درآورد? خیلی رو اعصاب بود
ولی عوضش مبارزه با ویرجیل در عین چالش بر انگیزیش واقعا روح منو تازه میکرد.
مرسی از مقالاتتون?
خیلی چاکریم.
مثل همیشه عالی جناب فرشین.
من میخوام برم سمت نسخه پنجم بنظرتون چجوری من خیلی بک هند باز نیستم ولی از این خوشم میاد بنظرتون باس فایتاش خوبن یا میرن رو اعصاب؟منظورم راحتی سختی نیست ها یعنی اون لذت باس کشتن رو بهت میده این بازی مثل سکیرو؟؟
سکیرو رو بازی نکردم ولی به نظرم بازی خوبی بود اگه تونستی یه دور امتحانش کن. باس هاشم بد نبودن. بازی خوبیه ارزش یه دور امتحانو داره.
ممنون حتمن ارزش امتحان داره چون من بازی نکردم گفتم شاید ارتباط باهاش سخت باشه.
باس فایتاش به لحاظ کارگردانی و شخصیت پردازی خیلی قوی نیستند ولی در کل کشتنشون لذت بخشه.نکته بعدی اینه که بر خلاف بازی های میازاکی،مبارزات بازی اکثرا بر روی سرعت و زدن درست کمبو ها تمرکز دارند(البته گاهی هم مثل مبارزه با ورجیل تاکتیک محور میشوند)در کل در سری dmc مبارزات ساده تر از سولز بورن ها هست چون که با هر باخت ضعیفتر نمیشی و در درجات سختی آغازین باید چند ضربه بخوری تا کشته بشی.
خیلی ممنون
حقیقتش به عنوان نظر شخصیم برو سمتش چون بنظرم داستان خوبی داره اما اگه برای کشتن باس ها میخوای بری سمتش زیاد راضیت نمیکنه یعنی نه اینکه بد باشن نه خیلی سریع حرکات و ضرباتشون رو متوجه میشی اما چندتا باس هم هست که واقعا اعصابت رو خورد میکنن که بعد از کشتنشون یه نفس راحتی میکشی
خیلی ممنون از راهنماییتون
منم پیشنهاد میکنم بازی کن چونکه داستانش خوبه باس های جالبی داره مخصوصا ورجیل
نسخه پنجم عالیه . توی بازی کردنش شک نکن . باس هاشم خیلی عالین .
البته بعضی مبارزات مثل ورجیل و یوریزن بیش از حد تکرار میشن که جز نقاط ضعفه.
خیلی مخلصم. ببین اوکیه. اونقدرها بازی‌های سختی نیستن که نتونی تمومشون کنی. برو یه تستی بزن.
یک مقاله عالی دیگر
خیلی چاکریم.
خسته نباشی نیما جان مقاله هات همیشه بی نظیرن. این ورجیل خداییش هم باس خیلی سختی بود از یه طرف دیگه باس خیلی خفن جذابی بود مثل این باس ها نیست که نچسب هستن خیلی خفن بود ورجیل
عزیز دلی برادر
تو کارگردانی و شخصیت پردازی باس فایت ها،devil may cry هنوز 3 هیچ از god عقبه.شاید تنها باسی که واقعا تو زمینه کارگردانی-نه شخصیت پردازی-میتونست با god رقابت کنه،مانداس و گریفین داخل نسخه اوله.
عالی نیما جان بیخیال بازی شدم
مخلصم برادر. نه بیخیال نشو. اونقدرها هم حالا سخت نیستن :))))