ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از ویجیاتو انتخاب کنید.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
اصلا راضی نیستم
واقعا راضی‌ام
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر ویجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

بررسی بازی Bubsy Paws on Fire – بدو بابزی بدو!

انتشار در ۸ مهر ۱۳۹۸
آرش پارساپور
نوشته شده توسط آرش پارساپور | ۸ مهر ۱۳۹۸ | ۲۲:۰۰
آرش پارساپور
آرش پارساپور

منتشر‌ شده در 5 سال قبل
اشتراک گذاری:

پیش از آنکه کرس بندیکوت و رچت و... جزو سلاطین بازی‌های پلتفرمر شوند، کاراکترهای دیگری نظیر سونیک و ماریو در این سبک جولان می‌دادند. عرضه و موفقیت سونیک باعث شده بود که بسیاری از تیم‌های بازیسازی دلشان یک بازی با همان حال و هوا بخواهد و عناوینی چون تاینی تون و عصر حجر و پسر جزیره و غیره حاصل همین رویاها بود. بابزی نیز یکی از همین کاراکترها بود که هیچ‌گاه نتوانست به آن موفقیت عظیم دست پیدا کند اما خوشبختانه هنوز بعد از گذشت بیش از ۲۵ سال زنده است.
بررسی بازی Bubsy Paws on Fire
امتیاز متاکریتیک: 63 امتیاز
امتیاز دهید:
  • عالی
  • خوب
  • متوسط
  • خوب نیست!
  • ضعیف!
میانگین امتیاز کاربران 6.5
در دسترس برای:
بیشتر
ناشر بازی: Accolade
سازنده بازی: چویس پروویژنز
بابزی اولین بار در سال ۱۹۹۳ در عنوان Bubsy in Claws Encounters of the Furred Kind معرفی شد و تاکنون در شش بازی نقش‌آفرینی کرده است. سبک این بازی‌ها همان سکوبازی یا پلتفرمر خودمان بود و داستانی که روایت می‌کرد حکایت زندگی بابزی و دوستانش بود، یک زندگی ساده و شیرین که با ورود موجودات فضایی ناگهان به هم می‌خورد.

بابزی یک کاراکتر مغرور و خودشیفته است که تصور می‌کند تمام دوستانش و کل جمعیت کره زمین نیازمند او هستند. غرور کاذب بابزی و از خودشیفتگی بیش از حد او باعث شد که بابزی در بین انبوه کاراکترهای حاضر در بازی‌های سبک سکوبازی یک هویت خاص پیدا کند.

مضمون داستان بابزی و گره زدن موجودات فضایی به آن باعث شده بود که داستان بامزه بازی نیز به یاد گیمرها باقی بماند. Oinker P. Hamm دشمن شماره یک بابزی در این فرنچایز به شمار می‌رود و در بازی Bubsy Paws on Fire بار دیگر شاهد بازگشت او هستیم.

او با وجود شکست‌های سختی که پیش‌تر از بابزی و رفقایش خورده بار دیگر برگشته تا به قول خودش تلافی کند و این بار می‌خواهد برای همیشه پدر بابزی را در بیاورد. بابزی هم با یک سری سخنرانی خودشیفته‌پرورانه دعوت به مبارزه این موجود کهیر فضایی را قبول می‌کند و به همراه دو تن از دوستانش برای نبرد با اوینکر عازم می‌شوند.

اوینکر که در قسمت دوم دشمن شماره یک بابزی بود، مکانی تفریحی به نام Amazootorium برای خود ساخته و در آن حیوانات مختلف از سراسر جهان را زندانی کرده و آنها را به معرض نمایش می‌گذارد. حیوان‌آزاری اوینکر به مذاق بابزی خوش نمی‌‌آید و او را وادار می‌کند تا به فضا رفته و با گشتن در دنیاهای مختلف، حیوانات اسیر شده را از چنگال این موجود فضایی رهایی بخشد.

بازی Bubsy Paws on Fire از کاراکترهای دومین عنوان این فرنچایز بیش از حد الهام گرفته و این موضوع دلیل خاصی دارد، بابزی تقریبا بعد از عرضه دومین نسخه از سری خود، در یک سراشیبی سقوط قرار گرفت و به سختی توانست در عناوین بعدی خود به جایگاه اولیه‌اش بازگردد. با وجود سه‌بعدی شدن بابزی در چهارمین بازی (با عنوان فرعی Furbitten Planet که برای کنسول پلی استیشن ۱ عرضه شده بود) این محبوبیت افول بیشتری یافت تا اینکه بالاخره با بازگشتی نسبتا شکوهمند به نام Bubsy: The Woolies Strike Back در سالهای گذشته، این روباه (شغال؟ هنوز دقیق نمی‌دانم بابزی چه حیوانی است!) توانست دوباره احیا شود.

Bubsy Paws on Fire برای طرفداران این سری سورپرایزهای نابی دارد، گذشته از بازگشت آنتاگونیست محبوب قسمت دوم بازی یعنی همان Oinker P. Hamm، کاراکترهایی از بازی‌های گذشته این سری نیز در طی بازی حضور دارند و از آن مهم‌تر، چند تن از شخصیت‌ منفی‌های عناوین گذشته که بابزی آنها را شکست داده حالا به عنوان متحد کنار او هستند. در این بین تیم بازیسازی حتی از تک قسمت انیمیشنی What Could Possibly Go Wrong غافل نمانده‌اند و برخی از کاراکترهای این اپیزود را در بازی گنجانده‌اند (این اپیزود قرار بود سرآغاز یک سریال انیمیشنی برای فرنچایز بابزی در سال ۱۹۹۳ باشد که البته هیچ‌گاه این امر محقق نشد و اپیزود در حد یک پایلوت اولیه باقی ‌ماند.)

وجود این شخصیت‌های آشنا طرفداران را به وجد می‌آورد اما برای تازه‌واردین که احتمالا تعداد آنها در ایران بیشتر از طرفداران باشد بازی چه چیزی در چنته دارد؟ مهم‌ترین تغییری که بازی Bubsy Paws on Fire نسبت به عناوین گذشته خود کرده در ژانر بازی است. بازی این بار به جای یک عنوان پلتفرمر تبدیل به یک اثر دوبعدی ساید اسکرول شده و بیشتر به یک بازی موبایل شباهت پیدا کرده تا یک بازی کنسولی.

Bubsy Paws on Fire سه شخصیت قابل کنترل دارد که همه آن‌ها با شروع هر مرحله در حال دویدن هستند و گیمر باید آنها را در مراحل کنترل کند تا به سلامت به پایان برسند. اتوماتیک رانر بودن بازی نکته جدیدی است که در این بازی به دنیای شاد بابزی اضافه شده و دیگر خبری از سکوبازی و با حوصله به اینور آنور مراحل سرک کشیدن نیست. حالا سرعت بازی به شدت بالا رفته و یک غفلت ساده می‌تواند تمام تلاش گیمر را به باد دهد.

در واقع به نظر می‌آید سازندگان Bubsy Paws on Fire با الهام‌گیری از سری موفق ریمن دست به ساخت این بازی زده‌اند. سری ریمن نیز (که عمری مشابه با بابزی خودمان دارد) بعد از سالیان سال افول محبوبیت با یکی دو عنوان سال‌های اخیر خود توانست به موفقیتی بی حد و حصر دست یابد و پس از آن روی این موفقیت با عرضه عناوینی جانبی همچون نسخه‌های موبایلی موج‌سواری کند. نسخه‌های موبایلی ریمن تا حد زیادی همان سبک و سیاقی را دارند که Bubsy Paws on Fire دنباله‌شان را گرفته، با این تفاوت که در جدیدترین عنوان بابزی، یک سری نقاط ضعف پر رنگ وجود دارد که نکات مثبت را تا حد زیادی می‌پوشاند.

قبل از آنکه به سراغ این نقاط ضعف بروم بگذارید بگویم که بابزی جدید خوبی‌اش این است که سه کاراکتر قابل بازی با ویژگی‌های مختلف در خورجین دارد و همین موضوع باعث شده که در گشت و گذار ۲۷ مرحله بازی (سه جهان که هر یک شامل نه مرحله هستند) شما در واقع با ۸۱ مرحله روبرو باشید! تمامی مراحل برای هر کاراکتر بسته به ویژگی‌های گیم‌پلی او، دوباره طراحی شده و شما هر یک از این مراحل را می‌توانید سه بار و به طرق مختلف طی کنید.

جدای از این مورد باید گفت که گرافیک بازی مرا به شدت یاد عنوان Giana Sisters انداخت و از آنسو گیم‌پلی بازی نیز بسیار وامدار عنوانی چون Runner 3 است. اساسا سری Runner چالشی جدید را میان گیمرها در بازی‌های اتورانر جا انداخت که بابزی سعی می‌کند راه آن را پیشه بگیرد و در این بین از یک موسیقی متن قوی نیز استفاده می‌کند. در واقع هر مانع و دشمنی که در طول مسیر بازی سد راهتان می‌شود، یک دخلی به موسیقی پس زمینه‌ای که در حال نواخته شدن است دارد و بازی از این حیث یک عنوان ریتمیک تمام‌عیار نیز به شمار می‌رود. این مهم (ترکیب موانع و عناصر داخل مراحل با موسیقی پس زمینه) در چندین مرحله از بازی‌های مختلف سری ماریو نیز دیده شده و تیم سازنده اثر جدید بابزی با الگوبرداری از همین نکته،‌ تمامی مراحل خود را طراحی کرده‌‌اند.

مدت زمان بازی

داستان اصلی: ۷ ساعت
داستان و ماموریت فرعی: ۸ ساعت
صد در صد کردن بازی: ۸ ساعت

از آنسو ولی Bubsy Paws on Fire در مساله دشواری به شدت ضعف دارد. مراحل بازی بالانس خاصی ندارند و برخی از آنها به شدت آسان هستند و تعدادی از آنها نیز عملا برای گیمرهای چالش‌پسند طراحی شده است. فارغ از این عدم بالانس سختی، خود طراحی مراحل نیز چنگی به دل نمی‌زند و بعد از مدتی جوهره خلاقیت تیم سازنده خشک می‌شود و صرفا شکل و قیافه (یا تم) کلی مراحل تغییر می‌کند نه جزییات آن. البته با وجود گنجاندن سه کاراکتر با ویژگی‌های مختلف، این منجلاب تکرار کمی تا قسمتی قابل تحمل می‌شود اما در مراحل بالاتر حتی این تنوع در کاراکترها نیز نمی‌تواند مشکل را لاپوشانی کند.

مشکل Bubsy Paws on Fire در همین عدم خلاقیت تیم سازنده آن است. سازندگان ویژگی‌های مثبتی را از فرنچایزهای گوناگون وام گرفته‌اند و در ترکیب این ایده‌ها با یکدیگر معجونی خلق کرده‌اند که نه چندان خوشمزه است و نه مزه افتضاحی دارد. بازی دقیقا مانند یک نوشیدنی است که نطلبیده به شخصی داده می‌شود و او با خوردن آن نه حس بدی پیدا می‌کند و نه تشنگی‌اش برطرف می‌شود. روباه کمپانی Choice Provisions (که پیش‌تر در فرنچایز موفق و مشابهی به نام Bit.Trip کار کرده است) این بار نمی‌تواند چندان مکار ظاهر شود.

خلاصه بگم که...

سری بابزی همیشه به پلتفرمر بودن مشهور بوده و در این ژانر توانسته موفقیت‌هایی کسب کند، چرخش گیم‌پلی بازی و تبدیل آن به یک عنوان 2D Side Scrolling بیش از پیش بازی را به یک عنوان موبایلی شبیه کرده و شاید اگر این بازی روی گوشی‌های هوشمند عرضه می‌شد، جایگاه به مراتب بیشتری داشت. بازی سه شخصیت مختلف دارد که به یمن وجود این سه کاراکتر با ویژگی‌های کاملا متفاوت، می‌توان تکراری بودن مراحل (به ویژه در مراحل بالاتر) را هضم کرد.

می‎خرمش

اگر می‌خواهید صرفا دیداری دوباره با بابزی و دوستانش داشته باشید که هیچ، اما اگر قصد دارید تا یک بازی اتوماتیک رانر با ضرباهنگ و ریتم باحالی را تجربه کنید که هر از گاهی در برخی مراحل چالش‌های بزرگی نیز برایتان فراهم می‌آورد، بازی جدید بابزی می‌تواند گزینه مناسبی برایتان باشد. Bubsy Paws on Fire کم مشکل ندارد ولی مشکلات آن جوری نیستند که گیمر را دلزده کنند و یا اعصابش را خرد کنند. مراحل بازی تکراری هستند اما این نکته در یک ساعت پایانی بازی بیشتر خودش را نشان می‌دهد و تا پیش از آن شما با یک دنیای رنگارنگ و شاد روبرو هستید که می‌تواند ذهنتان را از بازی‌های پیچیده و سخت رها سازد.

نمی‎خرمش

اگر با بازی‌های کارتونی میانه‌ای ندارید و یا دلتان می‌خواهد بازی‌های چالشی‌تری انجام دهید، بابزی جدید چندان برایتان مناسب نیست (هرچند در برخی مراحل بازی بسیار سخت می‌شود) همچنین Bubsy Paws on Fire برای آن دسته از افرادی که دوستدار تجربه سبک‌های مختلف بازی نیستند و همچنین از بازی‌های موبایلی دل خوشی ندارند، اکیدا توصیه نمی‌شود.

  • امتیاز ویجیاتو70
  • امتیاز
    • عالی
    • خوب
    • متوسط
    • خوب نیست!
    • ضعیف!
    میانگین امتیاز کاربران 6.5
  • امتیاز متاکریتیک63
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید

مطالب پیشنهادی