ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از ویجیاتو انتخاب کنید.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
اصلا راضی نیستم
واقعا راضی‌ام
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر ویجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

بررسی بازی Wreckfest – ضیافتی از جنس انهدام و نابودی

انتشار در ۲۵ شهریور ۱۳۹۸
پدرام بهادری
نوشته شده توسط پدرام بهادری | ۲۵ شهریور ۱۳۹۸ | ۲۲:۰۰
پدرام بهادری
پدرام بهادری

منتشر‌ شده در 5 سال قبل
اشتراک گذاری:

رکفست (Wreckfest)، جدیدترین ساخته استودیو Bugbear Entertainment همان حسی را در من زنده کرد که بیش از دو دهه پیش با بازی فراموش شده توییستد متال برای اولین بار تجربه کردم. اشتباه نکنید؛ رکفست در واقع دنباله‌ای معنوی برای سری FlatOut است و بدون هیچ شک و تردیدی نمی‌توان منکر شباهت‌های آن با این سری محبوب و نوستالژیک شد. احتمالا می‌پرسید پس چرا رکفست یادآور حس و خاطره Twisted Metal است؟ اجازه دهید در طول بررسی به این سوال پاسخ دهم و دعوت می‌کنم در ادامه با ویجیاتو همراه باشید.
بررسی بازی Wreckfest
امتیاز متاکریتیک: 81 امتیاز
امتیاز دهید:
  • عالی
  • خوب
  • متوسط
  • خوب نیست!
  • ضعیف!
میانگین امتیاز کاربران 9
در دسترس برای:
8 تصویر
بیشتر
ناشر بازی: تی‌اچ‌کیو
سازنده بازی: Bugbear Entertainment
بعد از سال‌ها عرضه بازی‌های ریسینگ شبیه‌ساز و نیمه آرکید تحسین شده‌ای چون سری فورتزا، بازی Wreckfest تجربه‌ای ارائه می‌کند که مدت‌هاست مشابهش را ندیده‌ایم. تجربه‌ای فانتزی از جنس Ridge Racer Unbounded یا Split/Second که یادآوری می‌کند سریع‌ترین بودن کافی نیست. اما مهم‌تر از آن، اتمسفری توییستد متال‌گونه که «دیوانگی محض» از سر تا پای آن حک شده.

در رکفست، بیشتر از آنکه هدف اول شدن باشد؛ زنده ماندن است. یادتان می‌آید چطور سری فرمول‌وان مانند واقعیت به خاطر ضربه زدن به اتومبیل‌های دیگر شما را جریمه می‌کرد؟ Wreckfest شما را به این کار و خشونتی غیرقابل وصف تشویق می‌کند. متاسفانه یا خوشبختانه خبری از ماشین‌هایی مجهز به موشک و تیربار نیست اما به لطف فیزیک فوق‌العاده و سیستم Soft Dynamic بازی Wreckfest، همه اتومبیل‌ها با ضربه خوردن و کوبیده شدن به یکدیگر تا رسیدن به آخرین پاره آهن و میل‌لنگ قابل تخریب‌اند.

برجسته‌ترین ویژگی بازی نیز همین اتمفسر دیوانه‌وار و یکپارچگی و هماهنگی بین تمام اجزا است. ماشین‌های لایسنس نشده درست انگار از دل قبرستان اتومبیل‌ها بیرون آمده و با وصل کردن چند پیچ و مهره نه چندان محکم، رنگ‌های جیغ و طرح‌های گرفیتی‌شکل روانه مسابقات شده‌اند، البته حیف که سیستم شخصی‌سازی به قدری پرجزییات و دقیق نیست که بتوان هر طرح و نوشته‌ای را روی این اتومبیل‌های مرگبار نقاشی کرد.

پیست‌ها و زمین‌های مسابقات نیز اکثرا زمین‌های گلِی و خاکی یا مزارع بزرگی هستند که تناسب بسیار خوبی با اتومبیل‌ها و اتمسفر حاکم بر بازی دارند. زیباتر از همه‌چیز، طراحی غیر متعارف و احمقانه پیست‌‌ها و مسابقات است که به خودی خود اجازه نمی‌دهد مسابقه‌ای بدون تلفات و خرد و خاکشیر شدن اتومبیل‌ها تمام شود.

در بخش Career رکفست مسابقه‌ای وجود دارد که باید با یک مینی‌ون از چنگ حدودا ۲۰ اتوبوس مدرسه قسر در رفته و اول شوید. سخت و هیجان‌انگیز به نظر می‌آید نه؟ چند ساعت بعد در یکی دیگر از مسابقات حالا شما هستید که باید با یک اتوبوس مدرسه ده‌ها مینی‌ون را تعقیب کرده و به آهن قراضه تبدیل کنید.

گیم‌پلی بازی رکفست
مسابقات این شکلی در بازی Wreckfest کم نیستند، از جدال خودروهای بزرگ کاروان گرفته تا تلاش برای اول شدن با مبلی متحرک (بله یک مبل نشیمن با چرخ و موتور). خود مسابقات نیز انواع مختلفی دارد که ساده‌ترین آن‌ها همان مسابقات چند دوره یا Circuit است و در مواردی فانتزی‌تر به مسابقات ددمچ و حذفی هم می‌رسد.

ولی این تنوع همچنان برای تعداد زیاد مسابقات Career کافی نیست و زودتر از آنچه که انتظارش را داشتم، ایونت‌ها تکراری شدند. خوشبختانه به لطف بخش ساخت و طراحی Event که از انتخاب خودرو گرفته تا مسیر مسابقه و قوانین را در اختیار خودتان قرار می‌دهد و همچنین پیست‌های نبوغ‌آمیز رکفست، هر مسابقه‌ای هر چقدر هم تکراری به نظر آید؛ لذت و دیوانگی شیرین خاص خودش را دارد.

از بین تمامی المان‌های عجیب و غریب بازی Wreckfest، احتمالا همین طراحی پیست‌هاست که بیشتر از هر چیزی هرج‌و‌مرج سری توییستد متال را یادآوری می‌کند. طراحی برخی از مسیرهای مسابقه بازی به قدری احمقانه (از نوع خوبش) و نامتعارف است که دور از انتظار نیست اگر تصور کنیم سازندگان بازی جلسه‌ای تشکیل داده و هر ایده عجیبی را یادداشت و عملی کرده باشند.

برای مثال نیمی از مسیرهای مسابقه بازی طراحی 8 شکل دارند؛ به بیان بهتر یک مسیر مستقیم را باید بارها و بارها طی کرده و برگردید و در این حین تلاش کنید تا با خودروهایی که خلاف مسیر شما حرکت می‌کنند، برخورد نکنید. تازه رکفست همین شکل از طراحی را نیز تا انتهای بازی بارها به شکل‌های مختلف، مثلا با اضافه کردن سکو پرش، پیچیده‌تر و دیوانه‌وارتر می‌کند.

تمام این ویژگی‌ها را با تخریب‌پذیری بسیار بالای بازی که پیش‌تر در موردش صحبت کردم ترکیب کنید تا متوجه شوید چرا هیچ مسابقه‌ای در رکفست قابل پیش‌بینی نیست. حتی اگر دو سوم از مسابقه را نفر آخر باشید، احتمال بالایی وجود دارد طی یک سری تصادف‌های مرگبار نیمی از حریفان شما از دور خارج شوند و به راحتی چند رتبه جلو بیافتید. عکس این اتفاق نیز بارها خواهد افتاد و تمامی این‌ها تازه در حالتی است که سیستم تخریب‌پذیری را روی نرمال قرار داده باشید؛ حالت سیمولیشن یا شبیه‌ساز خود دنیایی دیگر است که شما را از همان دقایق ابتدایی بازی مجبور می‌کند با خودروهایی بدون چرخ یا با گیربکس خراب مسابقه دهید.

تیونینگ بازی رکفست
بخش تیونینگ بازی بسیار ساده است و اصلا نمی‌توان آن را با عناوین شبیه‌ساز مقایسه کرد.

مدت زمان بازی

بخش کریر: ۱۹ ساعت
صد در صد کردن بازی: ۲۴ ساعت

بیشتر بازی‌های ریسینگ بدون موسیقی مناسب آنطور که باید اثرگذار نیستند و بازی Wreckfest به نظرم در زمینه انتخاب ترانه‌های درست، یکی از بهترین‌‌ بازی‌هایی است که در چند وقت اخیر تجربه کردم. تک تک قطعه‌های بازی که در سبک راک و متال هستند، کاملا با گیم‌پلی سریع و پر زد و خورد بازی تناسب دارند و هیجانی مضاعف را به رگ‌های بازی تزریق می‌کنند.

امکان استفاده از مادهای ساخته شده توسط کاربران و پشتیبانی بسیار خوب سازندگان از رکفست با عرضه محتویات و بسته‌های الحاقی جدید همه باعث شدند تا هم بتوان آینده خوبی را برای بازی متصور بود هم خیالتان از تکراری شدن آن در طولانی مدت راحت باشد. اما در این بین توصیه نمی‌کنم زمان زیادی را پای بخش آنلاین بگذارید. به طور معمول کوچک‌ترین اختلال در سرعت اینترنت و پینگ نامناسب تاثیر بسیار بدی روی بازی‌های ریسینگ می‌گذارد و این اثر در بازی Wreckfest به دلیل اهمیت تخریب‌پذیری و برخوردها بسیار بیشتر به چشم می‌آید.

خلاصه بگم که...

رکفست در واقعیت از تمامی تریلرها و نمایش‌هایی که از آن تماشا کردید، دیوانه‌وارتر و هیجان‌انگیزتر است. این یک بازی ریسینگ عادی نیست که تنها هدف اول شدن باشد؛ در رکفست خودروهای هوش‌مصنوعی به وحشیانه‌ترین شکل ممکن به شما ضربه می‌زنند و چند دقیقه بعد از شروع هر مسابقه‌ای، جای جای پیست مسابقه را تیکه‌های آهن جدا شده و لاستیک‌های له شده فرا می‌گیرد. خلاصه بخواهم بگویم، رکفست همان عنوان آرکید عجیب و غریبی است که مدتی می‌شود مشابه آن را ندیده بودیم.

می‎خرمش

اگر از بازی‌های اتومبیل‌سواری جدی و شبیه‌ساز خسته شدید و سراغ تجربه‌ای آرکیدتر می‌گردید؛ رکفست کاملا مناسب شما است. لازم نیست اطلاعات کاملی در مورد ماشین‌ها داشته باشید یا یکی از آرزوهای زندگیتان راندن یک خودروی اسپرت چند میلیون دلاری باشد چرا که رکفست کاملا جدا از تمامی این تجملات است. حتی اگر علاقه چندانی هم به ژانر ریسینگ نداشته باشید، احتمال زیادی وجود دارد شما هم حتی از Wreckfest لذت ببرید.

نمی‎خرمش

هر چند شاید رکفست را بتوان عامه‌پسند‌تر دانست اما بهتر است بدانید که با چه عنوانی طرف هستید. هیچ کدام از اتومبیل‌های بازی با وجود تمامی شباهت‌هایشان به نمونه‌های واقعی، لایسنس شده نیستند و ظاهری به معنای واقعی کلمه داغون و اسقاطی دارند. کنترل ماشین‌ها آنطور که باید دقیق نیست و پیست‌های مسابقه نیز کاملا در تضاد با محیط‌های رنگارنگ و دوست‌داشتنی بازی‌های ریسینگ دیگر هستند؛ رکفست هیچ جوره نمی‌تواند این نیازهای شما را پاسخ دهد. همچنین اگر به طور کلی از بازی‌های ریسینگ دل خوشی ندارید، ممکن است Wreckfest هم چندان استثنایی نباشد.

  • امتیاز ویجیاتو80
  • امتیاز
    • عالی
    • خوب
    • متوسط
    • خوب نیست!
    • ضعیف!
    میانگین امتیاز کاربران 9
  • امتیاز متاکریتیک81
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مجموع نظرات ثبت شده (2 مورد)
  • ساغر
    ساغر | ۱۹ آذر ۱۳۹۸

    برسی خوب و مفیدی بود
    خوبه که مشخصات حداقل سیستم مورد نیاز برای اجرای بازیها رو هم آخر همه برسی هاتون بذارید ممنون

  • داریوش
    داریوش | ۱۵ آبان ۱۳۹۸

    با وجوده کراس اوت و ساختن ریزترین جزئیات ماشین با دقیق ترین ساختار طبق سلیقه کار برای این بازی مشکل میشه

مطالب پیشنهادی