بررسی بازی Trover Saves the Universe – آشنای بیگانه

شما در سیاره‌ای به نام «Chairorpia» قرار دارید و در داستان بازی، یک «Chairorpian» خوانده می‌شوید. در ابتدا، جانوری به نام «Abstainer» دو سگ شما را می‌دزدد و در ادامه متوجه می‌شوید او از آن‌ها قدرت می‌گیرد. به همین منظور، ترووِر برای کمک به شما فرستاده شده که از قابلیت‌های متنوعی از جمله شوخی‌هایی به‌جا و بامزه بهره می‌برد. در مسیر نجات سگ‌های چیرورپین متوجه می‌شوید که در اصل در حال نجات جهان هستید. این داستان کلی بازی است و همانطور که متوجه می‌شوید، به طرز طعنه‌آمیزی ساده به نظر می‌رسد.

درون بازی، از روی صندلی راحتی خود تروور را کنترل می‌کنید و روی صفحه، کنترلری به نمایش درآمده که بی‌شباهت به دوال‌شاک ۴ نیست. آنتن ارتباطی شما و تروور که به کنترلر شخصیت وصل شده، جانوری است که در حدقه چشم او قرار داشته و به شکلی بامزه و کمی چندش‌آور، در همان ابتدا به شما معرفی می‌شود. مخاطب می‌تواند تروور را در محیط جابه‌جا، او را وادار به پرش یا توسط او با دیگران ارتباط برقرار کند و به مبارزات برود. همچنین پازل‌هایی در محیط بازی قرار دارد که برخی از آن‌ها را خودتان حل کنید و برخی دیگر را به تروور بسپارید. این معما‌ها هم مثل ماهیت کلی بازی ساده و بی‌شیله‌پیله هستند.

مکانیک‌های پلتفرمینگ در این بازی پیچیده نیستند و مخاطب با تعداد انگشت‌شماری قابلیت‌ خاص طرف است. به همین دلیل شاید پس از یک ساعت بازی، پرش‌های تکراری شما را آزرده‌خاطر کنند و از دنبال کردن ادامه داستان منصرف شوید. با توجه به اینکه با بازی کوتاهی طرف هستیم، انتظار می‌رفت بازی در ارائه ویژگی‌های ممتاز و منحصربه‌فرد، موفق‌تر باشد. به هرحال این یکنواختی، در نهایت پلتفرمینگ بازی را که خیلی هم با آن سروکار دارید، حوصله‌سربر می‌کند.

در بازی Trover Saves the Universe به قابلیت‌های شما در پلتفرمینگ و مبارزات، آپگریدهایی جزئی بخشیده می‌شود. سعی شده جنبه شوخی و خنده‌دار روایت، حتی به ارائه این آپگریدها نیز کشیده شود که گاهی بیش از حد به نظر رسیده و موجب می‌شود این قسمت بی‌مزه و در نهایت غیر قابل‌ تحمل شود.

این گشت و گذار محدود، خود نیز بی‌عیب نیست و گاهی دنبال و در نتیجه کنترل کردن تروور سخت‌تر از آنچه که باید می‌شود. با اینکه بازی قابلیت‌هایی ارائه داده تا تروور را گم نکنید، اما همچنان کنترل تروور در مبارزات پیچیده به نظر می‌رسد.

بخش بعدی که از اهمیت زیادی برخوردار بوده، شوخی‌هایی است که در داستان به گوش می‌رسند. این شوخی‌ها به شخصه من را می‌خنداندند و با اینکه گاهی احساس می‌شود جملات رکیک بیش از حد هستند، همچنان به روند روایت آسیبی وارد نشده و از بازی دل‌زده نمی‌شوید. این شوخی‌ها در ماهیت کلی بازی، بیشترین شباهت را به ریک اند مورتی دارند.

در جریان بازی، چندین بار شاهد شکستن دیوار چهارم و مکالمه‌های مستقیم با کاربر هستیم. این‌گونه مکالمات شاید در دنیای فیلم و سریال معمول به شمار روند، ولی در جهان ویدیوگیم ایده ناب هستند.