بررسی بازی Empire of Sin – شکست جاه‌طلبی
بازی Empire of Sin از آن دست عناوینی است که با شروعش لبخندی از شوق روی لب‌هایتان نقش می‌بندد و خودتان را آماده یک تجربه استثنایی می‌کنید، اما خیلی زود این لبخند به افسوسی دردناک تغییر شکل می‌دهد. انگار که سوار اتومبیلی شیک و به ظاهر امن شده باشید اما با چرخاندن سوییچ و حرکت کردن متوجه شوید که این ماشین دلربا به سختی راه می‌رود و هر لحظه احتمال دارد از مسیرش خارج شود. بررسی این بازی روی نسخه کامپیوتر صورت گرفته است.
استودیو Romero Games در ساخت Empire of Sin روی ایده‌ای بی‌نظیر دست گذاشته است. یک بازی مافیایی که شما را به شیکاگو آن هم در اوج دوران خلافکاران می‌برد و اجازه می‌دهد مثل یک بازی استراتژی تقریبا همه بخش‌های امپراطوری مافیایی خودتان را کنترل کنید و در قالب نبردهای نوبتی به جنگ رقبای خود بروید. آن هم با مجموعه‌ای از کاراکترهای جالب که در بین آن‌ها آل کاپون بدنام هم حضور دارد.
پس چطور چنین ایده‌ای می‌تواند شکست بخورد؟ جواب ساده است، با جاه‌طلبی بیش از اندازه و در عین حال نپرداختن به هیچ کدام از این ایده‌ها و مکانیزم‌ها. Empire of Sin در نگاه اول به شدت پیچیده و سخت است، بخش آموزی بازی تا دو سه ساعت اولیه شما را رها نمی‌کند و هر لحظه از منویی جدید و مکانیزمی متفاوت رونمایی می‌کند. در واقع سازندگان بازی خواستند عنوانی بسازند که ترکیبی از چند ژانر و زیرژانر مختلف چون استراتژی، نقش‌آفرینی و تاکتیکی نوبتی (Turn-based Tactics) است. اما خب هیچ کدام از این بخش‌ها عمق کافی را ندارند و بر خلاف بازی‌های استراتژی پیچیده‌ای چون Crusader Kings تجربه لذت‌بخشی در آن سوی منحنی یادگیری انتظارتان را نمی‌کشد.
هنگام شروع Empire of Sin یکی از کاراکترهای رییس را انتخاب می‌کنید، هر کدام از این کاراکترها ویژگی‌های به خصوصی دارند که البته در ابتدای بازی و بدون داشتن هیچ اطلاعات پس‌زمینه‌ای چندان این خصوصیات برایتان اهمیتی ندارند. بازی با مکالمه حوصله‌سربر و بی‌حس و حالی آغاز می‌شود که بیشتر دیالوگ‌های آن سطحی و آبکی هستند و هیچ تلاشی هم برای همخوانی حرکات لب با صحبت‌ها انجام نشده است.
بازی چند محله دارد و در هر کدام از این محله‌ها رقبای شما کسب و کارها و ساختمان‌هایی را در اختیار دارند. بازی برای شروع به عنوان ماموریت یکی از این رقیب‌ها را انتخاب می‌کند تا با تصرف دارایی‌هایش با اصول اولیه بازی آشنا شوید. برای حمله به هر کدام از این ساختمان‌ها و محل‌های کسب و کار کافی است که افرادتان را انتخاب کنید، به داخل آن‌ها بروید و در قالب یک نبرد نوبتی با آن‌ها درگیر شوید. نبردهایی که به لطف هوش مصنوعی افتضاح دشمن‌ها و منطق‌های عجیب بازی بیشتر آزار دهنده هستند تا لذت‌بخش.
با تصرف هر کدام از این ساختمان‌ها و شکست دادن دشمنان می‌توانید انتخاب کنید که با آن می‌خواهید چه کاری انجام دهید. تخریبش می‌کنید؟ از آن خود می‌کنید یا می‌خواهید آن را به فروش برسانید؟ اگر می‌خواهید ساختمان را برای خودتان تصرف کنید، باز می‌توانید تصمیم بگیرید که حالا از آن برای چه کسب و کاری استفاده شود. پس از آن می‌توانید امنیت و تعداد محافظ‌ها را افزایش دهید یا دکور را زیباتر کنید.
یک صفحه کامل مختص همین کسب و کارهای شما وجود دارد که هر لحظه باید حواستان باشد که در هر کدام از آن‌ها چه اتفاقی در حال افتادن است، مشتریان بار جدیدتان چه نوشیدنی‌ای می‌خواهند و افرادی که تازه استخدام کردید، چه نیازهایی دارند.
از طرفی دیگر کاراکتر خودتان و یارهایتان را دارید که می‌توانید از سلاح‌شان گرفته تا لباس‌هایشان را تغییر دهید و مشخص کنید با امتیازهایی که به دست آورده‌اید، چه آپگرید‌هایی را آزاد کنند. با کمی گشت و گذار در شهر با نیروهای مافیاهای دیگر رو به رو می‌شوید و مجبور هستید جواب رییس‌شان را دهید که از شما می‌پرسد در منطقه آن‌ها چه کار می‌کنید. با این گنگ‌های مافیایی دیگر می‌توانید جنگ کنید، قرارداد ببندید، جلسه بگذارید و بعد از نبردی طولانی صلح کنید.
می‌بینید؟ Empire of Sin ایده‌های جالبی دارد اما بی‌دلیل پیچیده و گسترده است و در نهایت همه این ایده‌ها به یک سیستم کامبت ضعیف ختم می‌شود. برای مثال ایده جنگیدن با مافیاهای رقیب و تصرف ملک‌هایشان بسیار هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد اما در حقیقت یکی از آزاردهنده‌ترین بخش‌های بازیست. با شروع نبرد، قبل از آنکه فرصتش را پیدا کنید کاری انجام دهید، دشمنتان بی‌وقفه به مناطق مختلف شما حمله می‌کند و هر حمله دو مرحله دارد. مرحله اول مبارزه با محافظ‌های بیرون از محل کسب و کار شماست که می‌توانید انتخاب کنید که کنترل نیروها را به عهده بگیرید یا آنکه رهایش کنید و مرحله دوم زمانی است که دشمن به داخل ساختمان نفوذ می‌کنند که خب دیگر اینجا مجبور هستید در هر حالتی خودتان کنترل نبرد را بر عهده بگیرید.
نتیجه چیست؟ مجبور هستید گاهی تا ده دقیقه نبردهایی را تحمل کنید که از همان ابتدا می‌دانید در آن‌ها شکست می‌خورید و هیچ گزینه‌ای برای فرستادن نیروهای بیشتر وجود ندارد و بلافاصله بعد از تمام شدن نبرد و شکست خوردن، قبل از آنکه فرصتش را پیدا کنید شما هم به یکی از مناطق دشمن حمله کنید یا نیروهای محافظتان را بیشتر کنید، حمله بعدی اتفاق می‌افتد. راستش نمی‌دانم با پیشرفت بازی و استخدام مشاور امکان آن وجود دارد که این نبردها را شبیه‌سازی کرد یا کنترلش را بر عهده هوش مصنوعی گذاشت یا خیر اما این جنگ‌ها به قدری اعصاب خوردکن هستند که اجازه نمی‌دهند بیشتر از این در بازی پیشروی کنم.
بیشتر بخوانید:
در نبود یک بازی مافیایی درست حسابی و در حالی که سال‌ها از عرضه سری Godfather می‌گذرد، Empire of Sin می‌توانست هدیه‌ای بی‌نظیر برای همه طرفداران این ژانر باشد. یک بازی استراتژی و نقش‌آفرینی جذاب که دنیای Civilization را با جرم و جنایت شیکاگو ترکیب می‌کند اما در نهایت به خاطر پیچیدگی بیش از حد، دیالوگ‌های ضعیف، داستان نه چندان جذاب و کامبت حوصله سربر Empire of Sin در نهایت عنوانی شکست خورده است که پتانسیل حضور در ناامیدکننده‌ترین و بدترین بازی‌های سال را هم دارد.
خلاصه بگم که...
بازی Empire of Sin در نگاه اول عنوان جذاب و کاملی به نظر می‌رسد که پتانسیل‌های بی‌شماری دارد. اما متاسفانه تیم سازنده در اجرای این ایده‌ها کاملا شکست خورده و نتیجه نهایی عنوانی بی‌دلیل پیچیده با سیستم کامبت ضعیف و حوصله سربری است که بسیار زود خسته کننده و مهم‌تر از آن آزاردهنده می‌شود.
می‌خرمش
اگر به هر دلیلی نمی‌خواهید برای بازی هزینه‌ای خرج کنید، تمام بازی‌های استراتژی و تاکتیکی نوبتی دیگر را بازی کرده‌اید و عاشق اتمسفر مافیایی هستید، احتمالا Empire of Sin بتواند ساعاتی شما را سرگرم خود نگه دارد.
نمی‌خرمش
یار شما در تیراندازی به دشمنی که واقعا در یک متری‌اش قرار دارد، تیرش خطا می‌رود. کاراکترها یک دیالوگ تکراری را بارها بیان می‌کنند، بازی در تلاش برای تبدیل شدن به عنوانی استراتژی صرفا به یک بازی پیچیده تبدیل شده و همه این‌ها هوش مصنوعی ضعیف را هم اضافه کنید. همگی دلیل کافی برای نخریدن این بازی هستند.
- امتیاز ویجیاتو50
- امتیاز
-
عالی
-
خوب
-
متوسط
-
خوب نیست!
-
ضعیف!
- امتیاز متاکریتیک63
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
نقد زیبایی بود