نگاه نخست به نسخه بتا بازی Elden Ring
جدیدترین ساخته استودیو فرام سافتوور، یعنی Elden Ring تا ۳ ماه دیگر منتشر خواهد شد و قبل از عرضه رسمی، سازندگان نسخهی بتای بازی را تحت عنوان Network Test در اختیار عدهای گذاشتند تا هم بستر ...
جدیدترین ساخته استودیو فرام سافتوور، یعنی Elden Ring تا ۳ ماه دیگر منتشر خواهد شد و قبل از عرضه رسمی، سازندگان نسخهی بتای بازی را تحت عنوان Network Test در اختیار عدهای گذاشتند تا هم بستر اینترنتی خود را بسنجند و هم بازی را در رسانهها برجسته کنند. ما نیز موفق شدیم طی این چند ساعتِ محدود، طعم الدن رینگ را بچشیم و بگذارید همین الان خیالتان را راحت کنم: اصلا ناامید نخواهید شد.
طبق قول تیم سازنده، الدن رینگ دارای ۶ منطقه اصلی خواهد بود که شما قادر به گشت و گذار در آنها هستید؛ نسخهی بتا بازیکن را در یکی از همین مناطق میگذارد و اجازه میدهد که علاوه بر مبارزه با تعداد کثیری از دشمنان، باسفایت اصلی منطقه را هم به چالش بکشد. در نسخه بتا تقریبا اوایل داستان الدن رینگ را تجربه کردیم، زمانی که Tarnished از دخمهها بیرون آمده و باید به دنبال الدن رینگ، ماجرجوییهای سخت و دشواری داشته باشد.
اولین چیزی که نظر مخاطبِ حرفهای و قدیمی سری سولز را جلب خواهد کرد این است که بازی در راهنمایی کردن و نشان دادن مسیر، بسیار دست و دلبازتر از قبل شده و تصمیم گرفته در این مورد، دیگر بازیکن را تنها نگذارد؛ به احتمال خیلی زیاد دلیل این کار نیز اوپنورلد شدن بازی است که منطقی هم به نظر میرسد و در غیر این صورت با مشکل بر میخوردیم. پس از اینکه از مکان سیاهچالمانند خارج میشوید، دنیای عظیم و زیبای بازی خودش را به رخ میکشد و شاهد هنرنمایی طراحان فرامسافتور، این بار در خلق جهانی بزرگ و آراد هستیم.
با اینکه این نسخه، بتا بود و محدودیتهای خیلی زیادی داشت، اما باز هم میشد فهمید که دنیای الدن رینگ بسیار غنی است و پر از راز و رمزهای فراوان است که انتظار پیدا شدن را میکشند. باسفایتهای متنوع و گوناگون در جایجای بازی گنجانده شدهاند و بدون اخطار به شما حمله کرده و نیازهای سادیستی میازاکی و مارتین را ارضا خواهند کرد.
تنوع اقلیمی در محیطهای مختلف کاملا مشهود است و نشاندهنده طراحی خوب نقشه میباشد. هر یک از مناطق دارای موجودات خاص خودش است که رفتارهای خاصی نیز دارند و نمیتوان همه را با یک استراتژی شکست داد. برخی از آنها همیشه به شکل گلهای حمله میکنند و امکان ندارد که بتوانید به مبارزه تک به تک بروید، برخی دیگر انگار روحیه شوالیهای دارند و شما را به نبرد تن به تن دعوت میکنند و مثل شهسوارهایی که در مجموعه کتاب «نغمه یخ و آتش» (یا سریال کذایی «بازی تاج و تخت») دیدیم سوار بر اسب به شما حمله میکنند تا از شرافتشان دفاع کنند. در کل تنوع دشمنان نوید عنوانی بزرگتر از آنچه دیدیم را میدهد، دشمنانی که مثل بازیهای قبلی میازاکی طراحیهای خاص و مریض خود را دارند و قطعا به دل هواداران فرام سافتور خواهند نشست.
نحوه روایت داستان اما چیزی است بین سکیرو و سولزبورن. اگر به یاد داشته باشید، سکیرو خطیترین روایت بین عناوین این استویدیو را داشت، دارک سولز و بلادبورن هم که با دیالوگها و تعامل با محیط داستان میگفتند و کاربر را به سمت هدف اصلی راهنمایی میکردند. الدن رینگ چیزی میان این ۲ است، نه کاملا خطی و نه کاملا آزاد. راهنماییهای بسیار واضحی به اسم Grace در بازی وجود دارد که حکم همان Bonfire را دارند، Grace از خود نوری ساطع میکند که با دنبال کردن ان نور، میتوانید داستان اصلی را دنبال کنید و الدن رینگ را بیابید. در این میان تمرکز بازی روی دیالوگها هم حفظ شده و تعامل با محیط هنوز هم سر جای خودش است. در یک کلام میتوان گفت الدن رینگ مخلوطی است از هر آنچه که تا کنون از فرام سافتور دیده بودیم: بزرگ، جاهطلبانه و البته جذابتر.
مبارزات بازی در حالت عادی شاید ساده باشد و آسانترین بین عناوین میازاکی را رقم بزند. برای شکست دادن دشمنان معمولی چالش خاصی نخواهید داشت و فارم کردن نیز تبعا خیلی آسانتر شده. برخی مکانیزمها مثل مخفیکاری، عدم وجود آسیبِ سقوط از ارتفاع، میارزه روی اسب و استفاده همزمان از ۲ اسلحه و همچنین جادو باعثِ آسانی دو چندان مبارزات شدهاند که شاید خیلی به مذاق سولزبازهای حرفهای خوش نیاید. این روند حین مبارزه با مینیباسها یا باسفایتها اصلا ادامه ندارد و باز هم شاهد همان سختی بیمارگونهای هستیم که همیشه در آثار این استودیو میدیدیدیم و دوستشان داشتیم.
نحوه مبارزات نیز با توجه به کلاسی که انتخاب کردهاید میتواند کاملا متفاوت باشد. Bloody Wolf مخصوص مبارزه از راه نزدیک است و Enchanted Knight میتواند همزمان با استفاده از یک شمشیر کوچک، با دست دیگرش جادو هم بکند و مبارزهای دور برد داشته باشد. قطعا کلاسهای دیگر هم شیوه مبارزه خاص خود را دارند که متاسفانه به دلیل زمان محدود بتا، نتوانستیم همه را امتحان کنیم.
اسبسواری و گشت و گذار در محیط با چهارپای خود بسیار جذاب است و میتواند سفرهای طولانی را برایتان لذتبخش سازد. در حین این ماجراجوییهای آزاد، با کمپهای دشمنان نیز مواجه خواهید شد که گنجهای مختلفی در خود پنهان کردهاند و میخواهند توسط شما پیدا شوند. بازی از لحاظ جایزه دادن به مخاطب بسیار خوب عمل میکند، تا جایی که دلتان نمیآید هیچ کمپی را بدون غارت کردن رها کنید.
هنوز اصلا زمانِ قضاوت عملکرد فنی بازی و پرداختن به جلوههای بصری نیست، اما اگر بخواهیم اشارهای ضمنی به این مورد نیز داشت هباشیم باید بگویم بازی از لحاظ فریم ریت بسیار خوب عمل میکند و در حالت Performance موفق به ارائهی تجربهای ثابت و ۶۰ فریم میشود؛ تجربهای که تا کنون با هیچ یک از بازیهای FromSoftware روی کنسولها نداشتیم که به لطف کنسولهای نسل جدید، عملی شد. کیفیت بافتها نیز در سطح خوبی است و گرچه پیشرفت خاصی در آنها دیده نمیشود، اما همچنان راضیکننده هستند و جای خرده گرفتن ندارند.
در کلامی خلاصه، الدن رینگ محشر است. باسفایتها فوقالعاده هستند و جهان بازی پویا و زنده است. مبارزات لذتبخش هستند و موسیقی متن نیز مثل همیشه عضوی جدانشدنی از بازی است. اگر از کسانی هستید که این محصول را پیش خرید کردهاند، اطمینان میدهم که از کار خود پشیمان نخواهید شد.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
امسال که همه ی بازیها به جز فورتزا۵ و دثلوپ،شماره دو کردن.
فرام سافتور،ما رو ناامید نکن...
احساس می کنم بعد از تجربه ی این گیم این گیم تبدیل شه به بهترین بازی که انجام دادم
مقاله رو که باز کردم، از نبودن اسم "نیما فرشین" بجای نویسنده تعجب کردم??
شاهکار
دیگه بعد از ریمستر جیتیای، کل بازی های جدید یوبیسافت، سایبرپانک، ای فوتبال، فالاوت۷۶ و... دیگه نمیتونم برای چیزی هایپ باشم تنها بازیهایی که ناامیدم نکردن دثلوپ و رد دد بود امیدوارم الدن رینگ هم ما رو سربلند کنه.
ولی قبلا اینطوری نبود واقعا اگه بازی پشتش هایپ بود از هر ده تا نه تاش بازیهای خوبی از آب در میومدن.
من کلا واسه چیزی هایپ نیستم نمیدونم چرا :/
اولین باره برای یه بازی انقدر هایپ میشم
هایپپپپپپ
پ. ن: همین الان دستم خورد انچارتد پاک شد هعی
فوق العاده میشه این گیم
بند سوم قسمت "این بار در خلق جهانی بزرگ و آراد هستیم." غلط املایی دارید
جالبناکه
قطعاً این بازی می تونه یکی از بهترین بازی های این دهه و دهه های بعدش باشه.
ناسلامتی پای میازاکی و جرج آر.آر مارتین در میانه.
واو بازی باحالیه باشمشیر بریم تو قد دشمنا?