آخرین کلمات کلیدی جستجو شده
بیشترین کلمات کلیدی جستجو شده
داغترینهای امروز
کوییز ۶۵ ویجیاتو؛ تا چه حد جزئیات جهان رد دد ردمپشن ۲ را میدانید؟
بررسی بازی Call of Duty Modern Warfare 2
در کمپین کال آو دیوتی امسال یا Modern Warfare 2 بهترین و کامل‌ترین بخش داستانی این مجموعه در سال‌های اخیر را تجربه می‌کنیم. اثری که بهترین گان‌پلی سری را معرفی می‌کند، ست‌پیس‌هایی فوق‌العاده و جلوه‌های گرافیکی به شدت چشم‌نواز سینمایی دارد و در عین حال تمام این‌ها را به لطف این دارد که در شهر کورها، نقش پادشاه یک چشم را بازی می‌کند. با بررسی ویجیاتو از بازی Call of Duty Modern Warfare 2 همراه باشید.
-
عالی
-
خوب
-
متوسط
-
خوب نیست!
-
ضعیف!
اینفینیتی‌وارد سال‌هاست که نقش استودیوی اصلی بازی‌های کال آو دیوتی را بازی می‌کند و به طور خاص آن را با مجموعه سه‌گانه کلاسیک «مدرن وارفر» می‌شناسیم. با این که دهه اخیر با بازی‌هایی مثل Ghosts و Infinite Warfare با بهترین روزهای این استودیو در زمان سه‌گانه مدرن وارفر خیلی فاصله داشتند، اما ریبوت مجموعه مدرن وارفر که سال ۲۰۱۹ منتشر شد، از خیلی جهات یک پیشرفت اساسی و بازگشت کال آو دیوتی به مسیر اصلی خود بود. نسخه ۲۰۱۹ نه تنها با برگشت بخش داستانی به مجموعه و شخصیت‌هایی مثل کاپیتان پرایس و قصه جنگ‌های جدید خاورمیانه همراه بود، در ادامه نقش سنگ بنایی محکم برای بازی بتل رویال Warzone را بازی میکرد و به طور کلی، یک پکیج دوست‌داشتنی چه برای مخاطبان قدیمی و چه مخاطبان جدید بود.
دنباله این بازی یا Modern Warfare 2 هم‌نام بازی ساختارشکن سال ۲۰۰۹ است که یکی از موفق‌ترین نسخه‌های کال آو دیوتی محسوب می‌شود. اما در این دنباله چه انتظارتان را می‌کشد؟ این بازی دنباله‌ای مستقیم و در عین حال غیرمستقیم برای بازی قبلی است. یعنی بخش داستانی Modern Warfare 2 نه تنها ماجراهای کاپیتان پرایس و حتی شخصیت‌هایی مثل گز و فرح را ادامه می‌دهد، بلکه شخصیت‌های دوست‌داشتنی سه‌گانه اصلی مثل جان «سوپ» مکتاویش و سایمون «گوست» رایلی را برمی‌گرداند و البته یک خط داستانی کاملا جدید و شخصیت‌های جذاب دیگر مثل الخاندرو هم دارد.
مدرن وارفر ۲ کمابیش نقش یک ریبوت یا بازنگری را برای همان نسخه ۲۰۰۹ را بازی می‌کند؛ بازی‌ای که شخصیت‌هایی مثل سوپ مکتاویش را برجسته‌تر از قبل کرد، گوست را معرفی کرد و البته به آغاز جنگ روسیه و آمریکا پرداخت. ریبوت Modern Warfare 2 هم جا پای برادر بزرگترش گذاشته و راستش را بخواهید، در هیچ بخشی کم نمی‌گذارد اما خیلی جاها را بی‌راهه می‌رود. با این که بخش داستانی بازی در خیلی از قسمت‌ها حتی به روزهای اوج این مجموعه رسیده و استانداردهای جدیدی را تعریف می‌کند، اما پس از آن دوباره با یک سری آزمون و خطای خیلی غیراصولی، به بن‌بست ایده و درجا زدن می‌رسد. بازی در نیمه اول روی فرمول‌های قدیمی شرط‌بندی می‌کند و موتور داستان آن کم کم از نیمه دوم روشن می‌شود.
بگذارید با هم صادق باشیم؛ اگر دنبال یک «شوتر تک‌نفره داستانی» هستید که ۷-۸ ساعت با آن عشق و حال کنید، کمپین Modern Warfare 2 را به هیچ وجه نباید از دست ندهید. اما اگر کال آو دیوتی را صرفا با اکشن بی‌مغز و کشت و کشتار و مراحل کاملا یک‌دست و قابل پیش‌بینی می‌شناسید، به نظرم حداقل باید این نکته را مد نظر قرار دهید که Modern Warfare 2 در عین حس آشنایی که دارد، دورترین مثال از یک بازی کال آو دیوتی است که البته در اکثر اوقات به شدت هم خوش‌ساخت و جذاب در آمده است.
مدرن وارفر ۲ بیشتر از این که مراحل اکشن داشته باشد، روی بخش مخفی‌کاری مانور می‌دهد و گاهی اوقات حتی باور کردن آن سخت است که دارید «کال آو دیوتی» بازی میکنید، نه بازی جدید استودیوی آرکین! نه این که لزوما مراحل مخفی‌کاری بد باشند، اما قضیه وقتی جالب شد که در یکی از مراحل کاملا مخفی‌کاری بازی که الگوی آن هم مستقیما از روی یکی از محبوب‌ترین مراحل کل سری گرفته شده، بازی من را مدام در موقعیت‌هایی قرار می‌داد که ۱ به ۵ یا حتی ۱ به ۸ با تعداد زیادی سرباز روبرو شوم و عملا غیرمستقیم من را مجاب میکرد که از ابزارهای مختلفی استفاده کنم تا اجازه شناسایی شدن توسط دشمن و درگیری با آن‌ها در تعداد زیاد را به خودم ندهم. خوش‌ساخت؟ بله، قطعا. کال آو دیوتی؟ نه، اصلا! مدرن وارفر ۲ وقتی عجیب‌تر شد که در یکی از مراحل پایانی، بازی تبدیل به یک مرحله اشاره و کلیک مخفی‌کاری شد که به جای فرمان شنیدن، باید به بقیه فرمان بدهید. از این که بگذریم، بازی در یکی از مراحل دیگر عملا تبدیل به یک نسخه اکشن‌تر از رزیدنت اویل می‌شود که باید ابتدایی‌ترین تجهیزاتتان را کرفت کنید؛ کرفت در یک بازی کال آو دیوتی، چقدر عجیب و در عین حال امیدوارکننده!
بازی جدید اینفینیتی‌وارد با اختلاف از دو نسخه اخیر یا Cold War و Vanguard جلوتر ایستاده است. با این که کلد وار و ونگارد در دوره جنگ سرد و جنگ جهانی دوم به سر می‌بردند، اما جهت‌گیری‌های سیاسی امروز، نقش کمتری در قصه‌گویی نظامی آن‌ها داشت. در Modern Warfare 2 ما در عین حال که انتظار دنباله‌ای برای نسخه ۲۰۱۹ را داریم، دنبال نشانه‌های ریبوت و معرفی شخصیت‌هایی مثل سوپ و گوست در کنار شخصیت‌های جدید هستیم. بازی در نیمه اول فرصت کافی برای پرداختن به هر دو مورد را ندارد و بعد از مدتی از تکاپو می‌افتد. از نیمه دوم ماجرا عوض می‌شود اما راستش را بخواهید، باز هم خبری از یک رشد یکنواخت تنش در داستان و اتفاقات نیست. شاید حتی بتوان گفت که مدرن وارفر ۲ یکی از سینوسی‌ترین ریتم‌ها را در تمام بازی‌های کال آو دیوتی را دارد.
بازی در یکی از مراحل دیگر عملا تبدیل به یک نسخه اکشن‌تر از رزیدنت اویل می‌شود که باید ابتدایی‌ترین تجهیزاتتان را کرفت کنید؛ کرفت در یک بازی کال آو دیوتی، چقدر عجیب و در عین حال امیدوارکننده!
منظورم را اشتباه نگیرید؛ پا گذاشتن روی یک کلیشه‌های قدیمی و به شدت منسوخ کال آو دیوتی مثل پرده سوم و کمپین‌های کوتاه ۴-۵ ساعته که هیچ شخصیت به یادماندنی‌ای در آن‌ها نمی‌دیدیم، اتفاقا خیلی هم جذاب است. مشکل اینجاست که اینفینیتیواردِ جدید، در حین فدا کردن خیلی از این کلیشه‌ها، متاسفانه ریسمان‌های اشتباهی را هم پاره کرده که باعث آشفتگی‌های جدیدی در کمپین بازی می‌شود. به جز این که بازی در نیمه اول واقعا آن‌قدرها برای یک شوتر اول شخص جذاب و گیرا نیست، مراحل مخفی‌کاری گاه و بی‌گاه دخل ریتم بازی را می‌آورند. شکست کلیشه‌ها برای کال آو دیوتی جذاب است، ولی بهایی هم دارد. موردی که شاید شما آن را احساس نکنید ولی من را در یکی دو مرحله واقعا کلافه کرد، کوتاه و بلند بودن یک سری از مراحل بود. مثلا دو مرحله پشت به پشت هم در آمستردام جریان دارند که شاید مجموعا ۲۰ دقیقه طول بکشند اما تعدادی از مراحل پایانی بازی بعضا به ۴۰ دقیقه هم می‌رسند که واقعا جای نفس کشیدن هم به مخاطب نمی‌دهند.
بعضی از مرحله‌های مخفی‌کاری طوری طراحی شده‌اند تا حس جدیدی را نسبت به مراحل قدیمی مثل Cliffhanger (مرحله اول برفی در MW2 اصلی) را به شما بدهند اما تعداد آن‌ها بیش از حد نیاز است. بعضی از این مراحل به عمد یا به انتخاب بازیکن، در میانه راه اکشن پر و زد و خورد را برمی‌گردانند اما همچنان چگالی آن‌ها در یک بازی ۷ ساعته زیاد است و البته بازی راه‌های بد و البته بعضا به شدت خلاقانه‌ای را برای پیدا کردن راه خودش از بین این مرحله‌ها پیدا می‌کند. این یعنی تمام مرحله‌های مخفی‌کاری اصلا شبیه به هم نیستند و بعضی از آن‌ها حتی با دست خالی شما را در میان لانه گرگ رها می‌کنند تا راه خودتان را پیدا کنید. در چنین لحظاتی، راستش را بخواهید Modern Warfare 2 حتی استانداردهای سه‌گانه اصلی را هم رد می‌کند و بنچمارک جدیدی برای طراحی مرحله می‌شود. اغراق نیست اگر بگویم که گاه و بی‌گاه ممکن است فراموش کنید که در حال تجربه کمپینی از یک بازی کال آو دیوتی هستید.
نمی‌دانم چرا، اما بعضی از مراحل بازی که راه‌های جدید و خلاقانه‌ای هم برای اکشن پر زد و خورد پیدا کرده‌اند، در آشفته‌ترین وضعیت ممکن ریتم بازی را از پا در می‌آورند. بعضی از آن‌ها آن‌قدر به اصطلاح خارج از بحث هستند که حتی اگر طراحی خوبی هم داشته باشند، آن‌قدر تحت تاثیر فیلم‌های درجه دو اکشن هالیوودی ساخته شده‌اند که باعث می‌شوند تا فکر کنید چرا این مرحله اصلا باید به بازی نهایی راه پیدا کند و هدف آن چیست، چرا که انگار از وسط یکی از مراحل بتل رویال وارزون در آمده‌اند. متاسفانه کمپین بازی این روند سینوسی را از ابتدا تا انتها با خود دارد و تجربه مراحل شاهکار را مثل بادام تلخ در ظرف آجیل به تجربه‌های بد تبدیل می‌کند. بدون اغراق می‌گویم که Modern Warfare 2 گاهی آن‌قدر ایده‌های برجسته و نوآورانه‌ای رو می‌کند که باورتان نمی‌شود که چرا یک مرحله در میان، یک تیر به پای خودش شلیک می‌کند و دوباره به سطر اول بر‌می‌گردد.
مدت زمان بازی
داستان اصلی: ۸ ساعت
داستان + جزئیات فرعی: ۱۰ ساعت
۱۰۰ درصد: ۱۵ ساعت
مدرن وارفر 2 در ابتدا داستان منحصر به فرد خودش را ندارد و پس از موشک‌های آمریکایی که در ابتدای بازی گم می‌شوند و بعد تازه کم کم با «ژنرال شپرد» آشنا می‌شوید، بازی کم کم تکنیک‌های جدید خودش را روی سناریوی قدیمی بازی ۲۰۰۹ پیاده می‌کند. البته که این چند خط برای اسپویل کردن داستان بازی کافی نیست، چرا که داستان از این حرف‌ها پیچیده‌تر می‌شود. در مجموع به عنوان یک ریبوت، داستان بازی خیلی بیشتر از قبل به بازی قدیمی اشاره‌های ریز و درشت دارد و بعضی از صحنه‌ها یا مراحل را مستقیما پیاده کرده ولی چاشنی خودش را به آن‌ها می‌زند. در این بین، شخصیت‌ها اما تفاوت‌هایی دارند که آن‌ها را خیلی هوشمندانه از پرسوناهای قدیمی خودشان جدا می‌کند و یک شخصیت با روح جدید به آن‌ها می‌بخشد.
Modern Warfare 2 گاهی آن‌قدر ایده‌های برجسته و نوآورانه‌ای رو می‌کند که باورتان نمی‌شود که چرا یک مرحله در میان، یک تیر به پای خودش شلیک می‌کند و دوباره به سطر اول بر‌می‌گردد.
شخصیت گوست که در این بازی ماسک جدیدی هم به صورتش می‌زند، این بار نقش مافوق سوپ مکتاویش را بازی می‌کند، در حالی که در MW2، مکتاویش فرمانده نیروها شده بود. با وجود داشتن زوج پرایس و گز، حالا تسک‌فورس ۱۴۱ در یک سوی دیگر دنیا با مکتاویش و گوست قصه تعریف می‌کند و شیمی بین آن‌ها در ابتدا نه چندان جذاب اما در ادامه از نوع برادری می‌شود و به نظرم حتی پتانسیل‌های خیلی بیشتری را برای یک MW3 احتمالی (که قطعا اتفاق می‌افتد!) دارد. یکی از مکالمه‌های بازی فقط از این که مکتاویش اصطلاحات اسکاتلندی را در بی‌سیم می‌گوید و گوست که خودش انگلیسی است حتی یک کلمه از آن‌ها را متوجه نمی‌شود آن‌قدر بامزه و با روح بود که قطعا می‌توان گفت نویسنده‌ها کار خودشان را به شدت با بازنگری این شخصیت‌ها خوب انجام داده‌اند. از طرفی، بازی به جز نیروهای انگلیسی تسک‌فورس ۱۴۱، یک گروه مکزیکی به فرماندهی «الخاندرو وارگاس» معرفی می‌کند که در نوع خود یکی از قصه‌های جذاب بازی است و سرنوشت آن را با بقیه گره می‌زند.
اگر بازی‌های اصلی به سوپ مکتاویش به عنوان یک شخصیت اصلی در سه‌گانه نگاه کرده بودند و شخصیتی مثل گوست چنین شانسی را نداشت، حالا سازنده‌ها سوپ را در سایه گوست معرفی می‌کنند و شخصیت عمیق‌تری هم به او می‌بخشند. دلیل اصلی برای این که شخصیت‌ها حالا بیشتر به چشم می‌آیند و هر فقدانی مربوط به آن‌ها بیشتر حس می‌شود، میان‌پرده‌ها هستند. میان‌پرده‌هایی که کارگردانی جذاب و دیالوگ‌های شنیدنی دارند و آمریکایی‌ها و مکزیکی‌ها هر کدام به متود خودشان برای گفتگو و چینش استراتژی رو می‌آورند. راستش را بخواهید، کات‌سین‌های Modern Warfare 2 گاهی فراتر از یک بازی ویدیویی می‌روند و خیلی بی‌راه نیست اگر بگوییم که تیم اینفینیتی‌وارد می‌تواند همین حالا هم یک فیلم سینمایی کوتاه در حد و اندازه فیلم‌هایی مثل Sicario با پس‌زمینه داستانی مشابه بسازد و چیزی از آن‌ها کم نداشته باشد.
سال‌هاست که اکتیویژن تلاش می‌کند تا هر سال کال آو دیوتی جدید را با عناوین دهان پرکن تبلیغ کند و به کمپین‌های آن لقب بزرگترین تجربه‌های گیمینگ سال را بدهد. هر چند که سال‌هاست در چنین کاری شکست خورده، اما به نظر من Modern Warfare 2 واقعا شروع جدیدی برای کال آو دیوتی یا به قول شعار خود بازی، «دورانی جدید» برای یکی از قدیمی‌ترین شوترهای تاریخ است. مهم نیست که چقدر از تجربه بخش چندنفره کال آو دیوتی فراری باشید، داستان‌های آن را سطحی ببینید یا به کلیشه‌هایش عادت کرده باشید؛ MW2 برای هر نوع مخاطبی یک کارت جدید در آستین خود دارد که قطعا از دیدن آن شگفت‌زده می‌شوید و به نظرم تعدادی از لحظات آن را واقعا تا سال‌ها به یاد می‌سپارید. کمپینی که البته ضعف‌های آن در ریتم سینوسی و بعضی دیگر از مراحلی نهفته‌اند که روحتان را بدون پروا می‌خراشند و از شدت بی‌هدف بودن شما را به فکر وا خواهند داشت.
بازی از نظر طراحی سیستم‌ها واقعا چیزی برای یک کمپین کال آو دیوتی کم نمی‌گذارد. بیشتر چیزهایی که در قالب نوآوری‌های جدید در این سیستم‌ها به چشم می‌خورند، جزو مراحل پایانی هستند و راستش را بخواهید، اصلا دلم نمی‌خواهد تجربه احتمالی‌تان از برخورد اول با این مراحل را حتی با بردن اسمشان خراب کنم. به جز این، هوش مصنوعی بازی گاهی اوقات به شدت بی‌رحمانه عمل می‌کند، طوری که حتی وقتی بازی را به صورت امتحانی روی پایین‌ترین درجه سختی هم امتحان کردم، چند بار در سناریوهایی کشته شدم که اصلا فکرش را هم نمی‌کردم.
بازی جدید کال آو دیوتی شاید آن‌قدرها واقع‌گرایانه نباشد اما قطعا سخت‌تر از قبل شده و با استانداردهای خود کال آو دیوتی واقع‌گرایی بیشتری هم القا می‌کند. بعضی از مراحل بازی این کار را با دشمن‌های تماما زرهی و با سپر ضد شورش تداعی می‌کنند و بعضی‌های دیگر، فقط یک چاقوی یک بار مصرف به شما می‌دهند که فقط برای کشتن یک نفر کافی‌ست. در نهایت بی‌راه نیست اگر بگویم بازی شاید هوش مصنوعی به آن اندازه پیشرفته‌ای نداشته باشد، اما در بعضی از مراحل در حد The Last of Us به یک بازی بقا تبدیل می‌شود.
بخش چندنفره مدرن وارفر 2 مثل بخش تک‌نفره انقلابی عمل نمی‌کند و به قول قدیمی‌ترها، سری که درد نمی‌کند را دستمال نمی‌بندند. در حال حاضر جدیدترین تجربه MW2 به نوآوری در بخش چندنفره، وجود یک مود سوم شخص است که حقیقتا کمی برای یک شوتر اول شخص تجربه عجیبی به حساب می‌آید. این بخش طرفدارهای خاص خودش را دارد و با این که خیلی هوشمندانه پیاده شده، به نظرم دلیل کافی را برای کسی که یک شوتر اول شخص را بازی می‌کند، نمی‌دهد. از طرفی مود جدید DMZ که برای عرضه همزمان با Warzone 2 در ماه آینده در نظر گرفته شده، هنوز در این بازی وجود ندارد و البته بخشی از محتواهای بازی با عرضه سیزن اول آن در ماه دسامبر به MW2 می‌رسند.
تجربه من از یک گیمر ایرانی که بازی را روی استیم تجربه کرده، می‌گوید که مدرن وارفر ۲ راحت‌ترین بازی برای تجربه آنلاین نیست. در حالی که بازی را با دو اینترنت مختلف امتحان کردم، پینگ فوق‌العاده‌ای با شرایط فعلی نداشتم و البته به خاطر تحریم شدن بازی از زمان بتا، بازی کردن مدرن وارفر 2 که از قضا همیشه به اتصال دائم اینترنت احتیاج دارد، یکی از دشوارترین پروسه‌های بازی کردن یک بازی حتی در بخش تک‌نفره بود چرا که برای تجربه آن مجبور به کارهایی مثل دستکاری DNS خواهید شد.
بازی Call of Duty Modern Warfare 2 بر اساس نسخه پی‌سی که شرکت اکتیویژن در اختیار ویجیاتو قرار داده بررسی شده است.
خلاصه بگم که ...
Modern Warfare 2 یک تلاش قابل احترام از تیم جدید اینفینیتی‌وارد است. تلاشی که گاهی آن‌قدر نوآورانه می‌شود و سعی می‌کند کلیشه‌ها را در هم بشکند که گاهی از حفظ ریتم مرحله جا می‌ماند و گاهی از آن کادر امنی که کال آو دیوتی بیش از دو دهه است در آن بازی می‌کند، بیرون می‌زند.
می‌خرمش
کال آو دیوتی مدرن وارفر 2 نه تنها برای مخاطبان جدید مجموعه که آن را فقط برای وارزون و بخش مولتی‌پلیر بازی می‌کنند، بلکه به هواداران قدیمی که عاشق داستان این سه‌گانه و شخصیت‌های آن بودند هم پیشنهاد می‌شود.
نمی‌خرمش
اگر به مراحل مخفی‌کاری آلرژی دارید و برایتان مهم است که «کال آو دیوتی» بازی کنید و از صحنه‌های اکشن هم چیزی بالاتر از فیلم‌های مایکل بی انتظار دارید، متاسفانه MW2 بازی شما نیست. لطفا دو سال بعد برگردید!
- امتیاز ویجیاتو80
- امتیاز
-
عالی
-
خوب
-
متوسط
-
خوب نیست!
-
ضعیف!
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
مجموع نظرات ثبت شده (70 مورد)
مطالب پیشنهادی
مطالب مرتبط از نگاه دیجیاتو
به نظرم نقطه ضعف بزرگ کمپین نبود لحظات اکشن زیاد هست یا اگرم هست خیلی کم تر شده
این مراحل رو با مراحل کالاف های قدیمی مقایسه کنید
اونا کجا و این کجا
ویلیان اصلی بازی ( حسن ) هم بسیار بد طراحی شده ولی امیدوارم بازی بعدی با معرفی مکاروف یع ویلیان قوی رو واسه داستان معرفی کنه
اگه اون مرحله در نظر نگیریم مرحله کش.تن سردار ایرانی می گم که چیز عجیبی نبود تو همه بازی ها یه اشاره ای به ایران شده نمی شه گفت بازی فقط بخاطر این بده هم از نظر داستان هم نوآوری مثل نسخه دو قدیمی عالی بوده نمی دونم بعضی ها چه حالی دارن می گن اون سرداری که کش.تن سردار سلیمانی یکی نیست بگه کجاش به سردار سلیمانی می خوره بعد الان دولت همچین چیزی بخونه بازی جوری می کوبن همه فکر می کنن چی هست درکل بازی عالی بود
اتفاقا ما باک ش ن همون حال کردیم
اقا من تو xbox series کپی خور این کالافو ریختم اخطار اینترنت میده میگه(ابتدا باید به اینترنت متصل شوید)چیکارکنم
براش هایپ بودم تا زمانی که فهمیدم هیچوقت قرار نیست کرک بشه...
خب بلاخره مدرن وارفر ۲ رو هم خریدم ببینم پشتیبانی ردیم کد رو کی می‌فرسته بازی رو دانلود کنیم
یه اشک آور میوفته از پنجره تو خونت*
پشتیبانی:ردیم کد ارسال شد:)))
دوستان داستانش چجوریه میشه جلوی خانواده پلی داد یا اصلا تو ایران نمیاد
داستانش ضد ایرانیه
عزیزم...
تو بازی های دیگه (که اشاره نمیکنم) صاف میری تو فرانسه هم مردمشو میکشی... هم بالامقام های اون زمانش رو
بعد یک فرانسوی اومد بگه این بازی ضد کشور ماست؟
متاسفانه جنبه رسانه ای ایران خیلی پایینه و اگه یه بازی مثل این منتشر بشه سریع تمام فیلترینگ رو روش میندازن که هیچ... علاوه بر اون ممنوعش هم میکنن
تو چه بازی اومدن فرانسوی هارو تروریست جلوه بدن ؟؟
Assassin's Creed unity
اون موقع اضلا مفهموم تروریست وجود نداشت
داستانش من کامل خوندم بهتره بگیم ضد حکومت جمهوری اسلامیه نه ضد ایرانی
داستانش ضد ر ژ ی مه و نه ضد ا ی رانی ای ن تو دوتا کاملا باهم فرق میکنن
مث فرق انسان با پهن میمونه
یا توالت و آفتابه (میدونی که چی میگم؟(آفتابه به دست اومد)
بادام تلخ در ظرف آجیل،واقعا سخن حقی بود
نقد خوب و کاملی بود و حیف پول و درسی که مانعه برای خریدن این گیم خیلی دوست داشتم تجربه اش کنم ولی خب سری های کالاف هرچی دیرتر بازیشون کنی جذابیتش برات کمه باید وقتی بازی رو اوج و داغه پلی بدی ولی خب نشد و بازی های مث رد دد یا لست اف اس هرموقع پلی بدی جذابه این نظر منه.
در انتظار کرک
در انتظر کرک2
و باز هم در انتظار کرک
کرک منتفیه قضیش:)
ای وای من
ای وای من2
وباز هم ای وای من
من نصف واکترو بازیرو دیدم..
خودمونیم اینفینیتی وارد استاد ساختن کمپین مدرن وارفره!
نقد عالی بود
بازی یه پیشرفت خیلی خوب نسبت به ریبوت مدرن وارفر ۲۰۱۹ داشته.
ونگارد که به نظرم ضعیف ترین نسخه فرنچایز بود
(اونایی که حداقل یک نسخه از کال آف دیوتی های کلاسیک جنگ جهانی دوم رو پلی داده باشن میفهمن چی میگم)
قبول دارم در برابر نسخه های قبلی جنگ جهانی هیچ بود
ممنون آقای تیموری بررسی هاتون مثل همیشه عالی ❤️
متشکرم ❤️
تنها چیزی که می‌خوام بدونم اینه حسنه یه فرد اسکل بوده یا بلاخره از ایرانی ها یه ویلن خوب ساختن دوستان
در واقع بخواهیم حساب کنیم از بارکوو بهتر بود ولی نه در اون حد هم قوی بود
ونگارد یارو رو کنسول ریخته بود پلی دادن واقعا ناامید شدم الان از هرچی کالافه زده شدم
این نسخه می‌تونه نظرم و عوض کنه؟؟؟
پلی دادم*
ناامید نمیشی
حالا سه سوال ونگارد بخش زامبی داره چون فقط بیشتر برای بخش زامبی گرفتمش :|
*یه*
بخش زامبی داره ولی اگه برا بخش زامبی گرفتی ناامیدت می‌کنه چرا بلک اپس نمی‌گیری بخش زامبیش شاهکاره
بلک آپس رو قبلا بازی کردم راست میگی بخش زامبی واقعا شاهکار معتادش شده بودم بخش زامبی رو مال کلد وار
داستان بازی خیلی بهتر از اینا میتونست باشه در مقایسه با سری بلک اپس و مدرن وارفر کمی آبکی بود و سیاست خاصی رو میخواست دنبال کنه . گیم پلی بازی خیلی چیزا ها برا گفتن داشت و جدید بود به قول آقای تیموری :((در شهر کورها، نقش پادشاه یک چشم را بازی می‌کند)).
دیگه از بلک آپس بد تر که اصن نمیشه :/
wtf
نه نه ببین منظورم اینکه داستان بلک آپس یه داستان خوب بود نسبت به نسخش ولی اگه مدرن وارفایر از اون پایین تر باشه خب خیلی خیته دیگه
دوسش دارم...
ولی میترسم بخاطر تحریم ها و فیلترینگ بعدا از خریدش پشیمون شم...
البته خب پولشم ندارم?
دقیییقا حق گفتی واقعا پول نیس
به نظرم این ریبوت استاندارد های رو برای این سری تعریف کرد که واقعا نیاز بود چون اگه همه کالاف ها فقط یه اکشن دیوانه وار داشته باشن آنچنان نمیتونن اون حس جنگ رو بهمون بدن .
طراحی مراحل خیلی متفاوت بود و گیم پلی بازی واقعا گسترده شده بود
ممنونم از نقد و بررسی فوق العاده تون یه سوال هم داشتم من قبلاً شماره ایرانسل تو اکانت بلیزارد ثبت کرده بودم و verified کرده بوده الان راه حلی هست که به مشکل شماره برنخورم؟
می‌تونید از قسمت اطلاعات اکانتتون چک کنید و اگه شماره موبایل روش ثبت شده باشه نباید مشکلی داشته باشه
سپاسگزارم از توجه و راهنمایی شما.
بازی از لحاظ گیمپلی و گان پلی از مدرن وارفر قبل متفاوت تر بود ، بازی باگ های بیشتری نسبت به نسخه قبلی داره که با یه بروز رسانی مختصر حل میشن ، و حالا در کنار نوشته های آقای تیموری که به مخفی کاری بازی اشاره داره ، ساختار برخی از مراحل واقعا جذابه برای مثال مرحله آمستردام یا tradecraft واقعا جذاب بود ، جوری که بازیکن آرزو میکرد مرحله بیشتر از چهار پنج دقیقه بود . بیشترین بخشی که با کرفت کردن کار دارید میشن alone هست که واقعا میشه گفت لول جدیدی از مخفی‌کاری رو برای بازی های "کالاف دیوتی" آنلاک کرده . و اینکه داستان بازی واقعا بد نیست و نسبت به کمپین 2019 یه سری پیشرفت هایی داشته . حالا باید منتظر بمونیم که وارزون 2.00 وقتی منتشر میشه چه ویژگی هایی داره ولی به عنوان کسی که کمپین براش اهمیت داره و قسمت داستانی رو جایی برای آماده شدن برای بخش آنلاین بازی نمیدونه از بخش داستانی بازی راضی بودم .
بلاخره این شد اون چیزی که از کال اف دیوتی میخواستیم راستش قصد خریدشو نداشتم ولی احساس میکنم خریدش واقعا ارزش داره امیدوارم مثل مدرن وارفر ۲۰۱۹ و ww2 یه تجربه ناب باشه واقعا جای تقدیر داره بعد از بی حرمتی اکتیویژن با ونگارد یه کال اف دیوتی عرضه کرد که طرافدارای سری رو راضی نگه داره
حاجی تو ی بند اندازه ی نقد حرف زدیو و انتقاد و نظرتو گفتی خیلی قشنگ گفتی
میشه گفت داستان این نسخه نسبت 2019 پخته نیست چون، چرا هنوز القتلة هست؟ خالد العسد؟
کلا امیدوارم MW3 آینده دقیقا مثل نسخه ی قدیم باشه
خالد العسد در کنار زاخائف خیلی ویلنای نابی بودن ولی بیشتر از همه منتظر ماکاروفم اگر مدرن وارفر ۳ عرضه شد امیدوارم ویلنش ماکاروف باشه با همون شخصیت پردازی کاریزماتیک مدرن وارفر ۳ اصلی
خب این همونی شد که من میخواستم حالا باید صبر کنم ریمیک رزیدنت اویل و سایلنت هیل بیاد تا برم یه حالی به بازی های کنسول بدم
من خیلی خیلی از این نسخه خوشم اومد شخصا به نظرم داستانش خیلی بهتر از ۲۰۱۹،کلد وار و علی الخصوص فاجعه ونگارده از لحاظ گیم پلی و دیزاین به نظرم اینکه بگیم چون مخفی کاری و سیستم کرفت داره پس کالاف نیست اشتباهه اتفاقا داشتن اینا خیلی خیلی ما رو امیدوار می‌کنه که در آینده کالاف های بهتری ببینیم کالاف هایی که روی همه چی سرمایه گذاری میکنن نه فقط اکشن و بزن‌بزن
میدونید چی باعث شد سری مدرن وارفر اینقدر محبوب بشه؟ یکیش که صددرصد شخصیت ها و داستان خفنه و دومی نوآوری این سریه از اولین نسخه که بازی اومد به جنگ های مدرن تاااا مرحله no Russian و.... همه اینا باعث شد این سری خفن بشه و به نظرم وجود مراحل مخفی کاری خیلی خیلی نوآوری خوب و خفنی بود برای کالاف
طراحی مرحله خیلی خوب بود ولی... کال آو دیوتی یه شوتر نظامی اول شخصه و به نظرم تعداد مراحل مخفی‌کاری سنگینی میکرد. هر چند که تغییراتی مثل کرفت کردن و نوآوری‌های این شکلی خیلی جذاب بودن
بله اینو قبول دارم که بخش مخفی کاری خیلی سنگینی میکرد به نسبت بخش اکشن ولی خب به هر حال امیدوارم کالاف با تغییر رویه ای که از خودش نشون داده درآینده موفق باشه
راست بابت نقد خوبتون ممنون و خسته نباشید❤️?
ممنونم که خوندی ❤️
یکم حس میکنم زیادی امید داشتم و امیدوار بودم و یه مقداری آب سرد ریخت...
اگه نظر منو بخوای بهتره بری و گیم پلی و داستانش رو از یوتوب ببینی بعد متوجه میشی که خوبه یا نه
کاری به نمره و از اینجور چیزا نداشته باش همه چی به سلیقه خودت بستگی داره
اگه از من بخوای بازی بازی خیلی خفنیه و می‌تونه انتظاراتت رو برآورده کنه امیدت رو نا امید نمیکنه
میدونم بازی خیلی خوبیه.
ولی یکم به قول مقاله مراحل اکشن و خفنش کمتر شده.
کاش میومد رو گیم پس حد اقل:((
وارزون ۲ رو هم ریویو میکنید وقتی اومد؟
بله حتما
ژالبه ,رضا شاه عضو ویجیاتو شده
وااااات!!!؟
چرا آخه برا چی:(((((
"لطفا دو سال بعد برگردید!"
"کمپین Modern Warfare 2 را به هیچ وجه نباید از دست ندهید."
معنی این جمله هارو یکی توضیح بده:/
یعنی از زمان خودش دو سال جلوئه،
یعنی اینجور بازییو تا دو سال دیگه هم نمیتونی پیدا کنی
جالبه حیف نمیشه خریدش(حسرت حسرت حسرت حسرت...)
داداش جان مطمعنی ؟
فکر کنم منظور عرضه کال آف دیوتی بعدی باشه ها !!
پیشنهاد میدم بخش
بخریمش،نخریمش رو بخونی متوجه میشی
۲ میل پولشه پولم کجا بود وگرنه خیلی دلم میخواد بخرمش:((((
به نظرم از لحاظ داستان از نسخه 2019 و 2009 خیلی ضعیف عملکرد
ولی طراحیه مراحل خیلی خوبه ( ولی نسبت به 2019، خیر)
قبول دارم، ولی نویسنده‌ها ریسک‌پذیر بودن و از طرفی فن‌سرویس خوبی رو انجام دادن