همه ما استودیو یوبیسافت را می‌شناسیم. این استودیو قدرتمند شخصیت اصلی بسیاری از خاطرات دوران جوانی ما بود. از طرفی هم می‌دانیم که در چند سال گذشته، این استودیو چندان وضعیت خوبی را تجربه نکرده است. شاید کمی عجیب باشد که توسعه‌دهنده‌های بازی‌هایی مثل اساسینز کرید و یا فار کرای، قدرت و نفوذ خود را در صنعت گیم از دست دهند؛ با این حال ما با چشم خودمان دیدیم که چه بلایی سر یوبیسافت آمد. داستان سقوط یوبیسافت هم برای این استودیو و هم برای طرفدارانش خیلی تلخ است.
مشکلات مالی شدید این استودیو دلیل اصلی نابودی بسیاری از بازی‌های آینده‌اش شد. برای همین هم یکی از بازی‌های موفق اخیرش، یعنی Assassin’s Creed Mirage هم که بیشتر یک بازی مستقل بود تا یک بازی AAA. آیا یوبیسافت دوباره می‌تواند به شرایط اولش برگردد و بازی‌هایی قوی و با داستانی زیبا را منتشر کند؟ یا باید منتظر خبر فروش این استودیو به یک شرکت بزرگ‌تر باشیم؟ اگر شما هم دوست دارید بدانید که پایان داستان سقوط یوبیسافت خوب است یا بد در ادامه با ویجیاتو همراه باشید.
قبل از سال ۲۰۱۴
از سال ۲۰۰۹ تا سال ۲۰۱۴ یوبیسافت پشت سر هم بازی‌هایی عالی را منتشر کرد. در سال ۲۰۰۹ ما با شخصیت اتزیو در بازی Assassin’s Creed 2 آشنا شدیم که بعدا هم خودش به یک مجموعه عالی تبدیل شد. سپس در سال ۲۰۱۰ بازی Assassin’s Creed Brotherhood منتشر شد و در این بازی ما ادامه داستان اتزیو را دیدیم. بازی‌های موفق دیگری هم بودند که در این سال‌ها منتشر می‌شدند، ولی شاید بزرگ‌ترین پیشرفت را مجموعه اساسینز کرید و فار کرای دیدند. در این بازه زمانی بود که بازی‌هایی مثل AC 3 و AC Revelations هم منتشر شدند و به نظر می‌رسید که یوبیسافت توانایی انتشار یک بازی بد را ندارد.
در سال ۲۰۱۲ هم یوبیسافت بازی Far Cry 3 را منتشر کرد که به عقیده بسیاری از افراد بهترین عنوان از این مجموعه بود. سال ۲۰۱۳ هم ما شاهد انتشار بازی AC Blackflag بودیم. این بازی هنوز هم یکی از پرفروش‌ترین بازی‌های تاریخ مجموعه اساسینز کرید است. یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های تمامی این بازی‌ها خلاقیت است. هیچ‌کدام از این بازی‌ها، چه از نظر داستانی و چه از نظر گیم‌پلی تکراری نبودند. شاید انتظار ما هم در آن موضع کمتر بود، ولی بازی‌ها هم خلاقانه‌تر بودند.
یوبیسافت تا قبل از سال ۲۰۱۴ به همه ثابت کرد که قرار است تجربه‌های جهان باز بسیار عالی را برای بازیکنان بسازد. با اخبار انتشار بازی Watch Dogs، که تقریبا تمامی گیمرها منتظر انتشارش بودند، یوبیسافت سعی کرد که با قدم‌هایی مطمئن وارد سال ۲۰۱۴ شود. همه چیز آماده بود. بازی Far Cry 4 قرار بود منتشر شود. یک مجموعه جدید با نام Watch Dogs قرار بود آغاز شود و نسل جدید مجموعه اساسینز هم قرار بود که با بازی Unity آغاز شود. سال ۲۰۱۴ قرار بود که بهترین سال تاریخ این استودیو باشد.
شهرت یوبیسافت در این سال‌ها
تا قبل از سال ۲۰۱۴ یوبیسافت به قدری قدرتمند بود که حتی استودیوهای بزرگ دیگر هم از سیستم بازی‌سازی آن‌ها استفاده می‌کردند. نحوه ساخت بازی‌های جهان باز این استودیو برای بسیاری از توسعه‌دهنده‌های دیگر یک الگو بود. در آن زمان ما GTA V و یا الدن رینگ نداشتیم که با آن‌ها مقایسه کنیم؛ فقط یوبیسافت بود که سبک جهان باز را به جلو می‌برد. البته من منظورم بازی‌های نقش آفرینی جهان باز، مثل اسکایریم، نیست. بازی‌های یوبیسافت در آن زمان تنها جهان باز بودند و المان‌های نقش آفرینی نداشتند.
یکی دیگر از شانس‌های خوب یوبیسافت این بود که هنوز یک استودیو نسبتا جدید و ضعیف بود. قدرت اصلی هنوز دست استودیوهایی مثل بتسدا، راکستار و یا نینتندو بود و کسی انتظار زیادی از یوبیسافت نداشت. برای همین هم وقتی که یک بازی خوب منتشر می‌کرد، شهرتی چند برابر دیگر استودیوها پیدا می‌کرد.
شاید کمی باورش سخت باشد، ولی تا همین چند سال پیش ما یوبیسافت را به عنوان یک استودیو گرسنه پول و شیطانی امروزی نمی‌شناختیم. در آن زمان یوبیسافت یک استودیو خلاق بود که بازی‌های خیلی خوب جهان باز می‌ساخت؛ و بازی‌هایش هم خیلی خوب بودند. ولی همه چیز از رویداد E3 سال ۲۰۱۳ شروع شد. وقتی که یوبیسافت یک دمو گیم‌پلی از Watch Dogs را نشان داد. از اینجا بود که داستان سقوط یوبیسافت شروع می‌شود.
دروغی به نام Watch Dogs
حدودا در ۴۰ دقیقه اول رویداد E3 سال ۲۰۱۳، یوبیسافت در مورد بازی‌های کوچکش حرف زد. یکی از تکنیک‌های جذب آن‌ها این بود که بهترین کارتشان را آخر رو کنند. در نهایت نوبت به یک بازی‌ای رسید که همه چند سالی بود که منتظرش بودند: Watch Dogs. گیم‌پلی‌ای که از این بازی نشان دادند عالی بود. مکانیک‌های هک بازی، گرافیک، فیزیک، فضاسازی؛ همه چیز بازی عالی بود. این بازی به راحتی می‌توانست مجموعه GTA را از رده خارج کند. ولی خب این گیم‌پلی که دیدیم، دروغی بیش نبود.
اشتباه نکنید. بازی در زمان انتشارش افتضاح نبود. داستان بازی خیلی متوسط بود و گیم‌پلی‌اش هم خلاقانه بود. ولی ویژگی‌های خوب بازی همین‌جا تمام می‌شود. در این بازی عملا هیچ فیزیک رانندگی‌ای وجود نداشت و اگر می‌خواستید با ماشین از جایی به جای دیگر بروید، اگر دل‌پیچه نمی‌گرفتید، سردرد می‌گرفتید. تیراندازی بازی اصلا در حد یک بازی آن زمان نبود و گیم‌پلی‌اش هم خیلی زود تکراری می‌شد. و بدتر از همه گرافیک بازی بود. ما همه انتظار یک بازی نسل جدید و گرافیکی نوین را داشتیم؛ ولی محصول نهایی حتی بدتر از بازی Blackflag بود.
یوبیسافت در آینده‌ای نزدیک مرتکب ۲ اشتباه خیلی بزرگ دیگر می‌شد. اولی آن هم این بود که به اعتماد مردم خیانت کرد و چیزی را به آن‌ها نشان داد که اصلا واقعی نبود.
پایان سال ۲۰۱۴
آخر سال زمانی است که استودیوهای بزرگ بازی‌هایشان را منتشر می‌کنند. تعطیلات کریسمس زمان خیلی عالی‌ای برای انتشار بازی است چون همه هم وقت بازی کردن دارند و هم پول کافی برای خرید آن‌ها را. یوبیسافت در سه ماه آخر سال ۲۰۱۴ سه بازی را منتشر کرد: AC Rogue ،AC Unity و Far Cry 4 و این سه بازی بودند که ضربه دوم و سوم به شهرت یوبیسافت را وارد کردند.
Assassin’s Creed Unity
فاجعه بازی Unity را که قطعا به یاد دارید. این بازی در زمان انتشارش به قدری باگ داشت که اصلا قابل بازی نبود. از باگ‌های گرافیکی گرفته تا گیم‌پلی‌ای، هیچ بخشی از بازی در امان نبود. امکان ندارد که نام این بازی را در اینترنت جستجو کنید و با تصاویری وحشتناک از آن مواجه نشوید. البته اشتباه نکنید، شاید این بازی یکی از دلایل بزرگ در داستان سقوط یوبیسافت باشد، ولی بعدا درست شد. مشکلات گرافیکی و ظاهری بازی برطرف شد و گیم‌پلی آن هم به میزان کافی‌ای ارتقا پیدا کرد. اما خب داستان آن همچنان متوسط و کمی خسته‌کننده باقی ماند. در کل این بازی به یک بازی خوب تبدیل شد و حتی خودم سه بار آن را تمام کردم و از آن لذت بردم. ولی انتشار پر از مشکل آن باعث شد که اعتماد مردم به یوبیسافت دوباره کمتر شود.
Assassin’s Creed Rogue
بازی Rogue در کل خوب بود. این بازی که یک داستان موازی با Assassin’s Creed 3 را تعریف می‌کرد، یک داستان کاملا جدید و متفاوت داشت. دیگر شما عوض گروه اساسینز نبودید و در سمت شوالیه‌های تمپلار مبارزه می‌کردید. داستان بازی هم کوتاه بود و تنها در ۱۰ ساعت تمام می‌شد. قرار هم نبود که این بازی یکی از عناوین اصلی اساسینز کرید باشد و بیشتر شبیه به یک بسته الحاقی بود. مشکل اصلی از قیمت آن آغاز می‌شد. این بازی در زمان انتشارش هم‌قیمت Unity بود و برای آن باید ۵۰ دلار پرداخت می‌کردید. قیمت یک بازی کامل AAA ولی بدون محتوا آن. گیم‌پلی بازی با Blackflag هیچ فرقی نداشت و تنها تفاوتش با بازی‌های اخیر این مجموعه، داستانش بود.
یوبیسافت معتقد بود که تنها دلیل انتشار Rogue به عنوان یک بازی مستقل و نه یک DLC این بود که بازیکنان کنسول‌های نسل هفتم از اساسینز کرید جا نمانند. اما خب در واقعیت همه ما می‌دانیم که یوبیسافت صرفا به دنبال پول بیشتر بود. این بازی با قیمت کامل وارد بازار شد و هیچ محتوا خاصی هم نداشت. گیم‌پلی تکراری و قیمت خیلی زیاد آن باعث شد که نظر مردم بیشتر و بیشتر نسبت به این استودیو تغییر کند. با از ناامیدی طرفداران از مجموعه اساسینز کرید، ضربه دوم هم به شهرت یوبیسافت وارد شد.
Far Cry 4
این بازی در کل یک بازی خوب بود. داستان آن جالب بود و شخصیت‌سازی‌ای که داشت هم قابل قبول بود. حتی الان هم که این بازی تقریبا ۱۰ سال سن دارد هم می‌توانید آن را بازی کنید و از تجربه خود لذت ببرید. پس مشکل کجاست؟ چرا این بازی باید در داستان سقوط یوبیسافت یکی از نقش‌های اصلی را بازی کند؟ صرفا به خاطر تکراری بودنش. دیگر یوبیسافت آن خلاقیت گذشته را نداشت و روند انتشار بازی‌های تکراری را بالاخره آغاز کرد. این بازی می‌توانست به راحتی یک ماد برای Far Cry 3 محسوب شود. یوبیسافت دید که آن بازی تا چه اندازه‌ای موفق بود و سعی کرد که دوباره چنین چیزی را بسازد. البته خب موفق هم شد ولی مشکل این بود که اصلا فرق زیادی با بازی قبلی‌اش نداشت.
گیم‌پلی یکسان و محتوایی مشابه باعث شد که خیلی از طرفداران این استودیو از این بازی ناامید شوند. بسیاری از افراد این بازی را خریدند تا از یک تجربه جدید لذت ببرند ولی محصولی که به دستشان رسید کم و بیش همان بازی قبلی بود؛ صرفا با گرافیکی بهتر. در نهایت هم یوبیسافت دید که به خاطر اشتباهاتش، دومین مجموعه بزرگش هم از شهرت افتاد. در اواخر سال ۲۰۱۴، پس از وارد شدن سه ضربه بزرگ به شهرت این استودیو، دیگر کسی به یوبیسافت اعتماد زیادی نداشت و سقوط آزاد این شرکت فرانسوی آغاز شد.
کاهش آرام محبوبیت یوبیسافت از سال ۲۰۱۵ به بعد
بعد از پشت سر گذاشتن سختی‌های سال ۲۰۱۴ اوضاع بهتر نشد. شاید تمرکز اینترنتی بر روی یوبیسافت کمتر شد، ولی خب دلیل آن این بود که دیگر کسی انتظار زیادی از این استودیو نداشت. وقتی که Assassin’s Creed Syndicate منتشر شد، واضح بود که این بازی همان Unity است؛ صرفا کمی ضعیف‌تر. از آن به بعد هم روند انتشار بازی‌های ناقص یوبیسافت شروع شد. اما متاسفانه داستان سقوط یوبیسافت اینجا تمام نمی‌شود.
از آن موقع یوبیسافت شروع کرد به انتشار بازی‌هایی که یا مثل Watch Dogs تبلیغ‌های دروغ داشتند، مثل Far Cry 4 محتوا تکراری داشتند و یا مثل Unity پر از باگ بودند. شما کافیست نگاهی به بازی‌هایی که از آن موقع منتشر شد بیندازید تا خودتان این الگو را ببینید.
البته بازی‌هایی هستند مثل Rainbow Six: Siege که یک شروع خیلی ضعیف داشتند ولی خب کم کم بهتر شدند. بازی‌هایی هم مثل Watch Dogs 2 بودند که از همان اول هم محکوم به شکست بودند. تمامی این مشکلات پشت سر هم باعث شد که در سال ۲۰۲۳ یوبیسافت ۱ میلیارد دلار بودجه‌اش را کاهش دهد و تعداد زیادی از استودیوهای توسعه‌دهنده‌اش را تعطیل کند. بسیاری از بازی‌های این استودیو بزرگ کنسل شد و تعداد خیلی زیادی از کارمندانش اخراج شدند. هم‌اکنون هم احتمال ورشکستگی این استودیو ۴۰ درصد است، که بیشترین احتمال در میان تمامی بخش‌های صنایع سرگرمی را دارد.
آیا هنوز امیدی هست؟
به طور خلاصه؟ بله. هنوز امیدی هست. شاید داستان سقوط یوبیسافت کمی تلخ بود، ولی این استودیو هنوز هم قصد زنده ماندن دارد. یوبیسافت بالاخره پس از مدت‌ها تصمیم گرفت که به جای شبیه‌سازی بازی‌های قبلی‌اش، از خلاقیت استفاده کند و یک بازی با حسی کاملا تازه را وارد بازار کند. بازی Assassin’s Creed Mirage گیم‌پلی و ظاهری مشابه بازی‌های اولیه این مجموعه داشت و با اینکه بودجه کمی داشت، بازی خیلی خوبی از آب درآمد. این موضوع باعث شد که طرفداران قدیمی این استودیو ببینید که یوبیسافت در حال تلاش برای به دست آوردن رستگاری است.
در حال حاضر هم این استودیو در حال کار بر روی یک عنوان جهان باز بر اساس دنیا جنگ ستارگان است و به راحتی می‌تواند نظر طرفداران خیلی بیشتری را برای خرید جلب کند؛ به هر حال جنگ ستارگان یکی از محبوب‌ترین نام‌های صنعت سرگرمی است. اگر یوبیسافت بتوانید کاری که با Mirage کرد را در این بازی تکرار کند، می‌توانیم به آینده آن مطمئن باشیم. همانطور که سقوط این شرکت نامدار آهسته بود، صعود دوباره آن هم احتمالا سریع نخواهد بود. ولی اگر به قدم برداشتن در این مسیر درست ادامه دهد، شاید در آینده نزدیک آن را ببینیم.
فکر کنم تنها راهش اینه که بازی های قبلی رو بدیم بهشون بازی کنن بعدی از سیندیکیت یه بازی درست درمون که اساسینز کرید باشه ندیدیم:(
خو منی که فن اساسینزم چقدر باید فشار بخورم؟
مقاله کامل و مفیدی بود خسته نباشید.ولی به نظرم اولا اساسینز کرید سیندیکیت خیلی با یونیتی فرق داشت و پیشرفت های زیادی نسبت بهش داشت،و واچ داگز ۲ رو هم اگه داستانش رو در نظر نگیریم یک بازی به شدت خلاقانه مثل گذشته یوبیسافت بود،فارکرای ۵ و اوریجینز هم بازم خوب بودن ولی از ادیسه دیگه کلا نابود شد.والهالا،فار کرای ۶،واچ داگز لژیون،همشون ضعیف بودن
سیندیکیت ولی خدایی خوب بود حتی من بیشتر از یونیتی دوستش داشتم !
روگ ، فارکرای ۴ ، واچ داگز ۱/۲ همه اینایی که به عنوان بازی متوسط اسم بردین من باهاشون زندگی کردم😐
یکی از دوران های تاریک یوبیسافت زمانی بود که اساسین کرید هارو از ریشه جدا کرد وبا اسم ریشه عرضه کرد….