وقتی که برای اولین بار بازی کنید، شاید فکر کنید که Dragon’s Dogma 2 سولزلایک نیست. این بازی عملا یک بازی نقش‌آفرینی ساده است و در نگاه اول شباهت خاصی به بازی‌های معروف فرام سافتور ندارد. با این حال وقتی که در حال گشت و گذار هستید و کاری به کار کسی ندارید و ناگهان یک پرنده از یک جای نامعلومی شما را به پایین یک دره پرتاب می‌کند، شباهت‌های خاصی نمایان می‌شوند.
برخلاف بسیاری از بازی‌های جهان‌باز، نه در الدن رینگ و نه در Dragon’s Dogma 2 شما توضیحات خاصی را در مورد دنیا دریافت نمی‌کنید. کپکام سیستم مبارزه‌ای معروف خودش را دارد و بازی‌هایش قطعا مخصوص خودش است؛ ولی نمی‌توانید شباهت آن را به الدن رینگ منکر شوید. حتی ماموریت‌های بازی هم مثل الدن رینگ به شدت مبهم هستند و باید به سختی از آن‌ها سر درآورید.
حتی بخش‌هایی از Dragon’s Dogma 2 هم هستند که از الدن رینگ مبهم‌تر و پیچیده‌تر هستند. در این بازی هم شما باید سعی کنید که صرفا زنده بمانید و در طول آن کم کم بازی را متوجه شوید. شاید در نگاه اول این بازی به سختی الدن رینگ نباشد، ولی به همان اندازه مکانیک‌های پیچیده دارد و کم کم وقتی جلو می‌روید بازی بیشتر و بیشتر به یک سولزلایک شبیه می‌شود. حالا اگر شما هم دوست دارید که بدانید چرا Dragon’s Dogma 2 سولزلایک نیست ولی تا این حد به الدن رینگ شبیه است، در ادامه با ویجیاتو همراه باشید.
طراحی شخصیتی عالی‌تر
شاید کمی سخت باشد، ولی باید قبول کنیم که الدن رینگ و بازی‌های قبلی فرام سافتور زیاد طراحی شخصیت خوبی ندارند. تقریبا غیرممکن است که در این بازی‌ها شخصیتی ساخت که زشت و نفرت‌انگیز نباشد. ساخت یک شخصیت شبیه به شرک و یا یک هیولای دیگر در این بازی‌ها بسیار ساده‌تر و جالب‌تر است. ساخت شخصیت‌های زیبا در این بازی تقریبا به اندازه باس‌فایت‌هایش سخت است.
با این حال در بازی Dragon’s Dogma 2 موضوع کاملا برعکس است. شما به سختی می‌توانید یک شخصیت خنده‌دار و زشت را بسازید و تقریبا همیشه شخصیت‌های شما زیبا از آب در خواهند آمد. شما تک تک ویژگی‌های این شخصیت‌ها را می‌توانید به صورت دلخواه تغییر دهید و دقیقا کسی را بسازید که در ذهن دارید. شاید بسیاری از ما به این موضوع زیاد اهمیتی ندهیم، ولی شخصی‌سازی شخصیت‌ها یکی از اصلی‌ترین بخش‌های یک بازی نقش‌آفرینی خوب است.
انتخاب کلاس اولیه مثل الدن رینگ زیاد مهم نیست
شغل یا Vocation معادل همان کلاس (Class) در بازی‌هایی مثل الدن رینگ است. مثل بسیاری از بازی‌های نقش‌آفرینی دیگر در این بازی هم شما می‌توانید با شغل‌های مختلفی بازی خود را شروع کنید؛ و مثل همه آن بازی‌ها این شروع چندان تاثیری در نحوه بازی بلندمدت شما نخواهد داشت. شما در Dragon’s Dogma 2 می‌توانید با یک شغل بازی خود را شروع کنید و پس از چند ساعت تجربه آن را عوض کنید و چیز دیگری را یاد بگیرید. این موضوع نشان می‌دهد با اینکه Dragon’s Dogma 2 سولزلایک نیست، ولی این مکانیکش به شدت یادآور این سبک است. به هر حال در بازی‌های فرام سافتور است که ما بیشتر از هر چیزی این طور اتفاقات را می‌بینیم.
دقیقا مثل الدن رینگ در این بازی هم شما می‌توانید چندین کلاس یا شغل را با هم ترکیب کنید. شاید دلتان بخواهد که به عنوان یک کماندار، تیرهایی جادویی را پرتاب کنید. برای این کار باید چند سطح هم مهارت‌های جادوگری خود را افزایش دهید. البته پیشنهاد می‌شود که در اوایل بازی این کار را نکنید و چند ساعتی را با یک شغل بگذرانید و جزئیاتش را یاد بگیرید.
pawnهای Dragon’s Dogma 2 حس الدن رینگ چندنفره را می‌دهد
اشتباه نکنید، بازی Dragon’s Dogma 2 به اندازه کافی سخت و ترسناک است؛ ولی شنیدن یک صدا ناشناخته در الدن رینگ از یک منبع نامعلوم به شدت ترسناک‌تر است. در هر شرایطی به هر حال شما همراهان خود یا Pawnهای خود را به همراه دارید تا از شما دفاع کنند و به هر طریقی که می‌توانند از شما پشتیبانی کنند.
اتفاقات رندوم و حملاتی که به شما در این بازی می‌شود، شاید چندین برابر ترسناک‌تر و خطرناک‌تر بودند اگر به خاطر این همراهان باوفا نبود. آن‌ها به شما کمک می‌کنند تا ماموریت‌های خود را انجام دهید و در مبارزات همیشه هوا شما را دارند.
درست است که مشابه چنین چیزی را در غالب Spirit Ashes در الدن رینگ داشتیم، ولی تا این اندازه خوب و مفید نبودند. بازی Dragon’s Dogma 2 یک حس خاص جالبی دارد که انگار بازی چند نفره است. هوش مصنوعی قوی این همراهان باعث می‌شود که شما حس کنید که واقعا هم‌تیمی‌های شما هستند که به دنبالتان می‌آیند و به حرف‌هایتان گوش می‌دهند. اگر الدن رینگ به عنوان یک بازی تک‌نفره ساخته نشده بود و مکانیک‌های چند نفره آن بهتر بودند، شاید تجربه Dragon’s Dogma 2 همان الدن رینگ چند نفره با دوستان می‌بود.
ماموریت‌هایی عجیب و مبهم در هر دو بازی
ماموریت‌هایی که در Dragon’s Dogma 2 وجود دارند با اختلاف از الدن رینگ سخت‌تر و مبهم‌تراند. شما در این بازی ممکن است با یک شخص مشکوک مواجه شوید که به دنبال Jadeite Orb می‌گردد و تنها راهنمایی‌ای که در اختیار شما قرار می‌دهد این است که باید به سراغ راهزن‌ها بروید. شما به جز این هیچ سرنخ دیگری ندارید و باید خودتان راه خودتان را در این ماموریت پیدا کنید.
درست است که یک سری از ماموریت‌های کوچک الدن رینگ هم به این شکل هستند، ولی حداقل بزرگ‌ترین و مهم‌ترین‌های آن‌ها مشخص و واضح‌اند. شما ممکن است تنها به این دلیل در یکی از ماموریت‌های Dragon’s Dogma 2 شکست بخورید که در ساعت اشتباهی از روز به سراغ شخص اشتباهی رفته‌اید. پس حتما باید به تک تک حرف‌های شخصیت‌های داخل بازی گوش دهید و از ذهن خود به خوبی استفاده کنید.
حس شوخ‌طبعی هر دو بازی به شدت مشابه‌اند
هر دو بازی شامل دشمن‌های عجیب و متفاوتی می‌شوند که به هر طریقی که می‌توانند می‌خواهند شما را بکشند. هم بازی فرام سافتور و هم بازی کپکام تلاش خود را می‌کنند تا شما را به انواع روش‌‌های خنده‌دار و عجیبی به کام مرگ بفرستند.
مشکل اصلی مرگ‌های این‌چنینی در بازی Dragon’s Dogma 2 این است که ممکن است از آخرین سیو (Save) شما یک ساعتی گذشته باشد. در این صورت شما مجبورید که تمامی کارهایی که کردید را دوباره تکرار کنید؛ تنها به این خاطر که در لبه یک پرتگاه حواستان به پرنده‌های اطراف نبود. درست است که سیستم مبارزه این بازی از الدن رینگ ساده‌تر است، ولی در این بازی شما مدت خیلی خیلی بیشتری را صرف بازگشت به جایی که کشته شدید خواهید کرد.
ماجراجویی‌هایی شبیه ولی متفاوت
الدن رینگ مثل یک پازل بزرگ است و بیشتر بازی شما در حال تلاش برای حل معماهای مختلف آن هستید. Dragon’s Dogma 2 رویکردی متفاوت دارد، ولی در نهایت به همان نتیجه نهایی الدن رینگ می‌رسد. شما در این بازی هم زمان زیادی را صرف گشت و گذار در جنگل‌ها و غارها خواهید کرد تا وسایل بهتری را برای خود پیدا کنید. در کل بازی Dragon’s Dogma 2 بیشتر حس یک نقش‌آفرینی ساده را منتقل می‌کند، ولی دنیا بزرگ و ماجراجویی‌هایش به شدت شبیه به الدن رینگ است.
هر دو بازی به شدت به حس کنجکاوی شما نیاز دارند و برای پیدا کردن هدف بعدی، خودتان باید حدس بزنید که به کجا بروید و چه کاری انجام دهید. شما باید آنقدری با موانع مختلف مواجه شوید تا بالاخره بتوانید روش حل آن را پیدا کنید. شاید حسی که از دنیا این دو بازی می‌گیرید کاملا متفاوت باشد ولی اگر به ریشه آن نگاه کنید، شباهت‌های خیلی زیادی را می‌توانید پیدا کنید.
بیشتر بخوانید: