نگاهی دوباره به بازی The Saboteur؛ شاهکاری جهان‌باز در دوران جنگ جهانی دوم

در حالی که بازی‌های جهان‌باز امروزه طرفداران بسیار زیادی دارند، در گذشته هم مخاطبین به خصوصی داشتند. در دهه ۸۰ میلادی بود که برخی از عناوین، جهانی باز و گسترده ارائه دادند و از آن زمان آثار بی‌شماری داخل این ژانر به دست انتشار رسیده‌اند. متاسفانه اما برخی از این دسته آثار بعد از مدتی محو شدند، حتی با وجود اینکه مخاطبین و منتقدین ابتدای راه از آن‌ها استقبال کردند. یکی از همین عناوین بازی The Saboteur است که سال ۲۰۰۹ برای پی‌سی، ایکس باکس ۳۶۰ و پلی‌استیشن ۳ به دست انتشار رسید. یک سال بعد هم نسخه موبایلی این اثر با ایجاد تغییرات به خصوصی در گیم‌پلی به بازار آمد. با ویجیاتو همراه باشید.

بازی The Saboteur بازیکنان را در نقش فردی به نام Sean Devlin می‌گذارد، کسی که در دوران جنگ جهانی دوم با نازی‌های مستقر در پاریس مبارزه می‌کند تا انتقام بهترین دوستش را بگیرد. در آن دوره، بازی‌های مختلفی با ظاهر مشابه این اثر وجود داشت و خیلی از بازیکنان هم برای تبدیل کردن دوره‌ی پیچیده‌ی جنگ جهانی دوم به یک سندباکس چندان راضی نبودند. با این حال، هنوز هم نقدهای مثبت زیادی به The Saboteur وارد می‌شود و طرفداران به خصوصی برای خودش جمع کرده است.

جنگ جهانی دوم از دیدگاهی متفاوت

یکی از دلایل متفاوت بودن بازی The Saboteur با عناوین مشابه، فضای تاریخی‌اش است. داستان طی جنگ جهانی دوم جریان دارد و گروه مقاومتی را نشان می‌دهد که برای پس گرفتن پاریس از نازی‌ها تلاش می‌کنند. پروتاگونیست بازی یعنی شان دولین بر اساس یک فرد واقعی طراحی شده است: راننده مسابقات گرند پری یعنی آقای William Grover-Williams. ساختار جهان‌باز بازی باعث شده تا تفاوت بزرگی بین این اثر و بقیه عناوین بر اساس جنگ جهانی پدید بی‌آید.

شان دولین بعد از ورود به یک مسابقه گرند پریکس وارد گروه مقاومت فرانسوی می‌شود. طی این رویداد شان، با یک راننده نازی به نام Kurt Dierker به رقابت می‌پردازد. دیرکر طی مسابقه برای شان و بهترین دوستش یعنی Jules Rousseau پاپوش دوخت و بعد از رویداد هم این دو نفر را دستگیر کرد. شان حین حمله‌ی نازی‌ها فرار می‌کند و به پاریس پناه می‌برد و خیلی زود توسط یکی از افراد گروه مقاومت، به آن‌ها ملحق می‌شود.

بعد از این نقطه، قتل‌های بسیار مهم، نابود کردن زیرساخت‌های دشمنان، نجات افراد گروه مقاومت و موارد هیجان‌انگیز بسیار زیاد دیگر، جزوی از وظیفه‌ی ما خواهد بود. بازیکنان می‌توانند در پاریس اشغال شده، مناطق مرزی فرانسه و حتی بخش‌هایی از آلمان، به صورت آزادانه گشت‌وگذار کنند. دنیای معرکه و حالت داستانی سینماتیک بازی به وضوح از اکثر آثار دوره خود برتری داشتند و به همین دلیل امروزه نقدهای بسیار مثبتی در استیم دریافت می‌کند.

The Saboteur در طول زمان سربلند بیرون آمده است

سخت است که دوباره به بازی‌های رترویی که زیاد در خاطرات باقی نمی‌مانند سر بزنیم، ولی The Saboteur از تست زمان سربلند بیرون آمده است. یکی از ویژگی‌های بی‌نظیر بازی مشخص شدن طبیعی داستان با گذراندن مراحل است. ابتدای مسیر، بازیکنان ممکن است فکر کنند که گرافیک بازی چندان تعریفی ندارد و دنیای این اثر حس و حال چندان زنده‌ای منتقل نمی‌کند. اما این مسئله حرکتی کاملا عامدانه از سوی توسعه‎‎‌دهندگان بوده است. عدم حضور رنگ بیشتر مربوط به مناطق تحت کنترل نازی‌ها است و بعد از پس گرفتن مکان‌های مختلف توسط گروه مقاومت، دنیایی رنگارنگ پدیدار می‌شود.

پاریس مورد جذاب دیگری‌ست که با داشتن بیش از ۱۰۰۰ هدف مانند برج تک‌تیرانداز و چک‌پوینت برای نابودی به بازیکنان اهداف جانبی فوق‌العاده‌ای می‌دهد. نابود کردن این اهداف نه تنها حس فوق‌العاده‌ای به بازیکنان می‌دهد، بلکه ماموریت‌های اصلی در آن مناطق را هم راحت‌تر می‌کند. مکانیک‌های مخفی‌کاری بازی هم در نوع جذابیت خاصی دارند. برای مثال شما می‌توانید به صورت مخفیانه دشمنان را از پا در بیاورید و با استفاده از لباس رزم نازی‌ها در نقش یک جاسوس ظاهر شوید (هر چند که مبارزات هنوز هم بخش بزرگی از بازی را تشکیل می‌دهند).

در بحث مبارزات هم بازی The Saboteur بسیار خاص ظاهر می‌شود. بیرون از ماموریت‌ها، بازیکنان در دنیایی سندباکسی با سیستم هشداری مشابه سری GTA مواجه می‌شوند. وقتی شان دولین برای نجات شهروندان یا حمله به سنگر دشمنان وارد سطح شهر می‌شود، احتمال بالایی وجود دارد که نیروهای امدادی نازی مانند تانک‌ها و کشتی‌های هوایی به کمک افراد خودشان بیایند. طراحی سندباکسی بازی مخاطبین را به گشت و گذار بیشتر داخل باشگاه‌های زیرزمینی و شرکت در رویدادهای متنوع سراسر پاریس تشویق می‌کند.

دلیل سرنوشت نه چندان جالب بازی چه بود؟

The Saboteur با وجود همه‌ی جزئیات حالبی که داشت به موفقیت نرسید و توسعه‌دهنده‌اش یعنی Pandemic Studios کمی بعد از انتشار بازی منحل شد. یکی از دلایلی که مانع رشد بالای مخاطبان برای بازی شد، اصالت این اثر بود. رانندگی یکی از بخش‌های بزرگ بازی بود و متاسفانه تمامی وسایل نقلیه این اثر کنترل بدی داشتند. این مورد نشان‌دهنده‌ی ذات کلی ماشین‌های آن دوره بود و خوب چندان هم توسط منتقدین و مخاطبین مورد تحسین قرار نگرفت.

جدای از این مورد، مشکلات فنی مختلفی گریبان‌گیر The Saboteur بودند. صداپیشگی بازی به شدت متلاطم بود، موردی که برای اثری با داستانی سنگین و سینماتیک مشکل بزرگی محسوب می‌شود. زمان‌هایی هم بود که هوش مصنوعی دشمنان با مشکل جدی روبرو می‌شد، طوری که حتی با وجود چند قدم فاصله از سربازان نازی آن‌ها نمی‌توانستند ما را تشخیص بدهند.

نسخه استیم بازی یک ریمیک یا ریمستر نیست، پس اکثر مشکلات فنی هنوز در این عنوان مشاهده می‌شوند، مگر این که از پچ‌های تردپارتی استفاده کنید. اما با وجود همه‌ی این مشکلات، The Saboteur عنوانی است که ارزش بازدید دوباره را دارد، به خصوص برای طرفداران ژانر جهان باز. The Saboteur توانست شهری دنج پر از مکان‌های مخفی، گزینه‌های گیم‌پلی جالب و گزینه تحرک به اشکال متنوع را ارائه بدهد. با وجود گذشت بیش از ۱۵ سال، این عنوان هنوز هم تجربه‌ای فوق‌العاده برای طرفداران ژانر جهان باز و البته مخاطبین جنگ جهانی دوم خواهد بود.