با بازی ADR1FT حس بودن در فضای بدون جاذبه را از نزدیک لمس کنید

نمی‌دانم فیلم Gravity با بازی ساندرا بولاک و جورج کلونی را دیده‌اید یا نه. گرویتی یک فیلم فضایی نسبتا واقع‌گرایانه بود که قصه سرگردانی دو فضانورد معلق در فضا را با جلوه‌های بصری بی‌نظیری به نمایش می‌گذاشت. گرویتی با بازی‌های خوب بازیگران و جلوه‌های ویژه معرکه‌اش استرسی به مخاطب وارد می‌کرد که از شدت خطرناک بودن این سفر فضایی در صندلی خود فرو می‌رفتیم. با این حال، گرویتی تنها محصول سرگرمی نیست که در خلق چنین اتمسفری موفق بود. بلکه در مدیوم بازی‌های ویدیویی بازی ADR1FT را داشتیم که دقیقا حسی مشابه به مخاطب القا می‌کرد.

در ADR1FT شما در نقش فضانوردی ظاهر می‌شوید که در نزدیکی جو زمین روی یک ایستگاه فضایی کار می‌کند. با این حال، فضانورد قصه ADR1FT یک روز که از خواب بیدار می‌شود، خود را در سفینه‌ فضایی در هم شکسته‌ای می‌بینید که به دلایل نامعلومی بخش‌های مختلف آن‌ به هزاران تکه غوطه‌ور در فضا تبدیل شده. متاسفانه لباس فضانوردی او هم آسیب دیده و نمی‌تواند برای مدتی طولانی اکسیژن را در خود نگه‌دارد. در این شرایطی که برایتان توصیف کردم، ADR1FT کنترل این فضانورد بخت برگشته را به دستتان می‌سپارد و از شما می‌خواهد که اول دلیل تخریب سفینه را پیدا کنید و سپس راهی برای بازگشت به زمین دریابید.

اینجاست که سفر فضایی شما آغاز می‌شود و دنیای اعجاب‌انگیزی در مقابلتان قرار می‌گیرد که در کمتر ویدیو گیمی مثلش را دیده‌اید. زمین از بیرون جو، به شدت زیباست و آنقدر حس آرامش خوبی دارد که دوست دارید برای ساعت‌ها بایستید و از منظره لذت ببرید. با این حال، نشتی اکسیژن به شما اجازه این کار را نمی‌دهد و بازی از شما می‌خواهد که سریع‌تر به دنبال اهدافی که برایتان تعیین کرده بروید. از اینجا به بعد ADR1FT تبدیل به واکینگ‌سیمولیتوری می‌شود که عملا در دنیای آن قادر به قدم زدن نیستید.

چراکه در بی‌وزنی کامل به سر می‌برید و باید با استفاده از مکانیک‌هایی که بازی برایتان تعریف کرده، بر دنیایی بدون جاذبه و منحصر به فرد غلبه و مسیر پیشروی در بازی را پیدا کنید. متاسفانه بازی ADR1FT قصه‌گوی خوبی نیست و داستان جذابی برایتان در طول مسیر تعریف نمی‌کند. اما بازی به لطف قدرت موتور گرافیکی آنریل انجین ۴ به قدری زیباست که نمی‌توانید محو چیزی که در مقابلتان می‌بینید، نشوید. دنیای بازی به شدت پرجزئیات است و مشخص است که سازندگان برای طراحی واقع‌‌گرایانه یک ایستگاه فضایی معلق در فضا وسواس زیادی به خرج داده‌اند.

در کمال ناباوری در دنیای بازی تنوع چشمگیری نیز به چشم می‌خورد. برای مثال، در یکی از بخش‌های سفینه فضایی به منطقه‌ای می‌رسید که یک درخت گیلاس ژاپنی در آنجا قرار دارد و شکوفه‌های صورتی آن، در فضا معلقند. این منطقه به قدری خوشگل است که هر چقدر از زیبایی آن برایتان بگویم کم است.

از طرفی چون انتظار دیدن چنین چیزی را در قلب فضا ندارید، سورپرایز می‌شوید و برای گشت و گذار در دنیای بازی ترغیب. خوشبختانه بازی ADR1FT از هدست‌های واقعیت مجازی هم پشتیبانی می‌کند و می‌توان به لطف این موضوع حسی که سازندگان قصد القای آن را داشتند بیشتر درک کرد. در کل ADR1FT بازی جذابی است و از نظر بصری می‌تواند چشم هر مخاطبی را به خود جذب کند. بازی قیمتی نسبتا منطقی هم دارد و می‌توانید آن را روی استیم و پلی استیشن 4 با قیمت ۲۰ دلار خریداری کنید و یک بلیط ارزان قیمت برای سفر به فضا به دست آورید.