بررسی بازی Superhot: Mind Control Delete – سخت از جنس روگ‌لایت

نسخه مایند کنترل حالا یک بازی اکشن اول شخص با المان‌های روگ‌لایت (Rogue-Lite) است. اگر با این اصطلاح یا ژانر کامل‌تر آن یعنی روگ‌لایک (Rogue-like) آشنا نیستید، نگران اسم‌های پیچیده آن نباشید. بازی‌های روگ‌لایک عناوینی هستند که در آن‌ها مراحل و دشمنان به صورت اتفاقی ساخته می‌شوند، مرگ کاراکتر شما به معنای شروع از ابتدا است و این بازی‌ها هم معمولا گرافیک ساده و پیکسل مانندی دارند.

تمام این ویژگی‌ها باعث می‌شوند که بازی‌هایی با چنین سبک چالش زیادی برای مخاطبانشان ایجاد کنند. اما عناوین سبک روگ‌لایت با استفاده از تنها برخی از این المان‌ها و ترکیب‌شان با گرافیک بهتر و المان‌های عامه‌پسند‌تر به بازی‌های به نسبت آسان‌تری تبدیل می‌شوند.

حالا ورود دنیای سوپرهات به این ژانر به چه معناست؟ در MIND CONTROL DELETE دیگر شما مثل نسخه‌های قبل یک مرحله را انتخاب کنید تا با کشتن تمامی دشمنان به سراغ بعدی بروید. بلکه این بار باید به نوبت مجموعه‌ای از مراحل که بازی آن‌ها را Node (گره در دنیای کامپیوتر)‌ می‌نامند، رد کنید و باختن در آخرین لول هم به معنای شروع از اول است.

تازه آن هم در شرایطی که تمام مراحل به صورت اتفاقی این بار تغییر پیدا می‌کنند. اضافه شدن چنین ویژگی هم تجربه این نسخه را سخت‌تر از همیشه می‌کند و هم تنوع بیشتری به آن می‌بخشد. اما خب از آنجایی که لوکیشن‌های بازی ثابت و تعدادشان بسیار محدود است، بعد از مدتی دیگر تنها مسئله‌ای که باید نگرانش باشید، ظاهر شدن دشمنان به صورت اتفاقی است.

بازی‌های نقش‌آفرینی و روگ‌لایک بدون قابلیت‌هایی که به گیمرها می‌دهند، معنایی ندارند و MIND CONTROL DELETE هم از این قضیه مستثنی نیست. با رد کردن مراحل قابلیت‌های متنوعی در دو دسته Core و پاورآپ آزاد می‌شوند. قابلیت‌های نوع اول به شما امکاناتی دائمی و همیشگی در پشت سر گذاشتن یک گره می‌دهند.

برای مثال می‌توانید انتخاب کنید که بازی را تعداد جان (قلب) کمتر اما با قابلیت تسخیر کردن کاراکترها شروع کنید. با رد کردن هر چند تا مرحله از یک گره هم بازی از بین تمامی پاورآپ‌هایی که آزاد کردید، دو تا را جلوی شما می‌گذارد تا یکی را انتخاب کنید. یکی از این پاوآپ‌ها می‌تواند پر کردن دوباره جان‌ها یا دادن یک شمشیر کاتانا در شروع هر مرحله باشد.

تمام این موارد این نسخه را فکری‌تر از همیشه می‌کنند. شک نکنید که در مایند کنترل دیلیت قرار است بارها و بارها و بارها بمیرید و آنقدر از قابلیت‌های مختلف‌تان استفاده کنید تا متوجه شوید چه استراتژی و برنامه‌ای در نهایت جواب می‌دهد. به مرور دشمنان جدیدتری هم به بازی اضافه می‌شوند که هر کدام ویژگی خاصی دارند. از آن طرف بر خلاف نسخه قبلی برای تمام کردن هر مرحله لازم نیست تمامی دشمنان را از بین ببرید اما بازی متاسفانه یا خوشبختانه این تعداد را به شما نمی‌گوید.

چنین تصمیمی گاهی اوقات خود را به صورت یک ضعف نشان می‌دهد اما در بیشتر اوقات تجربه بازی را نفس‌گیرتر از قبل هم می‌کند. بارها در طول تجربه مراحل مختلف به شخصه برایم پیش می‌آمد که نمی‌دانستم چطور باید با تفنگ بدون گلوله‌ام از پس ۳ مرد شیشه‌ای قرمز رنگ مسلح بر بیایم تا اینکه بعد از حواله کردن یک مشت به صورت یکی از آن‌ها مرحله به پایان رسید تا بتوانم دوباره نفس بکشم.

سری سوپرهات از آن بازی‌هایی است که گیم‌پلی در آن حرف اول را می‌زند و تقریبا بخش اعظم تجربه شما از آن روی این بخش سوار است اما به هر حال سازندگان باز هم داستانی برای گفتن دارند. داستانی که اگر در نسخه اول از شنیدنش لذت برده باشید، حالا با پیچیده‌تر شدن و عجیب‌تر شدنش هم اخت می‌گیرید.

مهم‌تر از آن بازی یک پایان کوبنده و بسیار جنجالی هم دارد که به خاطر لو نرفتنش نمی‌توان صحبتی در موردش کرد. اما در هر صورت چه به داستان بازی اهمیت بدهید چه ندهید، این گیم‌پلی و طراحی MIND CONTROL DELETE است که اهمیت دارد.