طرفداران هر دو ژانر کم نیستند اما نسخه اول سری GRID که در سال ۲۰۰۸ عرضه شد، نشان داد لازم نیست حتما در یک سوی طیف بایستیم. در این ساخته تحسین شده کدمسترز، خبری از نیترو و رد کردن پیچها با سرعتی غیرقابل باور نبود اما از طرفی دیگر هم بازی روی فیزیک و عملکرد واقعی ماشینها تمرکز نمیکرد. آپشنهای زیادی هم در دسترس گیمرها قرار گرفته بود تا خودشان با سلیقه خود بازی را به آن سمتی از طیف که میخواهند، حرکت دهند.
حالا پس از چندین سال کدمسترز با نسخهای دیگر از سری GRID برگشته که در واقع ریبوت این سری به حساب میآید. بازی با موفقیت همان حس نسخه اول و دوم را تکرار میکند اما متاسفانه برای رقابت با نامهای شناخته شده امروزی کافی نیست.
اضافه شدن آب و هوای بارانی و مسابقات شبانه، تنوع مسابقات را تا حد قابل توجهی بالا میبرد، به خصوص که باید اعتراف کرد افکتهای باران و رقص نورها در شب هنگام واقعا خیره کننده است و چشمان هر انسانی را نوازش میکند. اما تعداد اتومبیلها و پیستهای مسابقه واقعا کم است، آن هم برای عنوانی بزرگ که به دست یکی از ماهرترین استودیوهای بازیسازی ساخته شده.
گرید نه به اندازه بازیهای شبیهساز پیستهای مسابقه و اتومبیلهای فراوان دارد و نه چون عناوین آرکید دنیایی جهانباز جلوی پایتان میگذارد که از گشت زدن در آن خسته نشوید. در حالی که تقریبا تمام بازیهای ریسینگ امروزی، از آرکید گرفته تا شبیهساز همگی قدرت بالایی در شخصیسازی اتومبیلها در اختیارتان قرار میدهند، GRID تنها اجازه میدهد از بین چندین ظاهر مشخص یکی را انتخاب کنید.
تنها با بالا رفتن سطح و تمام کردن مسابقات بیشتر طرحهای جدیدتری آزاد میکنید و میتوانید همتیمی بهتری استخدام کنید. تنها خوبی بخش کریر GRID این است که برای تمام کردن هر دسته، نیازی به شرکت در تمامی مسابقات نیست و با تمام کردن ۴ تا از این دستهها میتوانید وارد مسابقه نهایی و فاینال بازی شوید.
مورد اول همین اضافه شدن همتیمی است. در بیشتر مسابقات از هر تیم دو خودرو در مسابقه حضور دارند و شما هم میتوانید ارتباط محدودی با همتیمی خود داشته باشید. برای مثال از او بخواهید که به خودروهای دیگر حمله کند و رفتاری تهاجمی داشته باشد. اما با توجه به کوتاه بودن تقریبا تمامی مسابقات، این استراتژی واقعا به ندرت کارایی دارد و بیشتر ایدهای جذاب است که میشد نتیجه بهتری داشته باشد.
اما ویژگی جالب دیگر، سیستم نمسیس (Nemesis) یا همان «دشمن» است. در طول مسابقه اگر به یکی از حریفان خود ضربهای محکم بزنید یا در طولانی مدت ضرباتی آرامی وارد کنید، آن ماشین دشمن و نمسیس شما شده و برای از دور خارج کردن شما انگیزه و اشتهایی سیری ناپذیر پیدا میکند.
GRID میداند چطور با گیمپلی متعادل و سرگرم کننده خود هر گیمری را جذب خود کند و جلوههای بصری بازی نیز بارها شما را خیره به خود نگه میدارد اما بازی فراتر از آن چیزی برای ارائه کردن ندارد و فاقد قابلیتها و بخشهایی است که این روزها دیگر به استاندارد تبدیل شدهاند.
اگر رقابت بین بازیهای ریسینگ را خود مانند مسابقهای ماشینسواری در نظر بگیریم، در این حالت GRID سوار بر یکی از قدرتمندترین اتومبیلهاست که از لحاظ فنی در بهترین شرایط به سر میبرد اما تلاشی برای گاز دادن و سبقت گرفتن از بقیه نمیکند، انگار که جایگاه میانی برایش کافی باشد.
بخش کریر: ۲۰ ساعت
تمام کردن کامل کریر: ۳۰ الی ۳۵ ساعت
صد در صد کردن کامل بازی: ۴۰ ساعت
نسخه ریبوت GRID همان فیزیک جالب و گیمپلی نیمه آرکید نسخههای قدیمی سری را دارد که همچنان لذتبخش و دوست داشتنی است. حریفان شما هم با هوش مصنوعی خوب و سیستم نمسیس میتوانند در درجه سختیهای بالاتر چالشهای زیادی جلو پایتان بگذارند اما به غیر از این موارد، GRID چیزی برای ارائه کردن ندارد. اشتباه نکنید، گرید بازی به هیچ وجه بدی نیست اما تعداد کم اتومبیلها، محدود بودن شخصیسازی و بخش کریر تکراری برای رقابت با بزرگان ژانر ریسینگ کفایت نمیکند.
اگر دنیای بازیهای شبیهساز و جدی ماشینسواری برایتان جذابیتی ندارد و عناوین آرکید هم بیش از حد غیر واقعی هستند، GRID مخصوص شماست. اگر از تجربه نسخههای اول و دوم سری به خصوص لذت برده باشید، این نسخه تقریبا همان حس را دوباره برایتان تداعی میکند. علاوه بر تمامی این موارد، هوش مصنوعی حریفان و گرافیک بازی واقعا تحسینبرانگیز است.
GRID پتانسیلهای بسیاری دارد و هسته اصلی بازی واقعا لذتبخش و کم نقص است اما در مقایسه با دیگر بازیهای ریسینگ بزرگ امروزی، ساخته آخر کدمسترز تا حدی رقابت را میبازد و از رقبا فاصله میگیرد. بخش کریر خیلی ساده، تکراری و بدون چالش است، خبری از شخصیسازی وسیع و طراحی لایههای روی ماشین نیست و اتومبیلها هم با وجود طراحی عالی خود، کافی نیستند.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.