بررسی A Plague Tale: Innocence – معصومیت در خطر

اولین و مهم‌ترین نقطه قوت بازی، شخصیت‌پردازی و روایت داستان آن شخصیت‌ها در این موقعیت وحشتناک است. آمیسیا دختری جوان است و با تمام سختی‌های زن بودن در آن دوران، به خوبی زیر سایه پدرش مهارت‌های جنگی و زنده ماندن در جهانی که از هم گسیخته است را یاد گرفته.

در مقابل او هوگو را داریم، پسرکی پنج ساله که به خاطر بیماری‌اش بیشتر عمر را در اتاقی زیر نظر مادرش و در حال درمان سپری کرده و از کثافت دنیای بیرون در امان بوده. او معصومیت خاص خودش را دارد و در بدترین شرایط هم امید و زندگی را در حرف‌هایش می‌توان دید. همین تضاد بین جهان‌بینی تقریبا خشک و منطقی آمیسیا که لازمه زنده ماندن در این شرایط است و پاکی و معصومیت ذاتی هوگو است که باعث به وجود آمدن این تضاد می‌شود و داینامیک بی‌نهایت زیبایی در روایت داستان بازی پدید می‌آید.

هنگامی که در حال فرار از دست اینکوئزیشن و یا موش‌های خون‌خوار و وحشی هستند، بار روایی بیشتر برعهده آمیسیا است. هنگامی که آرامش برقرار می‌شود، بیشتر برعهده هوگو است. زیباترین و احساسی‌ترین اتفاقات بازی زمانی است که هوگو دست به توصیف محیط اطرافش، علی‌رغم تمام تاریکی‌ها و تباهی‌ها می‌زند.

گیم‌پلی نیز در ادامه‌ی همین روایت زیبا و داستانِ به خوبی نوشته‌ شده‌ی بازی است و در راستای موقعیت شخصیت‌ها. به خاطر مهارت پایین آمیسیا در نبرد و کوچک بودن هوگو، امکان رودررویی مستقیم با دشمنان بازی نیست و باید از راه‌های مخفیانه آن‌ها را دور زد.

بزرگترین نقطه ضعف بازی نیز در همین جا خودنمایی می‌کند. دشمنان بازی عمدتا از هوش زیادی برخوردار نیستند و روندی تکراری را برای پیمودن راه، از جایی که صدا می‌آید تا جای قبلی‌شان طی می‌کنند. همین امر باعث می‌شود که بازی هنگام مقابله با دشمنان انسانی آنقدرها چالش‌برانگیز نباشد.

در مقابل اما، هنگام رویارویی با طاعون و موش‌ها، خلاقیت بیشتری در روند پشت سر گذاشتن خطر می‌بینیم و پازل‌ها و راه حل‌های متنوع‌تری جلوی پای بازیکن قرار می‌گیرد. آمیسیا با جمع آوری منابع مختلف از گوشه و کنار محیط بازی، می‌تواند در جاهای مخصوصی، دست به آپگرید بزند و در مواجهه با خطر، احساس امنیت بیشتری به بازیکن بدهد.

یکی از مواردی که در بازی خیلی به چشم می‌آید، تعداد موش‌ها است. گاهی در یک صحنه و محیط کوچک، شاید نزدیک به ده‌ها هزار موش وجود داشته باشد و برای طراحی آن‌ها به این صورت و اینکه بازی با کمترین افت فریم مواجه می‌شود، باید به تیم فنی بازی تبریک گفت.

مورد بعدی که به شدت به چشم می‌آید، صداگذاری و موسیقی بازی است. اگر بازی را با هدفون بازی کنید، تازه متوجه وسعت کار سازندگان و مهندسان بازی می‌شوید. طراحی دقیق ریزترین اصوات، شگفت انگیز است و این مورد به القای حس ترس و اضطرار در مواجهه با سربازان بسیار کمک می‌کند. تصور کنید که تکه سنگی را پرتاب کرده‌اید و سرباز به طرف آن رفته، حالا که در حال فرار هستید، صدای پای برگشت او را می‌شنوید که نزدیک و نزدیک‌تر می‎آید. این دست از تجارب در بازی زیاد است و همین گونه اتفاقات در مواجهه با موش‌ها هم زیاد اتفاق می‌افتد.