بررسی بازی FragPunk

بازی FragPunk بعد از چند سال انتظار و یک بتای موقت، بالاخره به صورت کامل منتشر شد. من خودم اخبار توسعه بازی را دنبال می‌کردم و به شدت منتظر انتشار آن بودم. با این حال وقتی که بالاخره منتشر شد و وارد صفحه استیم بازی شدم تا این بازی رایگان را دریافت کنم، با دیدن نظرات Mixed بازی به شدت ذوقم کور شد. نسخه بتا بازی خلاقانه بود و جزئیات خیلی جالبی را از یک بازی شوتر در آن دیدم، برای همین اصلا انتظار نداشتم که نظرات بازی Mixed باشد. با این وجود تصمیم گرفتم که به‌جای بقیه، خودم برای خودم قضاوت کنم و تصمیم بگیرم که آیا واقعا از آن زمانی که بتا آزمایشی‌اش منتشر شد تا الان در این حد ضعیف‌ شد یا نه؟ با بررسی بازی FragPunk همراه ویجیاتو باشید.

بررسی بازی FragPunk

امتیاز متاکریتیک: 85 امتیاز

امتیاز دهید:

• عالی
• خوب
• متوسط
• خوب نیست!
• ضعیف!

میانگین امتیاز کاربران 4

در دسترس برای:

بیشتر

ناشر بازی: NetEase Games

سازنده بازی: Bad Guitar Studio

وقتی که وارد بازی شدم، تنها چیزی که دیدم یک شوتر جذاب و متفاوت بود. با دوستانم که صحبت می‌کردم و یا حتی نظرات آنلاین بازی و بازخورد بازیکنان را که می‌خواندم، هیچ‌کس قبول نداشت که بازی FragPunk یک بازی با ایده‌ای جدید است. یک سری آن را به Apex Legends، یک سری آن را به Valorant، برخی به CS و حتی یک نفر را هم دیدم که آن را به League of Legends تشبیه کرد. در کل در فضای مجازی و در انواع گروه‌های استیم و خارج از آن، تنفر و انتقاد از این بازی خیلی زیاد است. برای همین خیلی جای تعجب دارد که چرا در حال حاضر FragPunk بیش از ۶۰ هزار بازیکن فعال دارد.

ولی خب قرار است که نقد و بررسی ما کاملا بی‌طرفانه باشد. اینکه شباهتی به بازی‌های دیگر دارد یا نه در اینجا چندان مهم نیست. دو ویژگی بازی دقیقا از لحظه‌ای که وارد منو اصلی آن می‌شوید، توجه شما را جلب خواهند کرد. اولین مورد موسیقی بلند و پرانرژی آن و دومی رنگ‌های زنده و سرحال بازی‌ هستند. همین خودش یک حس هیجان و سرزندگی را در بازیکن ایجاد می‌کند که دقیقا هماهنگ با گیم‌پلی سریع بازی است که خب کمی بعد در موردش صحبت خواهیم کرد.

همین منو را با منوی اصلی بازی‌های بزرگ و باکیفیت دیگری مثل کال آو دیوتی یا کانتر مقایسه کنید. این دو بازی و تعداد زیادی از بازی‌های دیگر معمولا یک منوی ساده، با رنگ‌های خاکستری، سیاه یا خاکی از بازیکن استقبال می‌کنند و موسیقی‌هایی خسته و یا در خصوص بازی بتلفیلد، ناراحت‌ کننده دارند. البته اشتباه نکنید، این بازی‌ها هر کدام برخورد هنری خاص خود را در بازی خود دارند و این موضوع هیچ اشکالی ندارد. ولی این تفاوت بزرگ بازی FragPunk با دیگر بازی‌های هم‌سبکش در همان لحظه اول خودش را نشان می‌دهد.

گیم‌پلی بازی ترکیبی از یک Tactical Shooter با Hero Shooter است. این سیستم جدید هم یک نقطه قوت بزرگ و هم یک نقطه ضعف برای بازی محسوب می‌شود. اگر بازی‌های شوتر این سبکی را بازی کرده باشید، شاید برایتان کمی سخت باشد که به این بازی عادت کنید. مثل بازی‌های هیرو شوتر شما از بین تعدادی شخصیت مختلف که هر کدام یک سری مهارت خاص دارند، یکی را انتخاب می‌کنید و بازی را شروع می‌کنید. در طول بازی شما می‌توانید از قابلیت‌های مختلف شخصیت خود استفاده کنید و موقعیت‌های سخت بازی را به نفع خود تغییر دهید.

دقیقا همینجاست که یکی از نقطه ضعف‌های بازی خودش را نشان می‌دهد. انگار فرگ‌پانک سعی دارد که هم یک هیرو شوتر باشد و هم سعی دارد که یک هیرو شوتر نباشد. هر شخصیتی یک سری قابلیت مختلف دارد و از این قابلیت‌ها می‌توانید در طول بازی استفاده کنید، ولی به خاطر یک سری دلایل که در ادامه خواهم گفت، این توانایی‌های مختلف فقط در شرایطی خاص به کار شما خواهند آمد. دلیل اول آن محدودیت تعداد استفاده است. بازی‌های هیرو شوتر همگی برای قابلیت‌های خود یک Cooldown دارند و شما صرفا برای یک مدت بعد از استفاده از یک قابلیت دیگر نمی‌توانید از آن استفاده کنید. ولی در بازی FragPunk، علاوه بر این کول داون، شما تنها برای یک تعداد خاص می‌توانید از قابلیت‌های مختلف خود استفاده کنید. 

حالا جدا از این محدودیت، قدرت این قابلیت‌ها را هم باید در نظر داشته باشید. می‌توانم بگویم که کلمه «ضعیف» بهترین توصیف برای این توانایی‌های مختلف است. آیا در بازی تاثیرگذارند؟ قطعا. آیا مثل هیرو شوترهای دیگر شما با استفاده به موقع از آن‌ها می‌توانید پیروزی در هر بازی را تعیین کنید؟ قطعا نه. تفاوت اصلی آن با یک بازی مثل ولورانت و دیگر بازی‌های هیرو شوتر اینجا خودش را نشان می‌دهد. شما در هر راند از بازی تنها برای تعداد دفعاتی محدود از قابلیت‌های خود می‌توانید استفاده کنید و همین تعداد محدود هم چندان موثر نخواهند بود. حالا یک سری به نظرشان این ویژگی‌های بازی باعث می‌شوند که رقابت‌های درون بازی حساس‌تر باشند و بیشتر بر اساس مهارت‌های بازیکن باشند و نه بر اساس مهارت‌های شخصیتی که انتخاب می‌کنید.

با توجه به تجربه‌ای که در بازی داشتم می‌توانم بگویم که این بازی یک هیرو شوتری است که دلش می‌خواهد هیرو شوتر نباشد. شما انتظاری که از هیرو شوترهای دیگر دارید چیست؟ مبارزاتی طولانی که بر اساس قابلیت‌های مختلف و محیط بازی، نتیجه را تغییر می‌دهند. شما با توجه به شخصیتی که مقابل آن بازی می‌کنید و شخصیتی که خودتان انتخاب کردید، یک استراتژی خاص را پیش می‌گیرید و از طریق آن بازی خواهید کرد. ولی در بازی FragPunk به سرعت خواهید فهمید که گیم‌پلی بازی دقیقا مثل عناوین Tactical Shooter دیگر مثل کانتر است. مبارزات شما ممکن است در یکی دو ثانیه تمام شود. خبری از یک سری تیراندازی طولانی و استفاده از قابلیت‌های مختلف برای حمله و دفاع نیست. شما صرفا یک زاویه را خواهید گرفت و با کمی تیراندازی یک مبارزه را تمام خواهید کرد. 

این دقیقا یکی از روش‌هایی است بازی از طریق آن شما را گول می‌زند. شما انتظار یک هیرو شوتر را دارید، همه ظاهر بازی فریاد می‌زند که FragPunk یک هیرو شوتر است، ولی در حقیقت این بازی یک Tactical Shooter است و مثل آن عمل می‌کند. این همان بخشی است که قبل‌تر گفتم نیاز به عادت کردن دارد. آیا این ویِژگی بازی از جذابیت آن کم می‌کند؟ به نظر من نه، اتفاقا بخشی از زیبایی آن است. این یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های فرگ‌پانک است که به آن یک هویت می‌دهد و آن را از دیگر بازی‌ها جدا می‌کند. شما هم خودتان باید از نزدیک آن را تجربه کنید تا بتوانید در موردش نظر دهید که آیا آن را دوست دارید یا که نه. 

حالا اگر از این مورد بگذریم، می‌رسیم به گیم‌پلی خود بازی. در طول هر راند از بازی شما یک تناقض از سرعت بالا و پایین را تجربه خواهید کرد که به شدت جالب است. مبارزات بازی شاید تنها در چند ثانیه تمام شوند، که این موضوع سرعت بالا بازی را نشان خواهد داد.

شما هر راند را شاید تنها در کمتر از یک دقیقه تمام کنید و این موضوع کاملا عادی است که یک دست کامل بازی تنها کمتر از ۵ دقیقه طول بکشد. تمامی این موارد نشان می‌دهند که بازی چقدر سریع است، ولی کند بودن آن را هم در طول هر راند حس خواهید کرد. سرعت شخصیت‌های شما به شدت کندتر از چیزی است که فکرش را می‌کنید. تازه این در حالی است که کلید دویدن (به صورت پیش‌فرض کلید Shift) را نگه دارید. همین تناقض سرعت کم شخصیت‌ها با مبارزه‌های سریع و راندهای کوتاه باعث می‌شوند که شما نه بتوانید بگویید که بازی سریع است و نه می‌توانید با قاطعیت بگویید که بازی خیلی کند است، به طور جالب ولی اعصاب‌خورد کنی ترکیبی از هر دو است.

حالا می‌خواهم در مورد جالب‌ترین مکانیک گیم‌پلی این بازی برایتان بگویم. مشابه این سیستم را قبلا در بازی Friends vs Friends دیده بودیم، ولی اینجا با تاثیری چندین برابر آن را در بازی تجربه می‌کنیم. تیم شما و تیم مقابل در طول بازی یک سری امتیاز به نام Shard Point جمع می‌کنند. این شارد پوینت‌ها را می‌توانید با زنده ماندن، پیدا کردن یک سری آیتم و یا کشتن دیگر بازیکنان در طول هر راند جمع کنید. پس از اتمام هر راند و قبل از شروع راند بعدی، می‌توانید از میان سه Shard مختلف هر چند امتیازی که می‌خواهید را انتخاب کنید و در راند پیش‌رو از آن استفاده کنید. برای فعال‌سازی این شاردها هم نیاز به شارد پوینت دارید که در طول هر راند جمع می‌کنید. 

هر کدام از این شاردها یک کار متفاوت انجام می‌دهند و ممکن است که تغییر کوچکی در بازی ایجاد کنند و یا حتی ممکن است که گیم‌پلی شما را کلا عوض کنند. برای مثال یکی از شاردها باعث می‌شود که گلوله‌های شما منفجر شوند و افراد نزدیک هم آسیب بزنند. طبیعتا این شارد قیمت کمی دارد به شارد پوینت زیادی نیاز ندارد. یک مثال دیگر هم شاردی است که باعث می‌شود یک سگ بانمک محافظ کنار هر بازیکن خودی باشد و به دشمنان حمله کند. چنین چیزی قطعا گران‌تر است و به شارد پوینت زیادی برای خرید نیاز دارد. 

این سیستم با اختلاف یکی از بهترین مکانیک‌هایی است که تا به امروز در بازی‌های شوتر دیدم. من شخصا از اعماق وجودم لذت می‌برم وقتی که می‌بینم تیم حریف مقدار زیادی شارد پوینت را خرج می‌کند تا گلوله‌های تیمشان را قوی‌تر کنند، بعد تیم ما به طور کامل تفنگ‌های هر دو تیم را از بازی حذف می‌کند و اعضای هر دو تیم تنها با چاقو باید در راند پیش‌رو مبارزه کنند. یا برای مثال اگر تیم حمله کننده باشیم، واقعا حس خیلی خوبی دارد که به جای یک کانورتر (معادل همان بمب در بازی‌ای مثل کانتر) پنج بمب را به بازی اضافه می‌کنیم و در نقشه بازی پخش می‌شویم و هرکسی که زودتر برسد این کانورتر (یا همان بمب) را می‌کارد.

شما در مجامع آنلاین به راحتی می‌توانید صدها یا حتی هزاران نفر را پیدا کنید که با این سیستم مشکل دارند. چرا؟ چون شبیه یک سیستمی است که در یک بازی دیگر بود. متاسفانه این مشکل را در همه بخش‌های بازی FragPunk می‌بینیم. همین موضوع می‌تواند این پارادوکس را توجیه کند که چرا نظرات این بازی در استیم Mixed است ولی تعداد بازیکنانش در این حد زیاد است. 

یکی دیگر از بخش‌های خیلی جالب بازی که نظرم را جلب کرد، دوئل‌هایش بود. اگر امتیازهای حمله و دفاع تیم شما و تیم حریف با هم یکی باشد، بازی یک روش خیلی جالب دارد تا برنده نهایی را مشخص کند. اعضا تیم شما و تیم حریف به صورت تک به تک جلو هم قرار خواهند گرفت تا تیم برنده از این طریق مشخص شود. دوئل‌های بازی به این صورت است که یک بازیکن از هر تیم انتخاب می‌شود و این دو با یکدیگر مبارزه می‌کنند. برنده این مبارزه به راند بعدی خواهد رفت با یک بازیکن دیگر از تیم حریف مبارزه خواهد کرد. نوار سلامتی او در هر راند پر نخواهد شد و اگر کم شود، برای مبارزه بعدی هم کم خواهد ماند. در نهایت تیمی که دیگر بازیکن زنده‌ای نداشته باشد، برنده نهایی خواهد بود.

من می‌توانم ببینم که چرا این سیستم باعث آزار یک سری از بازیکنان می‌شود. به هر حال، FragPunk یک بازی تیمی است و مبارزه‌های تن به تن نباید سرنوشت یک بازی تیمی را مشخص کنند؛ ولی خودم شخصا این سیستم را خیلی دوست دارم. درست است که رقابت در این بازی‌ها شوتر بخش اصلی آن است، ولی من در این بازی‌ها به دنبال سرگرمی می‌گردم. هر مکانیکی و هر سیستمی که بتواند من را بیشتر سرگرم‌ نگه دارد و جالب‌تر باشد، قطعا از نظر من یک سیستم خیلی خوب محسوب می‌شود. این دوئل‌ها هم شاید در نهایت عادلانه نباشند، ولی من شخصا از آن خیلی لذت می‌برم و به نظرم حس شوخ‌طبعی خود بازی را در قالب یک گیم‌پلی به خوبی نشان می‌دهد. 

تا به اینجای کار از خوبی‌های بازی و نقاط قوت آن گفتم و حتی از یک سری از ویژگی‌های بحث‌برانگیز آن هم دفاع کردم، ولی واقعیت این است که بازی FragPunk مشکلات زیادی هم دارد. یکی از اصلی‌ترین مشکلات بازی مربوط به پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای می‌شود. شاید باورش کمی سخت باشد ولی در حال حاضر ۹ واحد پول مختلف در بازی وجود دارد. قبلا در بازی‌ها یکی را می‌دیدیم و حالا بعد از مدتی شاید دو واحد پول را در بازی می‌دیدیم. ولی این بازی ۹ واحد پول دارد که هر کدام از آن‌ها را برای یک چیزی استفاده می‌کنید. 

یک واحد پول برای خرید شخصیت جدید است، یکی برای استفاده از اسکین‌های شخصیت‌هاست، یکی برای شخصی‌سازی اسکین‌های تفنگ‌ها، یکی برای خرید‌ از بازار رسمی خود بازی، یکی برای خرید آیتم‌های تزئینی بازی است و بقیه ماجرا. احتمالا خودتان می‌توانید حدس بزنید که این موضوع چقدر می‌تواند اعصاب کاربر را خرد کند. فکر کنید که یک دست بازی می‌کنید و تمام می‌شود و وارد لابی می‌شوید. در اینجا یک علامتی را می‌بینید که نشان می‌دهد یک بسته جدید دریافت کردید. شما این بسته را باز می‌کنید و چهار یا پنج آیتم رنگارنگ و واحد پولی به شما می‌دهد که شما هیچ ایده‌ای ندارید که این‌ها اصلا به چه دردی می‌خورند.

من مطمئنم که اگر شاید ۲۰ الی ۳۰ ساعت بیشتر بازی می‌کردم، می‌توانستم این آیتم‌ها را به خوبی بشناسم و بدانم که هر کدام به چه دردی می‌خورند، ولی برای یک بازیکن جدید، همه این‌ها بازی را شلوغ‌تر می‌کنند. تجربه کردن یک بازی که منوهای شلوغ، پول‌های فراوان و صدها جزئیات شخصی‌سازی دارد کمی سخت است. شاید من پیر شدم و نمی‌توانم راه خودم را در این منوهای به هم ریخته و رنگارنگ پیدا کنم، ولی به نظر می‌رسد که بر خلاف بسیاری از بازی‌های دیگر، در بازی FragPunk حتی منوهای مختلف بازی هم انگار یک بازی کوچک‌تر هستند که باید از درون آن‌ها مسیر خود را پیدا کنید.

شاید یکی از اشتباهاتی که من در زمان تجربه این بازی داشتم این بود که به عنوان یک بازی رقابتی جدی شوتر به آن نگاه کردم. ولی واقعیت این است که FragPunk قرار نیست یک بازی جدی باشد. این بازی یک عنوان سبک است که جذابیت را با شوخی و سرعت ترکیب می‌کند تا یک تجربه واقعا جدید را برای بازیکنانش ایجاد کند. شاید مثل هر بازی شوتر دیگری در این سبک، بعد از مدتی قدیمی و تکراری شود؛ ولی برتری‌ای که نسبت به عناوین مشابه خودش دارد این است که حداقل در FragPunk به خاطر سیستم‌های شاردها و شخصیت‌هایش، مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا از بازی خسته شوید. 

در دورانی که هر سال شاهد منتشر شدن یک عنوان جدید هیرو شوتر هستیم، واقعا انتخاب یک بازی برای اینکه ساعت‌ها برای آن زمان بگذاریم و روی آن سرمایه‌گذاری کنیم سخت است. عناوینی مثل مارول رایوالز و یا اورواچ پرچمدار اصلی هیرو شوتر هستند و فکر نمی‌کنم که FragPunk بازی‌ای باشد که بتواند جای خودش را در میان این دو بازی پیدا کند. این حرف اصلا به این معنی نیست که بازی فرگ‌پانک اثر ضعیفی است، ولی جزو بهترین‌ها هم نیست. با این حال بازی تازه منتشر شده و این بازی‌های لایو سرویس می‌توانند طی چند سال تغییرات زیادی داشته باشند. ولی اگر قرار باشد با همان فرمان جلو رود، بعید است که بتواند این تعداد بازیکنش را حفظ کند.

بازی می‌کنم...

اگر از بازی‌های سریع لذت می‌برید و سبک هیرو شوتر را دوست دارید، حتما FragPunk را امتحان کنید. این بازی با اختلاف سریع‌ترین و تاکتیکی‌ترین هیرو شوتری است که می‌توانید تجربه کنید. اگر دنبال هیرو شوتری بودید که بیشتر از توانایی شخصیت‌ها، به توانای بازیکن اهمیت می‌دهد، FragPunk همان بازی‌ای است که می‌خواهید.

بازی نمی‌کنم...

سرعت بالای FragPunk شاید باعث شود که خیلی از بازی لذت نبرید. این بازی مثل دیگر هیرو شوترها نیست که مبارزات آن زیاد طول بکشد و در مدت خیلی کوتاهی همه چیز تمام می‌شود. بهتر است بدانید که این بازی به جای اینکه با یک بازی مثل اورواچ اشتراک داشته باشد، بیشتر شبیه به Counter-Strike است.

80

امتیاز ویجیاتو

از نظر کلی بازی FragPunk نقاط قوت خیلی خوبی دارد. سرعت و کیفیت بالای سلاح‌های آن در حد بهترین بازی‌های شوتر موجود است، ولی خود بازی دقیقا نمی‌داند که باید چه چیزی باشد. نصف بازی یک شوتر کلاسیک تاکتیکال است و نصف دیگرش هیرو شوتری سریع و اکشن. مشخص است که توسعه‌دهنده‌های بازی قصد داشتند که بهترین‌های هر سبک را در بازی خود ایجاد کنند، ولی نتیجه نهایی ترکیبی پر از تناقض است که شاید به دل هر کسی ننشیند.