بررسی حالت بتل رویال بازی Battlefield V – تجربه‌ای ناخوشایند

صحبت از این بخش شد، شاید لازم باشد به یکی از نکات منفی بازی که البته شاید اهمیت چندانی هم برای برخی از بازیکنان نداشته باشد اشاره کرد، اما در هر صورت ممکن است برای شما نیز مثل من کمی آزاردهنده به نظر برسد. لوت کردن در فایراستورم نظم مشخصی ندارد و ممکن است بارها به اشتباه تجهیزاتی را از روی زمین بردارید که احتیاجی به آنها نیست؛ از طرفی HUD بازی نیز کمی گیج کننده و بیش از اندازه بزرگ است و بخش اعظمی از تصویر را اشغال می‌کند. اگر هم آن را با زدن دکمه پایین جمع کنید، دیگر نمی‌توان نظارت مستقیمی بر تعداد گلوله‌های محدود و تجهیزات کاربردی داشت.

اما یکی از مشخصه‌های اصیل عنوان بتلفیلد، تخریب پذیری جذاب آن است؛ خوشبختانه این مورد در فایراستورم نیز به خوبی مشهود بوده و یک سر و گردن بالاتر از سایر بازی‌های این ژانر به نظر می‌رسد. چرا که تغییراتی در روند بازی ایجاد می‌کند که ممکن است تمام معادلات و برنامه‌ریزی‌های شما را برهم زده و هیجان و آدرنالین زیادی در بدنتان تزریق کند.

در اتفاقی جالب، در حال جمع آوری سلاح در یکی از ساختمان‌های سه طبقه محدوده اودنبرگ بودم که متوجه شدم یک نفر دقیقاً در ساختمان سه طبقه روبرویی است و تلاش می‎کند با تیراندازی از میان پنجره‌ها مرا بکشد. از جایی که پینگ مناسبی در آن لحظه نداشتم تصمیم گرفتم به جای درگیر شدن، موقتاً پشت دیوار پناه گرفته تا طرف بیخیال شده و راه چاره دیگری پیدا کنم. اما ناگهان به ضرب آرپی جی دیوار پشت سرم فرو ریخت و عیان و حاضر در مقابل گلوله هایش، در کمال شوک و سادگی کشته شدم.

گفتنی است کمتر پیش می‌آید در چنین مواردی محافظ موقتی داشته باشید، چرا که متاسفانه طراحی نقشه هالووی در فایراستورم به گونه است که اغلب سطح آن را محیط‌های وسیع و باز شکل داده‌اند و کمتر جان‌پناه گیرتان می‌آید. به عبارتی اگر در داخل ساختمان نباشید احتمال اینکه از چند جهت مورد توجه دشمنان (خصوصاً اسنایپرها) قرار بگیرید بالاست و نمی‌توانید خیلی سریع هم در گوشه‌ای قایم شوید.

هالووی زیبا و عظیم است، اما هیچ شاخصه قابل توجهی ندارد و به قدری باز است که لذت اجرای سیاست و برنامه‌ریزی برای پیشروی را از بین می‌برد. به علاوه همانطور که گفته شد هر نقطه‌ای که در نوبت‌های مختلف قابل بازی می‌شود، تفاوت قابل لمسی با سایر بخش‌ها نداشته و یک‌دست و یک‌شکل به نظر می‌رسد، چرا که هیچ نقطه قابل توجه یا نماد خاصی در آن گنجانده نشده است.

بدیهی است بازی از جنبه صداگذاری و گرافیکی تفاوتی با سایر بخش‌ها و آنچه در مورد بتلفیلد 5 می‌دانیم ندارد، اما شایان ذکر است صداگذاریِ شگفت انگیزِ این بازی در بخش فایراستورم نمود بیشتری پیدا می‌کند. پیشنهاد می‌کنم حتماً این بخش را با استفاده از یک هدفون باکیفیت یا سیستم صوتی قدرتمند و فراگیر تجربه کنید، چون قدم به قدم صدای پای دشمنان را می‌توانید به صورت 360 درجه بشنوید و به خاطر سکوت حاکم بر محیط‌های خلوت، انفجارها و تیراندازی‌ها مو به تنتان سیخ می‌کند. یادتان نرود برای لذت بیشتر تنظیمات صدای درون بازی را روی War Tapes بگذارید.

در مجموع نمی‌توان گفت فایراستورم نوآوری یا المان خاصی ارائه می‌کند؛ در حال حاضر همچنان بخش‌های مشهور بتلفیلد 5 مثل فرانت‌لاین و اوپریشنز محبوب‌ترین قسمت‌های بازی هستند و اضافه شدن بتل رویال رغبت چندانی در کاربران ایجاد نمی‌کند. چرا که در حال حاضر انواع موفقی (و البته رایگانی) از این حالت محبوب در دسترس عموم قرار دارد و منطقی نیست کسی یک بازی کامل بخرد تا از بتل رویال آن استفاده کند.

به خصوص که دوباره تاکید می‌کنم هیچ خلاقیت و نوآوری جدیدی در این بازی یافت نمی‌شود و شاید تنها نقطه قوت آن، فضای جنگ جهانی دوم و بهره‌وری از اسلحه‌های واقع گرایانه و کمی هم وسایل نقلیه جنگی باشد. در مجموع فایراستورم را نمی‌توان یک بتل رویال موفق و محبوب دانست، اما بدیهی است اگر از قبل بتلفیلد 5 را خریداری کرده‌اید، تجربه آن خالی از لطف نیست و می‌تواند برای ساعاتی هیجان‌انگیز و لذت‌بخش باشد.