- امتیاز کاربران
- امتیاز متاکریتیک 56
- ژانر مبارزه‌ای
- تاریخ انتشار ۲۶ بهمن ۱۳۹۷
- پلتفرم‌ها ایکس‌باکس وانپلی‌استیشن 4پی‌سی
- ناشر بازی باندای نامکو
- سازنده اسپایک چانسافت
- حالت بازی تک نفرهچند نفره
- درجه سنی بازی مناسب برای نوجوانان
اما متاسفانه دید مثبت هواداران و منتقدان، شامل حال همه عناوین باندای نشد و جامپ فورس نیز از این قاعده مستثنی نیست.
تکرار یک اشتباه؟
پیش‌تر در سال ۲۰۱۴ عنوان J-stars Victory VS توسط باندای با پیروی از ژانر مبارزه‌ای منتشر شد که شخصیت‌های معروف مجله شونن جامپ (Shonen Jump)، لیست شخصیت‌هایش را تشکیل می‌دادند که متاسفانه با شکست مواجه شد و نتوانست انتظارات طرفداران را برآورده و نظر منتقدان را جلب کند.
اما در E3 سال ۲۰۱۸، طی کنفرانس مایکروسافت عنوان جدیدی به نام Jump Force معرفی شد که دوباره ایده دور هم جمع شدن شخصیت‌های شونن جامپ را به مناسبت ۵۰ سالگی این مجله با قالبی تقریباً متفاوت داشت اما با توجه به سابقه بد J-stars، شاید کار درستی نبود و به اندازه کافی از پتانسیلاش استفاده نشد.
از نظر بصری و طراحی محیط هیچ ایرادی به بازی وارد نیست و به خوبی قدرت موتور گرافیکی آنریل 4 را نشان می‌دهد و به اندازه‌ای چشم‌نواز است که با گذر زمان، همچنان از دلایل اصلی ادامه بازی به حساب میآید. افکت‌های نوری خوب و نسبتاً متنوع، انیمیشن‌های جذاب اجرای فنون، بافت‌های زیبا و پر جزئیات محیط، چهره و ظاهر شخصیت‌ها از مواردی است که باعث می‌شود بازی جذابیت خود را از دست ندهد و بازیکن را پای کنسول نگه دارد.
و علی رغم تمام اینها، متاسفانه داستان جامپ فورس چنگی به دل نمیزند. می‌توان گفت بازی کمی بیش از حد کلیشه‌ای و تکراری است. مثل اکثر انیمه‌ها، شخصیت بد جدیدی پیدا شده که قصد نابودی دنیا را کرده و قهرمانان دنیای جامپ علیهاش برخواستند. هیچ خبری از پیچش داستانی نیست که انگیزه‌ای برای ادامه بازی در بازیکن ایجاد کند. همهچیز بسیار خطی و قابل پیش‌بینی ادامه پیدا می‌کند و زمان نسبتا طولانی حدوداً ۱۰ ساعتهای را که به خود اختصاص می‌دهد، برای این حجم از خطی بودن بیش از حد طولانی بوده و آزاردهنده می‌شود.
شخصیت‌های جدیدی هستند که به صورت اختصاصی توسط خالق مشهور سری دراگون بال، آکیرا توریاما (Akira Toriyama)، خلق شده‌اند و نقشی کلیدی در داستان دارند. از جمله مهم‌ترین شخصیت‌هایی که می‌توان به آن اشاره کرد Kane و Galena هستند که مکعب‌هایی به نام Umbras Cube در دست دارند و به وسیله آن‌ها می‌توانند شخصیت‌های دیگر را تحت کنترل ذهنی قرار دهند ماموریت شما آزاد کردن آن شخصیت‌ها از کنترل مکعب آمبراس است.
تلفیق انیمه و دنیای واقعی
یکی از تفاوت‌های جامپ فورس با بازی‌های دیگری که اقتباسی از انیمه هستند، به وقوع پیوستن داستان در دنیای واقعی علاوه بر دنیای انیمه است که داستان و محیط بازی را برای بازیکن جذاب می‌کند.
داستان بازی در میدان تایمز نیویورک شروع می‌شود و بازیکن به عنوان یک شهروند عادی شاهد درگیری گوکو، ناروتو و لوفی (به ترتیب شخصیت‌های اصلی انیمه‌های دراگون بال، ناروتو و وان پیس) با فریزا (یکی از بزرگ‌ترین شخصیت منفی‌های دراگون بال) است و تصادفاً در این درگیری ضربه خورده و می‌میرد؛ ولی سریعا ترانکس (از شخصیت‌های دراگون بال) توسط یک مکعب آبی احیا می‌شود و بازی، بازیکن را به صفحه شخصی‌سازی آواتار می‌فرستد.
دست بازیکن برای شخصی‌سازی باز است و چه از نظر ظاهری و چه مهارت‌های هر کاراکتر، می‌توانید از آیتم‌های مختلف مربوط به انیمه‌های مختلف شونن جامپ استفاده کنید.
گروه قهرمانان جامپ به سه دسته آلفا، بتا و گاما تقسیم‌بندی می‌شوند که رهبری آن‌ها را به ترتیب گوکو، لوفی و ناروتو برعهده دارند.
هرکدام از گروه‌ها دارای وظیفه مشخصی هستند؛ گروه آلفا با Venomهایی که به قسمت‌های مختلف دنیا هجوم آوردهاند میجنگد، گروه بتا مناطقی که توسط Venomها اشغال شده را پس می‌گیرد و گروه گاما وظیفه جمعاوری مخفیانه اطلاعات را دارند. و در این بین، از بازیکن خواسته می‌شود که به یکی از این سه گروه بپیوندد.
ماموریت‌های بازی در دسته‌های مختلفی قرار می‌گیرند که در این بین ماموریت‌های کلیدی (Key Missions)، همان مراحل داستانی بازی هستند.
در این بین ماموریت‌های جانبی مختلفی نیز در بازی تعبیه شده که شامل Free Missions و Extra Missions می‌شوند و با تمام کردن آن‌ها، شخصیت شما لول-آپ می‌شود و به واحد پولی بازی نیز دست پیدا می‌کنید. با این پول رایج می‌توانید آیتم‌های مختلفی برای شخصی‌سازی آواتار یا مهارت‌های مختلف بخرید. علاوه بر این سه دسته، دسته‌ای دیگر به‌نام Tutorial Missions وجود دارد که آموزش‌های مختلف بازی را برای تجربه مجدد در اختیار بازیکن قرار می‌دهد.
سبک مبارزات بازی به صورت 3v3 است؛ هر بازیکن سه شخصیت را انتخاب و در هر زمان یکی از آن‌ها را کنترل می‌کند. در این بین، دو شخصیت دیگر به عنوان یار کمکی(Assist) ظاهر می شوند یا می توانید آن‌ها را با شخصیت داخل میدان نبرد عوض کنید – اما هر سه شخصیت یک نوار سلامتی به اشتراک می‌گذارند.
دوربین بازی زیاد جدید نیست و تقریبا مشابه آن را در عناوین دیگری همچون Dragon Ball Xenoverse و Naruto Ultimate NInja Storm دیده شده است. همچنین مکانیسم مبارزه و استفاده از فنون، بسیار شبیه به Xenoverse است اما المان‌های جدیدی هم به چشم میخورد که فقط در جامپ فورس وجود دارند و می‌توان از قبیل این موارد به حالت Awakening اشاره کرد.
لیست انتخاب کاراکتر در جامپ فورس شامل ۴۰ شخصیت از ۱۶ انیمه شونن جامپ است که در کنار آواتار خود بازیکن، در مجموع به ۴۱ شخصیت قابل بازی دسترسی دارید. شخصیت‌های لایت یاگامی (Light Yagami) و ریوک (Ryuk) از انیمه بسیار مشهور Death Note هم در بازی وجود دارند اما قابل بازی نیستند و صرفاً در داستان نقشآفرینی می‌کنند.
در مجموع جامپ فورس عنوانی است که عیب‌های زیادی داشته اما در عین حال نکات مثبتی نیز دارد که تجربه آن را برای چند ساعت لذت‌بخش می‌کند.
مدت زمان بازی
داستان اصلی: ۱۲ ساعت
داستان و ماموریت فرعی: ۱۷ ساعت
صد در صد کردن بازی: ۲۵.۵ ساعت
داستان بازی فوق‌العاده کلیشه‌ای بوده و تقریبا هیچ چیز جدیدی برای ارائه ندارد، صفحههای لودینگ بازی بیش از حد طولانی هستند، دیالوگ‌های بازی شدیدا خام بوده و هنگام صحبت، هیچ احساسی در صورت شخصیت‌ها دیده نمیشود. و در نهایت تکراری شدن ماموریت‌های بازی آنقدر اذیت‌کننده است که از تحمل بازی پس از نیمه داستان بسیار دشوار می‌شود.
اما برای افرادی که طرفدار انیمه‌های شونن هستند، کنار هم دیدن شخصیت‌های معروف و شنیدن دیالوگ‌های خاصی که بین بعضی از آن‌ها رد و بدل می‌شود، قطعا لذت‌بخش خواهد بود و کنترل کردن شخصیت‌هایی که بازی مستقل خودشان را ندارند هم نکته‌ای مثبت به شمار می‌رود. همچنین گرافیک و جلوه‌های بصری بازی تقریبا بی‌نقص بوده و از عوامل جذابیت بازی است.
جامپ فورس برخلاف چیزی که انتظار داشتیم، با داستانی ضعیف و کلیشه‌ای، گیم‌پلی عاری از نوآوری، موسیقی آزاردهنده و کاتسینهای فاجعه روانه بازار شده. البته که گرافیک خوش رنگ و لعاب و وفاداری به انیمه‌ها باعث شده جامپ فورس یک شکست تمام عیار نباشد؛ اما فاصله چندانی هم با آن ندارد.
جامپ فورس عنوان متوسط رو به ضعیفی است که به خوبی از پتانسیل آن استفاده نشده و می‌توان گفت شاید فقط برای کسانی که انیمه دوست دارند جذاب باشد. حتی از نظر مبارزه‌ای هم قوی نیست و همه شخصیت‌ها کمبوهایی یکسان دارند، اما کنترل شخصیت‌های انیمه‌های معروفی مانند Hunter X Hunter که بازی مستقل ندارند، شاید رویایی باشد که بعد از مدت‌ها تحقق پیدا کرده. در مجموع نقاظ ضعف بازی به شکل مشهودی بر نقاط قوت غلبه دارند.
کنار هم دیدن شخصیت‌های معروف انیمه‌ای شاید چیزی باشد که خیلی از افراد آرزویش را دارند. اگر جز این دسته از افراد هستید تقریبا راضی خواهید شد و اگر از دسته‌ای هستید که گرافیک بازی برایتان اهمیت دارد، جلوه‌های بصری جامپ فورس چشم‌نواز هستند و می‌توانید منتظر گزینهای خوب برای دورهمیهای دوستانه باشید.
داستان بسیار کلیشه‌ای و دیالوگ‌های خام و آزاردهنده وزنه‌ای سنگین هستند که اختلاف جامپ فورس را با یک عنوان خوب حفظ می‌کنند؛ همچنین تکراری شدن مراحل و گیم‌پلی بازی در کنار کار نکردن سرورهای آنلاین در ایران، می‌توانند جز مواردی باشند که بازیکن را از خرید بازی منصرف می‌کنند.
- امتیاز ویجیاتو55
- امتیاز کاربران
- امتیاز متاکریتیک56
سلام
از لحاظ گرافیکی و فایت و مبارزه هیچ نقصی نداره و جز بهترین هاست و همین باعث میشه نه اصن هیچ توجهی به داستان و تکراری بودنش نداشته باشی? . خلاصه بگم یه بازیه زهر ماریه خودمم دارمش. پ.ن:کلا دیگه ما ایرانیا عادتمونه چسی بیاییم و بازیارو نقد کنیم و دنبال یه ایراد(خیلی کوچیک) در بازیا باشیم.موفق باشید?❤
از همه این مسائل که بگذریم کنترل و مبارزه کردن و کمبو زدن با شخصیت هایی مثل گون هانتر ایکس هانتر که خودتم گفتی بازی مستقل ندارند خیلی میتونه لذت بخش باشه ؛)
خیلی لذت بردم از خوندنش
منتظر مقاله ها و نقد های جدیدتم!
ممنون