ژاپنی ها آدم های خاصی هستند؛ در هر زمینهای هم این مسئله به اثبات رسیده. از فیلم و سریال هایشان تا انیمه و کتاب و مانگا، همه و همه نشان می دهد که خلاقیت و اجرای کلی آنها در سطحی ورای نقاط دیگر دنیا است و یک محصول «ژاپنی» به شما این نکته را خواهد فهماند که «ژاپنی» است و امضای این فرهنگ جذاب را پای آن محصول دارد. بعضی اوقات خیلی زود این را خواهید فهمید و گاهی اوقات کمی زمان نیاز است.
در صنعت بازی سازی اما این مسئله به اوج خود می رسد و دیگر همه ما با اغراق و بزرگنمایی مخصوص ژاپنیها در عناصر مختلف گیم پلی و دیزاین آشنایی داریم. دیگر با دیدن سلاحی که چند برابر قد شخصیتهای بازی است، مبارزات سریع و پر زرق و برق، چشمهای درشت و رنگی ژاپنی تبارهای باز، و هیولاهای ناشناخته بی رحم در یک بازی ژاپنی تعجب نمیکنیم.حالا که تمامی این بسترها در طول سالهای متمادی فراهم شده و یک قالب آماده برای بازیسازی وجود دارد، کاری که می ماند نوشتن یک داستان و پدید آوردن یک فضا و اتمسفر خاص و منحصربهفرد است. در کنار آن پر کردن جاهای خالی از پیش معین توسط تیم سازنده میتواند یک محصول کامل و قابل قبول را بسازد.
حالا فرض کنید که جدا از همه این ها و فرای این همه بستر آماده برای ساخت بازی، تجربه ژاپنی ها در یک سبک از همه بیشتر است و آن چیزی نیست جز هک اند اسلش. پس اگر بخواهید بازی شما در این سبک باشد دیگر نصف مسیر ساخت بازی را در همان چند دقیقه ابتدایی طی کردهاید.
به علاوه فرض کنید حتی بیایید و پایه بازیتان را به جای همه این بستر خالی، روی یک بازی موفق سوار کنید؛ طبیعتا دیگر هیچ چیزی جز طراحی کاراکتر و داستان سرایی برای انجام دادن باقی نخواهد ماند.
تمام این سناریو ها درباره عنوان God Eater 3 مصداق دارند و همه چیز برای موفقیت بازی آماده بوده است. در ادامه به بررسی این عنوان خواهیم پرداخت و میخواهیم ببینیم با توجه به حرفهای زده شده، چه مقدار موفق عمل کرده است؟
شما در یک مرکز پرورش سرباز اسیر هستید که بچه ها را از کودکی به منظور استفاده در زمان جنگ و نیاز به کشتن هیولا ها به کار می برند. شما یکی از این کودکان هستید که حالا آماده رزم شدهاید.
از باندای نامکو چنین چیزی بعید بود؛ شرکتی که دارک سولز را منتشر می کند و برای سری تکن که یک بازی مبارزهای صرف است چنان داستانهای چند پلاته و تلاقیداری را در نظر میگیرد.
حتی روایت همین داستان ساده هم آن قدر آبکی و کودکانه کار شده که میتوان گفت به جای «داستان» در گاد ایتر 3، یک حفره بزرگ قرار گرفته است. بازی در یکی از مهمترین بخشها و وظایف خود شکست میخورد و هیچ چیز خاصی برای ارائه به مخاطب خود در چنته ندارد.
گیم پلی و مکانیزم های بازی مستقیما از عنوان موفق و فوق العاده شرکت کپکام، یعنی Monster Hunter World، کپی شدهاند. حتی نحوه ماموریتها و سیستم آپگرید، چینش سلاحها و قابلیتها نیز همه و همه از مانستر هانتر میآیند! پس دقیقاً خلاقیت استودیو مارولس چه بوده؟ تنها نکته منحصر به فرد بازی سیستم شخصیسازی سلاحهای بازی است که آن هم بعد از چند ساعت سر و کله زدن با منوهای بلند بالای مربوط به هر قابلیت، حوصله سر بر میشوند.
هسته گیمپلی هم همان گاد ایترهای قبلی به علاوه المانهای مانستر هانتر وورلد است؛ البته با زرق و برق خیلی بیشتر و عمق بسیار کمتر. سیستم ماموریتها هم بعد از مدتی روی اعصابتان میرود و خستهکننده خواهد شد؛ آنقدر که شاید اصلا در میانه بازی آن را رها کنید و حتی پایان بازی را هم نخواهید ببینید.
دشمنان بازی هم برای یک بازی هک اند اسلش و هیولا کشی، بسیار کم هستند. طراحی آنها هر چقدر هم خوب باشد باز شما را راضی نخواهد کرد و تکرار مبارزه با آنها می تواند کاملا روی اعصاب باشد. تنوع دشمنان بازی به استفاده از آن ها در قالبهای کمیتی متفاوت خلاصه میشود. یعنی هیولای A در ماموریت یک وجود دارد؛ در ماموریت بعدی 3 عدد هیولا A حضور دارد که برای تنوع یک هیولا B به مبارزه اضافه می شود. و همین فرمول با 20 تا 30 هیولا مختلف تا آخر بازی تکرار میشود.
داستان اصلی: ۱۷ ساعت
داستان و ماموریت فرعی: ۲۸ ساعت
صد در صد کردن بازی: ۵۳.۵ ساعت
رافیک بازی بسیار معمولی است و نسبت به بازی های نسل هشتمی یکی-دو سر و گردن پایینتر است. استفاده بیجا از رنگهای گرم به خصوص قرمز در جای جای بازی، چشم را خسته میکند و در بعضی اوقات به صورت زیر پوستی موجبات عصبی شدن شما را فراهم میآورد.
هر رابطه فیزیکی بین اشیا که سطح مقطع آنها کوچکترین برخوردی با سطح یک ماده دیگر داشته باشد با پخش شدن جرقه هایی زرد و آزاردهنده همراه است. آن قدر این مسئله پس از مدتی می تواند زننده باشد که در نقطهای از بازی به بعد، دیگر حس میکنید که سنگ بنای همه اشیا و دشمنان از فشفشه است!
در کل گرافیک انیمهای بازی و موسیقی پر تلاطم آن به جای یاری رساندن به این سازه در حال سقوط، تنها پتک دیگری به پایههای آن میزنند.
حالا این جمله را در وضعیت کنونی قیمت بازی ها و ارز در نظر بگیرید. گاد ایتر 3 یک شکست مطلق است، و لطفا اگر به وقت، پول و اعصاب خود احترام می گذارید از این محصول فرسنگ ها فاصله بگیرید. به شخصه نه تنها خرید این عنوان را پیشنهاد نمی کنم، بلکه حتی اگر به صورت رایگان و یا پایرت این عنوان در اختیار شما است، باز هم از آن گریزان و فراری باشید لطفا." image="10423"][vg-text-photo headercolor="red" title="نمیخرمش" text="این بازی آنقدر دلیل برای نخریدن به شما میدهد که انتخاب این گزینه برای شما خیلی ساده شود. گیم پلی، موسیقی، گرافیک، داستان، روایت، رابط کاربری و شخصیت پردازی، همه و همه آن قدر فاجعه هستند که با قدرت فریاد میزنند سمت این بازی نروید. اگر بخواهم در یک جمله بگویم، God Eater 3 حتی ارزش زمان شما را هم ندارد. حالا این جمله را در وضعیت کنونی قیمت بازی ها و ارز در نظر بگیرید. گاد ایتر 3 یک شکست مطلق است، و لطفا اگر به وقت، پول و اعصاب خود احترام میگذارید از این محصول فرسنگها فاصله بگیرید.
" image="10424"]
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.