ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از ویجیاتو انتخاب کنید.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
اصلا راضی نیستم
واقعا راضی‌ام
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر ویجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

بررسی بازی God Eater 3 – سقوط فانتزی

انتشار در ۱۹ بهمن ۱۳۹۷
حسین توکلی
نوشته شده توسط حسین توکلی | ۱۹ بهمن ۱۳۹۷ | ۲۳:۰۰
حسین توکلی
حسین توکلی

منتشر‌ شده در 6 سال قبل
اشتراک گذاری:

ژاپنی ها آدم های خاصی هستند؛ در هر زمینه‌ای هم این مسئله به اثبات رسیده. از فیلم و سریال های‌شان تا انیمه و کتاب و مانگا، همه و همه نشان می دهد که خلاقیت و اجرای کلی آن‌ها در سطحی ورای نقاط دیگر دنیا است و یک محصول «ژاپنی» به شما این نکته را خواهد فهماند که «ژاپنی» است و امضای این فرهنگ جذاب را پای آن محصول دارد. بعضی اوقات خیلی زود این را خواهید فهمید و گاهی اوقات کمی زمان نیاز است.
بررسی بازی God Eater 3
امتیاز متاکریتیک: 71 امتیاز
امتیاز دهید:
  • عالی
  • خوب
  • متوسط
  • خوب نیست!
  • ضعیف!
میانگین امتیاز کاربران 6.2
در دسترس برای:
8 تصویر
بیشتر
ناشر بازی: باندای نامکو
سازنده بازی: مارولس فرست استودیو
در صنعت بازی سازی اما این مسئله به اوج خود می رسد و دیگر همه ما با اغراق و بزرگ‌نمایی‌ مخصوص ژاپنی‌ها در عناصر مختلف گیم پلی و دیزاین آشنایی داریم. دیگر با دیدن سلاحی که چند برابر قد شخصیت‌های بازی است، مبارزات سریع و پر زرق و برق، چشم‌های درشت و رنگی ژاپنی تبارهای باز، و هیولاهای ناشناخته بی رحم در یک بازی ژاپنی تعجب نمی‌کنیم.

حالا که تمامی این بسترها در طول سال‌های متمادی فراهم شده و یک قالب آماده برای بازی‌سازی وجود دارد، کاری که می ماند نوشتن یک داستان و پدید آوردن یک فضا و اتمسفر خاص و منحصربه‌فرد است. در کنار آن پر کردن جاهای خالی از پیش معین توسط تیم سازنده می‌تواند یک محصول کامل و قابل قبول را بسازد.

حالا فرض کنید که جدا از همه این ها و فرای این همه بستر آماده برای ساخت بازی، تجربه ژاپنی ها در یک سبک از همه بیشتر است و آن چیزی نیست جز هک اند اسلش. پس اگر بخواهید بازی شما در این سبک باشد دیگر نصف مسیر ساخت بازی را در همان چند دقیقه ابتدایی طی کرده‌اید.

به علاوه فرض کنید حتی بیایید و پایه بازی‌تان را به جای همه این بستر خالی، روی یک بازی موفق سوار کنید؛ طبیعتا دیگر هیچ چیزی جز طراحی کاراکتر و داستان سرایی برای انجام دادن باقی نخواهد ماند.

همه این ها هم به کنار، فرض کنید که بازی شما یک آی پی جدید نباشد و ادامه یک سری مشهور و شناخته شده نیز باشد؛ یعنی حتی نیاز به ساخت یک دنیای جدید هم نخواهد بود. اگر بازی های قبل این سری معمولی بوده باشند یعنی فرصت آزمون و خطا نیر داشته‌اید و کافی بوده آن‌ها را برطرف کنید تا نسخه جدید یک خروجی کامل و کم نقص باشد.

تمام این سناریو ها درباره عنوان God Eater 3 مصداق دارند و همه چیز برای موفقیت بازی آماده بوده است. در ادامه به بررسی این عنوان خواهیم پرداخت و می‌خواهیم ببینیم با توجه به حرف‌های زده شده، چه مقدار موفق عمل کرده است؟

برده داری مدرن ژاپنی

شما در یک مرکز پرورش سرباز اسیر هستید که بچه ها را از کودکی به منظور استفاده در زمان جنگ و نیاز به کشتن هیولا ها به کار می برند. شما یکی از این کودکان هستید که حالا آماده رزم شده‌اید.

کل داستان بازی در همین دو جمله خلاصه می‌شود! آه که چه بستر مناسبی برای سراییدن یک اودیسه نوین ولی افسوس که همه چیز در همین حد باقی خواهد ماند. حتی پلات بازی هم هیچ کمکی نمی‌کند و همین داستان دو خطی تا آخر به عنوان نهاد بازی باقی می‌ماند. گفتیم که یکی از بنیان‌های بازی‌سازی در عصر مدرن ژاپن، نوشتن یک داستان گیرا است چرا که بخش های دیگر تقریباً آماده‌اند.

از باندای نامکو چنین چیزی بعید بود؛ شرکتی که دارک سولز را منتشر می کند و برای سری تکن که یک بازی مبارزه‌ای صرف است چنان داستان‌های چند پلاته و تلاقی‌داری را در نظر می‌گیرد.

حتی روایت همین داستان ساده هم آن قدر آبکی و کودکانه کار شده که می‌توان گفت به جای «داستان» در گاد ایتر 3، یک حفره بزرگ قرار گرفته است. بازی در یکی از مهم‌ترین بخش‌ها و وظایف خود شکست می‌خورد و هیچ چیز خاصی برای ارائه به مخاطب خود در چنته ندارد.

هک اند اسلش با پیاز داغ اضافه

گیم پلی و مکانیزم های بازی مستقیما از عنوان موفق و فوق العاده شرکت کپکام، یعنی Monster Hunter World، کپی شده‌اند. حتی نحوه ماموریت‌ها و سیستم آپگرید، چینش سلاح‌ها و قابلیت‌ها نیز همه و همه از مانستر هانتر می‌آیند! پس دقیقاً خلاقیت استودیو مارولس چه بوده؟ تنها نکته منحصر به فرد بازی سیستم شخصی‌سازی سلاح‌های بازی است که آن هم بعد از چند ساعت سر و کله زدن با منوهای بلند بالای مربوط به هر قابلیت، حوصله سر بر می‌شوند.

هسته گیم‌پلی هم همان گاد ایترهای قبلی به علاوه المان‌های مانستر هانتر وورلد است؛ البته با زرق و برق خیلی بیشتر و عمق بسیار کمتر. سیستم ماموریت‌ها هم بعد از مدتی روی اعصابتان می‌رود و خسته‌کننده خواهد شد؛ آنقدر که شاید اصلا در میانه بازی آن را رها کنید و حتی پایان بازی را هم نخواهید ببینید.

دشمنان بازی هم برای یک بازی هک اند اسلش و هیولا کشی، بسیار کم هستند. طراحی آن‌ها هر چقدر هم خوب باشد باز شما را راضی نخواهد کرد و تکرار مبارزه با آن‌ها می تواند کاملا روی اعصاب باشد. تنوع دشمنان بازی به استفاده از آن ها در قالب‌های کمیتی متفاوت خلاصه می‌شود. یعنی هیولای A در ماموریت یک وجود دارد؛ در ماموریت بعدی 3 عدد هیولا A حضور دارد که برای تنوع یک هیولا B به مبارزه اضافه می شود. و همین فرمول با 20 تا 30 هیولا مختلف تا آخر بازی تکرار می‌شود.

مدت زمان بازی

داستان اصلی: ۱۷ ساعت
داستان و ماموریت فرعی: ۲۸ ساعت
صد در صد کردن بازی: ۵۳.۵ ساعت

رافیک بازی بسیار معمولی است و نسبت به بازی های نسل هشتمی یکی-دو سر و گردن پایین‌تر است. استفاده بی‌جا از رنگ‌های گرم به خصوص قرمز در جای جای بازی، چشم را خسته می‌کند و در بعضی اوقات به صورت زیر پوستی موجبات عصبی شدن شما را فراهم می‌‎آورد.

هر رابطه فیزیکی بین اشیا که سطح مقطع آن‌ها کوچک‌ترین برخوردی با سطح یک ماده دیگر داشته باشد با پخش شدن جرقه هایی زرد و آزاردهنده همراه است. آن قدر این مسئله پس از مدتی می تواند زننده باشد که در نقطه‌ای از بازی به بعد، دیگر حس می‌کنید که سنگ بنای همه اشیا و دشمنان از فشفشه است!

در کل گرافیک انیمه‌ای بازی و موسیقی پر تلاطم آن به جای یاری رساندن به این سازه در حال سقوط، تنها پتک دیگری به پایه‌های آن می‌زنند.

خلاصه بگم که...

گاد ایتر همه چیز دارد، ولی انگار هیج چیز ندارد. مانستر هانتر را یک اقیانوس در نظر بگیرید؛ گاد ایتر یک دریاچه مسطح است که از آب آن اقیانوس پر شده، اما تنها یک بند انگشت عمق دارد. گاد ایتر از همه نکات خوب مانستر هانتر الهام گرفته است، اما هیچ‌کدام را پرورش نداده و حتی نتوانسته هیچ کدام از آن‌ها را به طور تمام و کمال پیاده سازی کند. گاد ایتر 3 عنوانی ضعیف در بین بازی های چند وقت اخیر است و جای هیچ دفاعی از خودش باقی نمی‌گذارد.

می‎خرمش

من هم God Eater 3 را می خرم؛ البته اگر آخرین بازی روی کره زمین باشد.یا آن قدر طرفدار ژاپن و انیمه های آن هستم و اوتاکوی درونم فعال بود که نمی گذاشتم هیچ عنوانی با این حال و هوا از زیر دستم در برود. اگر بازی های جدید را بازی کرده بودم و گاد ایتر آخرین ترکش در تیردان بازی های من باشد. شاید اگر اقوام من در ساخت و ساز آن شریک بودند هم این عنوان را با رودربایستی و صرفا پارتی بازی به ضرر شخصی ام می خریدم.

حالا این جمله را در وضعیت کنونی قیمت بازی ها و ارز در نظر بگیرید. گاد ایتر 3 یک شکست مطلق است، و لطفا اگر به وقت، پول و اعصاب خود احترام می گذارید از این محصول فرسنگ ها فاصله بگیرید. به شخصه نه تنها خرید این عنوان را پیشنهاد نمی کنم، بلکه حتی اگر به صورت رایگان و یا پایرت این عنوان در اختیار شما است، باز هم از آن گریزان و فراری باشید لطفا.

نمی‎خرمش

این بازی آ‌ن‌قدر دلیل برای نخریدن به شما می‌دهد که انتخاب این گزینه برای شما خیلی ساده شود. گیم پلی، موسیقی، گرافیک، داستان، روایت، رابط کاربری و شخصیت پردازی، همه و همه آن قدر فاجعه هستند که با قدرت فریاد می‌زنند سمت این بازی نروید. اگر بخواهم در یک جمله بگویم، God Eater 3 حتی ارزش زمان شما را هم ندارد. حالا این جمله را در وضعیت کنونی قیمت بازی ها و ارز در نظر بگیرید. گاد ایتر 3 یک شکست مطلق است، و لطفا اگر به وقت، پول و اعصاب خود احترام میگذارید از این محصول فرسنگها فاصله بگیرید.

  • امتیاز ویجیاتو41
  • امتیاز
    • عالی
    • خوب
    • متوسط
    • خوب نیست!
    • ضعیف!
    میانگین امتیاز کاربران 6.2
  • امتیاز متاکریتیک71
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید

مطالب پیشنهادی