چرا بازی‌های سرویس محور بازیکنان جدید را نادیده می‌گیرند؟
معمولا وقتی بحث ایراد گرفتن از بازی‌های سرویس محور یا Games as a Service وسط می‌آید، از چند مورد یاد می‌شود؛ مثلا این که این بازی‌ها هنگام عرضه با کمبود محتوا مواجه هستند، یا با ...
معمولا وقتی بحث ایراد گرفتن از بازی‌های سرویس محور یا Games as a Service وسط می‌آید، از چند مورد یاد می‌شود؛ مثلا این که این بازی‌ها هنگام عرضه با کمبود محتوا مواجه هستند، یا با پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای خود می‌خواهند جیب مشتری را خالی کنند، و الی آخر. علی‌رغم این فاکتورها، که واقعا هم در برخی از بازی‌ها صدق می‌کنند، من مشکلی با بازی‌های GaaS ندارم و به نظرم در صورت به کارگیری درست، این ساختار می‌تواند منجر به خلق برخی از موفق‌ترین بازی‌های کل صنعت شوند.
اما هرچقدر هم با آن‌ها راحت باشم، با یک مسئله‌شان مشکل دارم؛ مسئله‌ای که حقیقتا ندیدم جایی درباره‌اش صحبت شود. می‌خواهم درباره چیزی صحبت کنم که باعث دوری کردن من از بازی‌های احتمالا بسیار خوبی شده است.
درباره تجربه بازیکن جدید صحبت می‌کنم.
بگذارید توضیح دهم. ببینید، این بازی‌ها هرچقدر هم در زمان عرضه محتوای بالایی داشته باشند، شامل مکانیک‌های جذابی برای گیم‌پلی خود شوند و گیر مشکلات فنی نیافتاده باشند، باز هم جوری طراحی شده‌اند که با گذر زمان تکامل پیدا کنند. حالا چه اضافه کردن محتویات جدید باشد، چه زیر و رو کردن فلان مکانیک و فلان محتوای قدیمی، و چه حتی نحوه بازی بازیکنان.
و خب، برای بازیکنانی که از اول همراه بازی بودند، این تکامل ضروری است. به هر حال هرچقدر هم یک بازی خوب باشد، بازیکنان بعد از مدتی از آن خسته می‌شوند و تنها راه حفظشان، ارائه تجربیات جدید در بستر آن بازی است. برخی از بازی‌ها حتی پا را فراتر می‌گذارند و با رویدادهای ویژه برای مدتی محدود، تجربه‌ای را فراهم می‌کنند که در هیچ محصول سرگرمی دیگری ممکن نیست - Fortnite قطع به یقین بهترین مثال درباره این موضوع است.
اگر از روزهای اول انتشار یک بازی سوار قطارش شده باشید، در کنار سایر بازیکنان آن بازی را یاد خواهید گرفت. کم کم با گیم پلی آشنا می‌شوید، انواع کلک‌ها و رازهای آن را یاد می‌گیرید، بازی خودتان بهتر می‌شود، و به محض این که آن بازی بوی تکراری شدن گرفت، با آپدیتی مواجه می‌شوید که فلان قدر چیز جدید اضافه کرده و تجربه‌ای نو برایتان فراهم کرده است.
اما اینجا یک مشکل به وجود می‌آید. هرچقدر یک بازیکن جدید دیرتر بازی را آغاز کند، کار سخت‌تری هم برای یادگیری آن خواهد داشت. حالا با بازیکنانی سر و کار دارید که صدها ساعت بیشتر از شما وقت گذاشته‌اند. حالا با محتویاتی سر و کار دارید که اصلا نمی‌دانید از کجایش باید شروع کنید.
مثلا یکی از بازی‌های مورد علاقه خودم، یعنی Rainbow Six Siege را در نظر بگیرید. Siege هنگام عرضه در دسامبر ۲۰۱۵ شامل ۲۰ اپراتور و ۱۱ مپ می‌شد. ساختار سیج جوریست که هر اپراتور سبک بازی و قلق‌های خود، و هر مپ تاکتیک‌های خاص خود را برای پیروزی لازم دارد و به عبارت دیگر، یادگیری بازی از همان موقع هم سخت و زمان‌گیر بود. به ۲۰۲۰ فلش فوروارد کنید و حالا بازی ۵۷ اپراتور و ۲۰ مپ دارد. نکته هم اینجاست که اپراتورهای جدیدتر به مرور طراحی‌های پیچیده‌تری هم پیدا کرده‌اند تا یادگیری بازی برای یک تازه‌کار بیش از پیش تبدیل به یک کابوس کنند. و تازه همه این‌ها را بدون در نظر گرفتن مقدار زمان یا پولی که برای باز کردنشان خرج کنید گفتیم.
یادداشت: اعتیاد به Rainbow Six Siege و معضلی به نام پینگ
یا Destiny 2 را در نظر بگیرید. بنده صرفا در حد چند ساعت وقت پای این بازی گذاشته‌ام و واقعا هیچ ادعایی نمی‌توانم درباره‌اش داشته باشم. اما دلیل این که وقت چندانی پایش نگذاشتم این بود که حقیقتا هیچ ایده‌ای نداشتم که در بازی چه خبر است. بازی از همان ابتدا شما را در یک هاب رها می‌کند تا در هزارتوی محتویاتش بتوانید راهی برای خود پیدا کنید. بازی کمی تلاش می‌کند که شما را در این هزارتو راهنمایی کند، اما حداقل من یکی از شدت سرگیجه‌ای که گرفته بودم بازی را رها کردم.
برای مثال آخر، GTA Online را داشته باشید - بازی‌ای که اگر مطالب اخیر بنده را دنبال کرده باشید، می‌دانید اخیرا وقت زیادی را پای آن گذاشته‌ام. به جرئت می‌توانم بگویم GTA Online بازیکنان جدید را مجبور به گذر از کابوس‌وار‌ترین تجربه ممکن می‌کند. اگر بازیکنان مزاحمی که با موتورهای موشک‌پران پرنده دائم شما را منفجر می‌کنند کافی نبودند، بازی هم هیچ کمکی نمی‌کند که شما را در بخش‌های مختلفش راهنمایی کند. نه تنها این، بلکه برای دسترسی به بهترین محتویاتش ابتدا باید یک ساختمان مخصوص با بعضا چندین آیتم دیگر بخرید. این ساختمان‌ها گران هستند و حدس می‌زنید چی؟ بازیکنان جدید برای پول در آوردن در وضعیتی مشابه با یک جوان ایرانی قرار دارند.
چگونه به حداکثر درآمد ممکن در GTA Online برسیم؟
اشتباه برداشت نکنید - منظور من اصلا و ابدا این نیست که چرا بازی‌های سرویس محور با محتویات جدید به‌روز می‌شوند. و البته که همه بازی‌های سرویس محور هم تا این اندازه از این مشکل رنج نمی‌برند. حرف من این است که این بازی‌ها باید بهتر از این‌ها بازیکنان جدید را در آشنا شدن هر چه سریع‌تر با گیم پلی و محتویات خود راهنمایی کنند. حداقل چیزی که دوست دارم این است که برای یادگیری برخی از اصول اولیه بازی مجبور نباشم دائم در یوتیوب بچرخم.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
به شدت با نظرت موافقم گل گفتی... ??
از همه اینا بدتر ورد آف وارکرافته و بازی های موبا
به به،
نکات جالبی توش بود?
آخ آخ آخ دست رو دلم نزار ک خونه. شدم گوشت قربونی بقیه XD
اره کاملا درسته متاسفانه اکثر بازی های انلاین اینجورین منم GTA انلاین رو بخاطر همین گیج کنندگیش ول کردم اونقدر نقشه شیر تو شیر‌بود که نگواصلا هیچ ایده ای نداری که باید از کجا شروع کنی
من gta online دقیقا به همین دلیل ول کردن و برای همین دلیل سراغ خیلی از بازی ها نرفتم
واقعاً درد مشترک خیلی رو گفتید.
تو بیشتر اینجور بازی ها فقط بهت یاد میدن چطوری چپ و راست بری یا شلیک کنی و بپری.
بعد میری تو بازی باید کارایی بکنی که تا یه هفته هنوز نمیدونی همچین کارایی هم میشه تو بازی کرد