در بازیهای ترسناک برخی اوقات چیزهایی را میبینیم که واقعا تحمل کردنشان سخت است. برخی از بازی‌سازان آنچنان در ایجاد رعب و وحشت زیاده‌روی می‌کنند که خیلیها ترجیح می‌دهند بیخیال ادامه دادن بازی آن‌ها شوند و کنسول را خاموش کنند. در این مقاله در مورد همین موضوع صحبت کردم و از ۷ لحظه بازیهای ترسناک برایتان گفتم که خیلیها قادر به تحملشان نبودند. با ویجیاتو همراه باشید.
۷) حبس کردن نفس – Detention
Detention از آن دسته بازیهای ترسناکی است که جنس ترس خاصی دارد. در نگاه اول شاید دنیای این بازی ادونچر دو و نیم بعدی آنقدر ترسناک و رعب‌آور به نظر نرسد. اما وقتی همان اول کار می‌بینید که یکی از دو شخصیت قابل بازی‌تان جلوی چشمتان سلاخی می‌شود، می‌فهمید که اشباح خطرناک بازی اصلا با شما شوخی ندارند. آن وقت است که ترس و دلهره کل وجودتان را فرا می‌گیرد و نمی‌توانید صداهای دردناکی که از حنجره ارواح بازی بیرون می‌آید را جدی نگیرید. جالب‌تر اینکه مرز همین ترس و دلهره موقع رویارویی با اولین لنترن اسپکتر باز هم جا به جا می‌شود و به حدی می‌رسد که شاید واقعا کنسول را خاموش کنید و بیخیال تجربه Detention شوید. لنترن اسپکترها ارواح بلند قامتی هستند که یک فانوس نورانی در دست دارند. اگر بخواهید از آن‌ها فرار کنید، یک دفعه به عقب تله‌پورت می‌شوید و با ترس واقعی رو به رو خواهید شد. این موجودات از روی صدای نفس کشیدنتان شما را پیدا می‌کنند و تنها راه برای مقابله‌شان هم این است که فقط نفس‌تان را حبس کنید. کاری که انجام دادنش جلوی چنین موجود وحشتناکی واقعا سخت است کاری می‌کند که خود شما هم همزمان با کاراکتر تحت کنترلتان چند ثانیه‌ای نفس‌تان را واقعا حبس کنید.
۶) پایین رفتن از نردبان – F.E.A.R
نسخه اول از مجموعه F.E.A.R، واقعا اثری ترسناک و استرس‌زا بود. شخصیت آلما به قدری خوب پرداخت شده بود که گیمر حضورش را همیشه در یک قدمی‌اش حس میکرد. در طول بازی هر لحظه منتظر بودیم که سر و کله این دختر بچه شیطانی از دل تاریکی پیدا شود و کاری کند که برای بار صدم چند متری از سر جایمان به هوا بپریم. بشخصه خودم هیچوقت آن جامپ اسکیر لعنتی که در نزدیکی یکی از نردبان‌های بازی رخ میداد را فراموش نمیکنم. همین که می‌رفتید تا از نردبان پایین بروید، یک دفعه آلما جلوی صورتتان ظاهر میشد و ناخواسته از ترس شروع می‌کردید به فریاد زدن. جالب اینکه آلما با پایین آمدن از نردبان هم باز سورپرایزتان میکرد و با قرار دادن یک موجود خیالی چنان ترسی به جانتان می‌انداخت که تا چند وقت حالتان از آن بد بود. بله، بازی دو جامپ اسکیر پشت سر هم داشت که عملا نترسیدن از آن‌ها واقعا کار مشکلی بود.
۵) نگاه کردن به پشت سر – P.T
بدون شک P.T یکی از اتمسفریک‌ترین بازیهای ترسناکی است که تا حالا ساخته شده. ترس بازی فقط در مورد یک هیولای ترسناک یا یک شبح قاتل نبود. نه P.T با فضای آن راهروهای باریکش چنان حس ناامنیِ وحشتناکی به جان مخاطب می‌انداخت که نمونه‌اش وجود نداشت. این حس ناامنی زمانی که یک دفعه رادیوی انتهای راهرو شروع میکرد به گفتن «پشت سرت را نگاه کن» بیشتر هم میشد و وقتی که واقعا برمی‌گشتید، یک دفعه چهره لیسا را می‌دیدید که فقط چند سانتی‌متر با چشم‌های شما فاصله داشت و از ترس شروع می‌کردید به جیغ کشیدن. این جامپ اسکیر P.T واقعا به جا و غیرقابل پیشبینی بود و عملا هیچکس نمی‌توانست برای آن آماده باشد.
۴) چشم دوختن به آب – Amnesia: The Dark Descent
Amnesia: The Dark Descent به نظر من ترسناکترین بازی ده سال اخیر است و چندین و چند بار در مطالب مختلف به این اشاره کردم. Amnesia: The Dark Descent با تعلیق کاری میکرد که تن‌تان از شدت ترس یخ کند و نتوانید برای چند ساعت متوالی پای بازی بنشینید. بدترین لحظه بازی هم با اختلاف مربوط به رویارویی با کائرنک می‌شود. هیولایی نامرئی که در تونل‌های پر از آب عمارت وحشتناک بازی جا خوش کرده بود و هر کسی که پایش را در آب فرو می‌برد تکه تکه میکرد. تنها راه برای مقابله با کائرنک این بود که روی جعبه‌های پخش و پلا شده در محیط می‌پریدید و مسیرتان را پیدا می‌کردید. با این حال، قدم‌های کائرنک در آب باعث میشد که امیدمان هر لحظه برای فرار از این منطقه کم‌تر و کم‌تر شود و در آخر از شدت ترس جرات نکنید یک پرش دیگر روی جعبه‌ها انجام دهید.
۳) اولین رویارویی – Alien Isolation
به نظرم تنها بازی ترسناکی که می‌تواند جایگزین خوبی برای امنیژا باشد، Alien Isolation است. بازی از همان لحظه شروع با مجبور کردن مخاطب به گشت و گذار در ایستگاه فضایی سوستاپول، معنی ترس را خوب به مخاطبش می‌چشاند. ما در سفینه خالی رو به رو بودیم که نشانه‌هایی از کشته شدن تک تک خدمه‌اش توسط موجودی بی‌رحم وجود داشت. همین موضوع حس ناامنی در جهان Alien Isolation را بیش از پیش تقویب میکرد و وقتی که بازی دیگر مطمئن میشد که این حس به بالاترین سطح خودش رسیده، آن وقت تازه زینومورف را به ما نشان میداد تا از شدت وحشت برای چند ثانیه‌ای خشکمان بزند. زینومورف جلوی چشممان یکی از آخرین دانشمندان زنده سفینه را تکه و پاره میکرد و با زبان بی‌زبانی به ما میگفت که نفر بعدی تو هستی.
۲) مانکن‌های زنده – Condemned: Criminal Origins
Condemned: Criminal Origins از آن دست الماس‌های ناب دنیای بازیهای ترسناک است که متاسفانه خیلیها تجربه‌اش نکرده‌اند. Condemned: Criminal Origins با ترکیب المان‌های وحشت فیلم‌های اسلشر آمریکایی با ترس روانشناختی، کاری میکرد که عملا هر کسی نتواند پای تجربه بازی دوام بیاورد و آن را تمام کند. بدترین لحظه بازی هم موقعی رقم می‌خورد که پا به فروشگاه شرکت بارت می‌گذاشتید. فضای این فروشگاه ابتدا مثل مابقی لوکیشن‌های بازی، تاریک و پر از موجودات ترسناک بود. اما وقتی به جایی می‌رسدید که مانکن‌ها در آن انبار شده بودند، همه چیز یک دفعه تغییر میکرد. بله، یک جای کار این مانکن‌های عجیب و غریب مشکل داشت. مانکن‌های بازی وقتی که حواستان به آن‌ها نبود، آزادانه برای خود در محیط فروشگاه حرکت می‌کردند. اوایل این موضوع خیلی زیرپوستی انجام میشد اما از یک جایی به بعد به محض اینکه سرتان را برمی‌گرداندید، می‌دیدید که ده‌ها مانکن پشتتان صف آرایی کردند. این اتفاق یکی از ترسناکترین لحظاتی بود که هر کسی می‌توانست در جریان مراحل یک بازی تجربه کند و به قدری استرس به جان آدم می‌انداخت که طاقت ادامه دادن را از خیلیها می‌گرفت.
۱) کشتار ادی گلوسکن – Outlast: Whistleblower
قسمت اول Outlast یک بسته‌الحاقی داستان محور داشت به اسم Whistleblower که به نظر من تجربه‌اش از خود بازی اصلی دردناک‌تر و ترسناک‌تر بود. باور نمی‌کنید؟ پس حتما این چند خط بعدی را با دقت بخوانید. در نقطه‌ای از بازی توسط فردی به نام ادی گلوسکن دستگیر می‌شدیم. ادی ما را در یک کمد زندانی و مجبورمان میکرد که شاهد یکی از دردناک‌ترین لحظات تاریخ بازیهای ویدیویی باشیم. در این لحظه ادی را می‌دیدیم که یک مرد کاملا هوشیار را تکه و پاره میکرد و می‌خواست با تغییر جنسیت او، همسر بی‌نقص خودش را خلق کند. بله، اوضاع به همین اندازه وخیم بود. تازه بدی ماجرا این بود که در آخر ادی باز هم از نتیجه کارش راضی نمی‌شد و با فشار دادن سر آن مرد بخت برگشته در وسط یک اره برقی، به زندگی فلاکت بار او خاتمه میداد. واقعا نگاه کردن این لحظات دردناک و حال به هم زن بود و بسیاری از ما توانایی تا آخر دیدنش را نداشتیم.
سلام
من هیچ وقت ترسناک بازی نکردم ولی مطمئنا این جامپ اسکیر funtime foxy در fnaf sister location خیلی هارو شوکه کرد. چون قرار بود حتما بهمون حمله که و بازی هم چیزی نمی گفت که یهویی از تو تاریکی ظاهر میشد
جای بازی conjuring house توی این لیست بد خالیه
حداقل خوبه که تو همون Whistleblower مرگ eddi رو دیدیم.
البته دوست داشتم مرگ بددتری داشته باشه. مثلاً کلشو بکنیم :)))
سلام عرض شد
بسته الحاقی outlast رو نرفتم ولی نسخه ی اولش یه قسمتی داشت که فکر میکنم نقطه ی اوج بازی بود
دوربین از دستمون میوفته و ما باید توی تاریکی بریم طبقه ی پایین… وقتی میرسیم اونجا توی یه اتاق کاملا تاریک نور آبی دوربینمون رو میبینیم با کلی استرس که ایا کسی بیاد یا نه میریم ورش میداریم بعد از اون وقتی دید در شبش رو روشن میکنیم مبینیم ۳ -۴ تا از دیوونه ها با انواع و اقسام آلات قتاله دارن مارو نگاه میکنن !
فرار از دست اون دکتر دیوانه که انگشتای دستمونو میبره هم واقعا ترسناک بود
اما FEAR فکر میکنم جاهای ترسناکتری هم داشت حالا یادم نمیاد چندسالی گذشته جوری که چراغ قوه هم کفاف نمیداد
در مورد amnesia هم باید بگم جای جای این بازی حتی وقتی که اتفاقی نمی افتاد شمارو وحشت زده میکرد. اولین باری هم که اون هیولای دهن گشاد رو دیدم واقعا جا خورد چقدر میتونه طراحی یه موجود ترسناک باشه آخه؟ به نظر بنده هم amnesia ترسناکترین عنوان چند سال اخیر و شایدم کل تاریخ بازیها هست. از همون اولش بدون اینکه اتفاقی بیوفته شمارو درگیر فضای رعب آور قلعه ش میکرد برای من که اینجوری بود.
اسپویل:
واقعا همونطور که داستان میگفت بازی شبیه به یک کابوس بود. کابوسی که تموم نمیشه و هیولاهاش تا ابد دنبالت هستن (چون در اصل شخصیت اصلی نمی مرد و باید از یه جای دیگه ادامه میداد)
واقعا مرسی از آقا نیما مثل همیشه عالییییییی
من وقتی که داخل بازی ایلین وقتی اون از پشت پرتم میکرد xbox سریع خاموش میکردم یا وقتی که مجبور بودم داخل بازیp.t.پشتم نگاه کنم یا ازیازی میودم بیرون یااز راه دور انجام میدادم حالا وقتی که بار اول داشتم بازیش میکردم وقتی پشت نگاه میردم دسته رو پرت و دستگاه رو خامئوش میکردم از اونجا ببعد هرموقع میخوام برم دستشویی یکی باید یاهم بیاد راستی ممنون ازمقاله های زیباتون
با اینکه من هیچکدومو بازی نکردم ولی تا اومدم رسیدم به شماره ۱ و ۵ کم مونده بود از صندلی بیوفتم
یعنی اونجوری که از ادی بدم میومد از زنومورف بدم نیومده بود ?????
موقعی که در خودش تو رزیدنت ۷ باز میشد یا اون موقع که می روانی شده بود و بهمون حمله میکرد اونجا هم خیلی ترسناک بود
من گیمر موبایلی هستم کسی بازی ترسناک خوب سراغ داره؟ اخه من تا حالا بازیهای مثلا ترسناک ریختم ولی واقعا ذره ای ترسناک نبودن
من که اوتلاست ۱ رو ندیدم نسخه ۲ یه عالمه گیم پلی نگاه کردم اصلا ترسناک نبود
.
سلام. بچه ها من تاحالا هیچ بازی ترسناکیو بازی نکردم به خاطر ترس خیلی زیاد (با ۱۹ سال سن :))) ) الام میخام تجربش کنم. برا شروع چی رو پیشنهاد میدین؟
P.t سم خالص بود
Outlast فقط اونجاییکه داشت مارو به صلیب می کشوند?
نویسنده این مقاله یا دهه هشتادی یا فقط پی سی بازه و کنسول دست نزده چون اویل سه و نیمیسیس بعد فتال فریم سه دداسپیس یک و چندین بازی دیگه که صحنه هایی داشتن که قالب تهی میکردی کنسول خاموش کردن که جای خود داره
تو همین اوت لست ۱ یه صحنه بود همون اول بازی ک درو وا میکنی یارو خودشو دار زده همونجا کلوز اپ کردم تا یه هفته بعدش نرفتم سراغش. مقاله خوبی بود?
خسته نباشید بنظرم اون مرحله دکتر قیچی تو outlast 1 میتونید تو لیستتون باشه
بخاطر P.T ، دیگه اگه پشت سرم بمب هم منفجر بشه نگاه نمیکنم.
با دومی خیلی حال کردم. از همه هوشمندانه تر و متفاوت تر بود.
چون خیلی از روش هایی که تو بازی های ترسناک استفاده میکنن، اگرچه که هنوزم جواب می‌دن، اما فرمول خیلی ساده و تکراری ای دارن. به نظرم دومی از همه خلاقانه تر بود. البته مال Amnesia هم جالب بود.
به نظرم یه بازی درست کنن از زندگی یه جوون تو ایران.. این تر سناکترین بازی تاریخ میشه
مطلب جالبی بود
مرسی ♥️
شماره۱ .
خیلی بدجوریه.
چطوری تحملش کردی نیما؟؟
لعنتی شماره ۱ خیلی بدجوری بود.
واقعا حس بدی پیدا کردم.
فک نمیکردم همچین صحنه وحشتناکی تو بازی باشه
عاشق ادی گلوسکنم یعنی یکی از خفن ترین ویلن های ویدئو گیمه البته از نظر من
برای من outlast از همه ترسناک تر بود
باید یه بازی از فیلم ایت بسازن
چون جای این سری هم خالیه
توی بازی اویل ویدین وقتی اون یارو کله جعبه ای میومد من پشمام میریخت ولی هیچ کدوم به نظر ترسناک نبود تا وقتی که به شماره ۱ رسید والا من نتونستم تا آخر شماره یکو بخونم چه برسه به اینکه بازیش کنم خوش به حال اونایی که بازی کردن من که نداشتم DLC اوتلاستو بخرم
تو resident evil 3 هرموقع nemesis میومد و میگفت استارز پشمام میریخت
یا یه کوچه بود یه در قفل داشت دوسه بار رد میشدی از کنارش یهو یه نفر میپرید بیرون و زامبیا دنبالش اونم پشمناک بود
من فقط در حالتی بازی ترسناک میرم که یکی بازی کنه من بقلش نگاه کنم ۰_۰
حتی اگه رزیدنت اویل ریمیک ۳ باشه —-_______—-
هیچکدوم ترسناک نبودن من که حسی نداشتم و فقط بازی میکردم
یکسری هم جنبه بازی ندارن و فقط میگن ترسناک
این بازی ها که گفتید هم مسخره بود و ترسی ندیدم
عالی بود و پرداخت های خیلی جالبی داشت، دلم برای شنیدن اسم fear از زبون دیگران تنگ شده بود و همینطور
whistleblower
پست با کیفیت و قوی ای بود
مرسی!
دیترویت بی کام هیومن اونجایی که رباتا مردن بعد مارکوس راه میره بعد یوهو یه جنازه روبات میبینی هم هست. ادمین لطفا تو سایت بزار
مرسی از مطلبت ،اون لحظه ای که تو رزیدنت یک ریمیک، درب زیر زمین رو چک میکنی و قفله ولی صدای جیغ یک زن میپیچه تو راهرو ،طهارت لازم میشه آدم
وایییییی شماره یک
وای به نظر من هیچی به پای شماره ی شش نمی رسه اون لحظه که من آلما رو دیدم تا دوساعت دسته رو گذاشتم کنار خشکم زده بود. مورد یک رو ندیدم و البته همون بهتر که ندیدم با این توصیفات به نظرم بعدش روانپزشک لازم میشدم.
ممنون به خاطر مقاله ی خوبتون
مثل همیشه عالی?
امنزیا اولین باری که با اون موجود خبیث در زیرزمین مواجه میشیم واقعا افتضاح بود.
یا خدا بد بخت اون مرد تو ات لست…..
من نمیدونم چرا از زامبیا رزیدنتی ۲ ریمیکس بیشتر میترسیدم تا اون اسمشو نبر
کلا ترسناک باز نیستم
خیلی ممنون و عالی لحظه اولین رویارویی با کله هرمی هم ترسناک بود واقعا
از اون مقاله خفنا بودا .
رویایویی با Mr.x هم خیلی وحشتناک بود .
بازی Condemned: Criminal Origins رو چند سال پیش بازی کردم و به نظرم ترسناک ترین بازی بود، واقعا خفن بود.
من شماره ۱ رو ندیده بودم اما همین توضیحاتش واسه هفت پشتم بسه
تنها چیزی که می تونم بگم اینکه لعنت به قبر پدر خالق جامپ اسکری بباره.
عالی بود مثل همیشه
“هفت لحظه ترسناک پست نیما فرشین که بخاطرشان تب را بستیم”
وای من هر وقت تو outlastصدای ترسناک میشنیدم,pc رو خاموش میکردم?
عالی نیما خیلی قوی
من تو رزیدنت اویل ۳ پلی استیشن یک وقتی نمیسیس از پنجره اداره پلیس راکون سیتی پرید تو ب شکلی پشمام ریخت که تا دو هفته نمیتونستم بخوابم ?
البته شاید دلیلش این بود که بچه بودم ولی واقعن قلبم افتاد تو حلقم
نیما تو خیلی خوبی خیلی
ممنون از مقاله خوب و ترسناکتون ولی من هیچ وقت جرعت نکردم به بازیای ترسناک نزدیک بشم یعنی اگه بازیی تو دست بندی وحشت قرار بگیره اصلاً فکر هم بهش نمی کنم.
به نظرتون از کدوم فرنچایزی بازیای ترسناکو شروع کنم؟
پ.ن: البته برا من ترسناک ترین چیز تو بازیا اینه که بازی تنهایی بندازتت وسط مقر دشمن.
خسته نباشید اقای فرشین
عکسایی هم که انتخاب کردید قشنگ حس ترسو منتقل میکنن مخصوصا این عکس pt و fear قشنگ احساس میکنی خودت داری الان بازی میکنی D:
(اقا افشین مثل اینکه علاقه زیادی به top 10 رفتن بازی های ترسناک دارینا :))) )
من که بازی ترسناک نمیکنم.
ولی p.t. گیم پلی کاملش رو دیدن توی یوتیوب و دقیقا همون لحظه لیسا رو نشون داد یه متر پریدم?
ممنون از مقاله
من یه سوال داشتم من سری outlast رو تجربه نکردم ولی خیلیها گفتن واقعا ترسناکه و خوبه حالا میخواستم ببینم آیا از لحاظ داستان هم ارزش امتحان کردن داره ؟ برای مثال Evil Within 2 یه بازی ترسناک با داستان عالی بود
مرسی واقعا بابت این مقاله ها یاد اوری جیغ و فریاد و حتی شب ادراری ها
ای کاش سکانس یخچال ها تو دد اسپیس ۲ رو میگفتین یه سری طولن که همه چی یخ زده و تو در تو هست منتظر جامپ اسکری راهرو اول چیزی نبود راهرو دوم چند تا صدا بود راهرو سوم یهو یکی از در میشکنه میخوای برگزدی عقب که یهو یکی از در های یخچال میشکنه یه نکرومورف میاد اولی و دومی رو میکشی میگی دیگه تومومه بازی همینجا ضربه اخرو میزنه در راهرو اخر رو باز میکنی نکرومورف سوم میاد بدون اهنگ بدون صدا یهویی رسما سکته کامل و ناقص و ترکیبی میزنی
آقا من سر آلما تو F.E.A.R بازیو پاک کردم. کسی مثه من بوده ؟؟
ممنون مقاله زیبایی بود خسته نباشی
سلام اقا نیما مثل همیشه عالی خسته نباشید صحنه تغییر رفتار میا در رزیدنت ایول ۷ را میگفتید یا مارگاریت بیکر یا جک