۵ کاراکتر خوبی که در بازی‌های بد با آن‌ها آشنا شدیم

برخلاف ۳۰ سال پیش، قصه‌گویی و شخصیت‌پردازی کاراکتر‌ها اهمیت زیادی در مدیوم ویدیو گیم امروزی پیدا کرده. این موضوع به قدری مهم شده که برخی از بازی‌سازان برای بازی‌هایی هم که نیازی به قصه خوب ندارند، داستان‌هایی جذاب می‌نویسند و سعی می‌کنند با تعریف کاراکترهای مختلف در آن، حس صمیمی‌تری به اتفاقاتی که در آثارشان جریان دارد بدهند. با این حال، برخی اوقات همین سازندگان از یک طرف دیگر بوم می‌افتند و آنقدر به شخصیت پردازی و روایت قصه اهمیت می‌دهند که بخش‌های مهم‌تر آثارشان فدا می‌شوند. مقاله امروز نیز در مورد همین موضوع است و در ادامه از ۵ کاراکتر خوبی برایتان گفتم که به خاطر حضور در بازی‌های بد کم‌تر دیده شدند. البته سعی کردم خیلی قصه این کاراکترها را برایتان باز نکنم تا اگر خواستید به تجربه بازی‌هایشان بپردازید، چیز خاصی برایتان اسپویل نشده باشد. با ویجیاتو همراه باشید.

۵) کِین - Blood Omen 2

بعد از موفقیت مجموعه Soul Reaver، اِیداس تصمیم گرفت سراغ ریشه‌ اصلی این مجموعه برود و با تمام توان تیمش، نسخه دوم Blood Omen را بسازد. اما متاسفانه Blood Omen 2 آن چیزی نشد که انتظارش را داشتیم. بازی نه از نظر طراحی مراحل جذابیت سری بازی‌های Soul Reaver را داشت و نه آنقدر قصه درگیر کننده‌ای تعریف می‌کرد که بشود با آن سرگرم شد. با تمام این‌ها اما، شخصیت خود کِین به معنی واقعی کلمه هنوز گیرایی خاص خودش را حفظ کرده بود و کاری می‌کرد که به خاطر او هم که شده بازی را تمام کنید. کین یک ضد قهرمان تمام عیار بود و با تصمیماتی که در جریان قصه بازی می‌گرفت، کاری می‌کرد که تا آخرین لحظه یک حس عشق و نفرت به او داشته باشید. این مهم‌ترین فاکتور شخصیت کِین بود و خیلی‌ها به خاطر اینکه نمی‌شد قدم بعدی او را پیشبینی کرد دوستش داشتند.

۴) ریور - Fable 3

تقریبا همه طرفداران مجموعه Fable بر این باورند که نسخه اول یک بازی معمولی بود اما نسخه دوم یک اثر فوق‌العاده. به همین خاطر، خیلی‌ها انتظار داشتند که نسخه سوم هم همین رویه صعودی را ادامه دهد و تبدیل شود به جذاب‌ترین نسخه مجموعه. متاسفانه این اتفاق رخ نداد و Fable 3 نه تنها بازی کوچک‌تری نسبت از نسخه دوم مجموعه بود، بلکه به جای پیشرفت، پسرفت هم کرد. اما در بین تمام مشکلاتی که بازی به آن دچار بود نمی‌شد از خیر شخصیت‌‌پردازی خوب کاراکترهایی مثل ریور گذشت. ریور که از نسخه دوم پا به دنیای Fable 3 گذاشته بود و همچنان همان دزد دریایی خودشیفته‌ای بود که نمی‌شد از همراه شدن و مقابله با او لذت نبرد. جذابیت شخصیت ریور در این بود که او نه پلید بود و نه خوب؛ ریور خودش بود و فقط وقتی می‌توانستید او را درک کنید که بفهمید هدف او چیست و برای رسیدن به آن، چه نیازهایی دارد.

۳) جیک - Resident Evil 6

رزیدنت ایول ۶ بدترین دنباله‌ای بود که می‌شد برای یک مجموعه به شدت محبوب و پر طرفدار ساخت. کپکام می‌خواست با این بازی، همه طرفداران مجموعه را راضی کند ولی کیفیت کلی رزیدنت ایول ۶ به قدری پایین بود که در نهایت همه طرفداران مجموعه از آن ناامید شدند. با این حال، رزیدنت ایول ۶ یک کاراکتر جدید داشت که واقعا نمی‌شد به راحتی از کنارش گذشت. بله، در مورد جیکی صحبت می‌کنم که در نگاه اول شاید خیلی کاراکتر جذابی به نظر نمی‌رسید. اما هر چه در خط داستانی او پیشروی می‌کردید، می‌فهمیدید که جیک چقدر شخصیت‌پردازی جذابی دارد و اگر کپکام قدرش را بداند، می‌شود از او به عنوان کاراکتر اصلی در نسخه‌های بعدی مجموعه استفاده کرد.

---

خرید تجهیزات مخصوص گیمینگ از دیجی‌کالا

---

۲) کین و لینچ - Kane & Lynch

Kane & Lynch بازی بدی نبود؛ البته به شرطی که تا این حد باگ و مشکل فنی عجیب و غریب نداشت. متاسفانه در نسخه دوم این مجموعه، مشکلات فنی برطرف نشدند و منتقدین با کوبیدن بازی، کاری کردند که نسخه سوم مجموعه هیچ وقت ساخته نشوند. با تمام این‌ها اما هر دو نسخه Kane & Lynch طرفدار کم نداشت. دلیلش هم شخصیت پردازی خوب خود کین و لینچ بود. شیمی جذابی که بین کین و لینچ شکل گرفته بود واقعا جذابیت داشت و حس خوبی که تفاوت خلقیات این دو شخصیت به داستان بازی تزریق می‌کرد، غیرقابل انکار بود.

۱) وَریک - Dragon Age 2

Dragon Age 2 به قدری بد بود که بعد از آن فهمیدیم همیشه نباید برای دنباله یک اثر موفق هایپ بود. اکترونیک آرتز ددلاینی برای انتشار بازی در نظر گرفته بود که بایوور عملا به آن نمی‌رسید. برای همین آن‌ها هم یک پروژه کوچک‌تر نسبت به نسخه اول را استارت زدند تا با ددلاین عجولانه الکترونیک آرتز جور دربیاید. نتیجه این کار، یک بازی خطی‌تر، معمولی‌تر و به شدت جمع و جورتر نسبت به نسخه اول Dragon Age شد که به هیچ وجه طرفداران مجموعه را راضی نمی‌کرد. با این حال، بایوور در همین مدت زمان کمی که داشت توانسته بود حد کاراکترهای خوبی برای بازی طراحی کند. گل سر سبد آن‌ها هم وردیک بود. یک دورف دوست داشتنی که با هر نوع خشونتی مخالف بود و سعی می‌کرد مشکلات را با دیپلماسی حل کند. شخصیت وردیک به قدری خوب نوشته شده بود که عملا نمی‌شد از همراهی و هم‌صحبتی با او لذت نبرد.

برای دیدن لیست بهترین بازی‌های سال ویجیاتو روی این لینک کلیک کنید.