ایپکس لجندز، جدیدترین قربانی سخت‌افزار ضعیف نینتندو سوییچ

بگذارید نوشته‌ام را با یک شفاف‌سازی واضح آغاز کنم: من کنسول نینتندو سوییچم را دوست دارم. بدون شک هر کسی که این کنسول را داشته باشد، نیازی به این ندارد که من بار دیگر شکل هوشمندانه‌اش، قدرت بی‌نظیرش در حالت قابل حمل و طراحی خاص جوی‌کان‌هایش را ستایش کنم.

کنسول بازی کوچک نینتندو عالی است و هیچ شکی در آن نیست اما دقیقا همان چیزی که سوییچ را به کنسولی فوق‌العاده تبدیل می‌کند، آن را در اجرای یک ژانر مشخص و محبوب با مشکل مواجه می‌سازد: سبک شوتر اول شخص رقابتی.

بله، درست است که نمودار مخاطب هدف نینتندو با جامعه طرفداران بازی‌های اکشن اول شخص حرفه‌ای اشتراک کمی دارد اما برای آن دسته از دارندگان سوییچی که می‌خواهند با کنسول دستی مورد علاقه‌شان عطش تجربه یک شوتر رقابتی را هم برطرف کنند، محدودیت‌های کنسول خیلی زود به چشم می‌آید وقتی که با سلاح‌‌شان در بازی نشانه‌گیری می‌کنند.

فلج پورت

ایپکس لجندز (Apex Legends) در تاریخ ۱۹ اسفند برای کنسول نینتندو سوییچ بالاخره عرضه شد و این استودیو Panic Button بود که وظیفه ساخت پورت این بتل رویال محبوب ریسپاون را بر عهده گرفت. این شوتر معروف با نرخ ثابت ۳۰ فریم و وضوح تصویر 720p در حالت داک اجرا می‌شود و در حالت دستی رزولوشن به 576p می‌رسد (که خب در کنسول نینتندو سوییچ فقط همین حالت ممکن است). بازی همچنین از کنترل‌های ژیروسکوپی جوی‌کان و HD rumble سوییچ هم پشتیبانی می‌کند و قابلیت‌های کراس‌پلی و انتقال فایل‌ها تنها برای کسانی فعال است که می‌خواهند اکانت EA خودشان را بین پلتفرم‌های مختلف وصل کنند.

اما من قویا پیشنهاد می‌کنم که به محض اجرا کردن Apex Legends روی نینتندو سوییچ، قابلیت کراس‌پلی را خاموش کنید چرا که بازیکن‌های پلتفرم‌های دیگر نسبت به شما برتری واضحی خواهند داشت. رزولوشن پایین‌تر بازی تشخیص دادن دشمنان در فاصله حتی کمی دور را مشکل می‌کند و نرخ فریم ثابت هم مانع از آن می‌شود که بتوانید خودتان را با اکشن و نبردهای سریع ایپکس هماهنگ کنید.

از طرفی دیگر آنالوگ‌های جوی‌کان محدوده ارگونومیک محدودی دارند که اکثر اوقات دقت شما را به خصوص هنگام استفاده از سلاح‌های دوربرد کاهش می‌دهند، آن هم در شرایطی که کنترل‌های ژیروسکوپی سوییچ هم با تکان‌های ناگهانی این قضیه را بغرنج‌تر هم می‌کند؛ خوشبختانه این حرکات را می‌تواند از منو و تنظیمات بازی خاموش کرد. استفاده از کنترلر پرو تا حد زیادی مشکل جوی‌کان‌ها را برطرف می‌کند اما در بهترین حالت هم همچنان تجربه Apex Legends روی سوییچ فرسنگ‌ها با پلتفرم‌های دیگر فاصله دارد.

اما خب قطعا همه این‌ها قابل پیش‌بینی بود چرا که محدودیت‌های فنی سوییچ هزینه‌ای است که برای حمل‌پذیری آن می‌پردازید و این معامله‌ای است که بیشتر ما با خوشحالی آن را پذیرفته‌ایم. این محدودیت‌ها برای بیشتر بازی‌های سوییچ مشکل‌ساز نیستند چرا که آن‌ها یا به طور خاص برای این سخت‌افزار بهینه‌سازی شده‌اند، به آن صورت از همان ابتدا اصلا به سخت‌افزار قدرتمندی نیاز ندارند یا اینکه می‌توان تنظیمات آن‌ها را بدون فدا کردن ارزش سرگرمی آن‌ها پایین برد.

اما وقتی بحث بازی‌های شوتر اول شخص رقابتی آنلاین پیش می‌آید، این مشخصات و ویژگی‌های سخت‌افزاری از هر زمان دیگری مهم‌تر هستند. اگر شما دارید یک مسابقه را به خاطر کیفیت تصویر ضعیف یا کنترل بد می‌بازید، نه به خاطر تفاوت مهارت و کم‌کاری خوتدان، پس احتمالا قرار نیست لذت زیادی از آن بازی ببرید.

اپیکس لجندز اولین بازی مولتی‌پلیر اول شخصی نیست که از چنین مشکلاتی روی سوییچ رنج می‌برد. وقتی اورواچ در سال ۲۰۱۹ به این پلتفرم آمد، با مشکلات مشابهی مواجه بود چرا که بلیزارد مجبور شده بود برای اجرا بازی فداکاری‌هایی کند. بازی‌های آنلاین شوتر سوم‌شخص دیگری مثل فورتنایت و Splatoon 2 هم موفق به برقراری تعادل بهتری بین عملکرد و گیم‌پلی شدند اما هنوز بازی اول شخص معادلی برای آن‌ها ندیده‌ایم که بتواند این تعادل را رعایت کند.

نوبت سوییچ جدید است

با توجه به شایعات اخیر مبنی بر عرضه مدل پرو نینتندو سوییچ در سال میلادی جاری، هنوز روزنه امیدی برای طرفداران بازی‌های شوتر اول شخص وجود دارد. گزارش‌های ابتدایی نشان می‌دهند که این مدل جدید یک نمایشگر OLED دارد که از رزولوشن 4K در حالت داک پشتیبانی می‌کند که پیشرفتی قابل توجه به حساب می‌آید و این امکان را به بازی‌های این ژانر می‌دهد تا با تصاویر واضح‌تر و محیط‌های با جزییات‌تری از زاویه دید اول شخص روی این کنسول اجرا شوند. یک پردازنده داخلی ارتقا یافته هم به بازی‌سازان اجازه می‌دهد تا بازی‌هایشان را بدون پایین آوردن رزولوشن با نرخ فریم بالاتری اجرا کنند.

بیشتر بخوانید:

اطلاعاتی از قدرت گرافیکی و زمان عرضه نینتندو سوییچ پرو منتشر شد

ویجی لاگ: چرا باید نینتندو سوییچ بخریم؟

آیا داک کنسول نینتندو سوییچ پرو قدرت پردازشی خواهد داشت؟

هر چقدر که نینتندو بیشتر بتواند پاسخ نیازهای علاقه‌مندان بازی‌های رقابتی اول شخص را با معماری حال حاضر سوییچ دهد، بازی‌سازان بیشتر می‌توانند بازی‌هایشان را برای سوییچ پورت کنند و شانس بیشتری برای پیدا کردن مخاطب دائمی داشته باشند که در نتیجه این موضوع کمک می‌کند تا درک بقیه گیمرها از این اکوسیستم تغییر کند. کنسول‌های نینتندو همیشه فضایی برای پشتیبانی از بازی‌های متنوع کوچک و بزرگ بوده‌اند اما عدم توانایی سوییچ برای فراهم کردن نیاز بازی‌های اول شخص به نقطه کوری در این زمینه تبدیل شده است.

با توجه به تمامی امکانات و ویژگی‌های سوییچ، این نقطه کور در بدترین حالت مثل یک فرصت از دست رفته است اما اگر ما آینده‌ای می‌خواهیم که بازی‌های شوتر مولتی‌پلیر بزرگ از سبد خرید یک کنسول قابل حمل خط نمی‌خورند، کنسولی که این بازی‌ها به راحتی روی آن می‌توانند اجرا شوند، در نتیجه نینتندو این درایت را به خرج خواهد داشت تا با نسخه جدید سوییچ از این فرصت استفاده کند. اما در حال حاضر به نظرم بهتر است که پلیرهای Apex Legends پورت نسخه سوییچ را کنار بگذارند.