۵ بازی نینتندو گیم کیوب که هنوز هم ارزش تجربه کردن را دارند

نینتندو گیم کیوب کنسول قدرتمندی بود که متاسفانه به خاطر یک سری از سیاست‌های عجیب نینتندو نتوانست آنطور که باید و شاید با کنسول خاطره‌انگیر پلی استیشن ۲ سونی رقابت کند. با این حال، شکست گیم کیوب به این معنی نیست که کنسول جعبه شکل نینتندو بازی‌های فوق‌العاده نداشته. اتفاقا یک سری از خاطره انگیز‌ترین و مهم‌ترین آثار تاریخ این شرکت ژاپنی به دوران گیم کیوب برمی‌گردد. آثار که در ادامه به مرور ۵ مورد از آن‌ها می‌پردازم و از دلایلی برایتان می‌گویم که چرا آن‌ها هنوز هم ارزش تجربه را دارند. با ویجیاتو همراه باشید.

5) Resident Evil Remake

گیم‌ کیوب شاید تنها کنسول نینتندو بود که بازی‌های ترسناک و خون آلود زیاد داشت. عرضه انحصاری رزیدنت ایول زیرو و همچنین بازسازی نسخه اول این مجموعه به خودی خود نشان می‌دهد که سیاست‌های آن زمان نینتندو چقدر با الان فرق دارد. اما از بین این دو نسخه به نظرم بازسازی قسمت رزیدنت ایول، یک شاهکار تمام نشدنی است. بازی از نظر گیم‌پلی همان چیزی بود که در سال ۱۹۹۶ تجربه کرده بودیم. اما این وسط تیم سازنده بازی جدا از بروزرسانی و بهبود مکانیک‌های گیم‌پلی و گرافیک بازی، شیوه روایت قصه و نحوه ادای دیالوگ‌ها را دستخوش تغییراتی کرد که گیمر جدید هم بتواند با بازی ارتباط عمیق‌تری بگیرد. از طرفی تیم سازنده، محتوای تازه‌ای هم برای بازی در نظر گرفته بودند که همین موضوع باعث شد تا رزیدنت ایول ریمیک به یک تجربه ناب تبدیل شود. تجربه‌ای که لیاقت دریافت نمره ۹۱ در متاکریتیک را داشت. جالب اینکه نسخه ریمستر رزیدنت ایول نیز برای کنسول‌های نسل هشتمی هم عرضه شد و برای تجربه‌اش نیازی به نصب یک امولاتور یا خود کنسول گیم‌ کیوب ندارید.

4) Super Mario Sunshine

سوپر ماریو سانشاین به عقیده من یکی از جذاب‌ترین نسخه‌های کل سری ماریو است. بازی در کنار اینکه به ریشه سری به شکل عجیبی وفادار بود، نوآوری‌هایی هم داشت که باعث می‌شدند لذت سپری کردن تعطیلات در کنار این لوله‌کش ایتالیایی به تجربه‌ای خاطره انگیز و متفاوت برایتان تبدیل شود. جذاب‌تر از همه این‌ها گرافیک رنگارنگ و موسیقی‌های شاد و دلنشینی بود که نینتندو برای اکثر مراحل بازی در نظر گرفته بود و باعث می‌شدند که یک تجربه سمعی و بصری فوق‌العاده داشته باشید. جالب اینکه گرافیک بازی هنوز هم خوب است و اگر به دنبال یک بازی پلتفرمر فوق‌العاده می‌گردید شک نکنید که سوپر ماریو سانشاین یکی از بهترین‌هاست.

3) Eternal Darkness: Sanity’s Requiem

Eternal Darkness از آن الماس‌های گمشده‌ای است که خیلی از ما به خاطر عدم محبوبیت کنسول‌های نینتندو در ایران، قادر به تجربه‌اش نبودیم. اثری که توانست با جلوه‌های ترس متفاوتش، ژانر وحشت را چند قدم به جلو ببرد و با نمایش همین شکل تازه‌ ترس به مخاطب مدرن‌تر ویدیو گیم، توانست به میانگین نمره ۹۲ در وبسایت متاکریتیک دست یابد. Eternal Darkness با طرح مسئله سفر در زمان، ۱۲ کاراکتر قابل بازی در اختیارتان می‌گذاشت که باید از ثبات روانی آن‌ها در مقابل یک سری موجود عجیب و غریب حفاظت می‌کردید. بازی از نظر گیم‌پلی، شباهت‌های بسیاری به نسخه‌های کلاسیک رزیدنت ایول داشت. اما به لطف المان‌هایی تازه، ترس متفاوتی ارائه می‌کرد که مثلش را در هیچ بازی دیگر نمی‌توانستید پیدا کنید.

2) The Legend of Zelda: Twilight Princess

نینتندو با Twilight Princess، دنیای بازی‌های The Legend of Zelda به دوران تاریک و عجیبی برد و کاری کرد که طرفداران این مجموعه با بعد و رازهای تیره‌تر دنیایی که لینک در آن زندگی می‌کند، بیشتر آشنا شود. بازی چه از نظر گیم‌پلی و چه طراحی مراحل بی‌نقص بود و استانداردهای تازه‌ای را تعریف کرد که نمونه پیشرفته‌ترشان را در بسیاری از بازی‌های مدرن می‌بینیم. علاوه بر همه این‌ها، به عقیده بسیاری از طرفداران مجموعه، بهترین دانجن گردی‌هایی که مجموعه افسانه زلدا به خاطرشان شهرت دارد، متعلق به Twilight Princess است و هنوز هم می‌توان از قدم گذاشتن در سیاه‌چال‌های بازی و حل کردن معماهای مختلفش لذت برد. از نظر جلوه‌های بصری نیز بازی در زمان خودش گرافیک فک برندازی داشت و هنوز هم بسیاری از گیمرها باورشان نمی‌شود که Twilight Princess چطور روی سخت افزار گیم‌ کیوب اجرا می‌شد. دلیلی که به شکل درستی متای فوق‌العاده ۹۶ بازی را توجیه می‌کند.

1) Metroid Prime

نینتندو در دوران گیم کیوب تصمیمی درخشان برای یکی از مجموعه‌های محبوبش یعنی سری متروید گرفت. آن‌ها تصمیم گرفتند که سری جدید این بازی‌ها را از یک اکشن پلتفرمر دو بعدی، وارد فاز یک شوتر اول شخص پر زد و خرد بکنند. تصمیمی که منجر به تولد متروید پرایم شد. اثری که در کنار داشتن اکشنی بی‌نظیر در زمان خودش، پای المان‌های مهم ژانر پلتفرمر را به بازی‌های شوتر اول شخص باز کرد و تجربه‌ای را برای مخاطبش رقم زد که مزه‌اش هنوز از زیر زبان خیلی بیرون نرفته. تصمیمات انقلابی نینتندو باعث شد تا متروید پرایم نمرات بالایی هم از منتقدین بگیرد و میانگین امتیازاتش در سایت متاکریتیک به عدد خیره کننده ۹۷ برسد. عددی که به خوبی نشان می‌دهد جایگاه متروید پرایم در دنیای بازی‌های شوتر اول شخص کجاست و چرا لیاقت این را دارد که از آن به عنوان یکی از بهترین بازی‌های تاریخ نینتندو یاد کنیم.