۵ نسخه پیش‌ درآمد بازی‌ها که هیچکس منتظرشان نبود

برخی اوقات پیش می‌آید که بازی‌سازان برای توجیه و پاسخ به سوالات یک سری از طرفداران سرسختشان، تصمیم به ساخت نسخه‌های پیش درآمدی برای قصه‌ بازی‌هایشان بگیرند. اما خیلی اوقات هم بازی‌سازان برای ساخت نسخه‌های پیش درآمدی اقدام کرده‌اند که اصلا کسی منتظرشان نبوده. لیست امروز در مورد همین پیش درآمدهای درخواست نشده است و در ادامه به مرور ۵ مورد از آن‌ها می‌پردازیم. با ویجیاتو همراه باشید.

5) Resident Evil Zero

رزیدنت ایول زیرو بازی خوبی بود اما به نظرم خیلی بد موقع و روی کنسول نادرستی منتشر شد. در سال ۲۰۰۰ نسخه کد ورونیکا منتشر شد و به خاطر تحولی که در هسته گیم‌پلی این فرانچایز محبوب ایجاد کرده بود، خیلی سریع به محبوبیت رسید. اما نسخه زیرو با اینکه دو سال بعد از کد ورنیکا عرضه شده بود و نوآوری‌هایی هم در بخش اینونتوری و همکاری کاراکترهایش داشت، متاسفانه خیلی از مکانیک‌های استاندارد سه گانه اصلی استفاده می‌کرد که طبیعتا مخاطب مدرن‌تر نمی‌توانست با آن‌ها ارتباط برقرار کند. علاوه بر این، رزیدنت ایول زیرو به صورت انحصاری روی نینتندو گیم کیوب منتشر شد. کنسولی که نسبت به پلی استیشن ۲، فروش به مراتب کم‌تری داشت و همین مسئله باعث شد تا بسیاری از طرفداران سری حتی قادر به تجربه این پیش درآمد کم و بیش جذاب نباشند.

4) Gears of War: Judgment

بعد از عرضه Gears of War 3، همه طرفداران داستان مجموعه را تمام شده می‌دیدند. تقریبا هیچ سوالی باقی نمانده که اپیک گیمز در سه گانه افسانه‌ای خود به آن پاسخ نداده باشد و عملا مجموعه حتی به دنباله هم احتیاج نداشت، چه برسد به پیش درآمد. با این حال، مایکروسافت در تصمیمی عجیب سعی کرد که با همکاری استودیو پیپل کن فلای و نظارت اپیک گیمز، پیش درآمدی برای قصه کاراکتر دیمن برد بسازد و به سوالاتی پاسخ دهد که هیچکس در موردشان نپرسیده بود. در نهایت هم خروجی پیپل کن فلای آن چیزی نبود که بشود با سه گانه اصلی مجموعه مقایسه‌اش کرد و Gears of War: Judgment به خاطر ضعف در روایت قصه و ایراداتی در بخش طراحی مراحلش، نقدهای منفی بسیاری دریافت کرد.

3) Batman: Arkham Origins

به شخصه آرکام اورجینز را دوست دارم. شعبه مونترال استودیو برادران وارنر انصافا قصه خوبی برای این پیش درآمد در نظر گرفته بودند و خوب هم از پس جمع کردنش برآمدند. اما متاسفانه یک ویژگی بتمن آرکام اورجینز خیلی توی ذوق می‌زد. بازی چه از نظر بصری و چه گیم‌پلی، شباهت‌های خیلی زیادی به آرکام سیتی داشت و همین موضوع باعث شد تا بسیاری از گیمرها و منتقدین روی بازی برچسب تکراری بودن را بزنند. از طرفی شخصا عقیده دارم که سری بازی‌های بتمن آرکام راک استدی آنقدر خوب به جنبه‌های مختلف شخصیت‌های این دنیا پرداخته بودند که دیگر نیازی به یک پیش‌درآمد برای این آثار نباشد. با این حال، استودیوهای برادران وارنر نظر متفاوت‌تری داشتند و می‌خواستند تا آماده شدن نسخه سوم، یک بازی حتی شده کم ارزش‌تر هم بر اساس شخصیت بتمن منتشر کنند. تصمیمی که نمی‌گویم اصلا ولی خیلی هم به نفع برند بتمن آرکام نبود.

2) God of War Ascension

بعد از تماشای پایان بندی عجیب God of War 3، کمتر کسی پیدا می‌شد که به گذشته کریتوس اهمیت دهد. چراکه هر چه لازم بود را در دو نسخه‌ای که برای PSP عرضه شد، دیده بودیم و همه می‌خواستند بدانند که بعد از وقایع قسمت سوم، چه بلایی بر سر کریتوس و فرانچایز محبوب خدای جنگ می‌آید. با این حال، سونی تصمیم گرفت قبل از نشان دادن آینده، بار دیگر سراغ گذشته منحوس کریتوس برود. گذشته‌ای که دیگر چندان کشش داستانی برای مخاطب نداشت و صرفا به خاطر گیم‌پلی جذاب سری، قابل تحمل می‌شد. God of War Ascension در کل بازی بدی نبود و مطمئنم خیلی‌ها هستند که تجربه‌اش را دوست دارند. ولی عرضه‌اش بعد از آن پایان باشکوه و سوال برانگیز سری بی‌معنی بود. بماند که خود Ascension، یک نسخه جمع و جورتر نسبت به تمام نسخه‌های سری به حساب می‌آمد و از نظر کیفی به اندازه قسمت‌های شماره دار مجموعه خوب نبود.

1) Silent Hill: Origins

از وقتی که تیم سایلنت افسانه‌ای از پروژه‌ ساخت سری سایلنت هیل کنار گذاشته شد، این بازی‌ها دیگر مثل قبل نشدند. بعد از جدایی اعضای اصلی تیم سایلنت از کونامی، چندین و چند نسخه از سری سایلنت هیل منتشر شد که یا به معنی واقعی کلمه بد بودند، یا فاقد آن اعجازی سه‌گانه اصلی. برای همین کونامی تصمیم گرفت که با ساخت Silent Hill: Origins مجموعه را به روزهای خوب گذشته‌اش برگرداند. سایلنت هیل اورجینز که در ابتدا برای PSP و سپس برای پلی استیشن ۲ منتشر شد، شما را در نقش ترویس گریدی قرار می‌داد. شخصی که قبل از هری میسون (کاراکتر قسمت اول) پا به دنیای تپه‌های خاموش گذاشته بود و کونامی می‌خواست که مخاطب با دنبال کردن قصه‌اش تا حدودی با شکل گیری این دنیای مه آلود آشنا شود. اما این اتفاقی بود که نیفتاد. سایلنت هیل اورجینز به هیچ وجه از نظر قدرت روایی به گرد پای سه‌گانه اصلی هم نمی‌رسید و توانایی آن را نداشت که تصویر سازی خوبی از چرایی وجود سایلنت هیل ارائه دهد. در بهترین شرایط اورجینز، یک کپی به نسبت کم‌ ارزش‌تر از نسخه اصلی بود که کونامی می‌خواست با آن طرفداران قدیمی را با مجموعه آشتی دهد. اتفاقی که تا همین امروز رخ نداد.