فیلم Sound Of Metal درست مثل پیش‌بینی اکثر کارشناسان توانست برنده اسکار بهترین صداگذاری بشود؛ فیلمی درباره شنیدن و نشنیدن که به زیبایی هرچه تمام‌تر دنیای یک موزیسین که دیگر نمی‌تواند صداها را بشنود به تصویر کشیده است.
Sound Of Metal از آثار شاخص سینمایی امسال است که احتمالا جوایز چندانی در اسکار نبرد چرا که آنچنان معیارهای داوران اسکار را در خود ندارد. اما صداگذاری در این فیلم به شدت ماهرانه انجام شده است به طوری که مخاطب همزمان با شخصیت اصلی فیلم، دنیا را طور دیگری می‌شنود. مساله صدا در فیلم Sound Of Metal بخشی از درام قصه است و به آن بال و پر می‌دهد به طوری که اگر این صداگذاری ماهرانه در فیلم وجود نداشت، ارزش فیلم تنزل پیدا می‌کرد.
فیلم به ما ارزش سکوت را نشان می‌دهد و تاکید می‌کند که بدترین اتفاق‌ها در زندگی حرفه‌ای انسان هم می‌تواند منجر به رستگاری شود؛ اگر دیدگاه و زاویه نگاه درستی به آن داشته باشیم.
هرچند به جز صداگذاری، بازیگری ریز احمد نیز در این فیلم بی‌نظیر است و هنوز اسکار بهترین بازیگر مرد سال باقی مانده، اسکاری که شاید در دستان او قرار بگیرد.
امیر پریمی در نقد این فیلم در ویجیاتو چنین نوشته بود:
به نظر می‌رسد Sound of Metal از یک مکان معمولی شروع می‌شود که در آن شخصی که به توانایی جسمی متکی است این توانایی را از دست می‌دهد، اما عمق و تفاوت فیلم بسیار فراتر از آغاز آن است. از طریق استفاده درخشان از صدا، داستانی که از نظر عاطفی جهانی است، کارگردانی روان ماردر و عملکرد باشکوه احمد، Sound of Metal موفق به پرسیدن سوالات بسیار بزرگتر و عمیق تری از «چگونه با شرایط سازگار شویم؟» می‌شود.