۵ کنسول هایپ شده تاریخ ویدیو گیم که حسابی خراب کردند

برعکس چیزی که شاید فکر کنید، تنها شرکت‌هایی که در طول تاریخ ویدیو گیم، کنسول بازی‌ می‌ساختند، مایکروسافت، نینتندو، سونی یا سگا نبودند. نه، در یک برهه‌ای از تاریخ برندهای بسیاری منجمله اپل سعی کردند کنسول بازی خودشان را روانه بازار کنند. کنسول‌هایی که تا یک مدت خاص هایپ زیادی پیرامون آن‌ها شکل گرفت و در نهایت اکثرشان با چنان شکست عجیبی رو به رو شدند که شرکت‌های سازنده‌شان را بیخیال ساخت یک کنسول دیگر کردند. در این مقاله به ۵ مورد از این کنسول‌های هایپ شده می‌پردازم و دلایل شکست خوردنشان را برایتان باز می‌کنم. با ویجیاتو همراه باشید.

5) N-Gage

شرکت نوکیا که در سال‌های دور به خاطر موبایل‌های جذابش شهرت زیادی داشت، در سال ۲۰۰۳ تصمیم گرفت با طراحی موبایل گیمینگی به نام N-Gage به مصاف کنسول دستی گیم‌بوی نینتندو برود. اخبار معرفی N-Gage به یک باره همه جا پر شد. همه داشتند در مورد رویای ترکیب یک کنسول دستی با تلفن همراه صحبت می‌کردند تا اینکه N-Gage عرضه شد و فهمیدیم که این کنسول آن چیزی نبود که انتظارش را داشتیم. N-Gage چند مشکل خیلی بزرگ داشت. اولا اینکه موبایل گیمینگ نوکیا برای موبایل بودن خیلی بزرگ بود و به خاطر ظاهر عجیبش، هر کسی نمی‌توانست در آن زمان از N-Gage برای کارهای روزمره‌اش استفاده کند. علاوه بر این، تعداد بازی‌هایی که به صورت انحصاری برای N-Gage ساخته شده بودند، خیلی محدود بود و عملا شما به جز یکی دو عنوان مطرح چیزی برای تجربه روی این کنسول هیبریدی در اختیار نداشتید. ناگفته نماند که باید برای عوض کردن بازی‌های N-Gage، باتری آن را جدا می‌کردید. خب این هم یک ایراد طراحی بود که طبیعتا خیلی از گیمرها نمی‌توانستند با آن کنار بیایند.

---

---

4) Playstation Classic

بعد از معرفی NES Classic و SNES Classic سونی هم تصمیم گرفت که نسخه کلاسیک پلی استیشن اورجینال را عرضه کند. تصمیمی که به شدت باعث خوشحالی طرفداران پلی استیشن شد و همه منتظر بودند تا کنسول وارد بازار شود و یکی از آن‌ها را با خود به خانه ببرند. اما وقتی همین افراد پلی استیشن کلاسیک به دستشان رسید و پای تجربه بازی‌های بیست و خرده‌ای سال پیش آن نشستند تازه فهمیدند که نباید برای هر چیزی که سونی می‌سازد هایپ شد. پلی استیشن کلاسیک یکی از بدترین رابط‌های کاربری ممکن را داشت که اصلا نمی‌شد با آن به خوبی کار کرد. تعداد بازی‌هایی هم که این کنسول از ‌آن‌ها پشتیبانی می‌کرد، خیلی محدود بود و اکثر بازی‌های مطرح پلی استیشن وان را نمی‌توانستید روی آن پیدا کنید. از همه بدتر اینکه بازی از نرخ نوسازی ۶۰ هرتزی هم پشتیبانی نمی‌کرد و مجبور بودیم روی این کنسول بازی‌های بیست سال پیش را با فریم‌ریت پایین و اعصاب خردکنی تحمل کنیم.

3) Dreamcast

دریم‌کست یکی از جذاب‌ترین کنسول‌هایی است که در تاریخ ویدیو گیم معرفی شده. هر چه در این کنسول می‌دیدیم فوق‌العاده به نظر می‌رسید و آنقدر سخت‌افزار خوبی رویش سوار شده بود که انتظار می‌رفت بهترین بازی‌ها برایش عرضه شوند. اما متاسفانه سگا، آنقدر در جلب نظر بازی‌سازان شخص ثالث ضعیف ظاهر شد که هیچکس حاضر نبود برای دریم‌کست بازی‌هایش را پورت کند. در نهایت یکی از مهم‌ترین و قدرتمندترین کنسول‌های تاریخ به خاطر نداشتن بازی و اشتباهات مختلف سگا شکست سنگینی را متحمل شود.

2) Virtual Boy

در سال ۱۹۹۵ نینتندو تصمیم گرفت تا در ازای فدا کردن مسائلی همچون رنگ‌های مختلف از بازی‌ها، گیمرها را به شکل مستقیم وارد دنیایی سه بعد کند. بله، Virtual Boy به نوعی اولین هدست-کنسول واقعیت مجازی بود که شما می‌توانستید با چسباندن چشمتان به لنزهایش، وارد جهان بازی‌های متفاوت نینتندو شوید. خب در نگاه اول، Virtual Boy یک کنسول متفاوت جذاب به نظر می‌رسید که همه دوست داشتند به واسطه آن، به دنیای بازی‌های ویدیویی محبوب نینتندو سفر کنند و از فاصله‌ای نزدیک‌تر با ماریو و دوستانش وقت بگذرانند. فقط مسئله اینجا بود که جهان رنگارنگ بازی‌های نینتندو، برعکس همیشه هیچ رنگی به جز قرمز برای ارائه نداشتند. این موضوع آنقدر چشم را اذیت می‌کرد که هیچکس بیشتر از ۱۰ دقیقه نمی‌توانست در بازی‌های Virtual Boy دوام بیاورد و به خاطر همین مسئله پرونده Virtual Boy خیلی زود بسته شد.

---

---

1) Wii U

بعد از عرضه موفق کنسول Wii، همه منتظر بودند که نینتندو با کنسول بعدیشان شگفت زده‌شان کنند. این اتفاقی هم بود که افتاد و نینتندو با کنترلر تبلتی جالب Wii U شگفت زده‌شان کرد. همه چیز در مورد Wii U جذاب به نظر می‌رسید و همه دوست داشتند تا یکی از این کنسول‌ها را با خود به خانه ببرند. اما با عرضه کنسول، هایپ پیرامون آن هم خیلی سریع فروکش کرد. کنسول نینتندو هم ضعیف‌تر از هم‌نسل‌هایش بود، هم ژاپنی‌ها بازاریابی درستی روی آن انجام نداند. از نظر همه Wii U یک نسخه بهبود یافته از Wii بود؛ نه بیشتر و نه کم‌تر. همین موضوع هم روی نظر مخاطب‌ها تاثیر گذاشت و هم بازی‌سازان. در نهایت Wii U آنقدر کم فروخت که نینتندو تصمیم گرفت از ویژگی‌های مثبت آن استفاده کند و هر چه سریع یک کنسول بهتر بسازد. تصمیم درستی که در نهایت به معرفی نینتندو سوییچی منجر شد که الان در بازار جهان فروش فوق‌العاده‌ای را پشت سر می‌گذارد.