۵ بازی که به خاطر کارهای احمقانه به شما پاداش می‌دهند

دنیای بازی‌های ویدیویی، یک دنیای معمولی نیست که قواعدش با زندگی عادی ما جور در بیاید. نه، برخی اوقات بازی‌ها به خاطر بد بازی کردن، هیچ کاری نکردن و حتی انجام کارهای احمقانه هم پاداش می‌دهند و این از جذایت‌های دنیای ویدیو گیم است. در این مقاله سراغ آخرین موردی رفتم که به آن اشاره کردم و برایتان از ۵ بازی گفتم که به خاطر کارهای احمقانه‌تان شما را تشویق می‌کردند. با ویجیاتو همراه باشید.

۵) غرق شدن در شن – Super Mario Odyssey

در دنیای ویدیو گیم، بازی را پیدا نمی‌کنید که در آن فرو رفتن در شن‌های روان یک اتفاق خوب باشد. نه، همه ما وقتی که کاراکترمان آرام آرام در این شن‌های تو خالی فرو بروند، گیم‌ اور می‌شویم و این چیزی نیست که اصلا دلمان بخواهد امتحانش کنیم. اما سوپر ماریو ادیسه، هر بازی‌ای نیست. نه، سوپر ماریو ادیسه واقعا از شما می‌خواست که چنین کاری را امتحان کنید. در نزدیکی چک پوینت Tostarena Ruins Sand Pillar، یک دیوار آجری وجود دارد که اگر نزدیک آن شوید، می‌بینید که انگار بخش پایینی آن خالی است. در چنین شرایطی اگر می‌گذاشتید که شن‌ها شما را ببلعند و آرام آرام به سمت این شیار حرکت می‌کردید، وارد محیطی مخفی می‌شدید که در آن یک پاور موون مخفی شده بود.

---

---

۴) خوردن غذای خراب – Persona 4

پرسونای ۴ از آن بازی‌های جی‌آرپی‌جی معرکه‌ای است که آدم چیزهای غیر منتظره زیادی را در آن تجربه می‌کرد. یکی از این چیزها، خوردن غذای خراب و تاریخ مصرف گذشته بود. طبیعتا هر کسی به ما بگوید که در فلان بازی به فرض یک سیب گندیده وجود دارد که اگر آن را بخوری قوی‌تر می‌شوی، طبیعتا باور نمی‌کنیم و هیچ وقت این کار را انجام نمی‌دهیم. با این حال، پرسونای ۴ به شما در ازای خوردن شیر تاریخ مصرف گذشته، ملون کال، سبزی‌های خراب شده و قارچ‌هایی که معلوم نیست سالمند یا نه، مهارت Courage Social کاراکتر تحت کنترلتان را ارتقا می‌بخشید؛ چیزی که طرفداران مجموعه می‌دانند چقدر برای پیشروی در بازی مهم است.

۳) عصبانی شدن در مقابل باس – Metal Gear Solid 3

برخی از باس‌ها ساخته شده‌اند که روی اعصاب مخاطب راه بروند و آنقدر اذیتش کنند تا بیخیال پیشروی در بازی‌ها شوند. باس The End در متال گیر سالید ۳ هم دقیقا چنین چیزی بود. پیرمردی قدرتمند و به شدت خطرناک که می‌توانست از فرسنگ‌ها آن طرف‌تر شما را با سلاح تک‌تیراندازش شکار کند. از طرفی The End استاد مخفی کاری هم بود و به قدری خوب خودش را محیط مخفی می‌کرد که شما حتی از کنارش هم رد می‌شدید او را نمی‌دیدید. مبارزه با The End به قدری پیچیده و اعصاب خرد کن بود که اکثر گیمرها کلافه می‌شدند و سعی می‌کردند یک چند روزی به ذهن خود استراحت دهند. اما نکته اینجا بود که اکثر این گیمرها بعد از یک هفته برای ادامه دادن بازی برمی‌گشتند، می‌دیدند که The End به خاطر کهولت سن مرده و این تنها پاداش تاریخ ویدیو گیم برای ریج کوییت کردن است.

۲) احمق بودن – The Outer Worlds

در اکثر بازی‌های نقش آفرینی، شما هر چه اهمیت بیشتری به هوش و زکاوت کاراکترتان بدهید، پیشروی در مراحل تا پایان قصه برایتان ساده‌تر می‌شود. اما برعکس اکثر آثار این ژانر، بازی The Outer Worlds یک سورپرایز برای افرادی داشت که واقعا می‌خواستند در بازی نقش یک احمق را ایفا کنند. اگر توانایی Intelligence کاراکترتان را ارتقا نمی‌دادید و روی ارتقای هوش او کار نمی‌کردید، پایان احمقانه بازی برایتان باز می‌شد و می‌توانستید The Outer Worlds را خیلی ساده‌تر و سریع‌تر تمام کنید.

---

---

۱) پریدن در چاه – Kingdom of Amalur: Rekoning

فکر می‌کنم افراد زیادی مثل من باشند که وقتی از یک بلندی به پایین نگاه کنند، سرشان گیج برود و پاهایشان سست شود. این یک پدیده طبیعی است و حتی در بازی‌ها هم کسی حاضر نیست از یک بلندی به پایین نگاه کند؛ چه برسد به اینکه بخواهیم از آن ارتفا پایین بپریم. اما در بسته الحاقی Kingdom of Amalur: Rekoning شما تشویق به این کار می‌شدید. در نزدیکی شهر ایدیلا، یک حفره بزرگ وجود داشت که اگر خودتان را به دست سرنوشت می‌سپردید و در آن می‌پریدید، مثل هر بازی دیگری می‌مردید. اما بازی برایتان یک اچیومنت با نام «I Regret Nothing» که ترجمه‌اش می‌شود «من از هیچ چیز پشیمان نیستم» برایتان آزاد می‌کرد که برای پلات کردن بازی به آن‌ نیاز داشتید.