چرا توسعه دهندگان نمی‌توانند با چیت و تقلب در بازی‌ها مقابله کنند؟

در دنیا، عدالت و مساوات جز اصلی‌ترین مواردی است که هر پلیر و بازیکنی آن را برای بازی آنلاین خود آرزو می‌کند (البته در ایران اینترنت، پینگ، پلی‌استیشن پلاس، اکس باکس گلد، سخت افزار مناسب و موارد دیگر را هم اضافه کنید!). برای همین است که همیشه دوست داریم راجع به سختی‌هایمان در بازی‌های آنلاین صحبت کنیم و غر بزنیم.

فرض کنید مشغول بازی بخش آنلاین یکی از نسخه‌های Call of Duty یا Battlefield هستید، دشمن را در یک فضای ایده آل گیر می‌آورید و خشابتان را روی او خالی می‌کنید. سپس پس از چند ثانیه کشته می‌شوید و در Kill Cam پس از مردنتان متوجه می‌شوید همان بازیکنی که خشابتان را روی او خالی کرده‌اید با خیال راحت بازگشته، سر راه یک لیوان چای هم برای خود ریخته و دوباره بر روی صندلی‌اش نشسته و شما را هدشات کرده است. شما هم در واقع در لحظاتی که آن دشمن شما را بی حرکت می‌دیده، مثلا در حال تیر اندازی بودید! این صحنه‌ای است که همه‌مان، تکرار می‌کنم همه‌مان در هر نوعی از بازی‌های آنلاین تجربه کرده‌ایم و حسابی حال‌مان هم بابتش گرفته شده است. خب حقیقتا این انصاف نیست. به شخصه حاضرم اگر قرار است ببازم یا ببرم انصاف برای همه رعایت شود. بردن در مسابقه‌ای که افراد حاضر در آن بخاطر لگ بازی و پینگ بالا بالجبار ضعیف شده‌اند هم اصلا بدرد نمی‌خورد. افراد دیگری هم که باعث خراب شدن عدالت در بازی‌ها می‌شوند کسانی هستند که بسیار در بازی حرفه‌ای بوده اما با ساختن یک حساب کاربری جدید سعی می‌کنند با بازیکنان ضعیف‌تر مسابقه داده و آن‌ها را به بدترین شکل ممکن سلاخی کنند. از این دست موارد زیاد است و خیلی به مشکلاتی که شما بیشتر از بنده از آن آگاه هستید نمی‌پردازم.

---

---

و اما می‌رسیم به اصل مطلب. موارد گفته شده در بالا همگی از چیزهایی بود که لذت بازی را کم می‌کنند اما آن چه موردی است که بازی را برایمان به زهر مار تبدیل می‌کند؟ بله، درست حدس زدید (البته شرلوک از کلمه حدس خوشش نمی‌آید، استنتاج کردید!) چیترها و متقلبان را می‌گویم. افرادی که به دلایلی کلمه انصاف در بازی‌ها را به یک جوک تبدیل می‌کنند. متاسفانه هر چه تعداد بازیکنان یک بازی بیشتر باشد تعداد چیترهای آن بازی هم بیشتر شده و بسیار بیشتر به زهرمار کردن تجربه بقیه می‌پردازند.

انواع و اقسام چیت‌ها هم در بازی‌ها وجود دارند. از ایم‌بات گرفته (نشانه‌گیری اتوماتیک بر روی فرق سر بازیکنان!)، پرواز کردن، دیدن پشت دیوار و جان بی‌نهایت. در این بین نقش توسعه دهندگان بازی‌ها به خوبی حس می‌شود. آن‌ها باید کاری کنند تا افرادی که بصورت نامحسوس یا حتی آشکارا به استعمال چیت می‌پردازند به سزای اعمال زشت خود برسند و باقی بازیکنان به تجربه متعادلی دست یابند. نرم افزارهای آنتی چیت‌ (مانند آنتی ویروس، اما از نوع ضد تقلبش)، هم اکنون جز لاینفک هر نوع بازی آنلاینی محسوب می‌شوند و مگر ثانیه‌ای بدون آن‌ها می‌توان بازی را اجرا کرد؟

اما مشکل همینجاست. هر چقدر که توسعه‌دهندگان آنتی چیت بهتری را وارد بازار می‌کنند، از آن طرف هم چیترها قوی‌تر می‌شوند. آن‌ها حفره‌ها و باگ‌های این نوع نرم‌افزارها را پیدا کرده و سعی می‌کنند آن‌ها را دور بزنند. سپس توسعه‌دهندگان برای برنامه خود پچ‌ها و آپدیت‌هایی را برای از بین بردن باگ‌ها ارائه می‌کنند و این چرخه به همین شکل ادامه دارد. چیتی که دو روز پیش از آن استفاده می‌شد احتمالا امروز از کار افتاده و آنتی چیتی که هفته پیش نفوذناپذیر بود امروز از بین رفته است. نبرد همچنان ادامه دارد و معلوم نیست در پایان چه اتفاقی خواهد افتاد.

آنتی چیت‌ها چگونه کار می‌کنند؟

رویکرد اساسی برای استفاده از آنتی چیت در بازی‌های آنلاین، استفاده از سرورهای آنلاین یا اجرای بازی به شکلی است که بازیکنان کمترین تاثیر را بر روی وضعیت بازی بگذارند. بجای این که اطلاعات بازیکن مانند سلامت بازیکن، تیر و خشاب و مکان او در نقشه، از کامپیوتر شخص به سرور منتقل شوند، در سرور باشند و از طریق سرور به بازیکن نسبت داده شوند.

---

---

در مواقعی که پلیر باید به سرور داده‌هایی مثل حرکت بازیکن، شلیک یا نشانه‌گیری را منتقل کند، سرور مطمئن می‌شود که اطلاعات بازیکن تناقضی با اطلاعات فعلی او در سرور ندارد. هر گونه اختلاف مانند حرکت بسیار سریع بازیکن یا یک تغییر در سلامت بازیکن، آن را به حساب یک تقلب در نظر می‌گیرد. در کل سرور حرف آخر را در مورد چگونگی بازی بر طبق محدودیت‌های تعیین شده توسط توسعه دهنده می‌زند.

البته باید توجه داشت توسعه و اجرای این نوع سرورها بسیار سخت است. لگ و تاخیر در روند بازی یکی از عوارضی است که بازیکنان بخاطر سیستم تشخیص چیت به آن دچار می‌شوند. البته لگ برای بازی‌های Turn Based یا بازی‌هایی که بازیکنان به صورت نوبتی بازی می‌کنند آنچنان هم مهم نیست ولی برای مثال در بازی‌هایی مانند بتلفیلد یا کال آو دیوتی که سرعت حرف اول را می‌زند، وجود لگ می‌تواند تجربه بازیکن را به کل خراب کند.

اقدامات پیشگیرانه

رویکردهای پیشگیرانه در مورد تقلب بازی‌ها آن است که هنگامی که بازیکنان می‌خواهند به تقلب در بازی اقدام کنند، سرور قبل از اعمال شدن تقلب در بازی، آن را شناسایی کرده و از کار بی‌اندازد. پس بهترین آنتی چیت‌ها آنهایی هستند که به موقع اقدام مخرب متقلب را فهمیده و او را از بازی بن کنند. آنتی چیت‌های محبوبی مانند Punkbuster، آنتی چیت شرکت Valve و Battleye به این شکل کار می‌کنند. توسعه‌دهندگان آنتی چیت‌های ذکر شده نیز به طور دائم در حال به روزرسانی و آپدیت نرم افزارهای خود هستند. انتظار می‌رود تا با ترکیب یک آنتی چیت و سرور معتبری که به خوبی طراحی شده باشد، آنتی چیت‌ها راه را بر متقلبان ببندند.

باید در نظر داشته باشید که اوضاع به همین راحتی هم که فکر می‌کنید نیست. بسیاری از توسعه دهندگان آنتی چیت‌های خوب و فعال را با یک تردمیل بی‌نهایت مقایسه می‌کنند. چرا که مهم نیست چقدر آن‌ها برنامه‌های خود را آپدیت می‌کنند چون دست روی دست بسیار بوده و چیترها هم بیکار نمی‌نشینند! چیترها به مانند ویروس‌هایی هستند که در جهش‌های خود بهتر و هوشمندتر می‌شوند. آن‌ها در بسیاری از مواقع فایل‌های بازی را به شکلی دستکاری می‌کنند که لانچرها متوجه آن نمی‌شوند و خیال می‌کنند فایل مذکور، جز فایل‌های بازی محسوب می‌شود. از سوی دیگر دولوپرها باید حواسشان باشد که آنتی چیت‌های خود را در سایه قرار دهند، به طوری که مشخص نباشد چگونه آن‌ها از کار خواهند افتاد.

اقدامات رفتاری

بهترین پاسخی که صنعت بازی در دهه گذشته راجع به این موضوع داده و سرمایه‌گذاری به خصوصی را بر روی آن انجام داده، می‌تواند بر اساس اقدامات رفتاری بازیکنان طبقه بندی شود. یعنی بجای آن که از کدها برای شناسایی داده‌ها و ورودی‌های مشکوک استفاده شود، توسعه دهندگان نرم افزاری را بسازند که خود بازیکنان را تجزیه و تحلیل کند.

عملا، آنتی چیت‌های رفتاری سعی می‌کنند تا به چیترها همانند بازیکنان معمولی نگاه کنند و سپس با تحلیل رفتار و نشانه‌های آن‌ها شانس تقلب کردن آن‌ها را بسنجند. مردم هنگامی که به بازی می‌پردازند به خوبی می‌توانند آن‌هایی که چیت‌هایی مانند وال‌هک یا دیدن پشت دیوار را استفاده می‌کنند را بر اساس تجربه‌های خود تشخیص دهند.

---

---

به این منظور سعی می‌شود از طریق هر چیزی غیر از گیم پلی بازی، چیت را تشخیص دهند. برای مثال نسبت کشتن به مرگ در بازی، تعداد هدشات‌ها و بسیاری از موارد دیگر، اعداد و ارقامی هستند که می‌توانند نشان دهند آیا نوع بازی یک بازیکن مشکوک است یا خیر؟ همه این کارها هم بدون نصب نرم افزار اضافی آنتی چیت در کامپیوتر بازیکنان انجام می‌شود.

البته این روش هم مشکلات خود را دارد. همانطور که حتما به ذهن شما هم خطور کرده، باید عنوان کرد احتمالا این نوع آنتی چیت، بازیکنان حرفه‌ای را هم در دسته متقلبان جای داده و آن‌ها را بن می‌کنند. پس روش ذکر شده هم آنچنان نمی‌تواند موثر باشد، خصوصا موثرتر از آنتی چیت‌هایی که گیم پلی بازیکنان را تحلیل می‌کنند.

اما داستان به همین جا ختم نمی‌شود و توسعه‌دهندگان این روزها فکر بهتری را برای بازی‌هایشان کرده‌اند و آن هم چیزی نیست جز ماشین لرنینگ یا یادگیری ماشینی. روش کار آن‌ها هم به این شکل است که نرم افزار ساخته شده سعی می‌کند تا طرز تفکری به مانند بازیکنان حرفه‌ای داشته باشد و به این ترتیب بتواند بازیکنان متقلب را تشخیص دهد.

شرکت ولو یکی از طرفداران پر و پا قرص روش ذکر شده بوده و با اعمال این روش در بازی CS:GO سعی می‌کند نشانه‌گیری خودکار را متوجه شود. به این ترتیب ولو به نوع بازی بازیکنان نظارت داشته و سعی می‌کند بازیکنان مشکوک را تشخیص دهد.

بهترین قسمت برنامه‌ای که برپایه ماشین لرنینگ نوشته شده باشد نیز آنجاست که هر چقدر بازیکنان بیشتر بازی می‌کنند، برنامه اطلاعات بیشتری جذب کرده و آن‌ها را تحلیل می‌کند.

آینده این نبرد

بهترین نرم افزار آنتی چیت نرم افزاری است که تمام قابلیت‌هایی که در بالا ذکر کردیم را در خود داشته باشد. بصورت پیشگیرانه رفتار بازیکنان را تحلیل کند، چیت‌های متداول را بلاک کند، فایل‌های بازی را به طور مداوم اسکن کند تا مبادا تغییری در آن‌ها به وجود آمده باشد و باقی موارد دیگر.

اما با همه این موارد و پیشرفت‌ها به نظر می‌رسد که دولوپرها و سازندگان بازی‌ها در حال واگذار کردن بازی به چیترها هستند. تجربه شخصی بنده از بازی GTA Online از یک سال گذشته بسیار بد بوده، به این ترتیب که عطایش را به لقایش بخشیدم. امکان نداشت پس از هر بار بازی کردن، آن را با اعصابی خرد و ناسزا گفتن به راکستار ترک کنم. چیترهایی که هر چقدر بهشان تیر می‌زدیم نمی‌مردند یا به دنبال آدم راه می‌‎افتادند و هر جایی از نقشه بودیم همانجا ظاهر می‌شدند. واقعا زهرمار کردن تجربه بازی کردن به دیگران چه لذتی دارد؟ یا مثلا نمردن در بازی چه قدرتی از شخص را می‌خواهد به بقیه نشان دهد؟ دیگر بازی‌ای که این روزها بحث تقلب و چیت در آن بسیار به راه است، بازی Call Of Duty: Warzone است که نه تنها اشک بازیکنان، بلکه اشک سازندگان آن را هم درآورده و ضررهای بسیار زیادی را به اکتیویژن وارد کرده.

---

---

دیپ لرنینگ و ماشین لرنینگ با همه فوایدشان آنچنان در صنعت جا نگرفته‌اند و چیت‌هایی مانند وال‌هک همچنان تجربه بازیکنان را مورد آزار خود قرار داده. چیترهای جدید چیت‌های خود را با ظرافت خاصی اعمال می‌کنند و همین کار را برای تشخیص آن‌ها بسیار مشکل کرده است.

هر چه که هست امیدواریم شر چیت و تقلب در بازی‌های آنلاین برچیده شود و مردم با خیال راحت به بازی عادلانه خود بپردازند.

بیشتر بخوانید:

• ویجی‌لاگ: چیتر کیه و چرا گیمرها چیت می‌زنن؟
• چیترها از چه‌ راه‌هایی برای تقلب در وارزون استفاده می‌کنند؟
• نگاهی به بزرگترین امپراتوری چیت در بازی‌های ویدیویی

منبع: superjumpmagazine