هر آن چه که Starfield باید از سرنوشت Fallout: New Vegas بیاموزد

اگر Starfield قصد دارد تا در سبک بازی‌های نقش‌آفرینی خودی نشان داده و به بازیکنان آزادی عمل تمام و کمال در دنیای علمی و تخیلی خود بدهد، باید یک درس مهم از Fallout: New Vegas فرا بگیرد. با ویجیاتو همراه باشید.

بازی نقش‌آفرینی و فضایی جدید بتسدا که در آینده نه چندان دور اتفاق می‌افتد، اولین عنوان جدید استودیو در بیش از ۲۵ سال اخیر فعالیت استودیو محبوب بتسدا است. این عنوان اما مهمتر از همه دلایل دیگر، بهترین امید بتسدا برای بازگرداندن اعتبار از دست رفته خود در طی چندسال گذشته است. انتشار ناموفق Fallout 76 و کمبود اخبار درباره The Elder Scrolls، باعث به خطر افتادن اعتبار شرکت شد. بتسدا امید بسیاری برای دوباره بدست آوردن اعتبار از دست رفته خود با این بازی دارد و اثبات ضرب‌المثل دود از کنده بلند می‌شود، مصادق بارز این حرف است.

تاد هاوارد (Todd Howard) در صحبت‌های خود پیرامون بازی، به شکل جالب توجهی از مقایسه مستقیم بازی با دیگر سری بازی‌های علمی تخیلی استودیو یعنی سری Fallout طفره رفته است. او به جای آن، بازی را با Skyrim مقایسه کرده و در صحبت‌های خود روی آزادی تمام و کمال بازیکن در جهان بازی و خط‌های داستانی متفاوت آن تمرکز کرده است.

اگر Starfield قصد دارد به عنوان ناجی بتسدا برای بازگشت دوباره شرکت به فرم سابق باشد، باید درس بزرگی را از بازی‌ای که توسط بتسدا ساخته نشده بیاموزد. این بازی توسط دیگر استودیوی قهار در زمینه ساخت بازی‌های نقش‌آفرینی، یعنی آبسیدین ساخته شده است. Fallout: New Vegas یک درس کلیدی برای آموزش Starfield درمورد نحوه آزادی عمل بازیکن در نقش های اصلی را دارد. همین یک درس می‌تواند براساس اطلاعاتی که تاکنون درمورد بازی Starfield ارائه شده بسیار مهم باشد.

نقش اول بازی Starfield

تاکنون اطلاعاتی از شخصیت‌اصلی Starfield ارائه نشده و این پروتاگونیست چیزی شبیه یک معما است. مشخص نیست که صداگذاری می‌شوند یا پس‌زمینه مشخصی مانند شخصیت اصلی Fallout 4 دارند یا بیشتر مانند شخصیت Dragonborn در بازی Skyrim یک صفحه سفید هستند که خودمان به ساختن شخصیتش خواهیم پرداخت. بنظر می‌رسد احتمال دارد که حداقل اندک جزئیاتی درمورد شخصیت‌اصلی بازی از همان ابتدا توسط گیمر تنظیم شود.

اگرچه طی اطلاعات اندکی که از بازی در اختیار داریم، چندین جناح در Starfield وجود خواهد داشت. این مورد تایید می‌کند که بازیکن بازی را بعنوان بخشی از یک گروه اکتشاف فضایی به نام Constellation که آخرین سفر بشریت را آغاز می‌کند، شروع خواهد کرد. تریلر E3 بطور خاص می‌گوید که شما اکنون بخشی از Constellation هستید. این بدان معنی است که شخصیت بازیکن، خود برخی از کشف‌ها را در طی ماجراجویی‌های خود خواهد کرد که اساس سفر آن‌ها و همچنین تجربه کلی از بازی را تشکیل می‌دهد. آن چه درحال حاضر تأیید شده این است که هر آنچه بازیکن در ابتدای جستجوی اصلی کشف کند، از دید گروه Constellation کلید حل‌ کردن تمامی مسائل درون بازی است.

بیایید کمی به عقب‌تر و افتتاحیه شاهکار بتسدا یعنی Skyrim برگردیم. سکانس ابتدایی و معرفی Skyrim از منظر نقش‌آفرینی بسیار باز و گسترده است. بازیکن می‌تواند Helgen را ترک کند بدون اینکه هرگز تأیید کند که هویت Dragonborn درون بازی وجود دارد. حتی بازی به بازیکنان اجازه می‌دهد در صورت انتخاب مراحل‌ اصلی را نادیده بگیرند. نمونه دیگر شروع بازی Fallout 3 بود که در همان ابتدایی‌ترین سکانس بازی می‌توانستید با اسلحه پدر، شخصیت اصلی بازی را کشته و عملا بازی را تمام کنید.

صرف‌نظر از اینکه بازیکنان چقدر می‌خواهند شخصیت Starfield خود را سفارشی‌سازی کنند، به نظر می‌رسد در بازی جدید کمی با این روند سراسر آزادی عمل در Skyrim فاصله خواهیم داشت. بازی در شروع به سناریو خود وفادار خواهد بود در حالی که هنوز هم به بازیکنان اجازه می‌دهد تا بیشتر شخصیت خود را سفارش‌سازی کنند.

پایان باز را فراموش کنید، ما اینجا با شروع‌های باز طرف هستیم

در آغازِ New Vegas به استثنای داستان اضافی معرفی‌شده در DLCها، فقط یک ویژگی از پیش تأییدشده وجود داشت که درمورد شغل کاراکتر اصلی درون بازی بود. قهرمان جدید New Vegas، پیک پستی بود که بدون اطلاع قبلی خودش، یک بسته بسیار مهم به او داده می‌شود. نهایتا هم به دلیل محتوای بسته به سر او شلیک می‌شود و رها می‌شود تا بمیرد.

اگر چه آخرین کاری که گیمر درون بازی انجام می‌دهد تا به این نقطه برسد از قبل مشخص شده ولی، آبسیدین کار بزرگی را انجام می‌دهد و از شکل دادن بیش از حد گذشته‌ی شخصیت بازیکن جلوگیری می‌کند. در بازی تنها نکته‌ای که بازیکنان بدون اختیار خود باید از قبل بپذیرند، این است که در برخی از زمان‌ها حداقل یک مرسوله یا بسته را تحویل دهند. دیگر جنبه‌های زندگی شخصیت‌اصلی بازی و شخصیت آن ها به عهده خلاقیت و خواست خود بازیکن است.

مرحله اصلی و شاید کل چارچوب داستان اصلی Starfield ممکن است شامل پیوستن بازیکن به گروه Constellation باشد. اما اگر بتسدا می‌خواهد از طرفی قابلیت خلق تمامی جنبه‌های یک شخصیت‌اصلی را به گیمرها بدهد و از طرف دیگر طیف گسترده‌ای از فرصت‌های بازی را به بازیکنان بدهد، باید از پیش‌فرض زیاد که بیانگر گذشته شخصیت‌ اصلی است جلوگیری کند. خوشبختانه مفاهیمی که بازیکن به نوعی درون بازی کشف می‌‌‌کند و مرحله‌ اصلی را شروع می‌کند، می‌تواند مفید باشد.

پیک رساننده بسته‌ها در ابتدای بازی، کاملاً تصادفی تا جایی که بازیکن به آن فکر می‌کند به مرحله‌ اصلی Fallout: New Vegas کشیده می‌شود تا به بازیکنان این امکان را بدهد که با هر انگیزه خاصی بتوانند بازی کنند. البته برای Fallout 4 یا Fallout 3 جایی که بازیکن به ترتیب پدر و پسر خود را ردیابی می‌کند نمی‌توان همین را گفت. قهرمان داستان Starfield در ابتدای بازی هر چه کشف می‌کند، بتسدا باید آن را بصورت تصادفی در مسیر آن قرار دهد و تفسیر آن را به عهده گیمر بگذارد. این نوع اکتشاف که هرکسی از آن بطور تصادفی عبور کند و یا برحسب شانس به آن برسد، می‌تواند به یک باره آن‌ها را برای مأموریت نهایی Constellation حیاتی کند.

به عنوان مثال، بازیکن ممکن است بخشی از یک گجت و یا تکنولوژی را پیدا کند که نوعی سیگنال بیگانه‌ها یا فرازمینی‌ها را برای آن ها آشکار کند. همین کشف تبدیل به کلیدی برای  ماموریت‌های Constellation برای یافتن زندگی بیگانگان در جهان Starfield بدون در نظر گرفتن اینکه قبلاً چه کسی بودند می‌شود. این یک مثال کلیشه‌ای است و خوشبختانه نویسندگان بتسدا بسیار خلاق‌تر هستند. البته همین مثال کلیشه‌ای نشان می‌دهد که ممکن است بازیکن بدون اینکه از قبل مشخص شده باشد، قبل از شروع رویدادهای اکتشافی اصلی با گروه Constellation، می‌تواند یک کاشف فضا در آموزش یا هر نوع تکنسین دیگری درون بازی باشد.

نادیده گرفتن کوئست اصلی

بازیکن همچنین باید این فرصت را داشته باشد که مرحله اصلی را نادیده گرفته و این  تصمیم برای نادیده گرفتن مرحله اصلی را بطور منطقی در سرنوشت بازی مشاهده کند. انجام ندادن مراحل اصلی در Fallout 4 ازنظر من می‌تواند یک شکست تمام‌ عیار باشد. دشوار است تصور کنید که هر پدر و مادری که با فقدان کودک گمشده خود دست به گریبان است، بلافاصله خود را درگیر مأموریت های فرعی بازی کند. در Fallout: New Vegas تعقیب نکردن Benny پس از شلیک به بازیکن، به اندازه تعقیب او منطقی است. پس درنتیجه می‌بینیم که روش پیشبرد بازی بازیکن را در دنیای باز خودش از همه‌ نظر آزاد نگه می‌دارد.

بتسدا می‌تواند بازیکن را در کهکشان‌ بزرگ Starfield با آزادی تمام و کمال ول کند قبل از اینکه با همان کشف‌ معروف تصادفی که باعث جلب‌ توجه Constellation می‌شود و به آن‌ها برای مراحل اصلی می‌پیوندد را انجام دهد. اگر بازی درحالی شروع شود که بازیکن خود به عنوان یک اکتشاف‌گر مستقل به کشف‌های درون بازی بپردازد و از قبل عضوی از Constellation نباشد، در این حالت منطقی‌تر است که دعوت به Constellation را رد کند. در هر صورت برای جلوگیری از محدودیت در فرصت‌های بازی بازیکن، باید ابتدا بازی را به دقت انجام دهید.

اگر بازیکنی بخواهد Starfield را شروع کند و درون بازی رویه یک دزد فضایی وحشی که فقط به فکر غارت سفینه‌های دیگر است را از سر بگیرد، در حالی که داستان اصلی بازی را کاملاً نادیده می‌گیرد، باید بتواند این کار را انجام دهد. داستان اصلی باید بتواند با این انتخاب بازیکن خود را وفق دهد. چون بدون اینکه این احساس را به مخاطب خود غالب کند، بازیکن را بطور ناخواسته به سمت مراحل اصلی بازی می‌کشد. مانند New Vegas، بازیکنان باید به دنبال کنجکاوی‌های اصلی و ذهنی خود باشند و نه تعهد به پایان رساندن بازی و حرکت در خط از پیش تعیین شده کارگردان. البته بتسدا ممکن است زمان سختی را برای مطابقت با سطح آزادی بازی در بهترین RPG های جهان باز پیدا کند.

Starfield در تاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲ برای رایانه‌های شخصی و اکس‌باکس سری اکس و اس عرضه خواهد شد. تاریخی که شاید برگرفته از همان 11.11.11 معروف Skyrim با اندکی تغییر جزئی ۱۱ ساله باشد. هرچه باشد ۱۱ سال پیش این تاریخ رند باعث معرفی یک شاهکار از این استودیوی محبوب برای گیمرها شد، و این سوال پیش می‌آید که چرا ۱۱ سال بعد نتواند همان تاریخ را تکرار کند؟

• بررسی یازده نوع تایتان در داستان انیمه اتک آن تایتان
• پیش‌نمایش فنی بازی Halo Infinite روی بات‌ها تمرکز دارد
• مایک بی.جردن ‌مینی سریال Black Superman را تولید خواهد کرد