آخرین کلمات کلیدی جستجو شده
بیشترین کلمات کلیدی جستجو شده
داغترینهای امروز
کوییز ۶۶ ویجیاتو؛ تا چه حد جزئیات جهان رد دد ردمپشن ۲ را میدانید؟
بررسی بازی The Last Campfire – به دنبال نور امید
هلو گیمز پس از تجربه ناموفقی که با No Man's Sky داشت، سراغ اثر کوچک‌تری رفت که از نظر ابعاد شاید به اندازه ساخته قبلی این استودیو بزرگ نباشد اما از نظر کیفی چیزی از اکثر بازی‌های مستقل امروزی کم ندارد. در ادامه به بررسی کامل این اثر تازه استودیو هلو گیمز یعنی The Last Campfire می‌پردازیم و از ویژگی‌های مثبت و منفی آن برایتان می‌گویم. با ویجیاتو همراه باشید.
-
عالی
-
خوب
-
متوسط
-
خوب نیست!
-
ضعیف!
اگر بخواهم در یک جمله The Last Campfire را توصیف کنم، می‌گویم این بازی توی دل برو است. بازی موقع تجربه‌اش حس دلنشینی به آدم می‌دهد و با پازل‌هایی که دارد ۵-۶ ساعتی درگیرتان نگه می‌دارد. اما چه چیزهایی باعث شده‌اند تا جدیدترین ساخته هلو گیمز انقدر جذاب به نظر برسد.
بگذارید پرونده بررسی The Last Campfire را با بحث بصری و گرافیکی آن آغاز کنم. شما با شروع بازی، پا در دنیای رنگارنگی می‌گذارید که هر گوشه‌اش زیبایی جذاب خاص خودش را دارد. سازندگان بازی، قدر رنگ‌ها را خوب می‌دانستند و با استفاده از این موضوع توانسته‌اند به محیط‌های جذاب و منحصر به فرد زیادی شکل دهند.
جالب‌تر اینکه جهان زیبای بازی صرفا یک نقاشی زیبای تو خالی نیست. اگر در آن گشت و گذار کنید، نه تنها زیبایی‌های بیشتری چشمتان را نوازش می‌دهند، بلکه آیتم‌های مهم بیشتری هم پیدا خواهید کرد که هم به داستان معنای بیشتری می‌دهند، هم ارزش جهانی که سازندگان طراحی کرده‌اند را دو چندان می‌کند. فقط ای کاش برخی مشکلات پرفورمنسی و باگ‌های ریز و درشت، چهره زیبای بازی را مخدوش نمی‌کردند تا ما با بخش بصری بی‌نقص‌تری طرف بودیم.
با این حال، جهان The Last Campfire تاثیر زیادی هم روی جریان گیم‌پلی دارد که به خاطرش می‌شود از این ایرادات سطحی چشم‌پوشی کرد. به نوعی می‌توان گفت که هلو گیمز از جهان زیبایی که خلق کرده به درست‌ترین شکل ممکن استفاده کرده.
به طور کلی نحوه پیشرفت در مراحل The Last Campfire اینطور است که شما در محیط به بازی یک در بسته می‌خورید و کلید باز کردنش، در آن سوی دیگر نقشه جای گرفته. حالا شما برای پیدا کردن این کلید، با کلی در بسته و پازل دیگر هم رو به رو می‌شوید که برای پشت سر گذاشتن هر کدام از آن‌ها نیز باید زمان زیادی را صرف کنید.
این مدل طراحی مراحل، برای گیمرهایی که بازی‌های مترویدوانیایی یا حتی آثاری مثل رزیدنت ایول‌های کلاسیک را تجربه کرده‌اند خیلی آشناست. به طور کلی شما مدام در حال گشت و گذار در محیط برای باز کردن مسیرتان هستید و آنقدر در این راه باید از پس پازل‌های مختلف برآیید که اصلا گیم‌پلی بازی برای یک لحظه هم خسته کننده نمی‌شود.
خوشبختانه پازل‌های The Last Campfire هم از کیفیت و طراحی خیلی خوبی برخوردارند و برخلاف اتفاقی که برای اکثر بازی‌های پازل محور می‌افتد، این مورد به پاشنه آشیل اثر جدید هلو گیمز تبدیل نشده. در پازل‌های بازی، به هیچ عنوان شاهد تکرار مکررات نیستیم و با ورود به هر یک از آن‌ها، شاهد چالش‌های جذابی هستیم که با یک نگاه درست به طراحیشان، می‌توان خیلی سریع راه حل را پیدا کرد.
با این حال، چیزی که به نظر من می‌توانست جلوه بهتری به تمام این بخش‌ها بدهد، یک موسیقی جذاب بود. متاسفانه برعکس کارگردانی هنری ماهرانه، طراحی‌های زیبا، و همچنین گیم‌پلی درگیر کننده The Last Campfire، بازی چندان موسیقی‌های تاثیرگذاری ندارد. البته منظورم این نیست که موسیقی‌های بازی بدند. نه، اتفاقا برخی اوقات شاهد پخش شدن قطعات خوبی در جریان بازی هستیم.
ولی در کل جنس موسیقی‌های The Last Campfire، از آن دست موزیک‌هایی نیست که در ذهنتان حک شوند و تا چند روز همانجا گیر کنند. نه، اتفاقا موسیقی‌های The Last Campfire خیلی سریع از یاد می‌رود و شاید بعد از بلند شدن از پای تجربه بازی، حتی نتوانید ریتم یکی از آن‌ها را خوب به یاد آورید.
اما خوشبختانه چیزی که در سوی مقابل تار و پود بازی را به هم وصل می‌کند، قصه The Last Campfire است. قصه‌ای تکراری «امید» که این بار هلو گیمز به شیوه خودش آن را بازنویسی کرده و با تعلیق‌ها و راز و رمزهایی که در روایت آن گذاشته، کاری می‌کند که تا آخرین لحظه پای بازی بنشینید و برای فهمیدن پایان آن انتظار بکشید.
همه این‌ها در کنار هم از The Last Campfire یک تجربه شگفت‌انگیز و دوست داشتنی ساخته‌اند. واقعا ایراد خاصی به بازی وارد نیست و اگر نگویم که از تک‌تک ثانیه‌هایی که موقع تجربه The Last Campfire داشتم لذت نبرده‌ام، دروغ گفته‌ام. The Last Campfire یک بازی پازل محور، منصفانه، هنری، زیبا و دوست داشتنی است که قطعا در لیست آثاری که پیشنهاد میکنم امسال بازی کنید قرار می‌گیرد. بنابراین، اگر دنبال یک بازی کوچک و جمع جور می‌گردید که حس خوبی به شما هدیه دهد، The Last Campfire یکی از بهترین گزینه‌هاست.
The Last Campfire با کد نسخه پی‌سی که سازنده بازی در اختیار ویجیاتو قرار داده بررسی شده است.
خلاصه بگم که ...
خلاصه‌اش اینکه The Last Campfire اثری زیبا، دوست‌داشتنی و هنری است با گیم‌پلی درگیر کننده و پازل‌های جذاب؛ یک اثر فوق‌العاده برای طرفداران بازی‌های کوچک مستقل. همه اعضای The Last Campfire در جای درست خود قرار گرفته‌اند و به خوبی در کنار یکدیگر کار می‌کنند. همین موضوع باعث شده با اثر کم نقصی طرف باشیم که هر گیمری می‌تواند از نشستن پای تجربه‌اش، نهایت لذت را ببرد.
میخرمش
اگر دنبال یک بازی کوچک و جمع جور می‌گردید که بتواند با پازل‌های جذاب، طراحی مراحل متنوع، گرافیک هنری زیبا و همچنین قصه‌ای شگفت انگیز میخکوبتان کند، The Last Campfire یکی از بهترین گزینه‌های پیش رویتان است. بازی از هر نظر قابل تحسین است و به ندرت می‌توانید ایراد خاصی در آن پیدا کنید که توی ذوق بزند. بنابراین، موقعی که بازی را تمام کنید، نه تنها حس نمی‌کنید که وقتتان تلف شده، بلکه از تک تک لحظاتی هم که داشته‌اید با حسی خوب یاد خواهید کرد.
نمیخرمش
تنها دلیلی که نباید سراغ The Last Campfire بروید این است که علاقه‌ای به بعد مستقل دنیای بازی‌های ویدیویی نداشته باشید. در چنین شرایطی زیبایی‌های منحصر به فرد The Last Campfire را نخواهید دید و بازی برایتان اثری کودکانه و خالی از جذابیت است که تمام کردنش شاید برایتان زجرآور هم باشد. اما بیایید به خودتان لطف کنید و با دیدی باز سراغ این بعد جذاب دنیای ویدیو گیم بروید. شاید اولش سخت باشد اما در نهایت دروازه‌ای به رویتان باز می‌شود که شاید دیگر نتوانید بیخیالش شوید.
- امتیاز ویجیاتو90
- امتیاز
-
عالی
-
خوب
-
متوسط
-
خوب نیست!
-
ضعیف!
- امتیاز متاکریتیک80
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
مجموع نظرات ثبت شده (49 مورد)
مطالب پیشنهادی
مطالب مرتبط از نگاه دیجیاتو
بسیار مطلب خوبی آقا نیما خدایی دستت طلا لقب محسن رو باید میدادن تو نیما طلایی خدایی
#ترول_نباشیم
فکر کنم الان منظورت من بودم
متا کم گرفت
حقش بیشتر بود
بسیار بازی زیبایی هست ?
چرا انقد لوگوش شبیه لیتل نایتمرزه؟
خوب نبود
تو خوبی باشه؟
can you shut...u...p?
ایشون داره شوخی میکنه وگرنه اگه کسی واقعا از چیزی خوشش هم نیاد انقدر یک جمله رو تکرار نمیکنه هی الکی نمیگه خوب نبود
اوهوم?? اکی?
اسپم
آقا من نگرفتم
الان راک گیمر همون اطلس وسکره؟
اره از اول همون بوده فکر کنم
نقد سریع کردید خوبه
نقد سریع و خوبی بود............
هم خوشحالم که چنین بازی عالی و قشنگی وجود داره
هم ناراحتم که نمیتونم تجربه اش کنم
به همین سیستمی هم که داری راضی باش خیلی ها حتی این هم ندارن.
واقعا راضی هستم و خیلی هم زیاد بازی میریزم واسش.
دمت گرم نیما جان همینطوری به کارت ادامه بده?
هعی کانال تلگرام ویجیاتو مسدود شدم دیگه پیام ها رو نمی تونماد ببینم افسرده شدم?
مم کاربر جدید
خوش اومدی??
من نیستم تو هستی کاربر جدید
نه بابا من یک و نیم ساله تو ویجیاتو هستم
تو همون ترولی؟
نه،راکگیمر نیست.
با احترام به ایده و گرافیک بازی
احساس میکنم از ori یه الهامی گرفته
اسپویل ori :...... در بازی هم اینا دنبال نور امید بودن
آره kena و این از ori الهامات زیادی گرفتن
از همینجا بخاطر ترول بودنم عذرخواهی میکنم.
??
تو اصلا داداش راک گیمر نبودی
تو خودش بودی فقط خواستی یک اکانتت بینمون باشه با یکی ترول کنی
impostor among us?
۴۹ ثانیه
این پروفت خیلی ترسناکتره?
?به من گفتن مرده رو مسخره نکنم منم عوض کردم
احیانا تو راک گیمر نیستی؟
راک گیمره
درسته baby face
???
چرا خفاش ولی دیگه ترول نیستم
چرا خفاش هستم ولی دیگه ترول نیستم
????
الان راکگیمری؟پس چرا با اکانت برادرت کامنت دادی؟
شاید اون داداشش نبوده خودش بوده الکی گفته?
شایدم با سیستمی که داداشش اکانت داره اومده کامنت میده
چون برادرم ۲ تا اکانت داره و اکانتش مال منه.
حالت وخیمه برو تیمار.ستان?✌️?
برای سایتتون حالت دارک مود هم بزارید
گوشیت بزار دارک مود یا مرورگرتو تا دارک بشه
ولی دیگه بیاین این جنگو تموم کنیم.
عالی لذت بردم.