بررسی بازی Grid Legends

«دیگر برای من توانی نماند از وقتی که خود را برای رقابت با دیگر رقیبان آماده نکردم. دیگر توانی نماند از وقتی که تایرهای اتومبیلم از شدت کارکرد از هم متلاشی شدند و دیگر استاندارد لازم را برای استفاده در مسابقه نداشتند. اوایل که بر اثر پیروزی‌ها مغرور و خودخواه شدم، بعدها نتیجه‌ای جز تباهی و شکست برای من به دنبال نداشت. حال این شاید آخرین فرصت برای اثبات توانایی‌هایم باشد. دیگر شکست و پیروزی برای من هیچ معنایی ندارد و باید برای آخرین بار تلاشم را بکنم.»

استودیوی کدمسترز با انتشار نسخه Legends از سری بازی‌های Grid ریسک بزرگی را کرده است. به گونه‌ای که حتی می‌تواند به قیمت بی‌اعتبار شدن سری Grid تمام شود. به خاطر می‌‎آورم زمانی را که در نسل هفتم کنسول‌ها نسخه اول این سری رسما دل بسیاری از گیمرها را برده بود و توانسته بود در صنعت ویدئوگیم جایگاهی به دست آورد. اما عملکرد نسخه‌های بعدی به گونه‌ای بود که آینده این سری را مانند ذغال درخشان کرد. متاسفانه اگر از خاطرات خوش آن زمان عبور کنیم، در زمان حال سازندگان پیش از عرضه نسخه Legends وعده داده بودند که این نسخه به دوران پرشکوه نسخه اول باز خواهد گشت. اما نتیجه چه شد؟ اگر می‌خواهید نتیجه را بدانید، در ادامه بررسی با ویجیاتو همراه باشید.

اول از همه نوبت داستان بازی که بدترین بخش بازی نیز است می‌شود. اول بگویم که بازی داستان کلیشه‌ای دارد از این هم بیشتر انتظار نمی‌رفت. خوب شاید بگویید که الان اشکال ماجرا کجا است؟ الان عرض می‌کنم. خود داستان همان‌طور که گفتم کلیشه‌ای است اما از آن جایی که بنده پوست کلفت تشریف دارم، قرار را بر این گذاشتم که بخاطر مخاطبین عزیز ویجیاتو، بازی را تحمل کنم و بررسی را به اتمام برسانم. اما نحوه روایت داستان به قدری خسته‌کننده بود که شاید الان که این مقاله را می‌خوانید، بنده مدت‌ها است که یک قرص استامینوفن مصرف کرده و کنار بخاری به یک خواب طولانی رفته‌ام.

بررسی بازی Grid Legends

امتیاز متاکریتیک: 73 امتیاز

امتیاز دهید:

• عالی
• خوب
• متوسط
• خوب نیست!
• ضعیف!

میانگین امتیاز کاربران 6.5

در دسترس برای:

بیشتر

ناشر بازی: EA

سازنده بازی: Codemasters

ایکس باکس

پلی استیشن

مسابقه‌ای

داستان بازی از این قرار است که شما به عنوان یک راننده تازه‌کار باید پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری پشت سر بگذارید تا بتوانید بازی را تمام کنید. بخش داستانی از جایی شروع به اذیت کردن می‌کند که می‌فهمید در این بازی هیچ نام و نشانی ندارید و در طول بازی با شخصیت خود آشنا نمی‌شوید. دومین چیزی که اذیت می‌کند، میان پرده‌های سینمایی بازی است. در میان پرده‌ها از فیلم واقعی استفاده شده است که درباره این مورد باید به سازندگان گفت که آخر بندگان خدا ما گیمرها و منتقدین اگر با دیدن این مدل میان‌پرده ذوق مرگ می‌شدیم که قبلا همگی مرده بودیم! ما اگر عاشق میان‌پرده سینمایی بودیم که می‌رفتیم خود فیلم را تماشا می‌کردیم و سمت بازی کردن نمی‌آمدیم! چرا با این کارهای بی‌مورد بازی را خراب می‌کنید؟

خلاصه اگر از این موارد بگذریم، مورد نهایی وجود دارد که بسیار اذیت می‌کند. آن هم بی‌روح بودن داستان است. داستان طوری است که انگار یک فرد بی‌رحم و قاتل آمده تا داستان پیشرفت یک راننده اتومبیل مسابقه‌ای را تعریف کند، یعنی همین‌ قدر خشک. البته این را هم بگویم که از وقتی Forza Horizon 5 به میدان آمد، استانداردهای جدیدی را در تمام بخش‌ها تعریف کرد که یکی از آن بخش‌ها داستان بازی بود که الحق خوش درخشید. پس شما مخاطبین عزیز کلاه خودتان را قاضی کنید که آیا درست است که با وجود داستان Forza Horizon 5 از داستان Grid Legends تعریف کنیم؟ در کل این بخش ناامیدکننده است و آن‌هایی که منتظر داستان طوفانی بودند، باید بگویم که تا الان مشغول مکیدن سماق بودند.

در بخش گیم‌پلی که مهم‌ترین رکن یک بازی ریسینگ است، ما شاهد عملکرد ضعیف بازی هستیم؛ طوری که احساس کردم با یک عنوان موبایلی طرف هستم. اول از همه، می‌خواهم به فیزیک اتومبیل‌ها بپردازم؛ سازندگان در مورد فیزیک ماشین‌ها کم‌کاری یا بهتر است بگویم تنبلی کرده‌اند. وقتی با اتومبیل به یک شئ یا مانع برخورد می‌کردم، یکدفعه جلو ماشین به پشت منحرف می‌شد، طوری که انگار به ماشین در لحظه برخورد چک افسری زده‌اند.

دومین موردی که بسیار بنده را آزرد، طراحی هندلینگ اتومبیل‌ها بود. یعنی طی تجربه رانندگی که با اتومبیل‌های این بازی داشتم، به این نتیجه رسیدم که سازندگان برای طبیعی در آوردن حرکات اتومبیل از فرغون استفاده کرده‌اند. هندلینگ در این بازی این گونه است: برای رفتن به سمت چپ یا راست، کافی‌ست که فقط شوک را به سمت دلخواه حرکت دهید و یک نیمچه ترمزی هم بگیرید تا اتومبیل صاف و صادق بپیچد، به همین راحتی و این خیلی بد است.

در حالی که در بازی‌های سرآمد این سبک مانند Forza Horizon 5 باید هزار مصیبت بکشید و مهارت داشته باشید تا با اتومبیل بتوانید خوب رانندگی کنید. در بحث ترمز گرفتن، واقعیت قضیه از خندیدن گذشته است و باید گریه کرد. چون هنگام ترمز شما اصلا احساس هیچ واکنشی از جانب اتومبیل مانند خط تایر روی آسفالت یا بلند شدن دود نمی‌شوید. انگار که اصلا آسفالتی وجود ندارد و شما روی پر قو (نوعی پرنده) رانندگی می‌کنید. نکته مثبتی که باعث می‌شود تا این بازی را ادامه دهید، مربوط است به امتیازات و پولی که در پایان هر مسابقات به شما داده می‌شود. شما می‌توانید به واسطه این پول اتومبیل جدید خریده و به مسابقات رنگ و لعاب جدیدی ببخشید.

آخرین نکته در بخش گیم‌پلی مربوط به سیستم Nemesis بازی می‌شود. این همان سیستمی است که مشابه آن را در بازی Middle-earth: Shadow of War دیده بودیم، اما با رنگ و رویی دیگر. عملکرد سیستم Nemesis در این بازی این گونه است که وقتی حین مسابقه به اتومبیل دیگری برخورد کنید، آن اتومبیل شما را به دید دشمن در نظر می‌گیرد و اگر فرصتی پیدا کند به شما ضربه خواهد زد. نظر بنده نسبت به وجود چنین سیستمی در این مدل سبک از بازی منفی است. چون با هدف سبک بازی در تضاد است و این سطح از پرخاشگری را واقعا نمی‌طلبد. ناگفته نماند که سیستمی به نام Flashback در بازی وجود دارد که شما می‌توانید به کمک آن زمان را به عقب برگردانده و اشتباه خود را جبران کنید. در کل با گیم‌پلی چندان دهان پر کنی طرف نیستیم و از الان دلتان را به آن خوش نکنید.

بازی از لحاظ گرافیک و بصری انصافا خوب است و حس یک عنوان با استانداردهای جدید را به آدم می‌دهد. نورپردازی، مدلسازی اتومبیل‌ها و سایه‌ها همه به نحو احسن کار شده‌اند. اگر مقالات بررسی بنده را که برای بازی‌های دیگر نوشته‌ام خوانده‌اید، قطعا خواهید دانست که در بخش گرافیک به نقش به سزای نورپردازی در بالا بردن سطح بصری اشاره کرده‌ام. در این مقاله هم وضعیت همین‌طور است. برای مثال در مرحله پاریس هنگامی که در حال رانندگی هستید، نور خورشید با حالت پویایی که دارد، به شما نشان می‌دهد که در حال غروب کردن است. نور حاصله از غروب خورشید وقتی به روی اشیا و بدنه اتومبیل‌ها می‌تابد، بافت آن‌ها را از لحاظ کیفیت چند پله بالاتر برده و باعث می‌شود که زیبا به نظر برسند.

مطلب پیشنهادی

بررسی بازی The Last of Us Part II Remastered

تولد دوباره یک شاهکار

موسیقی بازی خوب است اما نهایتا برای یک ساعت، بعد از آن رسما روی مغز رژه می‌رود. وقتی بنده اولین بار وارد بازی شدم و موسیقی را شنیدم، کمی امیدوار شدم و با خود گفتم که بلاخره بعد از مدت‌ها موسیقی درست و حسابی شنیدیم. اوایل با خود گفتم که این موسیقی وقتی تمام شد، موسیقی خوب دیگری شروع به پخش می‌شود اما اشتباه می‌کردم. چون با گذشت ۱۰ مرحله از بازی، باز هم همان موسیقی پخش می‌شد. البته موسیقی‌های دیگری هم وجود دارد اما کم هستند.

در مورد صداگذاری هم باید بگویم که سازندگان کیفیت متوسطی را ارائه داده‌اند. یعنی وقتی رانندگی می‌کنید، بعضا حس واقعی به شما دست می‌دهد اما بعضی وقت‌ها هم این حس به بنده منتقل شد که صدا از خود اتومبیل نمی‌آید و از جای دیگری پخش می‌شود. Forza Horizon 5 از وقتی که عرضه شد استاندارد جدیدی در بخش صداگذاری تعریف کرد، برای همین بنده در مقایسه صداگذاری Grid Legends با استاندارد جدید صداگذاری، قطعا نکته منفی در نظر می‌گیرم.

بازی Grid Legends در فوریه سال ۲۰۲۲ برای کنسول‌های نسل هشتم و نهم و همچنین پی‌سی عرضه شده است.

خلاصه بگم که...

بازی Grid Legends در تلاش است تا شکوه و اقتدار سابق را برگرداند، اما در این مسیر شکست خورده و آینده خود را خراب‌تر از قبل کرده است.

می‌خرمش...

اگر دنبال عنوان ریسینگ جدیدی هستید که شما را از لحاظ گرافیک جذب خود کند، Grid Legends در خدمت شماست.

نمی‌خرمش...

داستان و نحوه روایت کسل‌کننده، سیستم گیم‌پلی معیوب و قدیمی، صداگذاری نه چندان جذاب عواملی هستند که می‌توانند شما را از این بازی دور کنند.