در انتخاب بین مانیتورها دو نوع آدم وجود دارند. کسانی که مانیتورهای فوق عریض (UltraWide) را ترجیح می‌دهند و کسانی که داشتن مانیتور دوگانه یا دوتایی (Dual Monitors) را انتخاب می‌کنند.
تصمیم گیری بین نمایشگر فوق عریض یا مانیتور دوتایی به نوع بازی‌های ویدیویی و نوع کاری که انجام می‌دهید بستگی دارد. همچنین باید سایر مشخصات مانیتور مانند نوع پنل، اندازه، رزولوشن، نرخ تجدید و غیره را نیز در نظر بگیرید.
اگر قصد خرید نمایشگر جدیدی را دارید و بین نمایشگر فوق عریض و مانیتور دوتایی می‌خواهید انتخاب کنید در ادامه به تفاوت و مزایای هر یک خواهیم پرداخت.
ستاپ UltraWide یا مانیتور فوق عریض چیست؟
مانیتورهای فوق عریض مانیتورهایی هستند که از نسبت تصویر ۲۱:۹ به جای نسبت صفحه نمایش استاندارد ۱۶:۹ برای مانیتور استفاده می‌کنند. که در نهایت منجر به افزایش فضای افقی صفحه نمایش می‌شود.
ستاپ Dual Monitors یا مانیتور دوتایی چیست؟
همانطور که از نام این ستاپ مشخص است ، تنظیم مانیتور دوتایی یعنی دو صفحه نمایش در کنار هم برای گسترش فضای صفحه نمایش. تنظیمات مانیتور دوتایی از دو مانیتور تشکیل می‌شوند که هر کدام دارای نسبت تصویر استاندارد ۱۶:۹ و وضوح تا ۴K هستند. البته، وضوح هر مانیتور می‌تواند یکسان یا ترکیبی باشد، مانند دو مانیتور ۴k یا یکی از مانیتور ۱۰۸۰p و دیگری ۱۴۴۰p یا هر ترکیبی که انتخاب کنید.
همچنین می‌توانید به جای قرار دادن مانیتور به صورت افقی یکی از دو مانیتور خود در جهت عمودی استفاده کنید. در این صورت اگر نیاز به دیدن اسناد دارید یا می‌خواهید چندین برنامه رسانه اجتماعی و چت را در حین کار بر روی مانیتور اصلی خود باز کنید، گزینه خیلی خوبی است. حتی می‌توانید مانیتورهایی با اندازه‌های مختلف را با هم ترکیب کنید تا کاملاً متناسب با میز شما باشد.
وضوح و اندازه صفحه نمایش
اگر می‌خواهید تا جایی که می‌توانید فضای صفحه نمایش بیشتری داشته باشید، داشتن مانیتور دوتایی یا چندگانه راهکار بهتری است. با این حال، مطمئن شوید که مانیتوری با تراکم پیکسلی بالا تهیه می‌کنید.
تراکم پیکسل تعیین می‌کند که یک تصویر چقدر واضح و با جزئیات روی صفحه نمایش شما ظاهر شود. PPI یا نسبت پیکسل در هر اینچ (کوتاه شده Pixels Per Inch) است، واحد اندازه گیری تراکم پیکسلی است. تعداد پیکسل‌ها نسبت به سطح مربع اینچ است. هر چه پیکسل بیشتر و اندازه صفحه نمایش کوچکتر باشد، مقدار PPI بالاتر خواهد بود.
برای مثال، رزولوشن استاندارد ۱۹۲۰×۱۰۸۰ Full HD منجر به تراکم پیکسل متفاوت یا نسبت پیکسل در هر اینچ متفاوتی در صفحه نمایش ۲۴ اینچی با تراکم پیکسلی ۹۲ PPI و صفحه نمایش ۲۷ اینچی با تراکم پیکسلی ۸۲ PPI می‌شود. در اینجا مانیتور ۲۷ اینچی با تراکم پیکسلی ۸۲ PPI وضوح کمتری نسبت به یک مانیتور ۲۴ اینچی با با تراکم پیکسلی ۹۲ PPI دارد. در اینجا جزئیاتی درباره وضوح و اندازه صفحه نمایش مناسب را آورده‌ایم:
| اندازه صفحه نمایش | وضوح |
| ۲۳-۲۵ اینچ | ۱۹۲۰×۱۰۸۰، ۱۹۲۰×۱۲۰۰ |
| ۲۷ اینچ | ۲۵۶۰×۱۴۴۰ |
| ۳۲-۴۳ اینچ | ۳۸۴۰x۲۱۶۰ |
| ۲۵-۲۹ اینچ (نمایشگر فوق عریض) | ۲۵۶۰×۱۰۸۰ |
| ۳۴-۳۸ اینچ (نمایشگر فوق عریض) | ۳۴۴۰x۱۴۴۰، ۳۸۴۰x۱۶۰۰ |
تا آنجایی که به استفاده حرفه‌ای مربوط می‌شود، بسته به رزولوشن، تنظیم مانیتور دوتایی فضای صفحه نمایش بیشتری را در اختیار شما قرار می‌دهد، اما باید با شکاف و فاصله بین مانیتورها کنار بیایید.
سازگاری برای ادیت صدا و تصویر
وقتی صحبت از یکنواختی به میان می آید، داشتن یک صفحه نمایش واحد و متمرکز نسبت به دو صفحه نمایش مستقل مزایای بی‌شماری دارد. داشتن یک صفحه نمایش فوق عریض، نوسانات رنگ و یکنواختی را که ممکن است هنگام استفاده از نمایشگرهای دوتایی ایجاد شود، از بین می‌برد.
مشکل ویرایش در مانیتورهای دوتایی این است که حتی اگر دو مانیتور یکسان بخرید، احتمالا رنگ‌ها، کنتراست، یکنواختی و … حداقل کمی متفاوت خواهند بود. در صورت نداشتن تجهیزات مناسب، نمایش رنگ‌های یکسان در هر دو نمایشگر می‌تواند اذیت کننده باشد. درنتیجه، هنگام انتقال عکس‌ها از یک صفحه به صفحه دیگر مشکل ساز می‌شود به این دلیل که شما مطمئن نیستید کدام صفحه دقیق‌ترین اطلاعات را نشان می‌دهد.
علاوه بر این، نمایشگرهای فوق عریض به دلیل صفحه نمایش گسترده‌تر، نمای کامل‌تری از جدول‌های مربوطه ارائه می‌دهند که می‌تواند برای ویرایش صدا، ویرایش ویدئو و به طور کلی تولید محتوا بسیار مفید باشد.
در نهایت، همه چیز به میزان فضای مورد نیاز و نوع کاری که انجام می‌دهید خلاصه می‌شود. برای استفاده حرفه‌ای، ما مانیتورهای فوق عریض با پنل IPS را توصیه می‌کنیم، زیرا آن‌ها وسیع‌ترین زاویه دید و همچنین دقیق‌ترین و ثابت‌ترین بازتولید رنگ را به شما ارائه می‌دهند.
سازگاری با بازی‌ها
به طور کلی، مانیتورهای فوق عریض تجربه بازی هیجان انگیزتر و همه جانبه‌تری را ارائه می‌دهند، اما معمولا در گیم پلی‌های رقابتی سریع، بهترین نیستند. به همین دلیل است که برخی از بازی‌های رقابتی مانند StarCraft II و Valorant نسبت تصویر را به ۱۶:۹ محدود می‌کنند.
نکاتی وجود دارد که باید در مورد بازی با نمایشگر فوق عریض در نظر داشته باشید. اول از همه، همانطور که گفتیم همه بازی‌ها از نسبت تصویر ۲۱:۹ پشتیبانی نمی‌کنند، و اگر شما مانیتور فوق عریض یا UltraWide را داشته باشید، منجر به کشیده شدن تصویر بازی یا داشتن حاشیه‌های سیاه در کناره‌های تصویر بازی می‌شود.
نمایشگرهای فوق عریض نه تنها فضای قابل استفاده بیشتری را برای بازی ارائه می‌دهند، بلکه نسبت تصویر فراگیرتری و میدان دید وسیع‌تری را نیز ارائه می‌دهند. نسبت تصویر گسترده‌تر به این معنی است که در بیشتر بازی‌ها، می‌توانید دشمنان را از سمت چپ و راست سریع‌تر تشخیص دهید یا فرود هواپیما در Microsoft Flight Simulator بر روی مانیتور ۲۱:۹ به لطف میدان دید وسیع‌تر آسان تر است.
همچنین در بازی‌های RTS مثل Civilization IV ،Humankind ،Northgard می‌توانید نقشه و نمای کامل‌تری از امپراتوری خود ببینند. مناظر و اشیایی که خارج از میدان دید شما در یک صفحه ۱۶:۹ باقی می‌مانند، در حالت فوق عریض ۲۱:۹ قابل به نمایش در‌می‌آیند.
بازی بر روی مانیتور دوتایی توصیه نمی‌شود، زیرا در همان جایی که قاب‌های مانیتور به هم می‌رسند شکافی بین آن‌ها وجود دارد و احتمال دارد شخصیت شما در همان جا قرار می‌گیرد. مگر اینکه بخواهید از یک مانیتور برای بازی و دیگری را برای وب گردی، چت و غیره استفاده کنید.
در مورد بازی بر روی مانیتور دوتایی، بعضی کاربران تنظیم سه مانیتور را منطقی‌تر می‌دانند، زیرا می‌توانید یک مانیتور را در سمت چپ، یکی در سمت راست و دیگری در مرکز قرار دهید، بنابراین میدان دید خود را افزایش داده‌اید. این نوع تنظیم برای بازی‌های مسابقه‌ای بسیار محبوب است.
از سوی دیگر، یک مانیتور گیمینگ فوق عریض، تجربه بازی یکپارچه و همه جانبه‌تری را بدون هیچ حاشیه و شکافی برای شما فراهم می‌کند. همچنین یک گزینه ارزان‌تر و ساده‌تر نسبت به خرید دو مانیتور است.
برای بازی‌های سریع، نمایشگرهای فوق عریض پنل IPS را توصیه می‌کنیم زیرا سرعت زمان پاسخگویی سریع‌تری نسبت به مدل‌های پنل VA ارائه می‌دهند. اگر بازی‌های گرافیکی را ترجیح می‌دهید، پنل‌های VA نسبت کنتراست بالاتری را در اختیار شما قرار می‌دهند که منجر به سایه‌های سیاه عمیق‌تر و جزئیات واضح‌تر در سایهها و هایلایت‌های تصویر می‌شود.
نسبت تصویر سینمایی
نسبت تصویر یکی دیگر از تفاوت‌های قابل توجه بین مانیتور دوگانه و مانیتور فوق عریض به ویژه در رابطه با تماشای فیلم است. همانطور که قبلا اشاره کردیم، یک نمایشگر فوق عریض از نسبت تصویر ۲۱:۹ بهره می‌برد.
علاوه بر این، نسبت تصویر ۲۱:۹ مانیتورهای فوق عریض نزدیک به نسبت تصویر اصلی (۲.۳۵:۱) است که برای ساخت محتوای سینمایی استفاده می‌شود و تجربه تماشای بهتر و معتبرتری را برای شما به ارمغان می‌آورد. این کار letterboxing (یعنی قسمت‌های سیاه در بالا و پایین صفحه نمایش هنگام تماشای فیلم) را حذف می‌کند و از کل صفحه برای نمایش استفاده می‌کند.
در واقع، letterboxing فقط به این دلیل وجود دارد که وقتی فیلم‌ها را روی یک مانیتور با نسبت تصویر ۱۶:۹ تماشا می‌کنید، تنها انتخاب برای قرار دادن محتوا بر روی صفحه نمایش، کوچک کردن اندازه فیلم است.
برای استفاده روزمره و سرگرمی‌های خانگی، ما نمایشگرهای فوق عریض با پنل‌های VA را توصیه می‌کنیم زیرا معمولا ارزان‌تر از مدل‌های IPS هستند و نسبت کنتراست بالاتری را ارائه می‌دهند که منجر به سایه‌های سیاه عمیق‌تر و جزئیات واضح‌تر در سایهها و هایلایت‌های تصویر می‌شود.
کلام آخر
تنظیمات مانیتور فوق عریض و دوتایی راهی عالی برای افزایش صفحه نمایش شماست. هر کدام از این دو نوع ستاپ مزایای خاص خودشان را دارند اما باز انتخاب هر کدام به شرایط شما و نوع کاری که می‌کنید، برمی‌گردد. اما نمایشگرهای فوق عریض مزیت مهم دیگری نسبت به نمایشگرهای دوتایی دارند و آن هم منفرد بودن آنهاست.
داشتن یک مانیتور یعنی یک اتصال نمایشگر و یک سیم برق که در نتیجه نیازی به نگرانی در مورد نحوه چیدمان مانیتورها در تنظیمات صفحه نمایش ویندوز نیست و برای رفع آن لازم نیست از تفاوت کیفیت تصویر بین مانیتورها استفاده کنید یا مانیتورها را کالیبره کنید.
و مزیت مهمی که مانیتورهای دوتایی نسبت به مانیتور فوق عریض دارند در اجرای دوتایی تنظیمات است که انعطاف پذیری را برای شما به ارمغان می‌آورد که برای چند کار هم زمان یا multitasking گزینه بهتری هستند.
توضیحات کاربردی و ساده و مفید بود ممنون