یادداشت دبیر: استارفیلد تحولی برای یک ژانر است یا همان اسکایریم در فضا؟

پروژه Starfield اولین بازی جدید بتزدا گیم استودیوز در ۲۵ سال گذشته است. سازنده‌های الدر اسکرولز و فال‌آوت حالا ساخته جدید خود را در حالی به ما نشان می‌دهند که بیشتر از ۴ سال از معرفی آن می‌گذرد و قرار است یک انحصاری سیستم سلر برای اکس‌باکس سری اکس باشد. سوال اینجاست که آیا استارفیلد همان پروژه جاه‌طلبانه و بزرگی است که هواداران این سبک سال‌ها منتظرش بودند یا یک اسکایریم دیگر در فضا؟

استارفیلد همان‌طوری که انتظارش را می‌کشیدیم، یک ادیسه فضایی است. ماجراجویی بی‌انتهایی که روی یک سیاره بیگانه آغاز می‌شود و برخلاف اسکایریم یا فال‌آوت ۴، حالا زمین بازی بزرگتری به نام فضا دارد. در استارفیلد می‌توانید شخصیت خودتان را از صفر بسازید، اسپیس‌شیپ خودتان را شخصی‌سازی کنید و به دل سیاره‌های ناشناخته مختلف بزنید و آن‌ها را کشف کنید.

• بیشتر بخوانید: هر آنچه که درباره استارفیلد می‌دانیم

بازی جدید بتزدا بزرگ و جاه‌طلبانه است اما نه به آن شکلی که فکرش را می‌کردیم. به عنوان کسی که اسکایریم، فال‌آوت نیو وگاس، فال‌آوت ۴ و حتی ۷۶ را صدها ساعت تجربه کرده، استارفیلد فقط یک بازی جاه‌طلبانه از نظر جزئیات، در ابعادی غیرقابل وصف به نظر می‌رسد. نمایش بازی به جز این که کارهایی که روی یک سیاره می‌توانید انجام دهید را به ما نشان می‌داد، دورنمایی از ۱۰۰۰ (بله درست خواندید، هزار!) سیاره و ده سولار سیستمی است که تاد هاوارد تایید کرد که می‌توانیم در آن‌ها به مکاشفه بپردازیم.

بازی شاید از نظر ظاهری و وعده‌های داده‌شده شبیه به No Man’s Sky یا دیگر آثار با محوریت فضا و تم‌های علمی-تخیلی سای-فای باشد، اما در واقع اسکایریم با پوسته‌ای جدید است. استارفیلد بیشتر از هر چیزی شبیه به نقش‌آفرینی‌های بتزدایی است که سال‌هاست یک نسخه جدید و خوبش را بازی نکرده‌ایم. پس از فال‌آوت ۷۶ خیلی از هوادارهای این مجموعه حتی بیش از پیش از بتزدا شاکی شدند چرا که بازی اصلا آن چیزی که فکرش را می‌کردند نبود و حتی ساپورت بتزدا در طول زمان هم کمک چندانی به بهبود شرایط نکرد.

فال‌آوت ۴ به خاطر تغییرات زیادی که در فرمول فال‌آوت شکل گرفته بود به سرنوشت مشابهی محکوم شد، با این تفاوت که همزمان یک بازی پرفروش و موفق بود. و اما در نهایت اسکایریم که امسال قرار بود یازده سالگی‌اش (11.11.22) را با عرضه استارفیلد جشن بگیریم، حالا بیشتر از ده سال عمر کرده و روی سه نسل از کنسول‌های مختلف عرضه شده است. شیردوشی بتزدا از این بازی تمامی نداشت و حتی یک نسخه واقعیت مجازی هم از اسکایریم منتشر کرد. حالا با نمایش گیم‌پلی استارفیلد، به نظر می‌رسد که ادیسه فضایی جدید بتزدا، قرار است همان اسکایریم در فضایی باشد که ماه‌ها فکر می‌کردیم.

اما این موضوع به تنهایی نکته‌ای منفی نیست. استارفیلد حتی در اولین نمایش گیم‌پلی هم افت فریم و مشکلات فنی دارد. از گرافیک و جلوه‌های بصری نه چندان به روز گرفته تا سیستم چهره‌ها که انصافا تفاوت خیلی زیادی با فال‌آوت ۴ نکرده، می‌توانیم برداشت کنیم که این همان بتزدایی است که می‌شناختیم. بازی‌ جدید بتزدا هم قرار نیست از نظر فنی کاملا بی‌نقص یا بدون باگ و مشکلات فنی باشد. حتی با وجود این که بتزدا بهترین شوترسازهای دنیا را در زیرمجموعه‌های خودش دارد که ولفنشتاین و دووم می‌سازند، سیستم تیراندازی استارفیلد شبیه به بازی‌های پنج سال پیش است.

همه چیز این بازی داد می‌زند که استارفیلد یک نقش‌آفرینی مدرن بتزدایی با همان طرز فکر و سیستم‌های نسبتا قدیمی است. چیزی که حتی بازیکن‌های اسکایریم و فال‌آوت حاضرند دوباره و دوباره برای نسخه‌های مختلف، اکسپنشن‌ها و حتی نسخه واقعیت مجازی‌اش پول بدهند، پلی‌استیشن پلیرها به خاطر آن اکس‌باکس سری اکس بخرند یا حتی ده سال دیگر برای عرضه یک نسخه Anniversary از آن امضا جمع کنند. به بیان دیگر، استارفیلد برای هواداران همیشگی بازی‌های بتزدا یک بهشت غیرزمینی است که دوباره آن‌ها را برای نمایش بعدی هایپ می‌کند.

اما دیگر بازیکن‌ها چطور؟ درست در سالی که Elden Ring هم ساختار قدیمی بازی‌های سولز را کنار می‌گذارد و سعی می‌کند تغییری در ژانر جهان باز اعمال کند، بازی‌ای مثل استارفیلد را داریم که صرفا از نظر ابعاد بزرگتر شده و در باطن همان نقش‌آفرینی بتزدایی همیشگی است. به همین خاطر بعید به نظر می‌رسد که استارفیلد همان تاثیر بازی‌هایی مثل ویچر 3 یا الدن رینگ را روی نقش‌آفرینی‌های بعد از خودش داشته باشد، اما قطعا ما با یک بازی بلاک‌باستر و سیستم سلر روبرو هستیم. بازی‌ای که فیل اسپنسر می‌گوید از همین حالا لانچ باشکوه‌تری از اسکایریم برای آن در نظر گرفته‌اند و امید اصلی اکس‌باکس برای آغاز سال آینده میلادی است.

نظر شما در مورد استارفیلد چیست؟