بررسی بازی Sniper Elite 5

به خوبی اولین نسخه فرانچایز اسنایپر الیت را به یاد دارم. زمانی که هنوز دانش‌آموز ابتدایی بودم و دیدن یک تک تیراندازی با ماهیت نمایشی فوق‌العاده‌ش مرا حسابی به وجد می‌آورد. Sniper Elite از دسته عناوینی است که مدت‌هاست با آن آشنایی دارم. زمانی که نسخه جدید بازی معرفی شد کلی امیدوار شدم تا نوع انقلابی‌تر از نسخه‌های پیشین را شاهد باشم. متاسفانه در زمان فعلی بیشتر عناوین شوتر درگیر بخش بتل رویال شدند. به عبارت بهتر دیگر در عموم عناوین این سبک خبری از تجربیات قبلی در بخش کمپین نیست. بنابراین با دیدن عنوانی که همان حال و هوای کلاسیک را زنده نگه داشته آن قدری ما را راضی می‌کند که بتوانیم از برخی مشکلات آن چشم پوشی کنیم. Sniper Elite 5 چنین عنوانی است. در ادامه قصد داریم ببینیم ربلیون چقدر توانسته در ژانر خودش و همچنین زنده نگه داشتن المان‌های قدیمی درست عمل کند و آیا موفق شده نسبت به نسخه‌های پیشینش انقلابی عمل کند یا نه؟ در ادامه با ویجیاتو همراه باشید.

همچنین توصیه می‌شود که نگاهی به مقاله جذاب بازی اسنایپر نیز از ویجیاتو داشته باشید.

بررسی بازی Sniper Elite 5

امتیاز متاکریتیک: 77 امتیاز

امتیاز دهید:

• عالی
• خوب
• متوسط
• خوب نیست!
• ضعیف!

میانگین امتیاز کاربران 7.6

در دسترس برای:

5 تصویر

بیشتر

سازنده بازی: Rebellion Developments

باتوجه به خبر عرضه بازی روی سرویس گیم‌پس نسخه‌هایی که برای تجربه انتخاب کردم مربوط به ایکس باکس وان و ایکس باکس سری ایکس بود. کمی بعدتر نسخه رایانه‌های شخصی بازی هم به دستم رسید و این مسئله باعث شد تا عملکرد بازی را به خوبی روی هر سه پلتفرم بتوانم با یکدیگر مقایسه کنم. این بار هم داستان Sniper Elite 5 با همان کاراکتر نسخه چهارم، کارل، آغاز می‌شود. حوادث بازی قالبا در سال ۱۹۴۴ روایت می‌شوند و شما باز هم در قالب تک‌تیراندازی حرفه‎‌ای باید ماموریت‌هایی را در راستا نبرد با نازی‌ها و آلمان‌ها انجام دهید. مسلما بخشی از این ماموریت‌ها قتل افسران رده بالا خواهند بود.

بیایید از تریلر بازی شروع کنیم. جایی که اولین آشنایی و برخورد را با Sniper Elite 5 داشتم. تریلر بازی به وضوح نشان می‌داد که ما باید منتظر تجربه‌ای سینمایی باشیم، جلوه‌های بصری پیشرفت خوبی داشتند و قرار است داستان در میدان نبرد دیگر جنگ جهانی دوم، فرانسه، روایت شود. خیلی جزئیات خاصی از گیم‌پلی بازی در نگاه اول نمایش داده نمی‌شود و به نوعی تیم سازنده صرفا قصد دارد بگوید آماده تجربه‌ای سینمایی از جنگ جهانی دوم باشید که کماکان مشابه قبل است. همین مسئله هم دقیقا اولین نگرانی من در زمان نمایش تریلر بازی بود. اما تکرار یک ترکیب قدیمی نسبتا موفق با کمی بروزرسانی می‌تواند کمی امیدوار کننده به نظر برسد. اما متاسفانه می‌توان گفت این امیدی واهی بود.

جلوه‌های بصری بازی روی ایکس باکس وان و رایانه‌های شخصی آن‌طور که انتظار می‌رفت نیست. عملکرد بازی روی ایکس باکس سری ایکس نیز همچنین اما روی کنسول نسل نهمی ماجرا کمی بهتر از دو پلتفرم قبلی است. نقطه قوت دیگر بازی، یعنی سینماتیک بودن آن، هم خیلی چنگی به دل نمی‌زنند. سعی شده تا اکشن‌های مختلف بازی مانند Melee یا جستجوی اجساد هرکدام انیمیشن‌های به خصوص و متنوعی داشته باشند تا در زمان انجام آن اکشن به نمایش دربیایند. اما این انیمیشن‌ها گاها با تاخیرهای قابل توجهی پخش می‌شوند. حتی در برخی اکشن‌های کوتاه عمل موردنظر اتفاق می‌افتاد، اما انیمیشن‌ها حتی پخش هم نمی‌شوند! بدتر از این ماجرا فریز شدن کاراکتر در زمان پخش انیمیشن است. مثلا زمانی که آژیر خطر به صدا در آمده و همه چیز در آشوب کامل است اگر تصمیم بگیرید دشمنان را Melee کنید، امکان جابه‌جایی، لغو و یا هیچ عمل دیگری را ندارید و به طعمه خوبی برای دشمنان مبدل می‌شوید. شیوه رندرینگ و لودینگ یا بهتر بگوییم بارگزاری محیط بازی هم روی کنسول ایکس باکس وان خیلی خوب نیست. اما این مورد روی دو پلتفرم دیگر و به خصوص رایانه‌های شخصی عملکرد خوب و به نسبت بهتری دارد.

کمی که در محیط بازی بچرخید کاملا متوجه می‌شوید که تم کلی نقشه بازی دقیقا همان چیزی است که در Sniper Elite 4 دیدید. تنها این بار کمی تغییر در زبان مورد مکالمه کاراکترها و تغییراتی در نمای ساختمان‌ها دیده می‌شود. نقشه بازی به نحوی طراحی شده که به شما حس گستردگی را منتقل کند. اما همین ماجرا که ربلیون سعی کرده از آن به عنوان امتیاز مثبت در بازی‌ش استفاده نماید از چند جهت به امتیازی منفی برای آن مبدل شده. درست است که نقشه خیلی بزرگ طراحی شده اما به‌طور کلی چند مشکل در آن دیده می‌شود. اول از همه اینکه این نقشه بزرگ آنقدر که باید غنی نیست. پراکندگی و تمرکز سربازان و همچنین جزئیات دیگر صرفا در مناطقی که پایگاه‌ها یا ماموریت اصلی بازی در آن واقع شده هستند. این یعنی شما با جهانی خالی مواجه هستید.

از سوی دیگر در نقشه، بخصوص مرحله نخست بازی، یکی از نقاط انجام عملیات در یک سوی نقشه و ماموریت دیگر در سوی دیگر آن است. به عبارت بهتر مسافت زیادی را باید طی کنید تا به هدف بعدی برسید. اما جالب‌تر از همه این موارد، اینکه شما امکان استفاده از هیچکدام از وسایل نقلیه موجود در صحنه را ندارید. همین ماجرا سبب می‌شود تا یک پیاده‌روی نسبتا کسالت آور و مسیری تقریبا خالی از دشمن را طی کنید تا به هدف برسید. حتی موسیقی متن بازی هم تنوع خاصی ندارد و مدام تکرار می‌شود. مشکل گسترده بودن و همچنین خالی بودن بخش‌های زیادی از نقشه در مراحل بعدتر کمی بهتر می‌شود. اما این ماجرا به زمان هر مرحله آسیب وارد کرده. اگر مرحله نخست بازی را روی حالت سخت کامل و بدون جا گذاشتن هیچ سرباز و جزئیات خاصی تکمیل کنید، به شما تجربه‌ای تقریبا یک ساعت و پانزده دقیقه‌ای ارائه می‌دهد. این درحالی است که در مرحله بعد این زمان تا چیزی درحدود ۴۰ دقیقه کاهش پیدا می‌کند. یکی دیگر از مواردی که شخصا انتظار دیدن آن را در Sniper Elite 5 داشتم و خبری از آن نبود، چرخه زمانی بود. اینکه با گذشت زمان شب و یا روز شود.

درمورد تنوع اسلحه‌ها باید بگویم، شاید می‌توانست کمی بهتر باشد اما در همین حد هم قابل قبول به‌نظر می‌رسد. به صورت کلی بازی سه نوع اسلحه همانند نسخه‌های پیشین در اختیار شما می‌گذارد. اما شما این امکان را دارید اسلحه‌های موجود در نقشه را هم به صورت موقت بردارید. اما این اسلحه در کوله پشتی شما نیست و با تمام شدن گلوله‌هایش باید روی زمین رهایش کنید. امکان تیراندازی با اسلحه‌های مختلف و بخصوص انواع مورد استفاده برای تک تیراندازی بسیار دقیق شدند. این دقت بالا شما را درگیر یک شبیه سازی تیراندازی واقعی می‌کند. این دقت صرفا به سه اسلحه اصلی کاراکتر محدود نمی‌شود و هر سلاحی را که بردارید پارامترهایی را برای تیراندازی دقیق با آن خواهید داشت. امکان شخصی سازی سلاح‌ها نقطه قوت دیگری در بازی است. استفاده از ابزارهای مختلف و بروزرسانی‌های هر سلاح تفاوت قابل لمسی روی اسلحه‌ها اعمال می‌کنند. حالت فوتو مود در Sniper Elite 5 دردسترس قرار گرفته تا بتوانید تصاویر مناسبی را از بازی تهیه کنید. این بخش شاید عملکردی ایده‌آل نداشته باشد اما قابل قبول است.

بخشی از موفقیت ربلیون در انتقال چنین حسی در اسنایپر الیت 5 را بدون شک مدیون کُند ذهنی برخی از سربازان هستیم. همانند نسخه‌های پیشین که شخصیت‌های معروفی چون هیتلر در بازی دیده می‌شدند، اما در این نسخه هیچ خبری از این دسته کاراکترها نیست و بیشتر تمرکز سمت هویت‌های داستانی‌تر رفته. این امر البته منطقی به‌نظر می‌رسد. باتوجه به محبوبیت کاراکترهای حقیقی در کشورهایشان، دوری از چنین اقدامی آن‌ها را از حواشی احتمالی ایمن نگه می‌دارد. با اینکه داستان و روایت بازی خوب پرداخت شده اما درمجموع از Sniper Elite 5 و کلا تمامی نسخه‌های این خانواده نباید انتظار چیزی بیشتر از یک شبیه ساز را داشت. مانند سری Forza Horizon که شبیه سازی کامل است اما داستان بخصوصی ندارد. درنهایت باید بگویم اگر دلتان برای بازی‌های خطی قدیمی ژانر شوتر که در میادین نبرد روایت می‌شوند و یا سری قدیمی و محبوب مدال افتخار تنگ شده این بازی می‌تواند شما هم مانند من چند ساعتی پای تجربه‌ش نگه دارد. حتی این بازی می‌تواند پیشنهادی فوق‌العاده برای هواداران این خانواده باشد. مشکلات موجود در بازی هرچند غیر منتظره‌اند اما می‌توان به دلیل روایت خوب، حالت خطی و کلاسیک، وجود ایکس‌ری، اسلحه‌های فوق‌العاده دقیق برای تیراندازی و سایر مواردی از این دست، از تمامی مشکلات آن چشم‌پوشی کرد.

خلاصه بگم که....

تجربه حضور در میادین نبرد جنگ جهانی دوم آن‌طور که پیش‌تر می‌دیدیم، مدت‌هاست از سر بازی‌سازان و کمپانی‌ها خارج شده. دیدن و تجربه چنین عنوانی صرفا می‌تواند شما را به یاد ایام گذشته بندازد و در ۹ مرحله مختلف شما را سرگرم کند.

می‌خرمش....

همان‌طور که از ابتدا هم گفتم Sniper Elite 5 تجربه‌ای مناسب برای کسانی است که دلشان حسابی برای عناوینی چون مدال افتخار تنگ شده و انتظارات خطی‌تر از یک بازی شوتر دارند و یا از هواداران این سری هستند.

نمی‌خرمش....

اگر وجود باگ‌های مختلفی که بالاتر هم به آن‌ها اشاره کردیم شما را عصبی می‌کند یا بیشتر به دنبال تجربه عناوین آرکید هستید تا شبیه ساز، تجربه این بازی خیلی نمی‌تواند شما را راضی نگهدارد.