تیم ویجیاتو: بازی‌هایی که به خاطر جلدشون خریدیم!
تا حالا شده یه بازی رو نشناسید و فقط به خاطر خفن بودن جلدش بخرید؟ حتما پیش اومده! بین این موارد، خیلی از بازی‌ها هستن که خاطره‌انگیز می‌شن و به خاطر این موضوع یادمون می‌مونه. ...
تا حالا شده یه بازی رو نشناسید و فقط به خاطر خفن بودن جلدش بخرید؟ حتما پیش اومده! بین این موارد، خیلی از بازی‌ها هستن که خاطره‌انگیز می‌شن و به خاطر این موضوع یادمون می‌مونه. توی این مطلب تیم ویجیاتو، سراغ بچه‌های تحریریه رفتیم و ازشون خواستیم برامون از خاطرات جلدهای جالب بازی‌هاشون بنویسن!
بازی پرنس آو پرشیا یکی از محبوب‌ترین و نوستالژی‌ترین بازی‌های ویدیویی، مخصوصا توی ایرانه. اولین برخورد من با این مجموعه زمانی بود که برای خرید بازی با پدرم به یه مغازه سی‌دی‌فروشی رفته بودیم و چشمم بازی‌ای رو دید که روش نوشته شده بود «شاهزاده پارسی». همونجا بود که فارغ از دقت به درجه سنی و تمام این سوسول‌بازی‌ها، بازی رو همراه با نید فور اسپید موست وانتد خریدیم. با این که بعدا بزرگ شدم و فهمیدم که این نسخه در واقع سومین بخش از سه‌گانه یوبی‌سافتی پرنس آو پرشیا یا همون نسخه‌ی The Two Thrones بوده، سال‌ها بود هنوز هم خوشحالم که اون عکس جلد با دوگانگی جالبش، مثل روز اول توی ذهنم حک شده و می‌درخشه.
زمان‌های قدیم و برای مثال اون موقعی که من تازه کنسول ایکس باکس ۳۶۰ رو خریده بودم خیلی رایج بود که وارد مغازه‌ها شید، آلبوم بازیشون رو بردارید، ورق بزنید و با نگاه کردن به تصویر بازی‌ها یکیشون رو انتخاب کنید. یادمه اون زمان هنوز شناخت زیادی از بازی‌ها نداشتم و تازه فعالیتم تو فروم‌هارو شروع کرده بودم. آلبوم رو برداشتم و شروع کردم به ورق زدنش تا رسیدم به تصویر Left 4 Dead. یه دست نیمه خورده شده که با یه بکگراند سبز رنگ برای بقا تلاش میکنه خیلی به چشم میومد. از همون نگاه اول فهمیدم که قراره ترسناک باشه و تصمیم گرفتم بگیرم و تجربش کنم. کار خیلی درستی هم کردم، تجربه Left 4 Dead واقعا فوق‌العاده بود و باعث شد برای نسخه دومش خیلی هایپ باشم. منتها حیف که هیچوقت به نسخه سوم نرسید و نتونستیم ادامه این فرنچایز بی‌نظیر رو تجربه کنیم.
بازی با جلد اشتباه؛ چه اتفاق پرتکرار و آشنایی. به شخصه از زمان بچگی طرفدار بازی‌های ریسینگ به هر شکل و سلیقه‌ای بودم و با در نظر گرفتن اینکه تعداد محدودی بازی توی هر ژانر در هر سال منتشر میشد، خیلی وقت‌ها صرفا به سراغ بازی‌هایی با جلدهای قشنگ می‌رفتیم.
من هم مثل بقیه تعداد زیادی بازی رو به این شکل خریدم اما یادمه چیزی که خیلی تکرار میشد عنوان «ماشین جنگی» روی خیلی از کاورهای به همراه یک عکس هیجان‌انگیز بود که در اکثر مواقع بعد از رفتن به خونه با یک بازی تکراری مثل Knight Rider یا Mashed طرف بودیم.
بازی‌ای که بخاطر عکسش خریدمش Assassin's Creed Brotherhood بود. اولین نسخه فرانچایز بود که تجربه کردم و حقیقتش استدلالم این بود که: "اوه پسر، یه مرد که دو تا چاقو از دستش زده بیرون و صورتش هم دیده نمیشه. پشمام!" آره دیگه اینطوری بود که با اتزیو آدیتوره آشنا شدم و خیلی هم خوشحالم از این آشنایی.
حدود هفت سال پیش من کنسول Xbox 360 داشتم ولی بعد از یک نسل دوری دوباره سمت کنسول پلی‌استیشن برگشتم. در دوران نسل هفتم چندان پیگیر خبرهای پلی‌استیشن نبودم ولی هراز گاهی خبرهایی از بازی‌های PS3 می‌شنیدم. اون موقع هم اینترنت خیلی فراگیر نبود و دید من به بازی‌ها به تصاویر محدود میشد و من هم حسابی عکس‌های The Last of Us رو دوست داشتم و یه جورایی تو ذهنم ثبت شد. بعد از خرید PS4، یک روز برای خرید بازی به بازار رفته بودم و چشمم به کاور بازی TLOU خورد که در ویترین مغازه بود و واقعا من رو به خودش جذب کرد. تصویر جوئل و الی بین کاور بقیه بازی‌ها خیلی متفاوت بود و همین باعث شد بازی رو بدون هیچ اطلاع قبلی بخرم. و چقدر این سفر خوب و دل‌نشین بود.
شما چی؟
برامون بنویسید که چه بازی‌ای رو به خاطر عکس روی جلدش خریدین!
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
کالاف دیوتی گوست البته نه بخاطر جلدش بخاطر اسمش خیلی هایپ بودم که ببینم تو بازی گوست شخصیت قابل بازیه یا حداقل یه بیوگرافی درست حسابی از گوست بده ولی در کمال ناباوری فهمیدم تنها نشونه از گوست تو این گیم اینکه اسم سگ شخصیت اصلی با گوست هم اسمه و این بزرگترین شکست من تو دنیای گیم بود
بتمن ارکام اسایلم🤣🤣
من از همون اول همه ی بازی هارو میشناختم که میخریدم😂
من وقتی جلد دویل می کرای ۴ رو دیدم فکر کردن بازی باحالیه ؛ اما بعدش بدجوری پشیمون شدم چون که به نظر من اصلا خوب نبود
دویل می کرای ۱و ۳ و ۴ بازی های خوبی بودن
ولی ۴ رو اصلا باهاش حال نکردم
با نیرو بازی میکردی و اولای بازی شمشیرو میکرد تو جنازه دسته شمشرو میچرخوند گاز میداد جنازه حرکت میکرد
یه بازی شرک که متاسفانه هیچوقت نصب نشد و همچنین یه بازی لاکپشتای نینجا که اونم نصب نشد اما عوضش حدود ده سال پیش یه بازی مردعنکبوتی رو سی دی شو داشتم چقدر اینو بازی کردم خدا عالی بود واقعا عالی (حداقل برا اون زمان ) که اونم سی دیش خط افتاده دیگه باز نمیشه ? و اینا تنها سی دیایی بودن که داشتم
اون موقع ها که ps2 داشتم چون قیمتش کم بود بیشترشو از جلد صد تایی صد تایی میخریدم? ولی الان که ps4 دارم با کلی تحقیق پنج تا بازی هکی میزنم که ارزش اون پولی که میدم داشته باشه???
یادش بخیر قدیما وقتی میرفتی کامپیوتری یه لیست سیدی ردیف میکردن رو دیوار که اکثرا این بازیا بودن:
گاد اف وار ۲ و جنرالز
کالاف mw2 و انگری بردز
Nfs mw و hot pursuit
اساسین ۲ یا ۳
کانتر و جنگ های صلیبی
یه سیدی خاک گرفته خاله شادونه
Gta sa و آی جی آی
Pes و resident evil 4
پرنس اف پرشیا و درایور سن فرانسیسکو
منم خیره میشدم بهشون...
هیچوقت اونقدری پول نداشتم که بازی کنسول رو براساس کاورش بخرم، هربازی هم میخوام بخرم قبلش ۸۵ تا گیم پلی و ۱۰ تا نقد میخونم.فقط یادمه بچه که بودم prototype رو برای لپ تاپ ذغالیم گرفتم. حسی که موقع بازی کردن اون داشتم جزو بهترین حس های عمرم بود، واقعا گیم پلی خفنی داشت. تنها مشکلش این بود که روی بازی زده بود +۲۵ و من هفت سالم بود?
https://s6.uupload.ir/files/prototypee_9bjj.jpg
هیچی چون من کنسول ندارم خیلی گران. کسی برام نمیگیره
من خودم از کاور GTA San خوشم اومد، واقعا شاهکار بود. فقط اون یکی دو ماه اول برای اینکه نمیدونستم بابد چیکار کنم تو مپ برا خودم ول میچرخیدم. خوشبختانه از لحاظ کاربرد دکمه ها و موومنت مشکلی نداشتم چون یکی از فامیلام بهم یاد داده بود. وقتی هم فهمید بازی رو خریدم لیست کامل چیتای بازی رو بهم داد.(خدا از ابن فامیلا نصیبتون کنه)
اساسین کرید ۳ رو گرفتم اولین نسخه از اساسینز کرید که تجربه کردم و شاهکار به تمام معنا بود واسه من
بازی Shadow of the Clososs (فکر کنم کلوسوس رو اشتباه نوشتم) جلدش رو هنوز دارم و برای ps2 خریده بودم (ps2 رو هم هنوز دارم) وقتی بازیش کردم فکر کردم بازیش کلاهبرداری بوده و از اینجور چیزا چون تو مپ کفتر پر نمی زد و من هرچی می گشتم هیچ موجود و یا هیچ هدفی نبود بعد اون بازی رو به پسر عمم نشون دادم و اون کلی گشت تا کلوسوس اول رو پیدا کرد اما چون نمی دونستیم باید چطور بکشیمش بیخیال بازی شدیم و رفتیم جی تی ای تا همین چند وقت پیش که یه مقاله راجب بازی های شاهکار یا یه همچین چیزی خوندم و توش راجب این بازی نوشته بود منم تا عکس بازی رو دیدم پشمام ریخت و یادم اومد که این بازی همونه خلاصه که سال پیش بعد از مدت ها ps2 رو روشن کردم و با شاهکار شادو اف کلوسوس آشنا شدم و تبدیل شد به یکی از بهترین تجربه های عمرم
درود، خیلی به نکته جالبی اشاره کردید، من هم بازی رزیدنت اویل 4 و گاد هند رو با عکس روی جلد قضاوت کردم و هر دو شاهکار بودن.
یادمه ی کراش دیدم زده بود ماشینی ولی قیافش شبیه اون ماشین های نسخه معروف نبود عکسی هم از خوده بازی پشتش نبود توضیحاتش زده بود میتونی چندتا ماشین رو ترکیب کنی منم پشمام ریخت گفتم حتما نسخه دومه همون با کلی هایپ رسیدم خونه ps2 رو روشن کردم دیدم اصلا ماشین نداره اینکه یادمم نیست کلا چه نسخه ای بود ولی میشه گفت ی نسخه ضعیف از شماره ۳ بود درکل بد نبود
نید فور اسپید هات پورسویت جلدش خیلی خوب بود خریدم دیدم شاهکاره
۹ سالم بود رفته بودم با بابام تو مغازه تا برای ایکس باکس ۳۶۰ ام گیم بگیرم اون زمان هم خوره ماشین بودم که چشمم به جمالش افتاد فورزا هورایزن ۲ عجب گیمی بود اون زمان اصلا کف و خون غاطی کردم اول اونو برداشتم بابام گفت بیشتر دوتا نمیتونی اون زمانم که بچه بودیم هیچی نمیدونستیم انحصاری چیه؟خوردنیه؟ اونورتر بازی هیلو ۳ رو دیدم به فروشنده گفتم آقا این بازی چیه بنده خدا گفت هیچی پسرم با یه تفنگ میری فضایی میکشی ماهم جو گیر این دوتا رو برداشتیم فقط واس جلدش اما اون زمان وقتی بود که من با دوتا انحصاری خفن مایکروسافت آشنا شدم
و هیچی کلی بچه های همسایه رو شیفته گیمام کردم
بازی که به خاطر کاور گرفتم اساینز 3 بود که واقعا پشیمونم من قبلش بلک فلگ رو بازی کرده بودم و از سری اساسینز شناخت داشتم وقتی بازی رو ریختم دیدم سانسور شده است به مسخره ترین حالت ممکن و خود بازی هم واقعا فاصله زیادی داشت تا به بلک فلگ برسه
یه مقاله‌م برین درمورد بازی هایی ک کردن تو پاچمون .
بچه بودم رفتم جی تی ای سن بگیرم از مغازه سر کوچمون یواشکی به حرف های فروشنده و یه مشتری دیگه گوش میکردم و تظاهر میکردم دارم قفسه ها رو میگردم هیچی دیگه فروشنده ۶ تا بازی به اون مشتری معرفی کرد ( با بزرگنمایی) منم هر شش تا رو با سن خریدم اومدم خونه... ۴ تا رو سیستمم نمی‌کشید دو تا رو هم به شدت بازی بدی بودن( اسماشون یادم نیست) اما سن شاهکار بود.
اسپم
The left 4 dead 2نسخه کرکیش ارزش نصب داره؟؟ برا سیستم ذغالی
آره
مهمترینش گاد اف ۱ وار بود یه عالمه برام خاطره ساخ?
من برای ps2 جی تی ای سن اندریاس رو خریدم برای جلدش
میخواستم بازی gun رو هم بخرم اما نشد
بازی god of war 2 رو هم برا جلدش
کشتی کج ۲۰۱۱
بقیه بازی هارو بابام برام خرید بدون اینکه خودم بفهمم و به جز بازی های فوتبال، بابام همه رو از رو جلد بازی ها برام میخرید?
من هم NFS hot persuit رو بدون اینکه حتی بفهمم چطور بازی ای هست خریدم و خیلی هم از جلدش و هم از بازیش لذت بردم چند وقت پیش نسخه ریمسترش رو نصب کردم و خاطراتی مرور کردم ?
شاید باور نکنین ولی NFS Most Wanted (خداکنه اشتباه ننوشته باشم)
نظرات رو خوندم ولی انگار کسی از بسته بندی من دراوردی شرکت ها تاحالا ضربه نخورده
یه بار یه عکس دیدم ماشین بود خیلیم قشنگ روشم نوشته بود مجموعه بازی های need for speed منم تا دیدم خریدمش بردم نصب کنم دیدم از need for speed 2 1997 داشت تا need for speed underground :|
بازی های دیگه ایکه روی این حساب گردم DMC 2010 و BATMAN ARKHAM CITY بودن که به تجربه های شگفت انگیزی منتهی شدن
هلی کوپتر آتاری! یه نوار بازی بود توش 8 تا بازی بود، کاورش برای هلی کوپترش بود که اسمشو یادم نمیاد. عملا دومین نوار بازی بود که خریدم (اون موقع 10 سالم بود).
سری بازی gta چون واقغا کاور خواصی داشت و بین کاور های دیگه مثل اون نبود.
کلاف دیوتی بلک آپس ۷ کاورش خیلی خوب بود
من خودم یادمه بازی ای ک ب خاطر کاورش توی کلوپای بازی بازیش کردم رزیدنت اویل یک بود.واقعا هم ایکاش بازیش نمیکردم حالا میگم چرا،اگه اشتباه نکنم ۲۴ سال پیش بود منم حدودا ده سالم بود.حالا شما حساب کن اون موقع ها اینترنت خاصی نبود اکثر فیلما رزمی یا هندی بودن.و ژانر وحشت ی چیز خیلی عمومی نبود تو مردم بزرگسال چ برسه تو اون سن من، پس ی بازی وحشتناک واسه ی بچه ی ده ساله ی کابوس ب تمام معنا بود.خوب یادمه ی نیم ساعتی ک ازش بازی کردم تموم وجودمو ترس گرفته بود اینقدر ترسیده بودم ک حتی تا چند روز جرات نداشتم شبا در خونه هم برم همش کابوس اونو میدیدم.میخوام بگم بچه ها درجه ی سنی واقعا چیزخوبیه.این وصیتو از برادر کوچیکترتون بشنوین،اگه ی بازی بالاتر از درجه ی سنیتون هست اصلا بازیش نکنین لطفا،قرار نیست کسی ب شما بگه بچه سال یا ترسو،روحیه و اعصاب شما از خیلی چیزا مهم تره.یا با این افکار خودتونو گول نزنین ک من اگه این بازی رو انجام ندم ی بچه کوچولوی ترسو هستم،ن عزیز من اگه اون بازی ب روحیه و اعصابتون لطمه میزنه اگه بازیش نکنین شما ی انسان عاقل و بزرگ هستین ک واسه خودتون و روحیاتتون احترام قائلین..
برادر کوچیک تر چیه شمادیگه بابای مایی :/
درسته منم همون حول و حوش 10 سالم بود که سایلنت هیل دو رو که اون زمان نمیدونستم چیه بازی کردم .
زیاد برون گرا نبودم که جیغ بزنم و داد بیداد کنم ولی تا هنوز وحشتش باهام هست . تاریکی ، فضای تنگی که توش نوزاد های زامبی میومدن جلوت ، یا اون مه غلیظ
یادمه صفحه لودینگ بازی یه عکس داشت که وقتی روی گزینه ها موس رو میبدم یه مرد کاملا سیاه روی تصویر ظاهر میشد که پشت عکس یه چیزی شبیه به تنور نونوایی بود
دقیقا عین اون تنور یه جایی متروک توی محله مام بود ...
خلاصه هم واسه این و هم واسه خشونت باید به درجه سنی بازیا دقت باید کنیم.
سایلنت هیل واقعا ترسناک تر بود.اگه اسمشو نبردمو گفتم رزیدنت اویل چون من از خوش شانسیم تجربش نکردم تو بچگی.دقیقا میفهمم حالتو اون مکان متروکو ک نگاه میکردی شبیه محیط بازیه بوده و ترس بدی وجودتو میگرفته
اگه میگفتی سایلنت هیل یه حرفی خدایی رزیدنت ایول اصلا ترس نداره منم 12 یا 13 بودم بازی کردم و با داداش کوچیکم نشسته بودیم میگفتیم این چیش ترس داره (بازی عالیه سر من نریزید بگید هیتر صرفا اونقد ها هم ترسناک نیست ) ولی سایلنت هیل رو با اینکه 16 یا 17 ساله بودم و گرافیکش واسه اون دوران واقعا نابود بود تا چند وقت از در و دیوار میترسیدم
میدونی من چرا نگفتم سایلنت هیل؟چون خداروشکر بازیش نکرده بودم تو بچگی??کمی بزرگتر شدم بازیش کردم ترسش کمتر بود
راستش من هیچوقت سیستم خوبی نداشتم همون سایلنت هیلم گرافیکش برام زیادی سنگین بود صحنه آهسته میشد همون اوایل ولش کردم?
سایلنت هیل فرق داره یه جوریه بعد هرچی ازش بیشتر میفهمی حسشم بیشتر میشه
نمیدونم رزیدنت ایول هفت ترسناک هست یا نه ولی من الان ۱۳ یا ۱۴ سالمه بازیش کردم نترسیدم فکر کنم درجه سنیش هم ۱۸ سال به بالاست
راستی ۸ هم بازی کردم تموم کردم اون که اصلا ترسناک نبود ترسناک بودن ها ولی نه در حدی که نتونم شبا بخوابم یا نرم سرویس بهداشتی ترسناک لحظه بود همش
اینم دلیل داره داداش گلم.اونم ب این خاطره ک الان ژانر وحشت بیشتر شده چ تو گیم چ تو فیلم و نسل جدید باهاش کنار اومدن.زمان ما فیلما یا هندی بود یا رزمی.بعدشم نسل اونموقع خیلی چشم و گوش بسته تر بودن.
یه چیزی که دقت نمیکنن اکثر افراد اینکه فکر میکنن منظور از ترس یا خشونت اون حالت ظاهریشه که بروز پیدا میکنه واسه همین فکر میکنن اگه الان تاثیری روشون نذاشته پس خیلی شجاعن یا اینکه مجازن این بازی هارو تجربه کنن.
ولی اینطوری نیست . درواقع تاثیر روی روحیه و ناخوداگاه بیشتره .
تبلیغات درجه سنی بازی ها بدی شون همینکه طوری نشون میدن انگار کسی بالای 18 ساله رو بازی کنه آدم خشنی شده ولی مسئله اینکه توی روحیش اون تاثیر گذاشته شده و به مرور اثرات خودش رو نشون میده .
یکیش اینکه به بچه های 12-13 ساله بدی GTA بازی کنن.
اونا شاید خشن یا قاتل نشن ولی وقتی هنوز خودشون تو جامعه نرفتن ، معاشرت نکردن و علل خصوص منضوی هستن این یه تصویر غلط توی ناخوداگاهشون میسازه .
زادگاه نصف این لات مجازی ها لوس شدن توی خونه و این بازیاست که به سنشون نبوده .
بنظر من رده‌بندی سنی مهم هست، اما اون فرد باید به جنبه‌ی خودش نگاه کنه.
من خودم ۱۶ سالم هست، ولی تقریباً از دو سال پیش جنبه‌ی بازی های ۱۸+ رو به دست آوردم.
الآن من که جنبه‌ی ترس بازی های Silent hill رو ندارم، حتی اگه ۵۰ سالمم بشه سمت این بازی نمیرم، ولی اگه میتونم با خشونت بازی Doom کنار بیام، مشکلی نیست برم سراغش حتی اگه ۱۲ سالم باشه.
یه بازی بودبه اسمtransformers fall of cybertron
هم جلدش زیبابودهم اینکه بعدازکلی دربه دری وگشتن مغازه ها(اون موقع وایفای نداشتم که دانلودکنم)بالاخره پیداش کردم وگیم حقی بودگیم پلیش خیلی باحال بودکلااون دوران خیلی توکف ترانسفورمرزبودم?
دقیقا من به خاطر عکس روی سیدی prince of persian رو گرفتم خیلی باحال هم بود??
فکر کن بحث خرید گیم به خاطر کاور باشه و هیچ خبری از جی تی ای ها نباشه
اولین جی تی ایی که ۱۰ سال پیش پلی دادم ( سان آندریاس ) به خاطر کاورش بود اونم رو پی سی ولی بعد فهمیدم ارزش این گیم بیشتر از یه کاوره
یه گیمر واقعی گیمای راکستار رو فقط فیزیکی میخره تا دیجیتالی ( لامصب کاورای سری جی تی ای انقدر خفنه که ادم دوست داره یه دل سیر بهش نگاه کنه )
حیف نمیشه دوتا لایک بدم
Gta8
?
?
من برا ps2 داشتمش??
یادمه با پسر خالم رفتیم بیرون بازی جدید بخریم بعد تیکن ۶ یا ۷ بود دیدیم میشناختیم اما نه دیده بودیم نه بازی کرده بودیم جلدشو خوشمون امد بره پی اس ۲ خریدیم یه ۳ ساعت پای کنسول بودیم
Pes2010
silen hill shattered memories
از بس قشنگه هنوزم سیدی و کاورش رو دارم! هر وقت هم که میبینمش یک فحش به کونامی میدم
هری میسون عینکی /:
واقعا درجه سنی رو خوب اومدید : "سوسول بازی" ???
چیزی که خانواده من روش خیلی حساس هستن اما من آخرش سراغ بازی های غیر سن خودم میرم بدون اینکه خانواده بفهمه
کی به درجه سنی اهمیت میده?
خانوادمم میفهمیدن باز پلی میدادم?
البته بگم که خود من هم تو پچگی خیلی به درجه سنی توجه نمیکردم.
ولی(الان احتمالا فکر میکنید رطب میخورم و منع رطب میکنم)الان که فکر میکنم ایکاش از همان بچگی درجه سنی تو ایران جدی گرفته میشد،ایکاش بازی های نینتندو بیشتر میومدن تو ایران تا همه بدونن هر بازی خوب و خفنی حتما قرار نیست+۱۸ باشه،ایکاش خاطرات کودکیمون با ماریو و سونیک و زلدا و پوکمون و... گره میخورد و نه با جی تی ای و آی جی آی و جنگ های صلیبی و دووم و... .(درسته که خاطرات خوشی هستن ولی واقعیت اینه که مال سن ما نبود)
ایکاش گیم از همون دوران تو جامعه ایرانی جا می افتاد تا ما مجبور به کارهایی مثل:یواشکی خریدن و بازی کردن،دعوا کردن سر بازی کردن بچه ها،تحقیر گیمر ها و... نبودیم و تا چیزی مثل درجه سنی برای ما نشه(سوسول بازی)
ایکاش...??
من یادمه ۸ سالم بود رفته بودم باب اسفنجی بخرم با کال اف دیوتی مدرن وارفیر برگشتم خونه...حیف که سیستم زغالی مون نکشید ولی جدا رده بندی سنی زیاد اهمیت خاصی نداره مگه این که بخوای سبک ترسناک بازی کنی یا اینکه بازی صحنه دار بشه برا آنچارتد ۴ بعد سکانس پلی دادن کرش مامان بابام
پیشم بودن فهمیدم جریان چیه سریع سیو کردم رفتم.
فارکرای ۳ بود؛ عکس واس که یک نفر رو زیر خاک کرده بود?
فک میکنم حداقل ۵ نفر از اعضای سایت ای جی آی رو به خواطر جلدش خریدن
اصلا جلدش مزخرف بود بازیشم هم زیاد خوشم نیومد?
تنها بازی که من به خاطر جلد روی اون خریدم اون رو نید فور اسپید هات پرسوییت بود
بازی که من رو عاشق سبک ریسینگ کرد اولین بازی که پلی دادم
یادم هست 3 سالم بود که بابام برام خریدش
جلد بازی خیلی برام جذاب بود
یه ماشین پلیس که داشت یه ماشین رو دنبال میکرد
واقعا به دلیل اینکه الان گیم میزنم رو مدیون نید فور اسپید هات پرسوییت هستم
این بازی رو من بالای 30 بار تموم کردم اینقدر دوستش دارم
باید سراغ ریمسترش هم برم
واقعا یکی از بهترین بازی های ریسینگی بود که تجربه کردم
درسته فورتزا رو خیلی دوست دارم اما من هنوز هم به NFS علاقه دارم و هیچی جای اون رو نمیگیره ولی حیف که توی این مدت افت این سری رو داریم می بینیم
تنها بازی که اینجوری خریدم amazing spider man برای ps2 بود
بازی متوسطی بود و ارزش تجربه کردن رو داشت
شاید تنها بازی که اینجوری خریدم(و اصلا برای سن من هم نبود) دووم ۱ اورجینال بود.
من وقتی اون مرد سبز پوش خونی با دو تا تفنگ و پر از هیولا میدیدم،منو مجاب میکرد که برم بگیرمش و وقتی خریدمش از اونجا به بعد عاشق فرانچایز دووم شدم?❤️
پ.ن: البته از اون به بعد به کابوس های شبانه ام اون هیولا های توپی شکل یک چشم اضافه شد?
اهمیت نمیدهم من توی ۹ سالگی سریال واکینگ دد رو دیدم ک داشتن ادم رو میخوردن و تو سن ۱۰ سالگی جلو پام گوسفد با سر بریده با خون های قلیض رو دیدم?
این چیزا مگه ترس داره تا بیا بخوابم?
?Finish
نخوندم?
قلیض؟شک دارم حتی ۸ سالت باشه.