توصیف اینکه The Last of Us طلاست و یکی از بینقصترین بازیهای تاریخ به حساب میآید بیهودهترین کار ممکن است. شاید به راحتی بشود این بازی را بهترین بازی تاریخ ناتی داگ خواند و اگر یک لیست ده تایی از بهترین بازیهای تاریخ وجود داشته باشد، به راحتی بشود نام بازی را در آن قرار داد. پس در ادامه قرار نیست از شکوه و بینظیر بودن The Last of Us برایتان بگوییم (گرچه به ناچار باید هر از گاهی تونلی به گذشته بزنیم و زیباییش را ستایش کنیم) و متن پیش روی شما بیانگر تفاوتها و ارزش ایجاد شده توسط نسخه ریمیک بازی است که با قیمت ۷۰ دلار به فروش میرسد. بگذارید با همین جمله آخر شروع کنیم، از کلمه ریمیک و برچسب قیمت ۷۰ دلاری.
از اوایل دهه گذشته میلادی، بازیسازها که حالا به تکنولوژیهای جدید و بهتری مسلط شده بودند، تصمیم گرفتند ساختههای دهههای پیشین خود را بازآفرینی کنند. بعضی به یک ارتقای رزولوشنی اکتفا کردند، بعضی آمدند و بازیها را به لحاظ گرافیکی کمی نوسازی کردند و برخی دیگر هم بازی قدیمی را از نو کوبیدند و چیز جدیدی ساختند. از همان دوران بود که واژههای ریمستر، ریبوت و ریمیک بیشتر شنیده شدند. در زمینه موسیقی و فیلم شاید این واژهها بیشتر شنیده شده بود اما در دنیای گیم این واژهها معنای دقیقی پیدا نکرده بودند. راستش هنوز هم طیف معنایی دقیقی ندارند.
بازی The Last of Us یک بار در سال ۲۰۱۳ برای پلی استیشن ۳ عرضه شد، یک بار دیگر برای پلی استیشن ۴ در سال ۲۰۱۴ ریمستر شد (با تغییرات اندک گرافیکی) و حالا در سال ۲۰۲۲ هم به بیان ناتی داگ و سونی ریمیک شده (با تغییرات بسیار زیاد گرافیکی و بسیار اندک روی مکانیکهای گیمپلی).
نسخهی جدید از The Last of Us که هماکنون در برابر ماست نه یک ریمستر ساده به حساب میآید و نه آنقدر تغییرات داشته که به راحتی به آن بگوییم ریمیک. اما توسعهدهندگان بازی که مسلما ماهها زمان روی آن گذاشتهاند معتقدند تغییرات ایجاده شده به حدی است که باید آن را ریمیک خواند. پس سونی هم به عنوان ناشر این حرف را میپذیرد و در نهایت بازی تحت عنوان ریمیک به بازار عرضه میشود.
اما باید کمی عمیقتر روی جزئیات تغییرات صحبت کنیم. زمانی که نسخه دوم The Last of Us عرضه شد، جلوههای بصری بیبدیلی را روی کنسول پا به سن گذاشته پلی استیشن ۴ به نمایش گذاشت که توقع را از بازی بعدی ناتی داگ روی سخت افزار کشف نشده پلی استیشن ۵ به شدت تقویت کرد. اما قدم اول ناتی داگ این بود که نسخه اول بازی را هم به اندازه نسخه دوم زیبا و سحرکننده سازد. موفق است. ناتی داگ در این امر موفق است و هیچ تردیدی در آن نیست. این یک بررسی فنی نیست و من هم دانش لازم را ندارم که راجع به تک تک تغییرات صحبت کنم اما از نگاه یک مخاطب حرفهای که ثانیه به ثانیه The Last of Us را زندگی کرده، میگویم که بازی از آنچه که بود پلهها تماشاییتر شده و ادعای مهندسین و نخبههای ناتی داگ در مورد زحمت زیادی که روی ریمیک کشیدهاند بیراه نیست. اما مسئله اینجاست که ما عادت کردهایم وقتی نام ریمیک را میشنویم انتظار تغییرات شگرف و بنیادین داشته باشیم (البته اعتراف میکنم هر تغییر بنیادین روی نسخه اصلی The Last of Us من را میترساند. چرا باید به چنین مجموعه کامل و بینقصی دست زد؟!) و این بازی ۷۰ دلاری هیچ شباهتی به ریمیکهای رایج امروزی ندارد.
ریمیک در پس ذهن من با بازیهایی مثل Resident Evil 2 یا Shadow of the Colossus ثبت شده. یا نمونه متاخرتر ریمیک Final Fantasy 7. شاید به عنوان یک طرفدار قدیمی هر کدام از این بازیها بخواهید راجع به خوب یا بد بودن ریمیکها سخنی داشته باشید ولی اصلا بحث من این نیست. حرف سر حجم تغییراتی است که ایجاد میشود تا یک برچسب قیمت کامل روی بازی جدید گذاشته شود. در ادامه بیشتر از بازی خواهم گفت اما نسخه ۲۰۲۲ بازی The Last of Us با قیمت ۷۰ دلاری یک حرکت دلسرد کننده از سوی ناشر بازی است که احتمالا بعد از مواجهه با آن به خودتان میگویید «اینا هم ما رو گیر آوردنا!».
اما از نقطه نگاه توسعهدهندگان که به این اثر نگاه کنید کمی قانع میشوید که چرا چنین محصولی اصلا دوباره ساخته شده. در مصاحبههای متعددی، افراد مختلف از تیم ناتی داگ تلویحا یا واضحا اشاره کردهاند که این ریمیک ساخته شده تا نسخه اول و دوم پشت هم قابل بازی باشند و تفاوتها بینشان به حداقل برسد. از لحاظ گرافیکی که مسئله را توضیح دادم و هر تصویر و ویدیویی از بازی در اینترنت ببینید مهر تاییدی است بر این گفتهها؛ پس میماند از لحاظ گیمپلی و مکانیزمها. طبیعی است که فاصله ۷ ساله بین نسخه اول و دوم (یک نسل کامل) برتریهای زیادی به Part II به لحاظ آپدیت بودن داده باشد. از میز ارتقا و بهبود سلاحها گرفته تا نحوه درگیری با کلیکرها، جزئیات ریز و درشتی تغییر کردهاند تا اینطور به نظر برسد که Part I و Part II کاملا پیوسته به یکدیگرند. ناتی داگ در این امر هم موفقیت را کسب کرده و انتظاری جز این هم نمیرفت.
داستان: ۱۵ ساعت
داستان + ماموریتهای جانبی: ۱۷ ساعت
یکی دیگر از چیزهای مهمی که در این نسخه ریمیک تغییر اساسی داشته و برای کسی که بارهای نسخه اصلی و ریمستر را بازی کرده ملموس است، تغییر احساسات در چهرههاست، به خصوص چهره جول. جول اساسا ساخته شده تا نماد رنجدیدگی باشد و در Part II نمایش بیبدیلی از او در راستای همین هدف دیدیم. جول دختر خودش را از دست داده و در یک سفر طولانی ارتباطی عاطفی با کسی برقرار میکند که برایش یادآور دختر خودش است. برایش خون به پا میکند و قسم میخورد که اگر یک بار دیگر این مسیر جلوی پایش قرار بگیرد باز هم همان تصمیمها را میگیرد. ما همه اینها را در قسمت دوم دیدیم و دوباره داریم قسمت اول را بازی میکنیم.
یک مقایسه ساده از چهره جول در نسخه ریمیک و ریمستر میتواند حرفم را به شما ثابت کند. این هم در همان راستاست که نسخه اول و دوم بیشترین ارتباط و همسو بودن را با یکدیگر داشته باشند. جول رنجدیده ما از روزی که دخترش جلوی چشمانش کشته شده ساعتش را از دستش در نیاورده، پس واضح است که او هیچگاه با از دست دادن سارا کنار نیامده و غم او بخشی از وجودش است. همین غم است که جول را تبدیل به شروری جنایتکار میکند ولی باز هم نمیتوانید حق را به او ندهید. او دیگر نمیخواهد از دست بدهد...
ابعاد مختلف ریمیک را که بررسی کنیم متوجه میشویم این ۷۰ دلار واقعا هزینه گزافی است ولی اگر دفعه اولی است که میخواهید با داستان جول و الی همراه شوید، اصلا نباید درنگ کنید. با یکی از بهترین و زیباترین بازیهای تاریخ طرف هستید که حالا با بالاترین کیفیت روی پلی استیشن ۵ قابل بازی است. دست بجنبانید.
بازی The Last of Us Part 1 Remake با نسخه فیزیکی پلیاستیشن ۵ که سازنده بازی در اختیار ویجیاتو قرار داده بررسی شده است.
خلاصه بگم که...
آنچه در The Last of Us Part 1 Remake تجربه میکنید به لحاظ روایت، داستان کاملا دست نخورده است. در اصل، بازی آنقدر در این بخش قوی بوده که اصلا نیازی به تغییر در خود نمیبیند. چیزی که در بازیهای ویدیویی با گذر زمان دچار فرسودگی میشود گیمپلی است که تا حد قابل قبولی بهبود یافته، جایگزینهایی برایش پیدا شده یا جایگزینهایی برایش پیدا شده. اما دلیل اصلی وجود این بازی، بحث نوسازی گرافیکی است. پیشرفت تکنولوژی کاری میکند که بازیهای خوش گرافیک چند سال پیش هم حتی حالا ضعیف جلوه کنند و این ریمیک فوقالعاده، نسخه اول شاهکار ناتی داگ را به اندازه نسخه دومش زیبا ساخته و تجربه دوبارهاش به نظر من برای همه طرفداران بازی واجب است.
میخرمش...
داشتن این بازی در یک کلکسیون بازیهای پلی استیشن واجب است. تجربه آن برای هر کسی که پلیاستیشن دارد هم واجب است. شاید سال ۲۰۱۳ نسخه اصلی را بازی کردهاید و فرصت به تجربه دوباره آن نرسیده؛ پس برای شما هم خرید این بازی واجب است. بازی آنقدر جلا خورده که از لحظه لحظهاش به مانند یک بازی نسل جدید لذت ببرید و دوباره با جول و الی به یک سفر بینظیر قدم بگذارید.
نمیخرمش...
این بازی بیجهت این اندازه گران است. هر چقدر هم که روی آن کار شده باشد، واضح است که در حال تجربه همان بازی سال ۲۰۱۳ هستیم. ۷۰ دلار برای یک بازی که تمام و کمال از نو ساخته نشده، بلکه جلوههای گرافیکی آن جهشی بزرگ را تجربه کردهاند رقم بالایی است و شاید دلیل محکمی باشد که چرا کسی نخواهد بابت این بازی پولی بدهد.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
سلام اقو محسن
راستش من خودم یکم از روند داستانیش ناراحت شدم وگرنه که بنظرم ارزش بازی کردن داره ولی خب یکم برای من روند داستانیش ناراحت کننده بود
درود و خوش آمد گویی به آقای محسن وفانژاد دوست داشتنی و عزیز
خوش برگشتی، سربازی تمام شد یا نه؟
مقاله زیبا و صادقانه ای بود
سپاس
جول بیاد
و مثلا منتقدانی که اصلا معنی ریمیک رو نمیدونن فقط مثل یه بچه 14 ساله فن سرمایه دار ناتی داگن و شروع به تعریف و تمجید میکنن ازش .
اگه به این مثلا ریمیک دادی 90 به ریمیک های کپکام باید بدی 150 ! و اگه معنی ریمستر و ریمیک اینقدر راحت با چند تا حرف ناشر ها برات تغییر میکنه بهتره شک کنی آسمون آبیه
شاید ناتی داگ گفت قرمزه و باید ازش دفاع هم بکنی
بنظرم فقط اگه کسی خیلی به گرافیک نسل نهمی بودن بازی اهمیت میده و نسخه اولو نرفته باید بره سراغ این بازی(تازه حتی با این شرایطم قیمتش خیلی غیرمنطقیه)
پ.ن:خوش برگشتی اقو محسن:)
به نظرم ۷۰ دلار خیریه و واقعا به اندازه قیمتش روش کار نشده هر چه قدر هم که خوب باشه
پ ن : سلام فرمانده !
خوش برگشتی آقو محسن ?
بازی از لحاظ گرافیکی به شدت تغییرر کرده و این چهره کاراکتر ها مشخصه
فرمانده محسن سربازی رفته ؟
به به بررسی !
جدی منتظر نقدتون بودم چون که نه تنها خودم خیلی دیگه از بچه های سایتم نمیتونستن تجربش کنن
ممنونم فرمانده محسن
راستی خوش برگشتین به سایت
من که حسرت به تجربه ش موندم
تبریک میگم برای کسایی که PS5 دارن میتونن این بازی شاهکار رو بازی کنن
ولی خدایی چرا اینقدر قیمتش گرونه ؟
سونی پولپرست:)))))
ولی این دفعه منصفانه کرد تو پاچه?
کی پول پرست نیست؟
نقد عالی و بدون تعصبی بود.
راستی Long Time No See فرمانده
به نظرم باید همون ریمستر رو رو سرویس بازی کنیم تا ریمیک هم به سرویس سرازیر بشه
اگر این بازی رو به عمرم تجربه نکرده باشم تجربه ریمیک پیشنهاد میشه یا ریمسترش؟ بخاطر این میپرسم که نمرشون یکم زیادی تفاوت داره
قطعا ریمیک
سلام فرمانده
خوش برگشتی
نقدتون عالی بود
خسته نباشید آقای وفانژاد بررسی جالبی بود
یکم دیر نرفتید ولی لست 1 از هر نظر ( نسخه ریمستر) شاهکاره
آقو محسن بر می گردد
قیام کنید
به به بازگشت فرمانده
:)))
به عنوان کسی که ۳ بار در سه بازه متفاوت این گیم شاهکار رو تجربه کرده
بازم دلم میخواد تجربه اش کنم
خوش برگشتی فرمانده (: