ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از ویجیاتو انتخاب کنید.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
اصلا راضی نیستم
واقعا راضی‌ام
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر ویجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

بررسی بازی Gotham Knights

انتشار در ۱ آبان ۱۴۰۱
مسعود تیموری
نوشته شده توسط مسعود تیموری | ۱ آبان ۱۴۰۱ | ۲۲:۰۰
مسعود تیموری
مسعود تیموری

منتشر‌ شده در 2 سال قبل
اشتراک گذاری:

شما را نمی‌دانم ولی من اصلا فکر نمی‌کردم ایده بازی Gotham Knights یعنی کشتن بتمن و بازی کردن در نقش شوالیه‌های گاتهام خوب از آب در بیاید. با عرضه بازی و تجربه آن، حالا با اطمینان می‌توان گفت که این بار مشکل از ایده نبوده و همه چیز به اجرا بر می‌گردد. با ویجیاتو همراه باشید چرا که گاتهام نایتس می‌توانست بازی بهتری بشود اگر، اگر، اگر…

بررسی بازی Gotham Knights
امتیاز متاکریتیک: 69 امتیاز
امتیاز دهید:
  • عالی
  • خوب
  • متوسط
  • خوب نیست!
  • ضعیف!
میانگین امتیاز کاربران 6.3
در دسترس برای:
بیشتر
ناشر بازی: برادران وارنر
سازنده بازی: WB Games Montréal

بتمن نه فقط برای من، بلکه برای هر کسی که کمی هم دنیای سرگرمی را می‌شناسد، از جذاب‌ترین شخصیت‌هاست. یک پسربچه بی‌گناه که از زمان مرگ والدینش با او هم‌دردی می‌کنیم، مثل آلفرد برای او دل می‌سوزانیم، حین تمرینات رزمی‌اش درد می‌کشیم و البته در نهایت یاد می‌گیریم تا ترس را به ابزاری برای رسیدن به هدف تبدیل کنیم. حالا سازندگان Gotham Knights یک بازی بر اساس یکی از جذاب‌ترین آرک‌های داستانی این شخصیت ساخته‌اند که عملا خود «بتمن» از آن حذف شده است!

فقط تصور کردن یک بازی بتمن، بدون خود بتمن هم سخت است. نه فقط برای من، بلکه برای خیلی از ما، مجموعه بازی‌های Batman Arkham جزو بهترین بازی‌های ابرقهرمانی تاریخ و بهترین بازی‌های این شخصیت هستند. بازی‌هایی که یکی از آن‌ها یعنی آرکام اوریجینز را همین استودیوی وارنر مونترال ساخته بود و حالا بازی جدیدشان یعنی گاتهام نایتس، دست ماست؛ یک بازی متفاوت، اما نه آن‌قدر خاص و بی‌نقص که حتی بتواند استانداردهای سری آرکام را از دور لمس کند.

تفاوت Gotham Knights با بازی‌های راکستدی، در غیاب بزرگترین کارآگاه دنیا یا بتمن خلاصه نمی‌شود اما اصلی‌ترین تفاوت آن است. بتمن در فصل افتتاحیه بازی حضور دارد و مسئله اینجاست که بازی هویت و مسیر خودش را از مرگ بتمن به دست می‌آورد و نه چیز دیگر. بگذارید این‌طوری بگویم که بتمن بدون سایدکیک‌هایش هنوز بتمن است، اما از شوالیه‌های گاتهام یا همان بازمانده‌های خانواده، بدون بتمن چه می‌ماند؟ بازمانده‌هایی که با وجود شخصیت‌هایی جذاب، هر چقدر هم که سعی کنند به پای شوالیه تاریکی نمی‌رسند و این یک حقیقت دردناک است و شاید همان سوالی، که من هم بعد از ۱۵ ساعت تجربه بازی توانستم به جواب منصفانه‌ای برایش برسم.

Gotham Knights از همان ابتدا راه خودش را از بازی‌های آرکام جدا می‌کند. از وقتی که رد هود گذشته خودش و احیا شدن بدن مرده‌اش توسط جوکر را تعریف می‌کند، ما متوجه می‌شویم که رد هودِ بازی با آن رد هود یاغی و عصبانی که در Batman Arkham Knight دیدیم فرق‌های اساسی دارد. از بت‌وومن گرفته تا شخصیت خود نایت‌وینگ و حتی هارلی کوئینِ گاتهام نایتس، تفاوت‌هایی ریز اما بنیادین با نسخه آرکام خودشان دارند چرا که گاتهام نایتس نه ادامه‌ای برای بتمن آرکام نایت است و نه حتی در آن دنیا جریان دارد؛ اما این باعث می‌شود تا آن را با بتمن آرکام مقایسه نکنیم؟ من که یک دقیقه هم نتوانستم دست از مقایسه بردارم!

بتمن
بازی با بتمن شروع می‌شود و ادامه خودش را هم به بتمن مدیون است. گاتهام نایتس اول و آخر یک بازی بتمن است

با این که سازنده‌های گاتهام نایتس شاید در ساخت یک بازی ابرقهرمانی بی‌نقص هنوز هم مایل‌ها با بتمن آرکام فاصله دارند، اما یک قصه‌ی جذاب و شخصیت‌های دوست‌داشتنی را از دل همان دنیا بیرون آورده‌اند.

همین اول کار، باید بگویم که Gotham Knights بازی خاصی است. منظورم به عنوان یک بازی مستقل از قبلی‌هاست که البته درست مثل کاورآرت بازی، از سایه بتمن در آمده و باید باور کنید وقتی که می‌گویم سازنده‌ها واقعا سعی خودشان را کرده‌اند تا این بازی، به عنوان یک اثر جدید حرفی برای گفتن داشته باشد. قبل از هر چیزی، گاتهام نایتس یک بازی کوآپ است که می‌توانید آن را به صورت تک‌نفره و دونفره بازی کنید. علاوه بر این، گاتهام نایتس چهار شخصیت قابل بازی دارد که به ترتیب نایت‌وینگ (دیک گریسون)، رد هود (جیسن تاد)، بت‌گرل (باربارا گوردون) و رابین (تیم دریک) هستند که همه آن‌ها را حتی به صورت شخصیت‌های قابل بازی، قبلا در بازی آرکام نایت دیده بودیم.

بزرگترین وجه تمایز گاتهام نایتس با بازی‌های بتمن آرکام و حتی دیگر بازی‌های ابرقهرمانی دیگر در همین ویژگی «بازی چندنفره» خلاصه می‌شود. این یعنی شما نه تنها یک خانواده چهار نفره دارید که همیشه می‌توانید بین آن‌ها جا به جا شوید، بلکه حتی دوستتان را هم می‌توانید به خیابان‌های گاتهام ببرید و با کمک هم جلوی جنایتکارهای گاتهام را بگیرید. «اما این شخصیت‌ها را که قبلا هم دیده بودیم…» بله! اما چیزی که باعث می‌شود بازی واقعا در بخش انتخاب شخصیت‌ها متفاوت جلوه کند، جزئیات قابل توجه و وسواسی است که سازنده‌ها به هر شخصیت داشته‌اند. یادم نیست که آخرین بار در کدام بازی به صورت دقیق چنین حسی را تجربه کرده بودم، ولی می‌دانم که گاتهام نایتس بارها باعث شد تا سوال «چی می‌شد اگه به جای نایت‌وینگ، با جیسن تاد این مرحله رو انجام می‌دادم؟» را از خودم بپرسم.

شوالیه‌های گاتهام تعامل‌های فوق‌العاده جذابی با هم دارند که اکثر آن‌ها در هاب بازی یا ساختمان Belfry اتفاق می‌افتد که پس از مرگ بتمن و نابودی غار او، خانه دوم آلفرد و باقی شخصیت‌ها می‌شود. از آن جایی که گاتهام نایتس چهار شخصیت قابل بازی دارد و بین هر مرحله می‌توانید تصمیم بگیرید که با کدام یک از آن‌ها می‌خواهید شب جدید را آغاز کنید، تعامل با شخصیت‌های متفاوتی که در طول قصه به آن‌ها برمی‌خورید هم فرق می‌کند. حتی هر شخصیت آدرس ایمیل مخصوص خودش را دارد که در آن پیام‌ها با همدیگر فرق می‌کند و بخش مهمی از قصه را از آن‌ها می‌توانید دنبال کنید؛ مثل این که پیام آخر بتمن به هر شخصیت چه بوده یا این که جیسن تاد در آخرین جلسه تراپی خودش چه چیزی به تراپیستش گفته! در مجموع با این که سازنده‌های Gotham Knights شاید در ساخت یک بازی ابرقهرمانی بی‌نقص هنوز هم مایل‌ها با بتمن آرکام فاصله دارند، اما یک قصه‌ی جذاب و شخصیت‌های دوست‌داشتنی را از دل همان دنیا بیرون آورده‌اند و به طور جدی می‌توان ردپای علاقه آن‌ها به دنیای کمیک‌بوکی و جزئیات ریز و درشت را احساس کرد.

بازی گاتهام نایتس
بلفری محل استقرار شوالیه‌های گاتهام و همان هاب بازی یا یکی از بهترین بخش‌های آن است

با توجه به این که شخصیت‌ها قابل تغییرند و عملا از بازی کردن با آن‌ها سیر نمی‌شوید، تقریبا امکان ندارد که یک شخصیت دلتان را بزند. حتی دلتان می‌خواهد با کاراکترهای دیگر هم در موقعیت‌های یکسان بازی کرده باشید. با این که بازی مکانیک پرواز کردن را مثل بتمن آرکام ندارد و بدون شنل، هیچ شخصیتی نمی‌تواند جای شوالیه تاریکی را در یک بازی بتمن بگیرد، اما ماجراجویی بت‌گرل و رابین‌ها در نوع خودش جذاب است. این بار این شخصیت‌ها به جای شنل، گرپلینگ هوک یا همان قلابی که با آن می‌توانستیم بین ساختمان‌های شهر جا به جا شویم را دارند که انصافا هنوز هم کار را در می‌آورد. برای جابه‌جایی روی سطح زمین هم حالا بت‌سایکل یا موتورسیکلت بتمن را در اختیار دارید که سریع ظاهر می‌شود اما هندلینگ خیلی جالبی ندارد. به شخصه به جز در قسمت‌هایی که بازی شما را مجبور به استفاده از بت‌سایکل می‌کند، از آن استفاده نکردم.

هر کدام از شخصیت‌های بازی یک درخت مهارت مشخص دارند که راستش، از آن چیزی که فکر می‌کردیم پیچیده و غیرضروری‌تر به نظر می‌رسد. علاوه بر درخت مهارت، هر شخصیت یک سری آیتم مختلف برای شخصی‌سازی دارد که فقط شامل موارد تزئینی (Comsetics) نمی‌شود. مثلا می‌توانید سلاح رد هود را با استفاده از پارت‌ها (بله، پارت!) ارتقا دهید و این پارت‌ها و البته واحد پولی که برای ارتقا نیاز دارید را هم از همین طریق به دست آورید. با این که در غیاب بتمن، وارثانش به تکنولوژی‌های وین‌تک و کمک لوشس فاکس دسترسی دارند، ظاهرا هیچ کدام از این جوان‌ها نمی‌توانند مثل بروس وین ادای یک مولتی میلیونر را در بیاورند و از اول به همه چیز دسترسی داشته باشند. جدا از شوخی، به نظرم سیستم ارتقای بازی نه خیلی بد و نه آن‌قدر جذاب است؛ این که چند بازی قرار است سیستم موفق بازی‌هایی مثل Destiny را به بازی خودشان بیاورند و آن را به شکلی خام از نو پیاده کنند را نمی‌دانم، ولی گاتهام نایتس قطعا نه اولین و نه آخرین مثال از این سندرم دستینی‌زدگی است. در نهایت هم شخصیت‌ها کمابیش با این که هر کدام در یک زمینه قوی‌تر از آن یکی است، اما همه یک سری قابلیت منحصر به فرد دارند که البته برای یک بازی این شکلی کاملا عادی اما گاهی حوصله‌سربر است.

اما تا اینجا نه فقط در بحث تفاوت‌ها، بلکه بعضی از شباهت‌ها هم ورود کردیم. واقعیت این است که من فکر می‌کنم گاتهام نایتس با تمام این‌ها، هیچ‌وقت قرار نبود از زیر سایه‌ی بازی‌های قبلی بتمن خارج شود و حتی خارج شدن از آن یونیورس هم کمکی به این نمی‌کند. انتظار مقایسه نکردن بتمن آرکام با Gotham Knights، مثل این است که بتمن‌های نولان را با بتمن مت ریوز مقایسه نکنیم، هر چقدر هم که هر کدام از این فیلم‌ها را در نوع خود شاهکارهای سینمایی ببینیم. در مورد گاتهام نایتس، اما ما با یک نسخه ضعیف‌شده از بتمن آرکام، با یک سری نوآوری روبرو هستیم که مزه‌ی آن‌ها به دهان هر کسی خوش نمی‌آید. مثلا من در طول بازی ترجیح دادم که به جز یکی دو مورد، تماما قابلیت کوآپ را غیرفعال کنم چرا که به نظرم بازی در بخش تک‌نفره و کوآپ، تفاوت خاصی (به خصوص حین بازی با غریبه‌ها) نداشت و البته من هم بازیکنی نیستم که بازی‌هایی با قابلیت بازی تک‌نفره را به صورت کوآپ بازی کنم. با این حال اعتقا دارم که پیاده کردن چهار شخصیت بازی با انیمیشن‌های مختلف و درخت مهارت منحصربه‌فرد، اصلا شوخی‌بردار نیست و سازنده‌ها کار بی‌نظیری را برای روح بخشیدن به سایدکیک‌های بتمن انجام داده‌اند. این که چرا هیچ کدام از این شخصیت‌ها به پای بتمن نمی‌رسد، خودش بحث دیگری را می‌طلبد اما آیا خود بازی صرفا با محدود شدن به همین شخصیت‌ها بی‌نقص است؟ من که فکر نمی‌کنم.

سیستم ارتقای بازی نه خیلی بد و نه آن‌قدر جذاب است؛ این که چند بازی قرار است سیستم موفق بازی‌هایی مثل Destiny را به بازی خودشان بیاورند و آن را به شکلی خام از نو پیاده کنند را نمی‌دانم، ولی گاتهام نایتس قطعا نه اولین و نه آخرین مثال از این سندرم دستینی‌زدگی است.

گیم‌پلی Gotham Knights
بازی مثل آرکام اوریجینز بخش‌های کارآگاهی هم دارد که باید سرنخ‌ها را برای رسیدن به جواب به هم وصل کنید

یکی از معضل‌های Gotham Knights در پروسه جدا کردن راه خود از بازی‌های بتمن آرکام، به سیستم مبارزات برمی‌گردد. آن سیستم اعتیادآوری که در بازی‌های بتمن باید بعد از هر حمله یک ضدحمله می‌زدید را یادتان می‌آید؟ حالا آن مبارزه ریتمیک را حذف کنید و به جای آن، سلاح‌های دوربرد را پررنگ‌تر کنید. به جای ضدحمله هم قابلیت جاخالی دادن را به بازی اضافه کنید. البته که بتمن آرکام و Gotham Knights مکانیک‌های مشابهی دارند، اما بازی جای کنش‌های شیمیایی را تغییر داده و سری که درد نمی‌کند را دستمال بسته است.

مبارزات Gotham Knights اصلا بد نیستند و مخصوصا با اضافه شدن سلاح‌های دوربرد، نوع جدیدی از مبارزات را ارائه می‌دهند که گجت‌های دوربرد بتمن از آن بی‌بهره بودند. با این وجود، گاتهام نایتس سیستم مبارزات کمابیش بی‌روحی دارد که به اندازه بتمن آرکام جذاب نیست. اگر یادتان نیست، باید بگویم که سیستم مبارزه‌ای که راکستدی سال ۲۰۰۹ با آرکام اسایلم معرفی کرد آن‌قدر دوست‌داشتنی شد که پس از آن بازی‌های بزرگی مثل سری Middle-earth یا حتی Mad Max به شکل مستقیمی از مبارزات ریتمیک آن الهام گرفتند تا جریان بازی را حفظ کنند؛ حالا یک بازی جدید از دنیای بتمن که سازنده‌های آن قبلا نسخه آرکام اوریجینز را هم با همین فرمول ساخته بودند، سعی می‌کنند تا مسیر دیگری را طی کند صرفا برای این که متفاوت باشند!

داستان بازی خیلی طولانی نیست و حدودا با همان ۱۰ ساعت می‌توانید آن را تمام کنید. در تمام سطح شهر اما کلی مرحله جانبی مختلف دارید که خیلی از آن‌ها فرمولی مشابه بازی‌های بتمن آرکام را دارند و باید جلوی یک جرم در حال وقوع را بگیرید یا یک سری دیتا را با احتیاط از جایی از نقشه استخراج کنید. در این بین از کالکتیبل‌هایی مثل بت‌رنگ‌های جامانده بتمن در سطح شهر هم غافل‌گیر نشوید. اما تمام این اتفاقات در ورژن گاتهام نایتس شهر گاتهام اتفاق می‌افتد. شهری که انصافا اصلا به حیات مصنوعی اما فوق‌العاده گیرای بتمن آرکام نایت، محصول اوایل سال ۲۰۱۵ نمی‌رسد. این که در سال ۲۰۲۲، سازنده‌های آرکام اوریجینز بازی‌ای را ساخته‌اند که از نظر گیرایی دنیا به پای نسخه ۷-۸ سال پیش خودش نمی‌رسد، یعنی دنیای این بازی جای کار دارد. جابه‌جایی در نقشه به جذابیت زیر و رو کردن گاتهام در آرکام نایت نمی‌رسد و شخصیت‌ها با این که در مبارزات فرق‌های ریز و درشتی با هم دارند، اما در زمینه جابه‌جایی، عملا یک جور عمل می‌کنند. همان‌طور که گفتم، حتی استفاده بت‌سایکل که قبل از این در بازی‌های بتمن وجود نداشت هم آن‌قدر جالب نیست.

مدت زمان بازی

داستان اصلی: ۱۵ ساعت
داستان + جزئیات فرعی:
۲۰ ساعت
۱۰۰ درصد:
بالای ۳۰ ساعت

بت‌سایکل در Gotham Knights
به جای بت‌موبیل، در گاتهام نایتس به بت‌سایکل دسترسی دارید. به عنوان کسی که اضافه شدن بت‌موبیل به آرکام نایت را جزو بهترین نوآوری‌های آن می‌دیدم، این موتورسیکلت شوالیه‌ها اصلا برایم جذاب نبود

این حس بی‌روح بودن به قسمت‌های دیگر مراحل اصلی هم کشیده می‌شود. منظورم را بد نگیرید! انصافا در قصه‌گویی و پرداخت شخصیت‌ها، ما با یک بازی خوش‌ساخت از دنیای بتمن روبرو هستیم اما آیا هیچ کدام از مراحل بازی به پای مبارزه با Scarecrow در آرکام اسایلم، مبارزه با Dr Freeze در آرکام سیتی یا دیدن توهم‌های جوکر در آرکام نایت می‌رسد؟ اصلا! چرا که مشکل اصلی گاتهام نایتس نه در قصه و حتی شخصیت‌های جدید، بلکه در طراحی مراحل ساده و بی‌روحش است. گاتهام نایتس کلی محتوای مختلف دارد که حداقل ۳۰-۴۰ ساعت شما را سرگرم می‌کنند و با نیو گیم پلاس بازی سعی می‌کند تا شما را دوباره برای بازی کردن تا لول ۴۰ به گاتهام برگرداند اما هیچ کدام از آن لحظات استثنایی یا لول دیزاین‌های بی‌نظیر بتمن آرکام در این بازی جایی ندارند چرا که نه تنها پیش‌زمینه مناسب برای آن تعریف نشده، بلکه تمرکز اصلی بازی روی یک «بازی کوآپ بتمن» بوده تا یک «بازی خوش‌ساخت داستان‌محور».

البته که باز هم به نظر من، داستان و تعامل بین شخصیت‌ها حداقل آن‌قدری خوب است که می‌تواند جزو بهترین نمونه‌های بازی‌های ابرقهرمانی در چند سال اخیر شمرده شود و بازی را از سقوط آزاد نجات داده است. این شخصیت‌های جدید و گاتهام جدیدی که قصه محفل جغدها (Court of Owls) را به دنیای ویدیوگیم آورده‌اند، صد درصد به دست کسانی نوشته شده‌اند که عاشق دنیای بتمن و دی‌سی بوده‌اند و این را می‌توان از تعامل با هر NPC در خیابان‌های گاتهام هم فهمید. بنابراین بازی حداقل شکل و شمایل بازی‌های بتمن آرکام را دارد و اگر طرفدار سرسخت بتمن باشید، با توجه به قحطی عجیب بازی‌های بتمن، احتمالا گاتهام نایتس یکی از گزینه‌هایی روی میزتان باشد.

بازی روی کنسول‌های نسل نهمی حالت Performance mode ندارد و به صورت ۳۰ فریم بر ثانیه اجرا می‌شود. سازنده‌ها دلیل آن را اتصال دائم بازی به اینترنت برای بازی کوآپ می‌دانند که البته برای یک بازی شلوغ سال ۲۰۲۲ که خیلی‌ها آن را به صورت تک‌نفره تجربه می‌کنند خوشایند نیست. من بازی را روی پی‌سی تجربه کردم و روی پریست High با کارت گرافیک RTX 3060 Ti توانستم ۷۵ فریم بر ثانیه از بازی بگیرم که عدد قابل قبولی است. این عدد با ری‌تریسینگ خاموش به دست آمد است که البته در هر حالت، باز هم بازی مایل‌ها با جلوه‌های بصری آرکام نایت که ۸ سال پیش منتشر شده بود فاصله دارد. بازی‌ای که ابتدا یکی از بدترین پورت‌های پی‌سی تاریخ را زمان عرضه داشت و بعدا اصلاح شد!

متاسفانه این یکی از همان چاله‌های بدی است که بازی حین مقایسه با بتمن آرکام نایت در آن می‌افتد و هیچ کاری هم از دستتان بر نمی‌آید. چرا که گاتهام نایتس شاید از نظر فنی کار فوق‌العاده دشواری را برای داشتن چهار شخصیت قابل بازی انجام می‌دهد، اما این وسط جلوه‌های بصری را قربانی کرده است؛ یک گاتهام خیلی رنگ و رو رفته و نه چندان زنده می‌دهد که حین جا به جا شدن بین ساختمان‌های آن، افت فریم محکم‌تر از چهره جنایات شهر توی صورتتان می‌خورد.

بازی Gotham Knights بر اساس نسخه‌ پی‌سی که شرکت برادران وارنر در اختیار ویجیاتو قرار داده بررسی شده است.

خلاصه بگم که ...

Gotham Knights از نظر فنی یک بازی پیچیده با چهار شخصیت قابل بازی است که کمتر بازی ابرقهرمانی می‌تواند آن را به این خوبی پیاده کند و به یکی از نمادین‌ترین کمیک‌های بتمن رنگ ببخشد. داستان و شخصیت‌ها جذابند اما گاتهام رنگ و رو رفته و طراحی مراحل فراموش‌شدنی بازی، باعث شده تا گاتهام نایتس نتواند از زیر سایه بتمن‌های راکستدی بیرون بیاید اما همچنان تلاشی قابل تقدیر باشد.

بتمن در Gotham Knights

می‌خرمش

بتمن دوست دارید؟ بازی‌های ابرقهرمانی را چطور؟ اگر جوابتان به هر کدام از این سوال‌ها یک «بله» بی‌درنگ باشد، گاتهام نایتس یک بازی قابل پیشنهاد دادن، در شرایطی است که با مشکلات فنی و قیمت ۷۰ دلاری آن در روز عرضه مشکلی نداشته باشید و البته دلتان بخواهد تا شخصیت‌‌های کنار بتمن را بهتر از خود بتمن بشناسید.

نمی‌خرمش

کمیک‌خوان نیستید و فیلم‌های ابرقهرمانی هم نمی‌بینید اما بتمن‌های راکستدی را شاهکارهای دهه گذشته می‌دانید؟ با این دید سراغ گاتهام نایتس نروید چرا که هر چقدر هم که بازی در زمینه داستانی خوب عمل می‌کند، به عنوان یک بازی ویدیویی، هیچ‌وقت از سایه بازی‌های بتمن آرکام و به طور کلی خود بتمن بیرون نمی‌آید.

Gotham Knights
  • امتیاز ویجیاتو70
  • امتیاز
    • عالی
    • خوب
    • متوسط
    • خوب نیست!
    • ضعیف!
    میانگین امتیاز کاربران 6.3
  • امتیاز متاکریتیک69
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مجموع نظرات ثبت شده (26 مورد)
  • sorenAgH
    sorenAgH | ۴ آبان ۱۴۰۱

    مطمئنم ۸٠درصد بخاطر نبود بتمن تو بازی دارن به بازی انتقاد میکننن و ۹٠درصدشون هنوز بازیرو تجربه نکردن:))

    • Alireza8405
      Alireza8405 | ۴ آبان ۱۴۰۱

      و فقط ۱۰ الی ۲۰ درصد به خاطر مشکلات و نواقص بازی رو نقد کردن درسته؟:)

    • Spongbob-
      Spongbob- | ۵ آبان ۱۴۰۱

      ۸۰درصد +۹۰ درصد=۱۷۰ درصد

    • Spongbob-
      Spongbob- | ۵ آبان ۱۴۰۱

      باید بگم گاتهام نایت یعنی شوالیه گاتهام که منی که نه کمیک میخونم نه فیلم میبینم میدونم منظور بتمنه پس یعنی بتمن باید تو بازی باشه
      ولی نیست

      • DarkStalker
        DarkStalker | ۵ آبان ۱۴۰۱

        Gotham knights یعنی شوالیه های گاتهام

  • Bmwman19
    Bmwman19 | ۲ آبان ۱۴۰۱

    به شخصه خیلی براش هایپ بودم حتی با توجه به فریم و متا
    ولی مثل اینکه زیاد جالب نیست
    یه چند تا گیم پلی ازش دیدم و میتونم بگم لذت بردم
    در هر حال تو لیست بازی هایی که میخوام تجربه کنم قرار داره

  • AMIR83
    AMIR83 | ۲ آبان ۱۴۰۱

    از همون روز اول معرفی برای نایت وینگ هایپ بودم
    ولی خب وقتی دیدم نایت وینگ سیستم مبارزاتش زیاد جذاب نیست هایپم پرید
    الان دیگه صرفا واسه suicide squad هایپم
    خسته نباشید بابت این نقد کامل و دقیق??

  • Mani HD
    Mani HD | ۲ آبان ۱۴۰۱

    مطمئن بودم بازی ضعیفه

  • casinooo.blogfa.com
    casinooo.blogfa.com | ۲ آبان ۱۴۰۱

    ایراد نقد های شما و خیلی منتقد ها اینکه این بازی رو دارید با سه گانه آرخام مقایسه میکنید درحالی که نه سازندش سازنده اونه ، نه ناشرش گفته ربطی به اون داره و نه اصلا تو دنیای اون جریان داره .

    • CAPTAIN ASHCK
      CAPTAIN ASHCK | ۵ آبان ۱۴۰۱

      داستانو نمیدونم ولی سازنده ی بازی همون سازنده آرکام اوریجینزه

  • professor genki
    professor genki | ۲ آبان ۱۴۰۱

    ۷۰ دلار برای این بازی ؟؟؟ ۷۰ دلار در صورتی برای این بازی میارزه که دیگه هیچ بازی شاهکاری برای تجربه نمونده باشه البته ایده بازی جالب بود و قطعا بهترین بخشش همین چهارتا شخصیت و داستانش بوده به نظرم حتی اگه فن سری بتمن یا کمیکم هستید صبرکنید یا روی سرویسا بیاد یا یه تخفیف تپل بخوره ممنون از نقد خوبتون اقای تیموری❤

    • Mani HD
      Mani HD | ۲ آبان ۱۴۰۱

      نه تنها شاهکار بلکه بازی های خوب و متوصط هم برای تجربه نمونده باشه

  • hurting-other-pepole
    hurting-other-pepole | ۲ آبان ۱۴۰۱

    خفن ترین شخصیت بازی به نظر شما کی بود ؟ من میگم redhood

    • مسعود تیموری
      مسعود تیموری | ۲ آبان ۱۴۰۱

      من فکر می‌کردم نایت وینگ رو بیشتر دوست داشته باشم ولی رد هود جاش رو گرفت :))

    • amoo_CJ
      amoo_CJ | ۳ آبان ۱۴۰۱

      من به نظرم رد هود

  • Reza2008X
    Reza2008X | ۱ آبان ۱۴۰۱

    خسته نباشید آقای تیموری
    نقد بسیار خوبی بود
    تشکر
    بازی ارزش خرید نداره ولی اگه روی سرویس ها عرضه بشه شاید ارزش تجربه داشته باشه
    ولی 70 دلار پول برای بازی بدی نه نمی صرفه

  • Bucher
    Bucher | ۱ آبان ۱۴۰۱

    خسته نباشید
    عالی بود??

    • مسعود تیموری
      مسعود تیموری | ۲ آبان ۱۴۰۱

      ممنونم

  • 💗♥️alirezaa-j___sch♥️💗
    💗♥️alirezaa-j___sch♥️💗 | ۱ آبان ۱۴۰۱

    خسته نباشید آقای تیموری ، نقد خیلی خوبی بود??

    شخصا خیلی از تخیلی بودن بیش از حد بازی خوشم نیومد
    جو سنگین سری آرکام خیلی جذاب تر بود
    ولی در کل بنظرم اگه رو سرویس های گیم پس و پلاس بیاد بازم ارزش تجربه رو داره
    ولی نه ارزش ۷۰ دلار رو :‌)

  • Arkin2
    Arkin2 | ۱ آبان ۱۴۰۱

    2 سال هایپ اخرش متا 69

    • مسعود تیموری
      مسعود تیموری | ۲ آبان ۱۴۰۱

      از الان گرم می‌کنیم برای بازی سوساید اسکواد

      • Arkin2
        Arkin2 | ۲ آبان ۱۴۰۱

        کاش دیگه اونو خراب نکنن

      • amoo_CJ
        amoo_CJ | ۳ آبان ۱۴۰۱

        آقای تیموری به شخصه از نظر من نمره ی متا و اینا مهم نیست مهم اینه که خودت لذت ببری از بازی مثلا خیلی بازی ها بود که نمره ی خوبی نداشتن ولی واقعاااا جذاب بودن !

  • Mohammad-Nikhalat-Jahromi
    Mohammad-Nikhalat-Jahromi | ۱ آبان ۱۴۰۱

    بزرگترین اشتباه این بازی ، حذف نسخه های نسل هشت بود چون حداقل میتونست به همین بهونه ۳۰ فریم بودن بازی رو یه جوری لاپوشونی کنه !!

  • یک پرو پلیر
    یک پرو پلیر | ۱ آبان ۱۴۰۱

    کی دلش میخواد این رو بازی کنه؟?بتمن بیگناه?

    • amoo_CJ
      amoo_CJ | ۳ آبان ۱۴۰۱

      من به شخصه

مطالب پیشنهادی