بررسی بازی Need for Speed Unbound
مجموعه بازی‌های نید فور اسپید نه تنها برای من، بلکه برای نسلی که با بازی‌های آن بزرگ شده‌ایم، سال‌هاست که حکم یک مجموعه بازی مرده را دارد. شاید در یک دهه گذشته تعدادی بازی قابل قبول مثل Rivals یا Heat را تجربه کردیم، اما واقعیت اینجاست که نید فور اسپید حالا سال‌هاست بحران هویت را تجربه می‌کند. بحران هویتی که نسخه جدید این مجموعه یعنی Unbound آن را در آغوش می‌کشد و بالاخره به ما هم اجازه می‌دهد تا بعد از سال‌ها از بازی جدیدی که تحت عنوان نید فور اسپید ۲۰۲۲ منتشر شده، شخصیت‌های انیمه‌ای و افکت‌های گرافیتی دارد، بدون عذاب وجدان لذت ببریم. با بررسی Need for Speed Unbound یا یکی از بهترین ریسینگ‌های سال همراه ویجیاتو باشید.
-
عالی
-
خوب
-
متوسط
-
خوب نیست!
-
ضعیف!
نید فور اسپید آنباند، دقیقا مثل پسوندش یک بازی افسارگسیخته است. بازی‌ای که بدنامی بازی‌های گوست گیمز در ۱۰ سال گذشته را با خودش نمیکشد بلکه آن را مثل یک زره تنش می‌کند و جلو می‌آید. نید فور اسپید ۲۰۱۵ یک بازی تماما آنلاین بود که خیلی‌ها را به این خاطر شاکی کرد. بازی بعدی یا نید فور اسپید پی‌بک مشکلات جدی در زمینه داستان‌گویی و نحوه لول‌آپ کردن داشت و هیت هم جدای از تمام این‌ها، واقعا آن‌قدر بازی خوش‌ساختی نبود و سیستم Heat در آن درست پیاده نشده بود. حالا آنباند را داریم که با این که شاید در ظاهر همان هیت در یک پوسته جدید باشد، اما در عمل بسیار بازی خوش‌ساخت‌تری از آب در آمده است.
اولین چیزی که توجهتان را در آنباند جلب می‌کند جلوه‌های گرافیکی جدید و افکت‌های گرافیکی نیست. اولین تغییر بزرگ نید فور اسپید در سال‌های اخیر این است که بالاخره اتومبیل‌ها واقعا راه می‌روند و حس رانندگی را به شما می‌دهند. بازی‌های اخیر نید فور اسپید همگی یک سیستم رانندگی وحشتناک و عذاب‌آور داشتند که باعث می‌شد هندلینگ ماشین‌ها کند و بعضا غیرقابل تحمل باشد؛ طوری که انگار ماشین‌ها همیشه با آهن‌ربا به سمت زمین کشیده می‌شوند. یکی از ویژگی‌های مثبت آنباند این است که دیگر چنین حسی را القا نمی‌کند. برعکس، بازی حتی شما را تشویق می‌کند تا در مسابقات تا جایی که می‌توانید سریع‌تر حرکت کنید، در پیچ‌های خطرناک دریفت بکشید و برای رسیدن به جایگاه اول ریسک کنید. این هیجان مضاعف در فرار کردن از دست پلیس‌های بازی هم جواب می‌دهد که در ادامه مفصل‌تر به آن می‌پردازیم.
برای کسانی که سال‌هاست نید فور اسپید بازی نکرده‌اند، باید تاکید کنم که آنباند یک فورتزا هورایزن جدید نیست. این بازی ترکیبی از بهترین ویژگی‌های نید فور اسپیدهای اخیر است که با اسانس کرایتریون گیمز، یعنی بازی‌هایی مثل Burnout Paradise ترکیب شده و در نهایت هم به طرز عجیبی حس و حال نید فور اسپیدهای قدیمی مثل آندرگراند 2 و موست وانتد را القا می‌کند. شاید در اولین برخورد چنین حسی را نداشته باشید اما با گذر زمان، احتمالا شما هم با من هم‌نظر باشید که سازنده‌ها نگاه ویژه‌ای به دلیل موفقیت نید فور اسپیدهای قدیمی داشته‌اند. آنباند نه بلک‌لیست ۱۵ نفره موست وانتد را دارد و نه حتی داستان قابلی برای تعریف کردن. اما با این وجود یک درس را به خوبی یاد گرفته است؛ نید فور اسپید همیشه درباره مسابقات خیابانی بوده است.
اخرین بازی کرایتریون گیمز یعنی ریبوت موست وانتد هم با این که هویت موست وانتد اصلی را از دست داده بود، همچنان یک بازی با محوریت مسابقات خیابانی بود. نید فور اسپید آنباند با علم به این موضوع، یک ریسینگ خیابانی تمام‌عیار است. در آنباند دریفت کشیدن، کل‌کل‌های قبل و کری خواندن‌های بعد از مسابقه، بخش مهمی از DNA بازی را شکل داده‌اند. از چرغ‌های نئونی، رنگ‌بندی بازی و افکت‌هایی که با گاز دادن و دریفت کشیدن روی صفحه نقش می‌بندند، همگی نشان می‌دهند که ما با یک بازی آرکید طرف هستیم؛ آن هم نه یک بازی آرکید معمولی!
نید فور اسپید آنباند در خیلی از موارد همچنان با بازی‌های بزرگ و پر از محتوایی مثل فورتزا هورایزن ۴ و ۵ قابل مقایسه نیست. این بازی ساخته نشده تا شما صدها ساعت آن را تجربه کنید و بعد از شش ماه همچنان وقتی به بازی برمی‌گردید حس کنید که در خانه‌اید. آنباند اثری نیمه داستانی است که با این که داستان عجیب و غریبی ندارد، همه چیز در آن خیلی ساده و سرراست جلو می‌رود: شما یک راننده خیابانی هستید که خیلی کلیشه‌ای باید با یک ماشین معمولی آن‌قدر مسابقه دهید تا یک گاراژ بخرید، در نهایت ماشین‌ها را ارتقا دهید، پوزه رقیب‌هایتان را به زمین بمالید و در این بین از شر پلیس‌های شهر هم در امان بمانید.
کل این اتفاق‌های بازی در شهری به نام Lakeshore City اتفاق می‌افتد. شهری که در واقع یک ورژن خیالی از شیکاگوی آمریکاست و مثل Heat، آن را هم در روز و هم در شب می‌بینیم. بازی در نگاه اول یک کلون از Heat است ولی در عمل، خیلی نسبت به آن پیشرفت کرده است. نید فور اسپید آنباند همچنان یک چرخه روز و شب در گیمپلی خود دارد؛ در این بازی روزها مسابقه می‌دهید و شب‌ها برای شرکت کردن در مسابقات پرریسک‌تر از گاراژ خود خارج می‌شوید. هر بار خارج شدن از گاراژ در شب‌ها به این معناست که نوار هیت یا همان آتش شما، می‌تواند با توجه به تعداد و نوع مسابقاتی که در آن شرکت کرده‌اید، بیشتر و بیشتر شود و اگر قبل از گم کردن پلیس و رسیدن به گاراژ، ماشین‌تان توسط پلیس توقیف شود، تمام پولی که آن شب به دست آورده‌اید را از دست می‌دهید. بازی اینجا خیلی ریسکی‌تر از قبل با شما معامله می‌کنید و کل پولی که در یک شب به دست آورده‌اید را از شما می‌گیرد.
ریسکی‌تر شدن مسابقات شب، به تنهایی باعث شده تا تعقیب و گریز با پلیس‌ها از آن حالت مصنوعی و خشکی که بازی‌های اخیر داشتند خارج شود و حتی خارج از مسابقات نیز سعی کنید تا مسیرهایی که روی نقشه پلیسی در آن‌ها نمی‌بینید را برای رانندگی در آن انتخاب کنید. هر چند که هوش مصنوعی بازی واقعا هنوز هم بی‌نقص یا حتی کاملا خوب نیست، اما نسبت به گذشته بهتر شده و حداقل در درجات سختی بالاتر، پلیس‌ها به وحشتناکی گذشته شما را دنبال نمی‌کنند و حداقل امیدی برای فرار از دست آن‌ها خواهید داشت.
ریسکی‌تر شدن مسابقات شب، به تنهایی باعث شده تا تعقیب و گریز با پلیس‌ها از آن حالت مصنوعی و خشکی که بازی‌های اخیر داشتند خارج شود
سیستم شخصی‌سازی بازی همان چیزی است که در گذشته هم آن را دیده بودیم و حتی بهتر از آن شده است. همان‌طوری که احتمالا می‌دانید، یکی از بزرگترین وجه تمایز‌های این بازی با نید فور اسپیدهای دیگر و حتی بازی‌های ریسینگ دیگر، ظاهر کاراکترها و امضای بصری آن است. در نید فور اسپید آنباند، ما با کاراکترهایی با طراحی سل‌شید روبرو هستیم که بیشتر از هر چیزی شبیه به کاراکترهای انیمه‌ها در آمده‌اند. حالا حساب کنید که این شخصیت‌ها را می‌توانید در کوچک‌ترین قسمت‌ها مثل جزئیات صورت و اندام شخصی‌سازی کنید و در ادامه استایل لباس پوشیدن آن‌ها را هم خودتان تعیین کنید. سیستم شخصی‌سازی بازی تا حد زیادی من را یاد ریبوت بازی Saints Row انداخت و با این که تا آن اندازه روی این بحث مانور نمی‌دهد، اما به طرز عجیبی به مخاطب آزادی عمل و سلیقه می‌دهد. افکت‌های گلیچ و گرافیتی که روی اتومبیل‌ها به چشم می‌خورد هم همگی قابل انتخاب هستند. تعدادی از این افکت‌ها از همان ابتدا قابل انتخاب هستند و تعداد دیگری از آن‌ها هم به مرور زمان به دست می‌آیند. البته که اگر استایل گرافیکی بازی را دوست نداشته باشید، می‌توانید نمایش این افکت‌ها را غیرفعال کنید. هر چند که ما این کار را پیشنهاد نمی‌کنیم!
نید فور اسپید آنباند از نظر تکنیکی یک بازی نسل نهمی محسوب می‌شود. بازی نسخه PS4 و ایکس‌باکس وان ندارد و فقط برای پیسی و کنسول‌های نسل نهمی یعنی PS5 و ایکس‌باکس سری ایکس و اس عرضه شده است. تجربه ما از بازی روی کارت گرافیک RTX 3060 TI یک تجربه به شدت روان آن هم روی بالاترین تنظیمات گرافیکی ممکن بود. بازی تقریبا هیچ افت فریم یا مشکلی برای اجرا روی پیسی ندارد و یکی از بهینه‌ترین بازی‌های پیسی امسال محسوب می‌شود. اما آیا بازی واقعا در حد و اندازه یک اثر نسل نهمی است؟ واقعیت اینجاست که اگر دنبال شهری زنده و گرافیک واقع‌گرایانه مثل بازی‌های فورتزا هستید، احتمالا آنباند شما را ناامید خواهد کرد. بازی از نظر فنی خیلی خوب اجرا می‌شود اما کاری انقلابی را انجام نمی‌دهد و در واقع یک نسخه پیشرفته‌تر از Heat با جلوه‌های نئونی و رنگارنگ‌تر است.
بازی Need for Speed Unbound بر اساس نسخه پیسی که شرکت الکترونیک آرتز در اختیار ویجیاتو قرار داده بررسی شده است.
خلاصه بگم که ...
Unbound به وضوح یک پیشرفت نه فقط نسبت به Heat، بلکه نسبت به تمام بازی‌های پس از ریبوت ۲۰۱۵ محسوب می‌شود. کرایتریون گیمز تمام بخش‌های بازی را با ظرافت خاصی بهبود داده و دوباره کنار هم چیده، طوری که بازی تلفیقی از فرمول نید فور اسپیدهای جدید و بازی‌های کلاسیکی مثل آندرگراند، موست وانتد و کربن محسوب می‌شود.
می‌خرمش
Unbound نسبت به نسخه Heat و تمام بازی‌های یک دهه گذشته نید فور اسپید اثر بهتری است. اگر آن بازی‌ها را دوست داشتید، قطعا با آنباند هم ارتباط برقرار می‌کنید؛ اگر افکت‌های گرافیتی، شخصیت‌های انیمه‌ای یا ایسپ راکی را دوست دارید، قطعا حتی خیلی بیشتر از این‌ها با بازی ارتباط برقرار خواهید کرد!
نمی‌خرمش
نید فور اسپید آنباند در تمام بخش‌ها نسبت به قبل پیشرفت کرده است اما کاری انقلابی را انجام نمی‌دهد. اگر مسابقات خیابانی را چندان دوست ندارید، دنبال تجربه‌ای مثل فورتزا هورایزن هستید که همزمان یک بنچمارک گرافیکی و پر از محتوای جدید باشد، به نظرم آنباند بازی شما نیست؛ حداقل با برچسب قیمت ۷۰ دلاری‌اش!
- امتیاز ویجیاتو80
- امتیاز
-
عالی
-
خوب
-
متوسط
-
خوب نیست!
-
ضعیف!
- امتیاز متاکریتیک83
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
نسبت به هیت خیلی بهتره
توی نور پردازی بنظر من از فورزا بهتره
گیمپلی بازی توی روز رو خیلی دوست داشتم با اون جزئیات انعکاس و گرافیک چشم نواز?
پول خریدن بازیشو ندارم چه برسه به سیستمش امید آزادی ایران در این 3 روزها! تا شانس بازی کردنشو بدست بیاریم.
هنوز موفق نشدم این قسمت رو تجربه کنم پس شاید درست نباشه در موردش نظری بدم ، ولی گرافیک سل شید جذابی داره ...
ایوللللل بازی عالی عمل کرد از اولش هم برای گرافیک سی شیدرش (انیمیشنی) حال کردم
باید پول جمع کنم تا بخرمش
* سل شیدر
#سرعت_تصحیح??
واقعا خوب عمل کرده ؟ ایولللللل . این همه هایپ سر یه بازی جواب دادن و رومو زمین زمین ننداخت . پیش به سوی کرک شدن بازی ???
کاش زود کرک بشه
هییع ...
خوشبحال سیستم دار های بی دغدغه مرفه بی درد
اما همچنان need for speed اون بی هویتی رو داره . منظورم اون چیزیه که توی نسخه های most wanted 2005 و underground نبود . اون نسخه ها به تمام اتمسفر بازی حالت زیرزمینی و غیرقانونی میدادن به نظرم مسیر درستی رو گرفته که با فورزا رقابت نکنه بلکه چیزی باشه که خاص خودشه !
?? هعی ، امان از جامعه ای که توش عدالت نیست
سیستم دار مرفه بی دغدغه بی درد؟
الان هرکی مثل من یه سیستم نسبتا خوب داره بی درده؟
منطقیه?
طرز تفکرمون رو درست کنیم
99 درصد لیاقتشو ندارن و با مفت خوری بدستش آوردن
البته یسریا هستن دیگه از مسابقات زیرزمینی و غیرقانونی خوششون نمیاد. در کل نید فور اسپید مثل رپه و فورزا پاپ
اینو میشه به کسی گفت که تازگی مثلا با نسخه های رایولز به بعد با نیدفور اسپید آشنا شده باشه وگرنه طرفدارای قدیمیش میدونن بهترین نسخش اون 2005 اش بوده .
اما مثالت رو دوست داشتم
هعی خب همون پیسی ذغالی رو بفروش سری اس بخر
ندارم . یه لپتاب دارم که اونم مال من نیست مال یه موسسس توش اضافی زیاد بود مثلا دانجشویی دادن به من
اکثر این "پیسی دارای مرفه بی دغدغه" یه عمر تلاش کردن تا به اینا رسیدن عزیز دل
پول از هوا نمیباره که بی تلاش به دست بیاد!
اکثر پیسی دارای مرفه بی دغدغه با مفت خوری و خانواده بیسواید که دو دقیقه ای راضی میشن بدست آوردن و حتی نمیتونن مشخصات کارت گرافیک سیستمشون رو پیدا کنن . تنبل های بی خاصیتی که لیاقت داشته هاشونو ندارن .
دور و برم دارم میبینم دیگه
شما دونفر و دیدی داری ۸۰ میلیون ادمو قضاوت میکنی
تعداد اونایی که شما میگی ۱۰ درصدم نیس تو جامعه ما
همین دیدگاه رو نسبت به قشر بالای جامعه داریم ک وضعمون اینه
اون ۳.۴درصد رو بیخی
ببین من خودم پدر مادرم برام نخریدن سیستم
بعد مدرسه میرفتم سرکار
با جمع کردن پول ۳۰۵۰ خریدم
البت کسی که خودشو زده بخوابو نمیشه بیدار کرد
بازی از خود سیستم گرونتر درمیاد
گیم ک واقعا خوبه
گرافیکم انصافا خوبه
ول من با گرافیک فانتزی تو شری ان اف اس حال نمیکنم
احساس میکنم باید گیم ریلستیک تر باشه چون ریسینگه (صرفا بخاطرهمین)
گرافیکش عااااالیه واقن هیت کجا آبنباند کجااااا . جالب اینه رو همه کنسول های نسل نهم 60 فریم اجرا میشه که خیلی رونه
اندفعه کارو به کاردان سپردن
خدارو شکر که بازی رو خراب نکردن
بهش خیلی امید داشتم :)
خداقوت
اول ک عکسای لیک شده رو دیدم خیلی تو ذوقم خورد ولی بازم دلیل نمیشد ک هایپ نباشم براش ولی تریلر و گیم پلی هارو ک دیدم نظرم 180 درجه عوض شد
فقد کرایتریون میتونه این سری رو احیا کنه
بغیر از تعداد کمتر ماشینا و اینکه دوربین کاکپیت نداره بازی بی نقصیه تقریبا مخصوصا گرافیکش
مپ بازی خیلی منو یاد هات پرسویت میندازه
وای که هرچی از کیفیت بالای صدای ماشینا بگم کمه فورزا تو این مورد اصلا به پاش نمیرسه
بلاخره بعد از 10 سال ی نیدفوراسپید درست و حسابی دستمون رسید...
خیلی نگران این گیم بودم که نکنه خراب کنه که خداروشکر خوب بود و نزد زیر ذوقمون در کل باهاش حال کردم
بابت نوشتن این نقد هم یه خسته نباشید میگم به آقای تیموری
بالاخره NFS برگشت
سری محبوب من
به این بازی خیلی امید داشتم و خیلی هایپ بودم براش که هایپم کاذب نبود
کرایتریون واقعا NFS خوب میسازه
حیف که پول خرید بازی رو ندارم
تشکر از آقای تیموری
این ریسینگ برای من طراحی شده?
جزٔ به جزٔش رو افراطی دوست دارم.....
ای کاش بتونم سریع تر تجربش کنم
سونی داره چه میکنه ! باید چند تا از کلاسیکای PS1 این سری رو بیاره رو سرویسش .
وات؟
فهمیدین ربطش به این بررسی چیه به ماهم بگید
وات د هل
سونییییی؟?
مطمئنی مقاله رو درست اومدی؟??
برادر گرامی اشتباه اومدی
اینجا برسی بازی NFS UNBOUND
ربط این مقاله با آوردن بازی های کلاسیک سری از این سری روی سرویس سونی چه ربطی به برسی NFS UNBOUND داره؟
معمولا هنگام عرضه یا حتی معرفی یه نسخه جدید از یک سری بازی یعنی وقتی تنورش داغه و اون بازی ترنده میان یه جورایی هایپ اون بازی رو چند برابر میکنن مثلا با اضافه کردن بازی های قدیمی سری یا ریمستر و هزار روش دیگه . به عنوان مثالی بارز ، هنگام معرفی Rage 2 ، با داغ بودن بحث برگشت سری ، نسخه اولش به گیم پس اضافه شد