اگر فیلم جان ویک را دیده باشید، حتما متوجه لقبی که رئیس یکی از مافیاهای روس به جان می‌دهند هستید. بابا یاگا (Baba Yaga) یک جادوگر افسانه‌ای در اساطیر روس و اسلاو است که مخصوصا در شرق بسیار شناخته شده است، اما در جاهای مختلفی اسم آن شنیده می‌شود. بابا یاگا آن‌قدری اسم دلهره‌آور و وحشتناکی است که نقش همان لولوخرخره زبان فارسی را برای کودکان بازی می‌کند و سوژه خیلی از داستان‌های فولکلور کلاسیک است. اما چطور یک دختر جوان با تبدیل شدن به یک پیرزن دلهره‌آور، بابا یاگا را تا این حد ترسناک جلوه می‌دهد؟ بازی Blacktail به همین سوال پاسخ می‌دهد.
بازی Blacktail قصه بابا یاگا را به شکل جذابی تعریف می‌کند که به شخصه اطلاعی در مورد آن نداشتم و فکر می‌کنم خیلی‌های دیگر هم از گذشته این شخصیت شرور با خبر نبوده‌اند. بازی یک بخش داستانی دارد که در آن ما شخصیت یاگا را کنترل می‌کنیم. یاگا از همان ابتدا به دنبال پیدا کردن خواهر مفقود شده‌اش است و ما چیز زیادی به جز اسم او «زورا» نمی‌دانیم. روایت بازی از زاویه اول شخص، باعث شده تا مخاطب احساس نزدیکی بیشتری با یاگا برقرار کند. مثلا در خیلی از قسمت‌های ابتدایی بازی، یاگا با خودش صحبت می‌کند و درست شبیه به بازی‌هایی مثل هورایزن یا توم ریدر، مخاطب خیلی از راه و چاه‌ها را از طریق همین مونولوگ‌ها به صورت غیرمستقیم می‌آموزد.
چیزی که در مورد بازی Blacktail نظر من را به خودش جلب کرد، شیوه قصه‌گویی و روایت بازی بود. سازنده‌های Blacktail به خوبی روی قصه اصلی و فولکلور اشراف داشته‌اند و درک اتفاقات و تصمیم‌های قصه را خیلی راحت‌تر امکان‌پذیر می‌کنند. از آن جایی که خیلی‌ها قصه‌ی اصلی بابا یاگا را نمی‌دانند، بازی علاوه بر این که قصه‌گویی جالبی دارد، از المان کنجکاوی هم به خوبی استفاده می‌کند تا بخواهید سریع‌تر به جواب‌های قصه بازی برسید. Blacktail از فنون جادوگری، هیولاها و ارواح برای پیش بردن قصه‌اش تعریف می‌کند؛ قصه‌ای که مسیر آن از تاریکی می‌گذرد اما می‌تواند به روشنایی ختم شود.
بازی حتی یک سیستم کارمای جالب هم دارد که علاوه بر انتخاب‌هایی که در قصه انجام می‌دهید، نحوه برخورد شما با موجودات داخل محیط هم روی اسکیل‌های شخصیتتان یا گزینه‌های پیشروی داستان تاثیر خواهد گذاشت. مثلا کشتن دشمنان می‌تواند برایتان کارمای منفی داشته باشد و آزاد کردن پرنده‌ها باعث کارمای مثبت شود. در ادامه مسیر، دشمنان و حتی شخصیت‌های بیشتری را هم ملاقات می‌کنید که می‌توانند روی سوگیری قصه شما تاثیر مستقیمی داشته باشند.
سیستم مبارزات Blacktail به طور کلی روی بقا با استفاده از غریزه‌های ابتدایی می‌چرخد. در این بازی شما شاید اسلحه‌هایی مثل چاقو یا شمشیر نداشته باشید، اما سلاح اصلی‌تان یک تیر و کمان است و بازی هم مجابتان می‌کند تا از این تیر و کمان و توانایی‌های دیگری که به دست می‌آورید، برای بقا کمک بگیرید. یکی از توانایی‌هایی که یاگا دارد، Dash کردن بین موانع و دشمن‌هاست. علاوه بر این، غریزه بقا به شما می‌گوید که برای زنده ماندن لازم است تا غذا درست کنید که خودش با شکار و پختن گوشت حیوانات در یک مینی‌گیم ساده روایت می‌شود. از طرفی، گشتن محیط به شما امکان پیدا کردن منابع مختلفی مثل چوب و پر را برای ساختن تیر می‌دهد.
طراحی محیط بازی واقعا زیباست و با این که روند بازی بیشتر حالت خطی دارد، می‌توانید از مناظر آن لذت ببرید. سازنده‌ها در القای این حس که خود بازی هم درست مثل قصه بابا یاگا یک قصه اساطیری است، موفق بوده‌اند. حتی قدم زدن در خود بازی هم حس ورق زدن صفحه‌های یک کتاب قدیمی را دارد و می‌توانید پیشرفت قصه را به همان سبک احساس کنید. بازی Blacktail در استیم با قیمت ۳۰ دلار در دسترس قرار دارد و البته برای پلی‌استیشن 5، ایکس‌باکس سری ایکس و اس نیز منتشر شده است.