استودیوی فرام سافتور در طول دو دهه گذشته دست به خلاقیت زد و یک زیرژانر را خلق کرد و به آن پر و بال داد. ساخت دیمن سولز در سال ۲۰۰۸، این استودیو را وارد دوره تازه‌ای کرد و بعد هم با خلق عناوین Dark Souls، Bloodborne و عنوان Elden Ring به جایگاه‌های بالا و به موفقیت‌های بزرگی رسید. اغراق نمی‌کنیم اگر بگوییم که استودیو فرام سافتور حداقل در طول پنج سال گذشته، موفق‌ترین استودیوی بازی‌سازی بوده است. اما فرام سافتور قصد دارد تا کمی به گذشته خودش برگردد. به آن دوره‌ای که با ساخت یک سری بازی خاص بر سر زبان‌ها افتاده بود. این استودیو انتشار بازی Armored Core 6 را برای امسال برنامه‌ریزی کرده است.
سری Armored Core سال‌هاست که کنار گذاشته شده بود و شهرت و موفقیت عناوین سولزبورن تاثیر زیادی بر توسعه این سری گذاشت. البته که آخرین نسخه‌هایی هم که از این سری منتشر شد با استقبال منتقدان و طرفداران روبرو نشد و همه چیز فراهم بود تا این سری به یک خواب موقت برود. با این حال وجود اسم فرام سافتور پشت این بازی شاید باعث شود تا بسیاری تصور کنند که Armored Core 6: Fires of Rubicon هم تجربه‌ای مشابه با عناوین سولزلایک به ارمغان بیاورد. اما این گونه نیست. این سری بازی تفاوت‌های بسیاری با این عناوین دارد و در این مقاله قصد داریم تا تمامی تفاوت‌های این سری با عناوین سولزلایک را بررسی کنیم. با ویجیاتو همراه باشید.
نبرد از راه دور!
در اولین قدم به واضح‌ترین وجه تمایز می‌پردازیم. در عناوین سولزلایک، مبارزات نزدیک اهمیت زیادی دارد و با بیلدی که بر جادوها و حملات دوربرد تمرکز دارد، همچنان میزان فاصله بازیکن با دشمن اهمیت زیادی دارد. اما در سری Armored Core این قضیه متفاوت است. این سری بازی معمولا به عنوان یک شوتر سوم شخص شناخته می‌شود و این ساختار در نسخه جدید نیز برقرار است. حفظ فاصله با دشمنان اهمیت زیادی در بازی دارد و با استفاده از تجهیزات تسلیحاتی قدرتمند می‌توان از راه دور هم دشمنان را زمین‌گیر کرد. با این حال ساختار این بازی همیشه هم بر اکشن بی‌وقفه تمرکز ندارد و گاهی اوقات باید با تکنیک‌ها و رویکردهای متفاوت دشمنان را شکست داد.
اهمیت بالای شخصی‌سازی
شاید در بسیاری از عناوین بحث شخصی‌سازی یا به اصطلاح Customization بیشتر جنبه ظاهری داشته باشد و تاثیرات المان‌های آن بر گیم‌پلی کمرنگ باشد اما در Armored Core قضیه کمی فرق دارد. البته که در عناوین سولزبورن استودیوی فرام سافتور هم اهمیت شخصی‌سازی کاراکتر بالا رفته بود. اما یک تفاوت بزرگ در این نکته بود که در عناوین سولزبورن بازیکن می‌تواند با تجهیزات و امکانات مختلف، نقاط ضعف و قوت خودش را بررسی کند و آن‌ها را تغییر دهد. اگرچه که این المان در عنوان Bloodborne به نسبت سری سولز بسیار کمرنگ‌تر بود.
با این حال سری Armored Core همیشه بر مکانیزم‌های شخصی‌سازی تاکید زیادی داشته و به بازیکنان طیف گسترده‌ای از انتخاب‌ها را ارائه می‌دهد. انتخاب‌هایی که تاثیر مستقیم بر شیوه بازی و نحوه مبارزات دارد و بازیکنان باید با دقت بالایی این کار را انجام دهند. طبق اطلاعات منتشر شده از طرف فرام سافتور، تعداد مکانیزم‌های شخصی‌سازی بازی Armored Core 6 دو برابر شده و طرفداران باید منتظر چیزی متفاوت از عناوین سولزبورن باشند.
منتظر ماموریت باش!
یکی از تمایزهای اساسی بازی Armored Core 6 در این نقطه است. جایی که باید منتظر ماموریت‌های مختلف در مناطق مخصوص باشید و روندی خطی را دنبال کنید. این ساختاری‌ست که حداقل با ساخته اخیر فرام سافتور یعنی الدن رینگ تفاوت‌های اساسی دارد. الدن رینگ ساختار خطی ندارد و بازیکن برای پیش بردن داستان کاملا آزاد است و می‌تواند سراسر جهان بازی را آزادانه بگردد و از ساختاری واحد پیروی نکند. به طور کلی پیشروی در عناوین سولزبورن همیشه مورد بحث بوده و از جمله نکاتی بوده که طرفداران بازی‌های سولزلایک همیشه درباره آن بحث می‌کردند. با این حال هیچ خبری از آن ساختار در بازی جدید فرام سافتور نخواهد بود و Armored Core 6 از ساختار Mission-Based استفاده می‌کند و بدین ترتیب احتمالا گشت و گذار به نکته کم اهمیتی تبدیل شود.
خبری از گشت و گذار سولزلایکی نیست
گشت و گذار در بازی‌های سولزلایک و پیدا کردن مکان‌های مخفی و آیتم‌ها از اهمیت بالایی برخوردار بودند اما Armored Core 6 قرار نیست به این سمت و سو متمایل شود. با این وجود که فرام سافتور از اهمیت آیتم‌ها و مکانیزم شخصی‌سازی صحبت می‌کند اما بر این موضوع هم تاکید کرده که گشت و گذار (یا به اصطلاح Exploring) قرار نیست المان مهمی در بازی باشد. البته شاید این نکته برای دوست‌داران بازی‌های سولزلایک موضوع عجیبی باشد اما این سری بازی به طور کلی همین ساختار را داشته و بازی اکسپلورینگ نبوده است. اگرچه همچنان این موضوع قطعی نیست که اکتشاف در دنیای بازی به طور کلی وجود ندارد یا اهمیت آن کم است اما احتمال می‌رود که فرام سافتور کمی به بازی‌های سولزلایک خودش گذر بزند و کاوش را به شکلی محدود در ساختار بازی جای داده باشد.
مجازات‌های مرگ
وقتی بحث عناوین سولزبورن می‌شود، مجازات‌های مرگ و از دست دادن همه سولزهایی که در طول بازی جمع کردید شاید اولین چیزی باشد که به ذهن هر فردی بیاید. در بازی‌های سولزبورن هرگاه به شکلی کشته شوید، به آخرین بون‌فایری که فعال کردید برمی‌گردید و همان‌طور که اشاره کردیم همه سولزهایتان را موقتا از دست می‌دهید. تمامی این المان‌ها سبب می‌شود تا بازی‌های سولزبورن اصلا راحت نباشد. با این حال Armored Core 6 در این زمینه هم با دیگر عناوین متفاوت است. بازیکن با کشته شدن در طول بازی چیزی را از دست نمی‌دهد و وارد یک چرخه تکرار نمی‌شود و این شاید برای طرفداران فرام سافتور هم موضوع عجیبی باشد چرا که سال‌هاست چنین ساختاری را در بازی‌های این استودیو ندیدند.
چک‌پوینت!
یکی دیگر از عواملی که بازی Armored Core را از عناوین معروف استودیوی فرام سافتور متمایز می‌کند، وجود چک‌پوینت است. برخلاف بازی‌های سولزلایک که بازیکن را به خاطر شکست خوردن در مرحله مجازات می‌کند و آن‌ها را به آخرین بون‌فایری که فعال کردند می‌فرستند و ذخیره‌سازی میان مراحل وجود ندارد، بازی Armored Core از رویکرد سنتی استفاده می‌کند و دارای ذخیره‌سازی اتومات میان مراحل است. جایی که به بازیکنان اجازه می‌دهد تا تجهیزات خود را دستکاری کنند و مکانیزم‌ها را با تغییراتی همراه کنند. البته مورد دوم در بسیاری از بازی‌های سولزبورن نیز وجود داشت. تمامی این المان‌ها شاید این فکر را ایجاد کند که این بازی نسبت به سولزبورن‌ها اثر راحت‌تری به نظر بیاید اما این گونه نیست. مبارزات بازی آن‌طور هم که فکر می‌کنید آسان نیست اما به هر حال ساختار کلی بازی نسبت به عناوین سولزبورن کمی راحت‌تر شده و خبری از سختی‌های دیگر عناوین نیست.
حرکات سریع
وزن در عناوین سولزبورن نقشی تعیین‌کننده در مبارزات دارد و بازیکن باید همواره نسبت به وزن کاراکترش توجهی ویژه داشته باشد. گاهی اوقات استفاده از برخی آرمورها یا سلاح‌ها باعث می‌شود تا کاراکتر بازی کند باشد و نتواند سریع حرکت کند. رویکردی که به یک روش بازی برای سری عناوین سولز تبدیل شده است. با این حال Armored Core 6 از این قاعده هم تبعیت نمی‌کند. به عنوان یک ماشین مبارزه قدرتمند، داشتن حرکاتی مثل برق و باد از جمله نیازهای مهم محسوب می‌شود. وجود حرکات سریع باعث می‌شود تا بازیکن بسیار در نقشه حرکت کند و در مبارزات هم حرکاتی سریع نسبت به دشمنان داشته باشد. البته که دشمنان بازی هم آهسته نیستند و آن‌ها به فرم خودشان سریع و خشن هستند. یک نکته جالب در این خصوص آن است که بازیکنان بسته به مکانیزمی که انتخاب می‌کنند، نوع حرکتی که دارند هم با تغییرات همراه می‌شود.
یکی در مقابل همه
برخلاف عناوین سولزبورن، اینجا خبری از سیستم Co-op و بازی با دوستان نیست! اگرچه که عناوین سولزبورن هم به طور کلی یک بازی کوآپ محسوب نمی‌شوند اما وجود این سیستم باعث شده تا بسیاری از بازیکنان با همراهی دوستانشان عناوین سولزبورن رو تجربه کنند و باس‌فایت‌های سرسخت را شکست دهند. اما در Armored Core6 بازیکن یکه و تنها به مقابله با ماشین‌های مبارزه می‌رود. استودیوی فرام سافتور بر این موضوع تاکید کرده است که این بازی یک تجربه تک نفره خواهد بود و آن‌ها تمرکز زیادی داشتند تا یک تجربه شوتر منحصر به فرد را توسعه بدهند. البته به گفته سازندگان نبردهای PvP در بازی وجود خواهد داشت اما هنوز اطلاعات بیشتری از این موضوع به دستمان نرسیده است.
این که سری Armored Core قرار است دوباره به میادین بازگردد اتفاق خوبی‌ست. شاید بسیاری تصور می‌کردند که موفقیت‌های عناوین سولزبورن، فرام سافتور را برای همیشه از این سری دور کند اما این استودیوی پرآوازه ژاپنی خلاف این موضوع را ثابت کرد و نشان داد همچنان به فرنچایزهای قدیمی که دارد اهمیت می‌دهد. اگرچه که همچنان این سری نیاز دارد تا تمامی ایراداتی که در نسخه‌های قبلی وجود داشت را رفع کند و رویکرد انتقادی که به این مجموعه وارد بوده را از بین ببرد.
بازی Armored Core 6: Fires of Rubicon در تاریخ ۲۵ آگست سال ۲۰۲۳ (۳ شهریور ۱۴۰۲) برای کنسول‌های نسل نهم و هشتم و پلتفرم پی‌سی منتشر خواهد شد.
بیشتر بخوانید: