بدترین بازی‌های خاطره‌انگیزی که دوستشان داریم!

قدیم‌ترها وقتی قصد داشتیم تا بازی جدیدی خریداری کنیم، به کلوپ یا سی‌دی فروشی محل می‌رفتیم و این فروشنده بود که ما را برای خرید بازی راهنمایی می‌کرد. گاهی هم پیش می‌آمد که اسم یک بازی خیلی معروف می‌شد و یا نامش رو از آشنایان می‌شنیدیم و یا آن که به سراغ آثار اقتباسی از فیلم‌ها و انیمیشن‌های محبوبمان می‌رفتیم.

اما جالب است بدانید بسیاری از بازی‌هایی که از ته قلب دوست داشتیم و ساعت‌ها پایشان وقت می‌گذاشتیم، نمرات بسیار بدی از سوی منتقدان دریافت کرده‌ بودند! در این مقاله قرار است به سراغ بدترین بازی‌های دوست‌داشتنی برویم!

فهرست محتوا نمایش

Worms Forts: Under Siege – Metascore: 60

بدترین بازی‌های خاطره‌انگیزی که دوستشان داریم! - ویجیاتو

سری بازی Worms به دلیل داشتن کاراکترهای دوست داشتنی و البته حال و هوای بسیار بامزه‌اش همواره یکی از بهترین انتخاب‌ها برای تجربه‌ همراه دوستان بوده و یک تجربه‌ی واقعا سرگرم‌کننده محسوب می‌شود.

یکی از نسخه‌های این بازی که حسابی در ایران محبوب است و احتمالا اکثر شما آن را تجربه کرده‌اید در واقع یکی از بدترین نسخه‌های ساخته شده در این سری محسوب می‌شود. Worms Forts یک تجربه‌ی سه‌بعدی و تا حدودی متفاوت از این سری بازی بوده که ویژگی‌های جدیدی را به این سری اضافه می‌کرد.

شما می‌توانستید قلعه‌های مختلفی بسازید که هر یک تعدادی سلاح و سازه‌ی عجیب و غریب و بامزه در اختیار شما قرار می‌داد تا حریف خود را نابود کنید. با وجود آن که بازی مشکلات بسیاری داشت و هوش مصنوعی آن در حد سیب‌زمینی بود، اما همین اشکالات باعث شده بود تا بازی به یک تجربه‌ی واقعا خنده‌دار تبدیل شود.

کافی بود تا با یکی از صمیمی‌ترین دوستانتان پای بازی بنشینید و بعد از آن سعی کنید تا یک دیگر را نابود سازید و همان موقع بود که اتفاقات عجیب و غریبی در تجربه‌ی شما می‌افتاد که لحظات شیرین و خنده‌دار بسیاری را رقم می‌زد. از اسب‌های آبی پرنده گرفته تا طوطی‌های انتحاری دیوانه‌ای که خود سربازهای خودی را می‌ترکاندند!

TMNT: MUTANT MELEE – Metascore: 43

تا همین چند وقت پیش بود که خیال می‌کردم من تنها کسی هستم که TMNT: Mutant melee را تجربه کردم، اما به نظر می‌رسد که بسیاری از ایرانی‌ها این بازی را تجربه کرده‌اند! در واقع بازی سعی داشت تا با استفاده از کاراکترهای محبوب انیمیشن سریالی محبوب TMNT 2003 یک تجربه‌ی فایتینگ را به ارمغان بیاورد.

کونامی وظیفه‌ی انتشار بازی را به دست گرفت و از آن جا که بازی صرفا یک تجربه‌ی اقتباسی بسیار ضعیف با گرافیکی کهنه و گیم‌پلی عجیب و غریب بود، توانست تا نمره‌ی بسیار ضعیف 43 را از سوی منتقدین کسب کند.

راحت بگویم، بازی فاجعه است! اما آن روزها چون این انیمیشن بسیار محبوب بود، ما هم سعی داشتیم تا کنترل کاراکترهای محبوب خود را به دست بگیریم و دوستان خود را یک مشت و مال حسابی دهیم!

جا دارد یادی از اسکین طلایی رنگ شردر کنیم که همگی سعی داشتیم تا با رد کردن مراحل بسیار سخت و البته احمقانه‌ی بازی به دست آوریم و حسابی حال دوستمان را بگیریم!

SPIDER-MAN: FRIEND OR FOE – Metascore: 62

بازی Spider-Man: Friend or Foe هم یکی دیگر از آثاری بود که سعی داشت با استفاده از نام اسپایدرمن و البته داستان کامیک‌گونه‌ای که داشت، یک تجربه‌ی سودآور و جذاب را تحویل مخاطب دهد که راستش آنطور که باید و شاید کار نهایی خوب از آب در نیامد.

بازی، نمره 62 را کسب کرد و در دام طلسم دیگر بازی‌های اسپایدرمن که تا مدتی برقرار بود افتاد. البته که ما حسابی از بازی لذت بردیم و راستش آن روزها خیلی کاری با کیفیت کلی کار نداشتیم!

شما می‌توانستید علاوه بر اسپایدرمن هر یک از باس‌فایت‌هایی که در طول بازی شکست داده‌اید را به همراه یک شخصیت دیگر در تیم خود قرار دهید و یا با کمک دوست خود و یا با کمک هوش مصنوعی مراحل را رد کنید.

این ویژگی را شاید بتوان مهم‌ترین علتی دانست که این اثر را دوست داشتیم. فرض کنید که کنترل گرین‌گابلین را به دست بگیرید و به همراه ونوم سعی کنید تا دنیا را که توسط هیولاها و ربات‌های قاتلی تسخیر شده، نجات دهید! دیگر چی از این بهتر؟

PLATYPUS – Metascore: 59

PLATYPUS واقعا بازی معصومی است! این تجربه یک اثر شیرین و دوست داشتنی بود که با استفاده از خمیر بازی ساخته شده بود و حس و حال انیمیشن‌های استاپ موشن خمیری و قدیمی را به بازیکن منتقل می‌کرد.

شما در نقش یک جت جنگنده قرار می‌گرفتید که قرار بود دشمنان مختلفی که به سیاره حمله‌کرده‌اند را نابود کند و در این بین سلاح‌های مختلفی به شما داده می‌شد تا این تجربه‌ی کوتاه و دوست داشتنی را به اتمام برسانید.

باس‌فایت‌های دوست داشتنی، گیم‌پلی چالش‌برانگیز و البته محیط‌های رنگارنگ از دلایلی است که این بازی را به یک تجربه‌ی واقعا دوست داشتنی تبدیل می‌کند. نمی‌دانم چرا منتقدین در رابطه با این بازی انقدر سخت‌گیری کردند، اما به نظر می‌رسد که حق این بازی نیست که در چنین لیستی قرار بگیرد.

Project IGI: I’m Going in – Metascore: 70

IGI اسم بزرگی برای گیمرهای ایرانی محسوب می‌شود و بسیاری از ما بارها مراحل این اثر را به پایان رسانده‌ایم و از آن به عنوان یکی از بهترین بازی‌های آن دوران یاد می‌کنیم! با این وجود جالب است بدانید که IGI با وجود آن که یک فاجعه نبود، اما تجربه‌ای بسیار معمولی به شمار می‌رفت که بسیاری از منتقدین چندان آن را جدی نگرفتند و حتی از خاطره‌ی بسیاری محو شد.

با این وجود جادوی عجیبی در آن دوران وجود داشت که باعث می‌شد یک تجربه‌ای حتی نه‌چندان فوق‌العاده حسابی میان گیمرها محبوب شود و بسیاری از دوستان و آشنایان به تجربه‌ی بازی بپردازند.

Neighbors from Hell – Metascore: 69

باورم نمی‌شود که متای چنین اثری کمتر از 70 شده است! Neighbors from Hell یا همان همسایه‌های جهنمی خودمان یک تجربه‌ی پازل واقعا خنده‌دار و دوست‌داشتنی بود که اتفاقا همه‌ چیز در آن سر جایش بود!

جدی می‌گویم، مگر از یک بازی ویدیویی چه می‌خواهید؟ یک داستان بامزه و گرافیکی دوست داشتنی که در آن شاهد اتفاقات دیوانه‌وار و خنده‌داری بودیم که تا مدت‌ها یادمان می‌ماند! از طرفی گیم‌پلی بازی واقعا سرگرم‌کننده بود و شاید مکانیزم پیچیده و عجیب و غریبی نداشت، اما این موضوع به دلیل خلاقیت در طراحی پازل‌ها و فضاسازی دیوانه‌وار بازی عالی اصلا به چشم نمی‌آمد؟ شاید بزرگ‌ترین اشکال همسایه‌های جهنمی مدت‌ زمان بسیار کوتاهش بود و دیگر هیچ!

به نظرم می‌آید که آنقدر جیغ و داد آن همسایه‌ بدبخت را درآوردیم که در آخر آهش سازنده‌ی بازی را گرفت و نمره‌ی متای بازی تا این حد پایین آمد! ولی تا این جا که آمدید، یک سر به یوتیوب بزنید و صدای خنده‌دار همسایه وقتی بلا سرش می‌آمد را دنباله گوش دهید تا روزتان ساخته شود!