نقد فیلم عرق سرد – زنی که نمیخواهد زن باشد
گاهی با فیلمی مواجه میشویم که ادعای زیادی در نقد اجتماعی دارد اما روش درست این کار را بلد نیست. عموما فیلمهای اجتماعی سینمای ایران در این رده میگنجند. در واقع بازی با احساساتِ مخاطب ...
گاهی با فیلمی مواجه میشویم که ادعای زیادی در نقد اجتماعی دارد اما روش درست این کار را بلد نیست. عموما فیلمهای اجتماعی سینمای ایران در این رده میگنجند. در واقع بازی با احساساتِ مخاطب تنها کاری است که این آثار به اسم نقد انجام میدهند. باید دید اینبار با چه فیلمی طرف هستیم. ویجیاتو را در نقد فیلم عرق سرد همراهی کنید.
غیبت بزرگِ ژانر ورزشی
در ابتدا تصور ما این است که با یک فیلم در ژانر ورزشی مواجه هستیم که قرار است بالاخره توجه سینمای ایران را به این بخش از جامعه نشان دهد. ناگفته پیداست که سینمای ایران نسبت به پیشرفت واقعی و قهرمانیهای زنان ایرانی در رشتههای مختلف ورزشی و حتی نسبت به مردان ورزشکار و در کل هرگونه پیشرفتی که در این کشور به زحمت خود جوانان کسب شده به شدت بیاعتنا بوده است. حال اینکه ژانر ورزشی در دیگر سینماهای مطرح جهان یکی از گونههای مهم محسوب میشود که هم هیجان و شور ملی را هدف میگیرد و هم به بیوگرافی و معرفی قهرمانان واقعی و سختیهای زیادی که در این راه کشیدهاند اشاره میکند.
فیلمهایی که به شدت بر نوجوانان و جوانان تاثیر میگذارند و نسلی را به وسیله سینما با ورزش و عرق ریختن در این راه آشنا میکند. از جمله فیلمهای بسیار خوبی که در این ژانر ساخته شده و این اواخر دیدهام، دانگال از ساختههای واقعا خوبِ بالیوود است که به زیبایی هر چه تمامتر روحیه سرسختی را در دختران هندی نشان میدهد و در عین حال موانع و محدودیتها را به تصویر میکشد و مورد انتقاد قرار میدهد.
اما در فیلم عرق سرد مثل دیگر فیلمهای ایرانی، باز هم ورزش و علم و هنر و هر چیزی از این دست تنها به بهانهای تبدیل شده برای زدن حرفهای همیشگیِ این سینما. عرق سرد درباره زنی فوتسالیست است که در اوج مسابقات با ممنوعالخروجی از سوی شوهرش مواجه میشود. به نظر میرسد سهیل بیرقی به این دلیل به ورزش توجه نشان داده که با موضوعی جنجالی طرف شده است. شیوه مطرح کردن این موضوع نیز در فیلم به اندازه اصلِ سوژه، دنبال ایجاد جنجال بوده و به انتقادِ درست کاملا بیتوجه است. سهیل بیرقی حتی به خودش زحمت تحقیق درباره ماده 18 و 19 قانون گذرنامه را نداده و اگر میداد هرگز به راحتی از عبارت ممنوعالخروجی که حق شکایت را برای زن ایجاد میکند استفاده نمیکرد. چرا که لفظ ممنوعالخروجی به مجرم بودن، فرار مالیاتی و...مربوط میشود.
طبق ماده 18 عدم رضایت شوهر برای خروج زن از کشور نوعی درخواست کتبی است که نتیجه آن توسط دادستانی بررسی میشود. اگر در این میان مرد قصد سوءاستفاده از قانون، اخاذی و لجبازی داشته باشد به رای قانون زن حتی حق شکایت از او را دارد. تنها مطالبهای که میتوان برای این قانون داشت، این است که اجازه مرد به زنان ورزشکار، سفرهای زیارتی و مسابقات علمی، هنری و ملی برداشته شود. هرچند که در وضعیتِ فعلی نیز دادستانی از سوءاستفاده بعضی از مردان جلوگیری میکند. چنانچه ورزشکارانی همچون زهرا نعمتی و نیلوفر اردلان در واقعیت توسط دادستانی موفق به کسب مجوز خروج از کشور شدند.
اما دادستانی در فیلم عرق سرد بنا به رویه همیشگی سینمای ایران با خروج افروز اردستانی موافقت نمیکند تا به شیوهای غرضورزانه نشان دهد جامعه ایران در یک مردسالاریِ افراطی گیر افتاده است. در واقع دادستانی در این فیلم به شیوهای غیرقانونی رفتار کرده است که این موضوع به نبود تحقیقات حقوقی از سوی فیلمساز اشاره دارد. از قضا فدراسیون هم در فیلم عرق سرد به بدترین شکل ممکن پشت ورزشکار خودش را خالی میکند.
گویا نویسنده علاقه زیادی داشته که از سوی مخاطبانش کف و سوت دریافت کند. فارغ از اینکه این موضوع به خودی خود دارای اهمیت است اما آنچه بیشتر مورد بیتوجهی قرار گرفته، تیم فوتسال زنان است که برای اولین بار به فینال راه پیدا کرده و تنها به عنوان بیمعرفتهایی که یک پیام هم به کاپیتانِ راه ماندهشان ندادهاند، توصیف میشوند. فیلم در پایانبندیاش هم به نتیجه بازی آنها، شده در حد یک خبرِ محاورهای نمیپردازد.
فیلم به بهانه نقد بند 3 ماده 18، کل دستآورد این دختران را با سیاهنماییِ هر چه تمامتر به یک موضوع بیاهمیت تبدیل میکند. آنقدر در دنیای واقعی مدال طلای دختران تکواندوکار، طلای دختران در بازیهای گروهیِ فوتسال، کبدی و بقیه رشتهها اتفاق بزرگی است که ممنوعالخروج شدن تعدادی از زنان از میان این همه ورزشکار زن، نوعی دست گذاشتن بر یک امر کمیاب و کمتر پیشآمده محسوب میشود.
صحبت این است که اگر فیلم میخواست به قسمتی از این قانون نقد کند، روش این انتقاد باید چگونه باشد؟ باید طوری باشد که انگار با امر شایع و گستردهای مواجهیم که کل ورزشکارانِ زن را از بازیها منع میکند؟ قطعا جواب خیر است. اما فیلم عرق سرد با بزرگنمایی این مشکل تمام دستآوردهای دیگرِ زنان را نادیده میگیرد. یعنی یک امر مهمِ ورزشی قربانی شلوغکاریهای سیاسی و نه حتی حقوقی توسط کارگردان میشود.
همه چیز برای دیگ داغ سیانماییِ سهیل بیرقی آماده میشود تا به اسم دلسوزی برای زنان ورزشکار، آنچنان فضای خفقانی ایجاد کند که اکثر مخاطبانِ دختر را از رفتن به سمت ورزش بازدارد. من هم اگر یک دختر نوجوان یا زن جوان ناآگاهی بودم و این فیلم را میدیدم، اولین چیزی که به ذهنم میرسید این بود که: «توی این مملکت زن نمیتونه توی ورزش پیشرفت کنه. پس بیخیالِ ورزش. اگرم رفتم دنبالش باید بیخیال خانواده و ازدواج بشم». دقیقا پیام فیلم همین جملاتِ به ظاهر خالهزنکی بوده که بدجور تحققپذیر است.
اینگونه میشود که سینمای ایران یا هیچگاه به سراغ سوژههای ورزشی نمیرود و یا اگر میرود به ناشیانهترین شکل ممکن رفتار میکند. اینجاست که یک منتقد مجبور میشود بگوید:« به ما لطفی کنید و درباره ورزشِ زنان فیلم نسازید».
فیلمسازان ایرانی باید کمی صورت خود را بچرخانند و به فیلمهای خارجی نگاهی بیندازند و یاد بگیرند. ناگفته نماند که صحنههای ناچیزِ فیلم که در آنها زنان را مشغول مسابقه و بازی نشان میدهد از بدترین قسمتها محسوب میشود. کارگردان که اصلا دغدغه و حوصله پرداختن به قسمتهای ورزشیِ فیلم را ندارد، با پنها و کاتهای شلخته آن را جمع و جور میکند.
اگر شیطنتها و بازی خوب باران کوثری نبود، این صحنهها بیش از پیش ناجور و خستهکننده به نظر میرسید. لازم است در اینجا به بازیِ بازیگران اشاره کنم. بازیها خوب و باورپذیر است. باران کوثری، امیر جدیدی و لیلی رشیدی کار خود را بینقص انجام میدهند و این موضوع در دیدن فیلم تا آخر، موثر واقع شده است.
کارگردانانِ مرد هم فمینیست شدهاند؟
گویا افروز اردستانی مشکل شخصی خود با شوهرش را از فدراسیون فوتسال پنهان کرده و متعاقبا ما کنجکاو میشویم که شوهر او را بیشتر بشناسیم. در برخورد اول مرد را فردی روانرنجور و با دوز خشونت بالا ارزیابی میکنیم اما در صحنه بعد نویسنده چهره دیگری از او را به ما نشان میدهد. بهترین قسمت فیلم نیز در همین شناختِ آغازینِ ما حاصل میشود.
سهیل بیرقی در اولین دیدار افروز و یاسر که بعد از یکسال پیش آمده، چهره بیطرف و منصفی از خود نشان میدهد و ما را به تحسین وامیدارد. در ابتدا تصور میکنیم که نه با آن شعارهای ضدمردِ فمینیستی طرفیم و نه با یک فیلم محافظهکارانه. افروز به همان اندازه مقصر تصویر میشود که یاسر تصویر شده است. حتی تا جایی میتوان گفت که افروز به عنوان یک زن که میتواند یک خانواده را حفظ کند کمکاری زیادی کرده است.
در صحنههای داخل خانه نیز با ارتباط تخریب شده اما در حال ساختی مواجهیم که حس خوب و دلنشینی به ما میدهد. معتقدم این صحنه بهترین قسمت فیلم است به خصوص زمانی که میتواند تمایل مرد را به زن بدون اندکی لمس نشان دهد و مبتذل و لوس هم نباشد.
در اینجا ما به طور کامل با یاسر ارتباط برقرار کرده و با او همذات پنداری میکنیم. زمانی که او به خاطر خشونت غیرارادیاش عذرخواهی میکند مطمئن میشویم که با مردی نسبتا بااخلاق طرفیم که همه ناراحتیاش حاصلِ دوری از افروز بوده است.
(آغاز خطر اسپویل) پیش خودمان میگوییم چه عجب. هم نقد یک بند از قانون در فیلم مطرح شده و هم موضوعِ خانواده زیر سوال نرفته است. اما دیری نمیگذرد که عرق سرد دوباره به نسخههای تکراری سینمای ایران بدل میشود. مشکل از جایی شروع میشود که متوجه میشویم تمام حس خوبی که به این قسمت داشتهایم فریبی بیش نبوده است. افروز بعد از گرفتن رضایت یاسر و گرفتن مجوز خروج همه دیروز و دیشب را به فراموشی میسپارد و از یاسر میخواهد دنبال زندگی خودش برود. این دقیقا جایی است که دست نویسنده به شیوهای نچسب در درون فیلم احساس میشود.
سهیل بیرقی به یک دادگاه و ایجاد یک بحرانِ ساختگی نیاز دارد پس ناچار است افروز را به عنوان یک ابله نشان بدهد. در صحنههای بعدی و در دادگاه متوجه میشویم که برای افروز مهم نیست یاسر او را طلاق بدهد یا ندهد، فقط مهم این است که او رضایت خروج بدهد. حال آنکه یاسر از همان ابتدا رضایت میدهد اما چون از افروز رودست میخورد و تحقیر میشود دوباره رضایتاش را پس میگیرد. بگذریم از اینکه صحنه دادگاه به کل مردود و اشتباه است، اما در همان قسمت هم یاسر بسیار مورد تحقیر قرار میگیرد. این موضوع کاملا روشن است که اگر یاسر به ادامه ورزشِ همسرش علاقهای نداشت هرگز رضایت نمیداد. این مرد فقط میخواهد افروز در کنار ورزش به او هم توجه نشان دهد. (پایان خطر اسپویل)
سوال اینجاست که چرا افروز آنقدر ابله میشود که فورا بعد از رضایت یاسر زیر همه احساساتی که برانگیخته میزند؟ چرا چند روز صبر نمیکند تا اول از کشور خارج شود و به مسابقات برسد و بعد بحث طلاق را مطرح کند؟ جواب واضح است. نویسنده نیاز دارد فیلم را کش دهد و شعارهایی درباره آزادی زنان، تبعیض و مردسالاری در ایران بدهد. در نتیجه به ناشیانهترین شکل ممکن افروز را به یک فریبکارِ ابله تبدیل میکند.
بدتر از همه اینکه فیلمساز به طور واضحی دست از انصاف و بیطرفی برمیدارد و یکسره همه حق را به افروز میبخشد. حتی از مخاطبان توقع دارد با مظلومنماییهای افروز همذاتپنداری کنند و مردان را به عنوان هیولاهایی روانی در نظر بگیرند که به رشد زنان خود حسادت میکنند.
در این میان به اطرافیان افروز هم رحم نمیکند. نویسنده حتی چهره سرپرستِ افروز را هم در پیش چشم مخاطب سیاه میکند و او را فردی موذی نشان میدهد که با افروز سر جنگ دارد. در حالیکه حرفهای خانم نوری در اغلب موارد منطقی به نظر میرسد اما رفته رفته موذیگری ویژگی برجستهاش میشود، چرا که دوربینِ کارگردان تنها افروز را میبیند. در واقع کارگردان، او را با وجودِ زن بودن از دایره فمینیستی خود کنار میگذارد تنها به این جرم که او چادری و مذهبی است.
گویا تنها کاری که او بلد بوده نگاه در آینه و درست کردن ظاهر است و معلوم نیست چگونه این تیم را تا مراحل بالا همراهی کرده است. دارم با خود فکر میکنم شاید مذهبی بودنِ یاسر نیز در ناحق جلوه دادنِ او از سوی نویسنده تاثیر داشته است. متاسفانه ایجاد فاصله بین اقشار مختلف جامعه به یکی از سنتهای سینمای ایران بدل شده است. مذهبی بودن پیرمردِ متجاوز در فیلم فروشنده را به یاد بیاورید.
در کل باید گفت چنین فیلمهایی نه تنها به مطالبهگری کمکی نمیکنند بلکه دو قطبیهای عمیقی را بین زنان و مردان ایجاد میکنند. آن هم مردانی که بد نیستند و تنها گناهشان این است که میخواهند زندگیشان را حفظ کنند. وقتی فیلمهای به اصطلاح اجتماعی اینطور آدمهای جامعه را طبقهبندی میکنند چطور انتظار دارند تاثیرات مثبت اجتماعی داشته باشند.
وقتی زنی زیاد مسواک میزند
اینبار سوال مهمتری پیش میآید. چرا افروز تا این حد از یاسر متنفر است؟ یاسر کاملا به او علاقهمند است. حتی در زمانی که افروز درخواست کرده که شش ماه جدا از هم زندگی کنند، یاسر یک خانه مجهز برای همسرش فراهم کرده است. مهمتر از همه اینها، یاسر فقط یک چیز از افروز میخواهد. اینکه زندگی کنند و بچهدار شوند.
اما افروز به شیوهای افراطی به ورزش پرداخته و به گفته خودش بخاطر فوتسال از روی زندگی خودش رد شده است. اما با این حال حاضر نیست شوهرش را راضی نگه دارد و به او اهمیت بدهد. یاسر هم که بیش از اندازه مظلوم واقع شده قرار است توسط فیلمساز به یک ضدقهرمانِ مریض تبدیل شود.
قطعا از چشم تعداد زیادی از مخاطبان، این افروز است که دچار تزلزل شخصیت است. او در دادگاه میگوید که در سن کم ازدواج کرده و حالا این زندگی را نمیخواهد. در حالیکه به تایید خودش یاسر او را تا به اینجا حمایت کرده است.
حتی اگر یاسر در بعضی موارد دچار اشتباه شده است اینگونه درخواست جدایی و انزجار آن هم بدون اندکی گفتوگو کاملا غیرعادلانه است. سینمای ایران باز هم مثل همیشه نشان میدهد که زنان و مردان به هیچ عنوان طرفهای قابل گفتوگو نیستند و با کوچکترین اختلاف نظری باید به جدایی و رسوا کردن یکدیگر بپردازند، آن هم بدون اندکی احساس ترحم و عشق.
افروز بخاطر گرفتن رضایت به راحتی با احساسات مردی که اینطور به او پایبند است، بازی میکند. از طرفی همه این یک سال را به فدراسیون نیز دروغ میگوید. آیا شوهر داشتن تا این حد برای او چندشآور است که حتی حاضر میشود دقایق طولانی دندانهایش را با مسواک بسابد تا بتواند چیزی را که همه ما میدانیم از دهانش بزداید؟ اگر مسائل زناشویی، بچهدارشدن، توجه به شوهر و در کل توجه به هر چیزی به جز ورزش تا این حد برای افروز غیرقابل تحمل است، چرا او باید تبدیل به قهرمانی در یک فیلم با موضوع ورزشِ زنان شود؟ اینجاست که میگویم موضوع فقط ممنوعالخروجی و انتقاد از این قضیه نیست.
موضوع پرداختن به یک قضیه فمینیستی و ضدِ مرد است که فیلم را به شیوهای بسیار سطحی عقیم کرده است. زمانی که نویسنده سعی میکند آش را شورتر کند، الهه احمدی و پسر کوچکش را به برنامه یاسر میآورد و افروز را مجبور میکند برای گرفتن کف و سوت از مخاطبان، دست به شعارهای فمینیستی و مظلومنماییهایی غیرمنطقی بزند. آیا فرق الهه احمدی و افروز فقط یک امضا از سوی شوهرانشان است؟
تفاوت از زمین تا آسمان است. الهه احمدی هم مادری دلسوز و همسری قدردان و وفادار است و هم یک ورزشکار تواناست. اما افروز دختری سست و خودخواه است که حتی حاضر نیست شوهرش را با پسوندهای عاطفی صدا بزند. حاضر است به راهنماییهای بیخردانه وکیلاش گوش کند و موضوع را به یک آبروریزیِ رسانهای تبدیل کند اما حاضر نیست حتی لحظهای برای زندگیاش و یاسر دل بسوزاند.
فیلمساز به بهانه نقد قانون، مسئله خانواده را که حیاتی و مهم است، تخریب میکند. او بیش از پیش دوربینش را از یاسر دور میکند تا مبادا مخاطب با این به اصطلاح هیولا ارتباط برقرار کند. بیرقی تا جایی که میتواند او را ریاکار، مذهبیِ عصبی و سریشم نشان میدهد تا پیام خود را منتقل کند. اما در چشم منِ منتقد یاسر یک عاشقِ متعهد است که جانش به لبش رسیده و چون نمیخواهد افروز را از دست بدهد مجبور میشود ناشیانه از این قانون برای حفظ زندگیاش استفاده کند.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
نقص کارگردان رو خوب گفتید به یه سری نکات توجهنمیشد
کل دیدگاه ها رو خوندم
نمیدونم چرا به این نکته توجه نکردید شاید علت طلاق ندادن افروز،غرور بیجای یاسر نبوده باشه؟!
هرانسانی عزت و غرور داره رفتارهای ک یاسر با افروز میکرد بیشتر باعث لج لجبازی میشد یاسر سعی داشت با زور به افروز بفهمونه تو انتخابی جز من نداری و اگه داشته باشی اون برگ برنده رو ازت میگیرم!
یه کاربر عزیزی(نرگس) به خوب نکتهی اشاره کرد رفتارهای که یاسر انجام داد(عوض کردن قفل،ریختن اسباب اثاثیه،بلاک کردن افروز،زدن از پشت به ماشیش و...)
حتی اگ بگیم یاسر افروز رو دوست داشته باشه اینکه افروز بهش علاقه نداشته باشه عادیه نمیدونم چرا جبهه میگیرید؟؟
اگ نویسنده کارگردان بی منطق طرف افروز بوده باشن بقیه رو سیاه کرده باشن(سرپرست شوهر افروز رو)
شما هم افروز رو دارید سیاه میکند!
از ده خطی ک از مثلا نقد شما خوندم یازده خطش گله از رفتارهای افروز و... بود
درصورتی ک توی یک نقد باید همهجانبه دید نگاه کرد
فیلمش اشکال داشت(از نظر اشکالات توی قانون بند،پاره کردن اجازه خروج درصورتی ک امکان کپیش بود و...)ولی بازم اینکه میگید کشور ما زنای موفقی داشته این موارد کم پیش میاد کارگران بهتره بره سراغ اینجور کیسها حرف عجیبی بود ک زدید!
ازدواج در سن پایین همین مشکلات رو داره که بعدا طرف از انتخابش کلا پشیمون میشه چرا؟ چون ایدال هاش از مرد زندگیش فرق میکنه!
از یه دختر نوجوان بپرسید معیارت واسه مرد مورد علاقت چیه از ظاهر فلان فلان میگه ولی اگه از یه ادم ک سنش دوبرابر همین نوجوانمون باشه سوال رو بپرسید کلا جوابش زمین تا اسمون فرق میکنه!
اگ برفرض مثال نویسنده و کارگردان برروی مذهبی ها برچسب زده باشه شما با حرفاتون باعث شدین من فکر کنم شبیه مخاطبهای نتفلیکس هستید که تا مجرم سیاه پوسته میان میگن عه شما نژاد پرستید یعنی چی که مجرم سیاه پوسته یا وقتی یه هنج.نسگرا یا سیاه پوست یا هرچیز دیگهی تو فیلم نباشه یا کم باشه پامیشن برچسب نژاد پرست بودن میزنن به بقیه
از طرفی ادمای که تو صداسیما کلا ارگانهای دولتی مثل صداسیما که خیلی ریرذربین هست،۹۰ درصد نه ولی حداقل ۸۰ درصدشون مذهبین یا حداقل مذهبینما هستن بخاطر پیشرفتشون
هی میخوام تموم کنم بعد مبینم حرفناگفته زیاد نسبت به نقد شما
اینکه کسی کسی رو نخواد زور نیست نمیدونم چرا شما هی یا خیلیای دیگ روی این موضوع پافشاری میکنید که هرچی شد زن باید مشکلات رو حل کنه،سازش کنه کنار بیاد درصورتی که مهم ترین نکته رو یادتون رفت " علاقه"
بدترین قسمت ازدواج اینه نسبت به شریک زندگیت علاقه نداشته باشی رفته رفته اون رابطع واست فرقی با شکنجه نداره
یاسر شریک همدم زندگی میخواد و بچه میخواد درصورتی که افروز اینطور نیست
به قول افروز اگ یاسر ۲ تا عیب داشته باشه افروز ۲۰۰ تا
و همهی اینها از نظر من برمیگرده به ازدواج زود هنگامی ک تو سن پایین اتفاق میافته زمانی ک هنوز عقل خوب درک فهمی از اطراف نداره به قول معروف دست چپ راستت رو خوب نمیشناسی درصورتی که تو ایران مفهوم این ضرب المثل میشه "وقتی فهمیدی رابطه جنسی،فرق زن مرد چیه وقتت ازدواجته" که کاملا غلطه
از طرفی بعد این همه سرصدا رسانهی شدن خبری از خانواده افروز یا یاسر نشد حتی عموی خالهی چیزی
نکتهی دیگ درباره بچه داشتن که بازم تو دیدگاه ها میگفتن چرا افروز نمیخواد فلان این رو یه بار من از یه روانشناس شنیدم ک هنوز که هنوزم یادمه"زمانی که شما مشکلاتی تو زندگی زناشویتون دارید شاید بچه داشتن یکی دوسال موضوع رو موکول کنه به آینده ولی بعد یه مدت مشکل بزرگ تر میشه"نقل قولم یکم اشکال نداشت ولی امیدوارم حق مطلب رو ادا کرده باشه
نقدتون عالی بود منم اول فکر میکردم فیلم خوبیه ولی بعدش...
خیلی لذت بردم از نقدتون واقعاً، حرف دل خودم بودم درمورد این فیلم
چه نقد زیبایی... عالی بود احسنت
شما حتی معنی کلمه ی فمینیسم رو نمیدونین و اون رو مترادف مردستیزی قرار دادین. هرچقدرم خودمو قانع کنم نمیتونم همچین نقدی رو بپذیرم.
به نظر من فیلم خوبی بود ولی نقدتون مقداری افراطی از روی عقیده خودتون بود از نظر من این جور فیلم ها برای خیلی ها نیاز هستش با اینکه به حقوق خیلی ابتدایی اشاره شده (که همون اجازه خروج زن قبل ازدواج در دست پدر و بعد ان دست شوهر هستش)تونست توجه خیلی هارو جذب کنه درسته با بی احترامی متقابل چیزی درست نمیشه ولی هرکس یه کاسه صبری داره
مهم نیست مرد و زن چه ویژگی هایی داشته باشن اصل اول اینکه که تو قبول کنی باهاش زندگی کنی یا نه
نکته جالب این سریال این بود که این زن به سندرم استکهلم دچار نشد همچنان مبارزه کرد این چیزیه که مورد ستایشه / که یاد میده بجنگ مهم نیست تو چه موقعتی هستی
در برابر ظلم سکوت نکن و به نظرم یاسر باید بلا های زیاد تری سرش میومد چون تجاوز در بستر زناشویی قابل توجیه نیست
با تشکر
با نقد ارائه شده کاملا موافقم...
فیلم به شدت متاسفانه سیاه تصویر شده...
بنظر من این فیلم میخواست نشون بده که قوانین ناعادلانه ای در کشور وجود داره که باعث میشه یک زن یا آزاد نباشه یا بخاطر آزادی لحظه ایش فیلم بازی کنه و بعد از خودش متنفر بشه و اونجوری با خشم مسواک بزنه. نقد کننده نوشته مگر چند زن ورزشکار ممنوع الخروج میشن که بخواد بهش پرداخته بشه!! آیا اگر کاپیتان تیم ملی هم بخاطر مهریه ممنوع الخروج بشه و همسر گوشی رو خاموش کنه و با وحشیگری با کاشین دنبالش بیفته بدون اینکه فکر کنه ممکنه تصادف بدی پیش بیاره، نباید بهش پرداخته بشه؟!!!
آیا به مسواک زدن با خشم زنی که مسلما رابطه اجباری و زورکی داشته مورد نقده؟!! عوامل این فیلم سعی داشتن مشکلات زنان رو بولد کنن که شاید قانون گذاران تجدید نظری محال کنن!!
آیا اگر در یک ازدواج یکی از طرفین به هر دلیلی بخواد زندگی نکنه از لحاظ شرعی و انسانی درسته که مجبور باشه زندگی کنه و رابطه جنسی داشته باشه؟! مگه شروع ازدواج با توافق یک نفر انجام میشه که ادامه ش با اصرار یک نفر مشکلی نباشه. وقتی یک نفر نخواد زندگی کنه باید رهاش کرد. نه به زور نگهش داشت! زندگی و رابطه اجباری فرقی با تجاوز نداره! نقد بسیار مقرضانه بود!
بنظرم مطالب و نقد مطرح شده خانم سهیلی در نهایت توجه به رسالت فیلم و دقت به مسائل فنی و فرا فنی فیلم انجام و به هدف و غایت فیلم کاملاً پی برده شده .
از هر جنبه ای بررسی و تمام سکانسهای فیلم مطالعه صورت گرفته شده.
با تشکر از نگاه منصفانه شما نویسنده محترم
نقد بسیار حکیمانه ای بود
سپاسگزارم..نظر لطف شماست.
اون زن دیوانه، روانی هم. جنس باز هرچی که بود علاقه ای به ادامه زندگی با اون آقا نداشت تا زمانی که زنان فرومایه ای مثل شما در جامعه هستن که قوانین روشن و غلط ضد زنان رو بی اهمیت جلوه میدن وضع همین می مونه اما مطمئن باش یه روز چوب این قوانین بدجور به بدنت اصابت می کنه خانم نقاد
ادامه نظر : کارگردان ضد مرد و به دنبال دلسوزی نیست ، اگر کلیشه برعکس کنید و جای افروز و یاسر را در داستان تغییر دهید متوجه میشوید که اتفاقا شما یک ضد زن هستید. نظرتون دربارهی این فیلم بیشتر دلسوزیای بود برای مردان ایرانی در جامعه مردسالار یا به قول لیلی رشیدی در فیلم : کشور مردها.
و زنان علیه زنان همین است ، که نمادش هم در فیلم مهرانه نوریست.
در هر حال امیدوارم نوشتههای بعدیتون پختهتر و با پشتوانه مطالعاتی باشد ، نه صرفا نظر شخصی.
درباره موضوع فمینیسم هم خود تهیه کننده فیلم در مصاحبه ای گفته اصلا نمی خواسته فیلم سویه های فمینیستی داشته باشه اما چنانچه در نقد هم گفتم این فیلم به اسم دفاع از حقوق زن و پیشرفت در ورزش (که اگر به صورت متعادل بهش پرداخته می شد خیلی هم خوب بود اما در فیلم بسیار افراطیه) اومده خانواده و نیازهای عاطفی و طبیعی هم زن و هم مرد رو نادیده گرفته. بعضی نیازها اصلا فطری و غریزیه دوست من. هر زن و مردی به محبت، نیاز جنسی، داشتن فرزند، وجود یک حامی و ...نیاز داره اگر افروز به هیچ کدوم از اینا نیازی نداره یعنی باید به پزشک مراجعه کنه.
فمینیسم در ابتدا به دنبال حقوق به حقی مثل حق رای و مشارکت اجتماعی بود اما در ادامه به قرائت های مخربی تن داد که در خود غرب انتقادات زیادی بهش وارد شده. یکی از این انتقادات اینه که فمینیسم مدام زن رو در رقابت و مقابله با مرد قرار میده و زن بودن رو نوعی تحقیر قلمداد میکنه برای همین به زنان میگه شما زن به دنیا نمیاید زن میشید. که این مخرب ترین و افراطی ترین قرائت فمینیسم است که در ایران اکثرا این قرائت رو بازنمایی میکنن. در انتها سپاسگزارم از نظرتون.
به عنوان کسی که مطالعات زیادی در فمینیسم داشته و داره اصلا با نظراتتون موافق نیستم ، این نظرات صرفا یک گاردیه که همه در نگاه اول و بدون مطالعه کافی دارند.
و فکر نمیکنم داشتن فرزند جز نیازهای فطری و غریزی باشه !! همونطور که علم روانشناسی امروز این حرف رو رد میکنه.
حتی اگر کاری به علم هم نداشته باشیم با نگاه جزئی به طیف وسیع انسانها با اخلاق و اعمال و شغل و حرفههای مختلف متوجه میشیم که این یک فکته که نمیشه گفت همه بچه دوست دارند ، وجود بچه در زندگی الزامیست و بچه داشتن یک نیاز فطری و غریزیست .
دوست عزیزم.. انتقاداتی که امروزه در غرب به فمینیسم میشه اتفاقا بخش زیادیش از سوی خود زنان هست. شما کدام رویکرد در روان شناسی مدنظرتونه که شخصیت افروز با اختلال شخصیتی رو یک زن سالم تعریف می کنه؟!رشته کارشناسی من هم علوم ارتباطات هست که به روان شناسی شخصیت هم می پردازه و در این زمینه به اندازه کافی مطالعه داشتم.
درباره فرزند هم شما فقط به بخشی از صحبت من توجه کردید و بقیه مطالب رو نادیده گرفتید. درباره فرزندآوری معمولا زن و شوهر قبل از ازدواج توافق می کنن که چه زمانی بچه دار بشن یا هر انتخاب دیگه ای نه اینکه به یکبار در وسط زندگی به شیوه ای نامعقول خانواده رو از هم بپاشونن. اگر زنی فطرت و غریزش دچار مشکل شده و از جنس مرد و داشتن فرزند متنفره و نیاز جنسی و عاطفیش هم صفره قطعا زن سالمی به لحاظ روحی و جسمی نیست. از قضا نویسنده فیلم یه همچنین زنی رو انتخاب می کنه تا از این طریق از حقوق زنان صحبت کنه به همین دلیل فیلم دچار مشکل میشه
در مورد فمینیسم که قبلا پاسختون رو دادم و احتمالا مطالعهای بسیار محدودی در این زمینه داشتید.
در رابطه با افروز ، من جایی از حرفهام اشاره نکردم که فردی سالم یا ناسالمه ، اما رفتارهای غیرعادی هم نداره مخصوصا در تقابل با رفتارهای یاسر.
و شما که مطالعات روانشناسی داری احتمالا باید خبردار شده باشی که دیگه همجنسگرایی رو اختلال روانی قلمداد نمیکنن و رسما یک گرایش جنسی محسوب میشه، اتفاقا همین چند ماه پیش هم اعلام کردند.
از انصاف و حق دور نشیم خیلی عجیبه که شما به همجنسگرایی اشاره می کنید چون در نقد ایشون و این فیلم به همجنسگرایی که شما مطرح می کنید اشاره نشده پس در اینجا نقد بی موردی از جانب شما هست. شما دلیلتون رو بنویسید که چرا به این موضوع اینجا اشاره کردید. بعد هم من هم روانشناسی خوندم و به توضیحات شما اضافه کنم که همانگونه که خودتون نوشتید دیگه همجنسگرایی رو یه اختلال قلمداد نمی کنند یعنی قبلاً یه اختلال بوده و این نشون می ده یک چیز قطعی نیست چون علم در حال تغییره و ممکنه بعداً هم این نظریه تغییر کنه و دوباره اختلال روانی به شمار بیاد.
کاملا درسته که علم در حال تغییره ولی چیزی که در مورد همجنسگرایی وجود داره و توسط سازمان جهانی بهداشت هم باره گفته شده(نه فقط درمورد همجنسگرایی بلکه هر چیزی) هر عمل و واکنشی که به بدن آسیب نرسونه صرفا بیماری قلمداد نمیشه و اتفاقا که همجنسگرایی و دوجنسگرایی و گرایش هایی از این قبیل (گرایش به حیوانات و اشیا و کودکان و.... که هم من و هم شما میدونید چیه رو فاکتور میگیریم) نه تنها هیچ آسیبی به بدن و سلامت جسم و روح نمیرسونه بلکه از لیست بیماری ها خط خورده شده و صرفا خودمونم میدونیم که گرایش به همجنس عامل هیچ بیماری نبوده چه الان که در بسیاری از کشور ها فرهنگ ها مورد قبوله و چه دورانی که جرم و به عنوان بیمتری میشناختنش مگر در صورت عدم رعایت بهداشت که در این صورت در جنس مخالف هم همین شرایط پابرجاست
فیلم عرق سرد ارتباطی با همجنس گرایی نداره اما چون مطرح کردید پاسخ میدم.باید مطلع باشید که هوموفرودایت ها و ترنس ها به معنای واقعی کلمه قابل درک و قابل همذات پنداری هستند چون به لحاظ جسمی و هویتی دچار اختلال شدن و پزشکان میتونن اینو تشخیص بدن اما همجنس گرایان در بسیاری موارد حتی سابقه روابط با جنس مخالف رو داشتن و امروز پزشکان همجنس گرایی رو نوعی تبلیغ رسانه ای میدونن که کاملا با مقوله هوموفرودایت ها و ترنسها متفاوته
اگر به خوبی مطالعه کنید نقدرو تنها مسئله ی فرزند داشتن مطرح نیست مسئله ی اهمیت دادن به زندگی مشترک وحفظ اونه...اگراین موضوع برعکس بود وآقا ورزشکار بود وهمه ی فکرش معطوف به ورزش خودش اکثرمخاطبان حق رو زن میدادن چون توی رابطه توجه به شریک زندگی ازحقوق طرفین هست من با این نقد موافقم و فقط نظرم رو گفتم نظرهمه مورد احترام هست
نقاد محترم شما هنوز درکی از معنای فمنیسم ندارید(: بهتر بود به جای اینکه فیلم رو به بهانه فمنیسیتی بودن بکوبید یکم به اصل مسئله زنان می پرداختید یا حداقل حداقل حداقل در مورد معنای فمنیست در اینترنت یک سرچ ساده میکردید(: فمنیست و حتی این فیلم هرگز خواستار این نبودن که زنان رو مقابل مردان قرار بدن یا با اصول خانه داری و زندگی زناشویی مخالفت کنند. تمام حرف این فیلم و حتی فمنیسم این هست که یک انسان نباید به خاطر جنسیت خودش از حقوق انسانی و صحیحش منع بشه! فارغ از اینکه یک ورزشکار مرد باشه یا ورزشکار زن! ممنوع الخروج کردن یک انسان و جلوگیری از پیشرفت( که به طور واضح میتونید داخل فیلم ببینیدش و اینکه یاسر در اصل با پیشرفت افروز مشکل داشت و اگر فقط میخواست زندگیش رو حفظ کنه باید جوری رفتار میکرد که برای افروز جای بازگشت و علاقهای بمونه! تا در نهایت به حفظ زندگی منجر بشه) به هر نحوی که باشه درست نیست و باید اصلاح بشه! مخصوصا در جامعه ما(:
این عقاید یک فمنیست هستش و با جبهه گیری های شما نویسنده عزیز که نمیدونم از روی جهل بود یا عمد کاملا منافات داره...
به امید آگاهی بیشتر برای جامعه مون(:
عنوان رو که خوندم متوجه شدم که قراره چه سطحیانگاری رو مشاهده کنم اما باز هم زمان گذاشتم و نظرتون رو دربارهی فیلم خوندم ، میگم نظر چون واقعا نمیشه برای همچین نوشته ناپختهای عنوان نقد به کار برد.
شما علاوه بر اینکه با معنی فمینیسم آشنایی و احتمالا هیچ مطالعهای هم توی این این زمینه ندارید ، با معنی زن بودن هم بیگانهاید. طبیعتا همهی زنان وظیفه و علاقهای نسبت به بچهدار شدن ندارند و این مسئله انتخابیست و زنها ، یا با توجه به موضوع این فیلم بهتره بگم زنان ورزشکار هم مانند مردان ورزشکار میتوانند زندگی حرفهای داشته باشند ، البته اگر نگاه مردسالارانه نداشته باشیم.
در رابطه با قسمت مسواک زدن که طبیعیست ، افروز تمایلی به رابطه جنسی با فردی که دوستش ندارد و از روی قدرتی که قانون به او داده طلاقش هم نمیدهد ، ندارد.
در مورد شخصیت مهرانه نوری با بازی سحر دولتشاهی که در جامعهی افراد مذهبی ، فارغ از پوششان ، بسیار وجود دارند و کارگردان برای نشان دادن این موضوع از چادر به عنوان نماد افراد مذهبی استفاده کرده است.
ادامه :
و در مورد شخصیت یاسر که به نظر شما فردی با اخلاق است ! پس با این حساب یعنی به نظر شما فردی ریاکار ، عصبی ، بی منطق که از قدرتی که بواسطه مرد بودن به او داده شده سو استفاده میکند اخلاقمند است.
با سلام. فیلم عرق سرد برعکسِ اونچه فکر میکنید نه تنها تصویر خوبی از زن ایرانی ارائه نمیده بلکه نگاه مخاطبان مرد رو هم به زنان در جهت منفی تغییر میده. در این فیلم یاسر فقط به محبت نیاز داره و افروز به شیوه ای افراطی یاسر رو نادیده می گیره. عصبی بودن یاسر به همین دلیله. از هر زنی در جامعه ایران بپرسید به شما میگه که مردی که محبت کنه و حمایت مالی از همسرش داشته باشه و باوفا باشه مرد خوبی محسوب میشه که یاسر همه اینها رو داره. این فیلم زن رو بسیار پرتوقع و بی مسئولیت، دروغگو و بدعهد تصویر کرده که تا به جایی میرسه دیگه خدا رو بنده نیست. اینجا بحث انسانیت و انصاف مهمه نه جنسیت.
چرا لزوما باید تصویر خوبی از زنان ایرانی نشون داده بشه ؟! افروز و مشکلاتش نه تنها برای زنان ورزشکار ایرانی که برای اکثر زنان ایرانی ملموسه و میشه باهاش همذات پنداری کرد.
به عنوان یک زن با تعریفتون از مرد خوب موافق نیستم و این فقط یک کلیگوییه غیرواقعیه.
و در مورد اینکه میگید یاسر فقط به محبت نیاز داره : اوکی درست ، اما فردی زورگو و دیکتاتوره به این دلیل که جلوی پیشرفت زنش رو گرفته ، طلاقش نمیده و اجازهی زندگی کردن هم بهش نمیده ، به قول قاضی فیلم پس باید چیکار کنه ؟! به نظر شما باید سازگاری و محبت میکرد که تصویر خوبی از زن ایرانی ارائه بده؟! چرا ؟
جدای از اینها افروز علاقهای به یاسر نداره و حتی درگیر رابطه با همجنس خودشه ، چطور میشه به کسی که علاقه نداری محبت کرد؟ فقط به دلایل محبت و وفا و حمایت مالی ؟!!
پیشنهادم اینه که یکبار دیگه فیلم رو با دقت و بی تعصب ببینید ، چون حتی اون محبتی که میگی هم یاسر یا نداره ، یا یک محبت دروغین و صرفای برای ارضای نیازشه.
در نقد هم توضیح دادم که افروز اونقدری که فیلمساز تلاش میکنه مظلوم نشونش بده مظلوم نیست بلکه مشکلات اخلاقی زیادی داره از جمله اینکه بخاطر منافعش به راحتی دروغ میگه. یاسر هم که فیلمساز خیلی سعی داره ازش یه موجود پلید بسازه، مثل هر مرد خوب دیگه ای عیب و ایرادهای خودشو داره و ناراحتیش هم ناشی از بی توجهی و بی خیالیِ افروزه. درباره نیازهای عاطفی و جنسی هم زن و مرد کاملا در ارضای این نیازها مشترک هستند و نیازمند بودن مرد در این فیلم به معنای محبت دروغین برای ارضای خودش نیست. با تعریف شما هر زن و هر مردی سودجو قلمداد میشه.
خواهر محترم شما داری از جامعه ناقص ایران حرف میزنی؟ میگی لز هرکی بپرسی مرد خوب کیه میگه این؟ خب خاک تو سرش مخصوصا اگر فکر کنه که حمایتی که شما ازش حرف میزنی همین حمایت همسر افروز باشه
چه حمایتی که از پیشرفت همسرش ناراحته و ممنوع الخروجش میکنه؟
میگی محبت میخواد؟با گرو کشی و گرفتن یک زن از حق طبیعیش کدوم خری میاد محبت میکنه؟
شما فقط با این جملت که محبت میخواد محبت میخواد مهری میزنی بر تایید رفتار کودکانه و غیر معقولانه مردان در بستر جامعه مردسالار
و در ضمن هر انسانی در زندگیش دچار اشتباه شده افروز به اشتباهش یعنی ازدواج در سن کمش اعتراف کرد و گفت بچه بوده و من صد ها زن میشماسم که از ازدواج تو سن کم ضربه خوردن و به اهدافشون نرسیدن ولی از طلاق میترسیدن
شما اگر افروز و قضاوت میکنی چون به خاطر ازدواج زودش پشیمونه دیگه تو رو خدا دیگه مثل افراد کوته نظر نگو باید زندگیشو میکرد و به شوهرش محبت میکرد
در آخر باید بگم که اینقدر به زنی که مجبور شده با فریب جلو بره برای رضایت چون همون سکانسی که مرد بهش میگه جون چشم گفتنتو دوست دارم به اندازه کافی مخری بر تحقیر و مطیع بودن اجباری زنان زده که من در عجبم شمای زن چطور نفهمیدی که تحمل همین کلمات اونقدری برای اون آدم با شخصیت و قهرمان که با همت خودش به اون جایگاه رسیده سخت بوده که تحمل تظاهر و فریب و نداشته من نمیفهمم تا کی بعضی از شما بانوان به ظاهر محترم میخواید بفهمید که جای دلفریبی و خر کردن شوهر و با چشم گفتن دلشو آب کردن شخصیت مستقل و قدرتمند خودتون رو پیش بگیرید؟
خیلی خوب حرف دل منو زدید
با چشم گفتن ادم دل طرفو به دست بیاره ولی غرور خودش پایمال بشه به چه درد میخوره
خانم منا سهیلی گرامی . فکر می کنم - شاید - بهتر باشد ، عنوان و یا نام نوشته تان را " نقد فیلم ! " نگذارید . چرا که در نوشته شما هیچ اصل و اصول ِ رایج و پذیرفته شده ی آکادمیک ِنقد فیلم به چشم نمی خورد . شاید عنوان مثلا " نگاهی به قوانین ازدواج و حق و حقوق طرفین دعوا ، از دید ِ یک ضد فمنیست !!؟ " مناسبت تر باشد . تا آن جایی که ما آموخته ایم ، نقد فیلم یعنی بررسی چند و چون دراماتیک اثر و بافتار و ساختار آن و چگونه گی آن ها در پیش برد قصه و ارتباط با بینده است ، مثلا تدوین ، فیلم برداری ، بازیگری ، نور پردازی و امثالهم می بایستی مَدّ نظر ناقد قرار گیرد ، که در نوشته شما کم ترین اثری از این گونه مسایل طرح نشده است .
امیدوارم خواننده گان ِ نوشته شما آن قدر آگاهی داشته باشند ، که نوشته هایی از این دست را به عنوان " نقد فیلم " نپذیرند ، تا آگر در آینده میلی به نوشتن نقد فیلم داشته باشند ، این نوشته شما را الگوی خود قرار ندهند . چرا که موجب گم راهی شان خواهدشد.
با احترام . کوروش افشارپناه . فیلم -ساز . کارگردان . بازیگر و مدرس سینما در 55 سال ِ گذشته !
با سلام و احترام. با اینکه با نظرتون درباره نقد فیلم مخالفم اما برای من نظرتون محترم هست. امروز در جهان متدهایی که فقط تکنیک و بازیگری و نورپردازی رو نقد میکردن خیلی وقته منسوخ شده. امروز بستر سیاسی- اجتماعی هم به اندازه تکنیک در آثار سینمایی اهمیت داره چرا که فیلم چیزی مجزای از جامعه نیست. آثار سینمایی هم مثل عرق سرد که تلاش زیادی دارند تا پیامی رو به مخاطب برسونن قطعا می طلبه که منتقد به بررسی اون پیام هم بپردازه..در نقد این حقیر به واکنش مخاطبانِ دختر در قبال این فیلم هم توجه شده. مردان هم قطعا واکنش مخصوص به خودشون رو به یک چنین آثار فمینیستی دارن که قطعا جایگاه مهمی در نقد داره. در آخر اینکه من مدافع حقوق زنان هستم اما به هیچ عنوان ضدخانواده و ضد مرد و در یک کلام فمینیست نیستم
خب پس نمیدونی کلا فمینیست چیه کم میگی مدافع حقوق زنانم ولی فمینیست نه
عزیز من کل جملاتت نسبت به کامنت هتا اینطوری شروع میشه که در جهان امروز فلان در جهان امروز بهمان در غرب اینطوری و در یکور دیگر اونطوری
انگار که مخاطبانت برای حداقل ۳۰۰ سال پیش هستند و تو با عده ای رو به سقوط مواجهی و همش هم میگویی به اون نقد وارد شده و.....
چرا از خودت حرف نمیزنی و دنبال فلان و بهمانی همون فمینیستی که میگی تو غرب هم ازش ایراداتی گرفتن بله ۱۰ جا ایراده ولی ۱۰۰۰ جا تحسینه یا نظر همین آقا راجب نقد فیلم که میگی منسوخ شده شما صرفا نگاهی داشتید با جنبه روانشناسانه اما به غلط و با ترکیب زیادی از نظرات شخصی
اتفاقا من بعنوان یک مرد وقتی فیلم رو دیدم چندان نگاه خوبی به زن ایرانی پیدا نکردم. چون به صراحت به وسیله این فیلم سعی شده مرد و زن رو در مقابل هم قرار بده. در ثانی نقد خانم سهیلی بسیار منطقی و از جهات زیادی پرداخته که بنظر من واقعا یک فیلم پیامد های زیادی ( فارغ از خوب و بد ) برای جامعه داره که باید از تمام جوانب به اون پرداخت که نقد خانم سهیلی از این موضوع برخورداره.
اتفاقا و صد البته نگاه جنابعالی بسیار سطحی هست چراکه فقط و فقط نگاه به مسائل فنی فیلم بوده و معلوم میشه که نسبت به موضوع نقد و بررسی و رسالت سینما سواد لازم رو ندارید و این موضوع مهم رو فقط در بررسی مسائل فنی فیلم می بینید.
قانون قانون مرد سالاری یک روز چند همسری یک روز حق طلاق..... چون قانون گذاران قانون گریزند وهمه جا شده ریاکاری
درباره جامعه به اون اندازه ای که در فیلم بازتاب داده شده صحبت می کنیم نه درباره همه وقایع ریز و درشت در جامعه. یاسر به عنوان مردی که در فیلم تصویر شده نه به دنبال فساد رفته و نه چندهمسری
نگاهتون بسیار افراطی و متاسفانه فارغ از عمقی نگری هست
یاسر های جامعه هستند که روانی ریا کار و مافیای هستند وفیلم تصویر این مردها رو کشید نه همه مردان
نه تنها مرد بلکه خانواده هم در این فیلم چرک و سیاه به تصویر کشیده شده دوست عزیز..تعریفتون از مرد خوب چیه... یاسر که حتی رضایت هم داد و در زمان جدایی هم همه گونه حمایت مالی از زنش داشت اما گویا همچنان در چشم فیلمساز باید منفور باقی می موند
فیلم عالی بود
حتی اگه یک زن هم به این وضعیت دچار شده باشه باید بهش پرداخته بشه، یعنی چی این همه زن رفتن مسابقات بعد بخاطر چند زن که ممنوع الخروج شدن نباید فیلم ساخت، توی این کشوی راه رسیدن به موفقیت برای زن خیلی هموار نیست که تازه زمانی که رسیدن بخاطر یه مرد عقده ای بخواد اون فرصت رو هم از دست بده، که چی ؟؟؟ زندگیمون چی میشه؟ مگه میشه زن رو نشوند سر خونه و زندگیش بعد از اینکه حاصل تمام زحمات و آرزوهاش رو ازش بگیرن
کسی نگفت به این موضوع نپردازن..لطفا نقد رو با دقت بیشتری بخونید. موضوع نحوه پرداخته. فیلم تماما زن رو در تقابل و ضدیت با مرد نشون داده و مرد رو هم یه هیولایی نشون داده که باید از روش رد شد و لهش کرد برای رسیدن به موفقیت. این نسخه موفقیت اتفاقا قلابیه چون زن در دنیای واقعی به حمایت و علاقه مرد احتیاج داره برای پیشرفت
واقعا متاسفم چه همون خدا که میپرستید و چه همه ادبان و حتی فارغ از دین و از نگاه هر روانشناس و انسان شناسی هر فرد توانایی تنها زندگی کردن و مسیر رو طی کردن و پیشرفت و موفقیت رو داره و صرفا بر طبق هیچ اصولی وابستگی صد در صدی وجود نداره مگر که شما بخوهید القاش کنید
درسته که تکامل آفرینش و طبیعت و تداوش به دو جنس در کنار هم بستگی داره ولی رشد و شکوفاییشون به تنهایی صورت میگیره
من هر سایتی رفتم آنلاین ببینم تا نصف فیلمم نشون نداد حالا به سانسور و ایناش کار ندارم چرا نیاورد ؟!
من از فیلیمو فیلم رو دانلود کردم
من از نقد خوشم اومد. کاملا منطقی و منصفانه بود . فیلم جالبی نبود .
سپاسگزارم.
به نظرم فیلم خوبی بود . بی نقص نبود ولی نمره ی قبولی می گیره. شما ناراحتیتون از اینه که اعتقادات پوسیده ی مردگرایانتون دچار قلقلک شده. هیچ مردی حق نداره به زور زنی رو وادار کنه باهاش زندگی کنه چه برسه ب ممنوع الخروج کردنش. نهایت ضعف عماد بود هر کاری ک کرد. ممنوع الخروج کردن افروز ، از پشت به ماشینش زدن تو شب، عوض کردن قفل در منزل، ریختن وسایل خونه افروز تو خیابون، خاموش کردن و بلاک کردن افروز تو گوشی . زندگی گرو کشی نیست . جدا شدک برا همین وقتاست
اتفاقا من در خانواده ای بزرگ شدم که به هیچ عنوان درش مردسالاری وجود نداشته اما تحقیر مرد هم جایگاهی در فرهنگ ما نداره. تنها چیزی که در فیلم عرق سرد وجود داره زن سالاریه دوست عزیز. درباره اشتباهات حقوقی فیلم هم در نقد توضیح دادم.
خوبه حالا خودت یه زنی خجالت نمیکشی اینطوری از مردا دفاع میکنی یه سر برو دادگاه خانواده ببین چطوری حق و حقوق زنو لگد مال میکنن باید گوه زد به این قانون جمهوری اسلامی که همه جا حق رو به مرد داده چرا باید خیانت از طرف مرد انقدر زیاد بشه چون دادگاه حتی حق خیانت رو هم به مرد داده پس خجالت بکش فیلم هم خیلی خیلی قشنگ و جالب بود
دوست عزیز..چون زن هستم باید از هر فیلمی درباره زنان دفاع کنم؟ اتفاقا فیلم عرق سرد جنس زن رو خیلی بد و بی مسئولیت نشون داده. شرط انصاف حکم می کنه هر جا زنی داره غیرمنصفانه رفتار می کنه ببینید و هر جا هم مردی داره زنی رو حمایت می کنه ببینید. چه کسی گفته مردها همگی ظالم هستن و زن ها همگی مظلوم و قربانی. درباره قوانین هم اتفاقا زن حتی از حق طلاق برخورداره و حق نفقه و مهریه هم داره. درباره خشونت عده ای از مردان بر علیه زنان هم حرف بسیاره ولی به فیلم عرق سرد ارتباط خاصی نداره.
واقعا جای تاسف داره که فکر تا این حد سطحی باشه.
وقتی که نقد و بررسی و قضاوت در مورد موضوعی میشه انسان در نهایت و بی نهایت دوری از جنس و سلائق شخصی باید در اختیار وجدان بیدار قرار بگیره تا بتونه قضاوت و بررسی و نقد کنه.
شما نمیدونم چطور فکر می کنید که کلا
هیچی ولش کن ...
اتفاقا لازمه که جنابعالی از شروع کردن اختلافات و دروغ و بیمار کردن یاسر و یاسرهای جامعه توسط افروز و افروزهای افراطی و بی مسئولیت هم بگید که در نهایت اینجور زندگی هایی رو رقم میزنه.
چه بسا یاسرهای واقعی در جامعه تا حدی از زندگی متنفر میشوند که خود زودتر افروز نسبت به جدایی فکر میکنند تا افروزهای دیوانه
من هم این فیلم رو دیدم و با نقدتون موافقم تو فیلم از یاسر یک چهره روانی وضد زن نشون میده که دوست نداره پیشترفت همسرش رو ببینه در حالیکه اگه اینطور بود هیچوقت رضایت نمیداد یاسر فقط توجه همسرش رو میخواست که افروز اصلا توجهی بهش نداشت در مورد اون بند قانونی هم درست گفتین مرد باید اول شکایت کنه و با عدله کافی درخواست بده اینجور نیست که هرد بره دادگاه و دادگاه هم سریع ممنوع الخرج کنه.بازم ممنون از نقد خوبتون
خواهش می کنم. ممنون که مطالعه کردید
درضمن رابطه خانم دولتشاهی تو فیلم با همون آقا یاسر مظلوم واقعا مشخص نبود؟ علت مسواک زدن چطور؟ اگه متوجه این چیز ها نشدین به عقیده من تحلیل و نقد فیلم رو کنار بذارین کار رو بسپارین به کسی که درس این کارو خونده و قوه ادراک و تحلیل داره
رابطه ای بین سرپرست فدراسیون و یاسر در فیلم وجود نداره اگر هم شما چیزی حس کردید به افکار معیوب فیلمساز برمی گرده که نگاهش به افراد مذهبی تماما منفی و غرض ورزانه ست
آیا میدانستید که این فیلم کاملا واقعیه؟ حتی کتابش این بود که کنار برنامه تلویزیونی پسره که به اصطلاح اجتماعی و حال و هوای خانوادگی داشت آرم شبکه ورزش بود الان اعتراض به چی دارین به چیزی که واقعا اتفاق افتاده؟???
ای بابا اینم از فیلمامون
خیلی ممنون. من همین دیروز داشتم در مورد موضوع حقوق زنان و راه درست نطرح کردنش بحث می کردم و باید بگم به عنوان یک مرد مجرد متاسفانه این دو قطبی شدن جنسیتی جامعه رو حس می کنم. من به عنوان مردی که کاملا خارج این مشکلات بوده اذیت میشم که می بینم بخش قابل توجهی از زنان ایرانی در حال جبهه گیری و فاصله گرفتن از مردان میشند و من به شخصه احساس می کنم ارزشم به عنوان مرد در جامعه در حال افول هست. متاسفانه شما شاهد هستید که در روز پدر چقدر در فضای مجازی مقام پدر رو لوس و مسخره می کنند. نتیجه ی این مسایل این خواهد بود که انگیزه و اعتماد به نفس در مردان برای پدر بودن کم میشه. متاسفانه وضعیت امروز جامعه مثل ساختمانی هست که خودمون ساختیم اما ازش راضی نیستیم. ای کاش اگر از سنت فاصله می گیریم، حداقل به اخلاق گرایی نزدیک بشیم اما جامعه در مسیر اشتباهی قرار گرفته. ممنونم از شما. از مطلب لذت بردم.
خواهش می کنم. ممنون که وقت گذاشتید و مطالعه کردید.
به نظر من هم شخصیت افروز با اینکه در فوتسال قوی بود در زندگی و زندگی کردن بسیار ضعیف بود و با همه ی بد بودن یاسر من حق رو به یاسر می دهم
اونجایی که یاسر برگه رو پاره کرد افروز می تونست دوباره برهه و یک کپی دیگر از رضایتنامه بگیره
موافقم.
ممنون از نقدتون
واقعا بعضی از این کارگردان ها مثل مگس میمونند اگر یک باغ گل هم جلوشون باشه میرم سراغ توالتش...
نمیگم ایران باغ گله ولی برای قهرمانی زنان واقعا فضا بازه... این همه زن تکواندو کار و ...
همین گروه زنان نینجا که تو تی وی جز پنج تا اول شدن از بین اون همه شرکت کننده ..
خدا عقل بده واقعا
خواهش می کنم.
تشکر از نقد منصفانتون
خواهش می کنم.
بتظر من اين فيلم خاكستري بود يعني پنجاه درصد مرد فيلم و سياه نشون ميداد و پنجاه درصد زن قصه رو سياه
ببينيد در ظاهر ياسر ادم عقده اي و تشنه ي مخبت بود كه اگر منطقي به فيلم نگاه ميكردي و دلايل كافي بزاي بد بودنش پيدا ميكردي مث كم بوداي عاطفي و غيره و در مورد سياه نشان دادن مرد قصه هم كه فيلم گوياي همه چيز است
و اما در باطن فيلم با زبون بي زبوني ميگف ورزشايي مانند فوتبال و فوتبال مردانه اند و اگر زناني سراغ اين ورزش ميرن صد در صد زن نيستند و اشاره به همجنسگرا بودن افروز داشت
در كل من باشما هم عقيده ام افروز كمي از لحاظ شخصيتي متزلزل بود
كارگردان هم پياز داغ زياد زده بود بهش
كم بود داشت فيلم از لحاظ حقوقي خوب كار نشد
پس از پاره شدن رضايت نامه ميتونس بره كپي بگيره و موارد ديگر
تو دیگه عجیب و هم رد کردی اول که افروز امجنسگرا نبود تو تمام نظرات بالا هم راجبش بحث شده و دوم اینکه فوتبال مردانست و فیلم داره اینو میگه؟یا تفکر ناقص شما به این نتیجه رسیده؟خدایی نکرده شما مردی و دیدی که با آلتش توپ و شوت کنه یا مثل من از نعمت دیدن بازی فوتبال توسط پا بودید که وجودش در مرد و زن هم مشترکه؟و صرفا این رو هم بگم درباره ی قوه بدنی اگر میخواهید نظر بدید باید بگم بهترین مربی های فیتنس جهان و دکتر ها و فیزیوتراپیست ها بار ها ثابت کردن که جثه کوچکتر بانوان دلیلی ب ضعفشون نیست و با تمرین و ورزش مکرر حتی میتونن از مردان هم بهتر باشن چه بسا که زن های زیادی به صورت ژنتیکی و طبیعی از مردان قوی ترند