ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از ویجیاتو انتخاب کنید.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
اصلا راضی نیستم
واقعا راضی‌ام
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر ویجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

فیلم و سریال

بهترین فیلم های پلیسی ایرانی | 21 فیلم برتر پلیسی سینمای ملی

فیلم‌ های پلیسی ایرانی در داخل کشور طرفداران زیادی دارد و البته واقعیت اینست که نتوانسته چندان در سینمای بین‌المللی خوش بدرخشد. در واقع ژانر فیلم پلیسی ایرانی به دلایل مختلف نتوانسته یک موفقیت جهانی ...

آرش پارساپور
نوشته شده توسط آرش پارساپور | ۱۵ آبان ۱۴۰۲ | ۱۳:۰۰

فیلم‌ های پلیسی ایرانی در داخل کشور طرفداران زیادی دارد و البته واقعیت اینست که نتوانسته چندان در سینمای بین‌المللی خوش بدرخشد. در واقع ژانر فیلم پلیسی ایرانی به دلایل مختلف نتوانسته یک موفقیت جهانی پیدا کند و همچنان درجا می‌زند. در فیلم سینمایی پلیسی ایرانی مسائلی مطرح می‌شود که چندان جهان شمول نیستند و بیشترین موضوعی که در این فیلم های پلیسی ایرانی مطرح شده، موضوع مواد مخدر است. با این حال از بین معدود فیلم‌ های پلیسی ایرانی ساخته شده تصمیم گرفتیم برترین فیلم های پلیسی ایرانی را معرفی کنیم. باید اعتراف کرد از آنجایی که تجهیزات پلیسی در ایران فقط در اختیار نیروی انتظامی و سایر نهادهای مرتبط است، ما سریال و فیلم‌هایی پلیسی مشابه با آنچه در خارج از کشور ساخته می شود را نمی توانیم داشته باشیم. در واقع می‌توان ادعا کرد که مسائل امنیتی و نظارت سخت‌گیرانه پلیس نسبت به اینکه چه آثاری درباره آن‌ها ساخته می‌شود،‌از جمله عواملی است که مانع از ساخت تعداد زیاد فیلم های پلیسی ایرانی می‌شود. همچنین مساله تامین بودجه برای ساخت فیلم پلیسی خوب و اکشن همواره در کشور ما مطرح است چرا که عموما بازگشت سرمایه‌گذاری روی این فیلم‌ها در گیشه سینما به سختی صورت می‌گیرد و عمده آثار پرفروش سینمای کشورمان به ژانر کمدی برمی‌گردد. در ادامه فهرست برخی از بهترین فیلم های پلیسی ایرانی را مشاهده می‌کنید:

همچنین می‌توانید از طریق این لینک مطلب مرتبط با فیلم کمدی جنایی را نیز از ویجیاتو بخوانید.

  • متری شش و نیم
  • علفزار
  • مرد بازنده
  • گناهکاران
  • دیدن این فیلم جرم است
  • نگار

متری شش و نیم

کارگردانسعید روستایی
بازیگرانپریناز ایزدیار، نوید محمد زاده، پیمان معادی، فرهاد اصلانی
سال انتشار۱۳۹۷
ژانرپلیسی، اجتماعی

فیلم سینمایی متری شش و نیم دومین تجربه سعید روستایی در قامت کارگردان یک فیلم سینمایی بلند به حساب می‌آید. این فیلم ژانر کاملا متفاوتی با اثر خوش ساخت قبلی این کارگردان یعنی فیلم ابد و یک روز دارد. روستایی در متری شش و نیم سراغ ساخت یک فیلم پلیسی ایرانی رفته و توانسته در این راه قم مثبتی بردارد و از معدود آثاری را در بین فیلم های پلیسی ایرانی بسازد که بتواند هم در گیشه خوب بفروشد و هم در نگاه جهانی، جوایز سینمایی بگیرد.

این فیلم پلیسی ایرانی مواد مخدر با بازی نوید محمدزاده، پیمان معادی، پریناز ایزدیار و فرهاد اصلانی ساخته شده و یک اثر دو ساعت و نیمه سینمایی درباره تعقیب و گریز نیروی انتظامی و یکی از بزرگترین فروشندگان مواد مخدر در کشور است. این فیلم توانسته در ساخت و پردازش یک شخصیت منفی قوی به خوبی عمل کند و کاراکتر ناصر خاکزاد که با بازی خوب نویدمحمدزاده به تصویر کشیده شده را به عنوان یکی از کاراکترهای به یاد ماندنی در سینمای ایران معرفی کند.

شروع فیلم متری شش و نیم حکایت از نفس‌گیر بودن این فیلم سینمایی دارد. معمای مطرح شده در فیلم و بازی موش و گربه‌ای که سرگرد صمد و ناصر خاکزاد در این فیلم دارند، هیجان خاصی به فیلم متری شش و نیم داده است. فیلم دقیقا به دو نیمه تبدیل می‌شود، نصف فیلم صرف دستگیری شخصیت منفی فیلم می‌شود و نصف دیگر فیلم به تحلیل این شخصیت می‌پردازد. متری شش و نیم می‌تواند هم در ژانر درام و هم در ژانر پلیسی خوش بدرخشد.

ناگفته نماند متری شش و نیم با بودجه سنگینی تولید شده اما قطعا فروش ۲۷٬۶۹۶٬۲۴۹٬۰۰۰ تومانی آن برای تهیه کننده فیلم سود خوبی به همراه داشته است. 

مرد بازنده

کارگردانمحمد حسین مهدویان
بازیگرانجواد عزتی،آناهیتا درگاهی، شبنم قربانی، مجید نوروزی، رعنا آزادی‌ور
سال انتشار۱۴۰۰
ژانردرام، رازآلود

مرد بازنده از جدیدترین اسامی فهرست بهترین فیلم های پلیسی ایرانی ما به حساب می‌آید. اثری که محمدحسین مهدویان آن را ساخته و مثل بسیاری از آثار ساخته شده توسط او رنگ و بوی سینمای اکشن، نوآر و معمایی در آن دیده می‌شود. مرد بازنده بهترین اثر سینمایی ساخته شده مهدویان نیست اما یکیاز پیچیده‌ترین فیلم های پلیسی ایرانی و شاید بتوان گفت یکی از سیاسی ترین این آثار به شمار می‌رود. لایه‌های پنهانی در بطن فیلمنامه مرد بازنده وجود دارد که تماشاگر می‌تواند با بازگشایی آن‌ها، تعابیر سیاسی خاصی از فیلم داشته باشد.

بسیاری از منتقدین سینمایی باور دارند که مرد بازنده از فیلم های نوآر آمریکایی برتر تاریخ سینما الهام گرفته و سعی کرده عناصر ژانر نوآر کلاسیک را در خود جای دهد. از قهرمانش که مردی به نام احمد خسروی است (با بازی بی نظیر و گریم سنگین جواد عزتی) گرفته تا فم فاتال‌هایی که در طول فیلم حضور دارند و رنگ و بوی ژآنر نوآر آمریکایی می‌دهند. با این حال برخی منتقدین نیز باور دارند که فیلم بر اساس فیلم‌های پلیسی اروپایی ساخته شده و چندان ربطی به ژانر آمریکایی آن ندارد. در هر حال طرفدار هر کدام از این نظریه‌ها باشید باید بدانید که با یک فیلم پلیسی سرد و خشک روبرو هستید که قصد دارد دنیای تیره و تاریک قتل و جنایت را به سردترین شکل ممکن به تصویر بکشد.

جواد عزتی کارآگاه اصلی و قهرمان فیلم است و یکی از بهترین قهرمان‌هایی است که در فیلم های پلیسی ایرانی دیده شده است. شخصیت پردازی احمد خسروی در فیلم مرد بازنده با جزییات کامل صورت گرفته و ما با یک تیپ شخصیتی کارآگاه که همیشه در فیلم‌های خارجی می‌بینیم روبرو هستیم با این تفاوت که حالا نسخه‌ای ایرانیزه به تصویر کشیده شده و المان‌های بومی خوبی برای پردازش این شخصیت به کار رفته است. فیلم مرد بازنده در لایه فیلمنامه هم به خوبی عمل می‌کند و هرچند بخاطر برخی موارد سیاسی که در دل آن جای دارد نمی‌تواند چندان که باید حرف خود را بزند اما در نهایت گلیم خودش را از آب بیرون می‌کشد.

صحنه جرم ورود ممنوع

کارگردانعلیرضا معتمدی
بازیگرانحمید فرخ نژاد، پولاد کیمیایی، شقایق فراهانی، سام درخشانی، محمدرضا شریفی‌نیا
سال انتشار۱۳۸۴
ژانرجنایی، اجتماعی

فیلم صحنه جرم ورود ممنوع با بازی حمید فرخ نژاد و پولاد کیمیایی در سال ۱۳۸۴ روانه سینماها شد. فیلمی که فیلمنامه پیچیده و قدرتمندی داشت و می‌توان از ان به عنوان یکی از معمای ترین فیلم های پلیسی ایرانی یاد کرد. فرخ‌نژاد که حالا دیگر در سینمای ایران نقش آفرینی ندارد در این اثر توانسته بود یک کارآگاه ایرانی تمام عیار را به تصویر بکشد و ارتباطش با دستیار خود (شخصی به نام ستوان رضایی) نیز یکی از قوی ترین روابط Buddy در فیلم های پلیسی است. این روابط در فیلم های پلیسی وجود دارد که ما شاهد دو کارآگاه هستیم که روی یک پرونده کار می‌کنند و هر دو شخصیت برایمان مهم هستند،‌چیزی مثل فیلم هفت و دو شخصیتی که براد پیت و مورگان فریمن آن را بازی می‌کنند و در خیلی از فیلم های پلیسی سینما رایج است.

حمید فرخ نژاد (سرگرد پارسا) شخصیت جدی و مغز متفکر این زوج است و کاراکتر پولاد کیمیایی فرد شاد و سرخوشی است که در کنار او قرار دارد. فیلمنامه تا قبل از بیست دقیقه پایانی می‌تواند روی اصول خود حرکت کند و یک فیلمنامه خوب را به تصویر بکشد اما لحظه به حظه با نزدیک شدن به دقایق پایانی اثر، فیلم ضعیف و ضعیف‌تر می‌شود. اوج ضعف کار نیز به حضور محمدرضا شریفی نیا در اواخر فیلم در نقش شخصیت منفی ماجرا برمی‌گردد که رسما پاشنه آشیل فیلم است.

فیلم صحنه جرم ورود ممنوع در اوایل دهه هشتاد شمسی ساخته شده؛ یعنی زمانی که ژانر فیلم پلیسی ایرانی چندان حرفی برای گفتن نداشته و از همین رو اینکه المان‌های تقلید از آثار خارجی در آن دیده شود، موضوع چندان دور از ذهنی نیست. این فیلم همچنین توانست نقطه عطفی برای کارنامه هنری پولاد کیمیایی باشد که توانست در اثری به جز آثار پدرش (مسعود کیمیایی) بازی کند و از پس نقش آفرینی بر بیاید.

فیلمنامه فیلم صحنه جرم ورود ممنوع پر از شخصیت های فرعی و اصلی است که حضورشان در اثر چندان نیاز نیست اما از آنسو دو کاراکتر اصلی فیلم آنقدر خوب از آب در آمده‌اند که این نقص را بپوشانند. فیلم " از حیث نور پردازی و قاب بندی ها از نکته های مثبت زیادی برخوردار است و موسیقی آریا عظیمی نژاد هم کاملا مناسب حال و هوای سکانس‌ها است و به تعلیق فیلم کمک ویژه‌ای می‌کند.

مخمصه

کارگردانمحمد علی سجادی
بازیگرانمهدی پاکدل، مسعود رایگان، شهرام حقیقت دوست
سال انتشار۱۳۸۵
ژانرپلیسی، جنایی

فیلم مخمصه همانطور که از نامش بر می‌آید تا حد زیادی از فیلم مایکل مان با همین نام الهام گرفته و فیلمنامه آن تا حدی به این اثر محبوب جهانی مدیون است. در واقع آنطور که گفته می‌شود فیلمنامه اصلی یک اثر اقتباسی مو به مو از این اثر جهانی بوده و کارگردان در طول پروسه ساخت فیلم تغییراتی در آن اعمال کرده تا فیلمش تبدیل به یک کپی پیست خالص نشود.

داستان این فیلم ایرانی پلیسی درباره سروان رضا شمیرانی با بازی مهدی پاکدل است که به دنبال یک گروه سارق به سرکردگی شخصی به نام امیر دلاوری (با بازی مسعود رایگان) است. فیلم را محمدعلی سجادی ساخته که که حالا سالیان سال است در سینما فعالیتی ندارد و اوج فعالیتش به همان دهه هشتاد شمسی برمی‌گردد. او در ساخت فیلم‌های معمایی و پلیسی تبحر خاصی داشته و از پیشکسوت‌های فیلم های پلیسی ایرانی در سینمای بعد از انقلاب به شمار می‌رود به طوری که اولین فیلم سینمایی خود را نیز در همین سبک و سیاق و در سال ۱۳۶۲ ساخت (فیلمی با نام بازجویی یک جنایت).

استفاده خوب و به‌جا از لنزهای مختلف در حین فیلمبراری و حرکت مداوم دوربین به فیلم مخمصه از لحاظ بصری قدرت خاصی بخشیده است. ضرباهنگ فیلم هم در تدوین این اثر کاملا حفظ شده و می‌توان به جرات گفت فیلم مخمصه ریتم بسیار مناسبی در یک اثر پلیسی دارد به طوری که فیلم از ابتدا تا اخر ریتم خود را حفظ میکند. نقطه برش‌ها در فیلم درست بود و پیوندهای سینمایی نیز سرجا صورت گرفته است. فیلم در ایجاد حس تعلیق نیز به درستی عمل می‌کند و فیلمنامه خوبی را ارائه می‌کند هر چند برخی تیپ‌های شخصیتی در فیلم یا بسیار کلیشه‌ای هستند و یا با فضا و اتمسفر پلیسی فیلم همخوانی ندارند.

در درام‌های پلیسی کاراکترهای منفی بسیار تعیین‌کننده هستند و سجادی چه در فیلمنامه و چه در اجرا ،حواس‌اش به این نکته جمع بوده که شخصیت‌های منفی فیلمش همذات‌پنداری تماشاگر را برانگیزانند. هم خود امیر دلاوری به عنوان نقش منفی فیلم و هم دستیارش یعنی یاشار با بازی خوب شهرام حقیقت دوست، آنتاگونیست‌های قدرتمندی در سینمای پلیسی ایرانی هستند.

این فیلم که دیپلم افتخار بهترین تدوین را برای سجادی از جشنواره بیست و پنجم فجر به همراه داشت توانست در زمان اکران خود با موفقیت زیادی در گیشه روبرو شود.

علفزار

کارگردانکاظم دانشی
بازیگرانپژمان جمشیدی، صدف اسپهبدی، ستاره پسیانی، ترلان پروانه
سال انتشار۱۴۰۰
ژانرجنایی، درام

فیلم علفزار یک فیلم پلیسی تمام عیار نیست اما به چند پرونده قضایی می‌پردازد که در آن رگه‌هایی از عملیات پلیسی دیده می‌شود. در واقع فیلم علفزار را می‌توان یک اثر دادگاهی معرفی کرد که بیش از ۹۰ درصد از روایت آن در دادگستری رخ می‌دهد. فیلم با یک عملیات پلیسی آغاز می‌شود، پلیسی که با تیر هوایی زدن برای تهدید یکی از فروشندگان مواد مخدر، ناخودگاه منجر به قتل یک بچه در بالا پشت بام می‌شود. این صحنه وحشتناک و شکه کننده اما پایه اصلی فیلم نیست و می‌تواند به تنهایی به عنوان یک فیلم کوتاه جذاب ظاهر شود.

داستان این فیلم سینمایی پلیسی ایرانی درباره یک قاضی در یکی از شهرهای کشور است که قصد انتقالی آمدن به تهران را دارد و یک پرونده مهم زیر دستش باقی مانده. پرونده ای که مربوط به یکی از باغات اطراف تهران می‌شود و یک خانواده گردن کلفت شاکی آن هستند. این پرونده تاحدی برگرفته از واقعیت است و درباره تجاوز گروهی به چند زن در برابر چشم فرزند و شوهران آن‌ها است و قاضی باید بتواند پرونده را به جریان بیندازد حتی اگر عده‌ای از مقامات بالا نخواهند که چنین چیزی افشا شود.

پژمان جمشیدی در این فیلم در نقش قاضی فرو رفته و توانسته یکی از متفاوت‌ترین نقش‌آفرینی‌های خود را نشان دهد. او با فیلم علفزار نشان داد که توانایی بازی در آثار جدی را هم دارد. علفزار فیلمی است که حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و به چند پرونده به‌صورت همزمان می‌پردازد و از همین حیث کارگردان اثر می‌تواند از اول تا آخر، هیجان را در طول فیلم حفظ می‌کند. فیلم به تهیه کنندگی بهرام رادان ساخته شده و با ممیزی اندکی توانست در سینماها اکران شود. علفزار برنده جوایز زیادی از آخرین جشن حافظ مجله سینمایی دنیای تصویر هم شده است.

دیدن این فیلم جرم است

کارگردانرضا زهتابچیان
بازیگرانمهدی زمین پرداز، امیر آقایی، لیندا کیانی، حمیدرضا پگاه
سال انتشار۱۳۹۸
ژانرسیاسی

فیلم دیدن این فیلم جرم است از سیاسی‌ترین آثار پلیسی تاریخ سینمای ایران به شمار می‌رود. این فیلم اثری است که نگاه‌های تند و تیز و نقادانه‌ای به نهادهای دولتی و حاکمیتی دارد و اکران آن تا مدت‌ها با مشکل همراه بود. این فیلم در ابتدا سر از فضای مجازی در آورد و در نهایت توانست بدون ممیزی مجوز اکران بگیرد.

فیلم با سرمایه‌گذاری اوج ساخته شده و از همین جهت توانسته حرف‌هایی بزند که کمتر کسی در آثار سینمای خود اجازه گفتنش را دارد. این فیلم تا حد زیادی تداعی کننده آژانس شیشه‌ای است با این تفاوت که گروگانگیری این بار در یک پایگاه بسیج رخ می‌دهد و نهادهای انقلابی و دولتی مجبور می‌شوند روی هم اسلحه بکشند. در این فیلم بسیج با وزارت ارتباطات در می‌افتد و نیروهای سپاهی با نیروهای انتظامی درگیر می‌شوند و تقریبا هیچ‌کس با هیچ شخص دیگری موافق نیست.

دیدن این فیلم جرم است می‌خواهد از فساد در دولت و حاکمیت بگوید و جوانان انقلابی را محصور در این فسادها به تصویر بکشد. فیلمساز برای به‌تصویر کشیدن شعارهایی که می‌خواهد در طول فیلم بدهد از تمام ارگان‌های نظامی و انتظامی استفاده می‌کند. شخصیت اصلی فیلم و قهرمان فیلم یک فرد آتش به اختیار است که از آقازاده‌ها و مذاکره و… بیزار است و می‌خواهد هر جور که شده با گرفتن اسلحه حرفش را پیش ببرد رضا زهتابچیان که کارگردانی فیلم را برعهده گرفته است تاکنون یکی دو فیلم کوتاه ساخته و از سال ۱۳۸۵ به مدت چندین سال درگیر دریافت مجوز و ساخت فیلم «دیدن این فیلم جرم است» بوده و در نهایت بعد از سال‌ها کشمکش توانسته این فیلم را بسازد و راهی سینماها کند.

گناهکاران

کارگردانفرامرز قریبیان
بازیگرانفرامرز قریبیان، رامبد جوان، سام قریبیان، همایون ارشادی، هومن برق‌نورد
سال انتشار۱۳۹۱
ژانردرام، معمایی

سام قریبیان (پسر فرامرز قریبیان که وظیفه نگارش فیلمنامه فیلم را بر عهده داشته) برای این اثر برنده جایزه بهترین فیلمنامه از جشنواره لوسرن سوئیس شد. او این فیلمنامه را در ابتدای امر برای یک فیلم خارجی نوشته بود اما در نهایت نسخه ایرانی شده آن را در ایران و با کمک پدرش ساخت. وی همچنین کاندیدای دریافت بهترین فیلمنامه در جشنواره فیلم فجر، جشنواره بین‌المللی فیلم مادرید و جشن حافظ شد.

گناهکاران اثری پلیسی-جنایی است که توانسته برای رامبد جوان تندیس فیلم فجر را نیز به همراه داشته باشد. داستان فیلم درباره کشته شدن یک دختر جوان است که پدرش سرهنگ فرازمند است. دو پلیسی آگاهی با نام سرگرد روانگر و سرهنگ تدین برای حل پرونده این جنایت باهمدگیر همکار می‌شوند تا بتوانند پرده از راز این جنایت بردارند. فیلم مانند بسیاری از آثار جنایی یک زوج کارآگاه دارد که نقش آُرینی این دو کاراکتربه ترتیب برعهده فرامز قریبیان (که کارگردان فیلم هم است) و رامبد وان است. یکی از این شخصیت‌ها ماموری کم حرف و متفکر بوده و دیگری مردی است خشن که برخورد تندتری با مظنونین دارد.در واقع ما با کلیشه پلیس بد و پلیس خوب در اینجا طرف هستیم با این تفاوت که در سینمای ایران چنین چیزی کمتر دیده شده و در فیلم گناهکاران این موضوع به زیبایی به تصویر کشیده شده است و همه این‌ها را مدیون فیلمنامه‌اش است؛  فیلمنامه‌ای که با وجود ریتم کندش دارای انرژی جنبشی است و به همین دلیل تماشاگر را خسته نمی کند. این فیلننامه که برگ برنده گناهکاران است  در بستن و باز کردن گره های داستانی و همچنین غافلگیری تماشاگر موفق است.

در نگاهی کلی، «گناهکاران» فیلم بسیار شسته رفته‌ای است و توانسته یک اثر کارآگاهی-پلیسی درخشان باشد. فیلم المان‌های آثار پلیسی را در خود دارد و با اینکه کمی تا قسمتی کلیشه‌ای به‌نظر می‌رسد اما می‌تواند در سینمای ایران و مهجوریتی که در آن نسبت به ژانر پلیسی واقع شده، خودی نشان دهد. این اثر تاحدی شبیه به فیلم بی‌خوابی با بازی آل پاچینو است و برخی از سکانس‌ها نیز ادای دین بزرگی به یکی از برترین فیلم‌های پلیسی تاریخ یعنی فیلم هفت است.

قتل آنلاین

کارگردانمسعود آب پرور
بازیگرانحمید گودرزی، الناز شاکردوست، جمشید آریا، شهاب حسینی، یکتا ناصر
سال انتشار۱۳۸۴
ژانردرام، ترسناک، جنایی

فیلم قتل آنلاین فیلم در زمانی روانه سینماها شد که اینترنت و شبکه‌های اجتماعی نظیر یاهو در ایران گل کرده بود و موضوع دوستی‌های اینترنتی تبدیل به یک دغدغه برای جامعه شده بود. داستان فیلم درباره مردی به نام شهاب (با بازی حمید گودرزی) است که با دختری به نام لیلا (با بازی الناز شاکردوست) در اینترنت آشنا می‌شوند. لیلا دختر یک سرهنگ نیروی انتظامی است و در نهایت با شهاب ازدواج می‌کند اما دقیقا در شب عروسی آنها، یکی از دوستانشان کشته می‌شود. این دوست در چت رومی که متعلق به شهاب و لیلا و رفقایشان است حضور داشته و و مشخص می‌شود که همه اعضای این چت روم یکی یکی قرار است کشته بشوند.

در این فیلم سرهنگ سالاری با بازی جمشید هاشم پور پرونده کشته شدن یکی از دوستان اینترنتی شهاب و لیلا را برعهده می‌گیرد تا پرده از راز قتل این جوان بردارد. با اینکه بازی شهاب حسینی و النازشاکردوست در فیلم چندان توی ذوق نمی‌زنداما بازیگر اصلی این فیلم یعنی حمید گودرزی نتوانسته از پس نقش آفرینی خود بربیاید. جمشید هاشمپور هم که ید طولانی در بازی فیلم‌های اکشن و پلیسی دارد توانسته رل یک کارآگاه ایرانی را درست از آب در بیاورد. فیلم به نوعی به ژانر اسلشر هم ادای احترام می‌کند اما از منظر معمایی بودن کم می‌آورد و نمی‌تواند یک فیلم معمایی پلیسی ایرانی قوی باشد.

 تیغ و ابریشم

کارگردانمسعود کیمیایی
بازیگرانفریماه فرجامی، جلال پیشواییان، فرامز صدیقی، جمشید هاشم پور، ناصر کرکیا
سال انتشار۱۳۶۶
ژانرجنایی، ماجراجویی، پلیسی

تیغ و ابریشم جزو اولین فیلم‌های پلیسی سینمای ایران در دوران پس از انقلاب است و مسعود کیمیایی آن را نوشته و کارگردانی کرده است. نگاهی که کیمیایی به مقوله مواد مخدر و توزیع آن دارد اینست که این مواد درواقع یک توطئه جهانی از سوی کشورهای پیشرفته برای نابودی کشورهای در حال توسعه هستند. نگاهی که کیمیایی به این مقوله دارد از آن دسته نگرش‌هایی است که امروزه چندان طرفدار ندارد اما با توجه به تاریخ اکران فیلم یعنی سال ۱۳۶۴، ساخت چنین موضوعی در سینما پدیده‌ عادی به شمار می‌رود. فیلم با ورود محموله‌ای از مرفین به تهران آغاز می‌شود که یک گروه تروریست نیز مراقب این محموله هستند و به اصطلاح آن را اسکورت می‌کنند. بمب‌های وحشتناکی نیز زیر این محموله جاگذاری شده که می‌تواند تا شعاع هزار متری خود را پودر کند.

این Opening سینمایی برای دهه شصت شمسی بسیار جلوتر از زمانه خود بود و هنوز هم هر بیننده‌ای با دیدن چنین سکانس آغازینی، منتظر یک فیلم اکشن پلیسی تمام عیار است با این حال فیلم چندان ضرباهنگ و ریتم پلیسی ندارد و تا بخواهد دوباره تبدیل به یک فیلم پلیسی جذاب بشود، کمی طول می‌کشد. در واقع استراتژی روایی فیلم مانند اکثر آثار پلیسی نیست و چندین روایت موازی را شامل می‌شود که برخی از آن‌ها به پلیسی بودن فیلم ضربه زدند. با این وجود باید گفت که بازیگران قوی و شخصیت پردازی‌های مناسب کاری کرده که تیغ و ابریشم بتواند به عنوان یکی از فیلم‌های پلیسی خاص در سینمای ایران شناخته شود.

کیمیایی همواره در آثاری که پیش از این فیلم و حتی بعد‌ها ساخت، تأکید بر فرد به جای اجتماع داشته است. فیلم‌های او همواره قهرمانانی رانده‌شده دارند که در تیغ و ابریشم قدوقامت ضدقهرمان پیدا کرده‌اند. جمشید هاشمپور در این فیلم در نقشی فرو رفته که یکی از بهترین ضدقهرمانان تاریخ سینمای ایران را نشان می‌دهد. ناگفته نماند مسیقی فیلم نیز یکی از کارهای جاودان گیتی پاشایی است که به فضاسازی فیلم بسیار کمک کرده است. همچنین باید گفت با توجه به اینکه در دهه شصت بسیاری از آثار ایرانی دوبله می‌شدند، فیلم تیغ و ابریشم نیز با صدای خود بازیگران روانه اکران نشد و ایرج ناظریان و منوچهر اسماعیلی جای بازیگران دوبلوری کردند.

چه کسی امیر را کشت؟

کارگردانمهدی کرم‌پور
بازیگرانخسرو شکیبایی، الناز شاکردوست، علی مصفا، آتیلا پسیانی، نیکی کریمی، مهناز افشار، امین حیایی
سال انتشار۱۳۸۵
ژانرجنایی، اکشن

فیلم چه کسی امیر را کشت یکی از متفاوت‌ترین آثار پلیسی سینمای ایران به شمار می‌رود که توانست به موفقیت‌های زیادی در جامعه بین‌الملل هم دست پیدا کند. مهدی کرم‌پور در این فیلم سینمایی ایرانی اکشن پلیسی قتل امیر را روایت می‌کند و زاویه فیلم را از دید یک گفتگو یا شاید بتوان گفت یک بازجویی از تک تک اطرافیان امیر پیش می‌برد. اطرافیان امیر با دوربین صحبت می‌کنند و درباره امیر حرف می‌زنند، در ابتدا همگی از امیر تعریف می‌کنند و به‌تدریج این رویکرد توسط همه عوض می‌شود.

زیبا، اکبر، حمید، کامبیز، رضا، مرجان، عسل و… شخصیت‌هایی هستند که توسط بازیگران مشهور نقش آفرینی می‌شود. فیلمی پرستاره که بسیاری از تماشاگران بخاطر دیدن این بازیگران به پای فیلم می‌نشینند اما با یک اثر کاملا متفاوت روبرو می‌شوند. همه کاراکترها حرف‌هایشان ناقض حرف دیگری است و مخاطب به‌تدریج درگیر معمایی می‌شود که باید بتواند از دل صحبت‌ها، به پاسخ آن برسد.

انتخاب گروه بازیگران ستاره برای فیلمی متفاوت کار هنرمندانه و درستی بوده که کارگردان به آن رسیده است. کرم‌پور در واقع سعی کرده با این گروه بازیگر بتواند فیلم را از حالت خشکی خود رها کند و تماشاگر را با خود همراه سازد. فیلم یک اثر تحلیل شخصیت است و یکی از معمایی‌ترین آثاری است که سینمای ایران به چشم خود دیده است.

خسرو شکیبایی، نیکی کریمی، محمدرضا شریفی‌نیا، امین حیایی، مهناز افشار، آتیلا پسیانی، الناز شاکردوست و علی مصفا در این فیلم سینمایی مقابل دوربین مهرداد فخیمی نقش آفرینی کردند. فردین خلعتبری موسیقی متن این فیلم را ساخت و نازنین مفخم این اثر را تدوین کرد.

چه کسی امیر را کشت، مجموعه ای از مونولوگ های خوب و قوی است و با اینکه در آن پلیسی وجود ندارد اما جایگاه مهمی در بین بهترین فیلم های پلیسی ایرانی دارد چرا که معما در آن حرف اول و آخر را می‌زند. فیلم درباره تحقیقات پلیس است و تماشاگر رسما جای پلیس قرار می‌گیرد و خود قهرمان فیلم می‌شود.

آخرین بار کی سحر را دیدی؟

کارگردانفرزاد موتمن
بازیگرانفریبرز پورعرب، آتیلا پسیانی، سیامک صفری، ژاله صامتی، آناهیتا درگاهی
سال انتشار۱۳۹۵
ژانردرام، معمایی، جنایی

فیلم آخرین بار کی سحر را دیدی فیلمی است که ذره ذره داستان خود را پیش می‌برد و مخاطب را نیز با خود همراه می‌سازد. دختری به اسم سحر شب تا صبح بیرون از خانه مانده و به خانه نیامده. سرگرد مروی با شنیدن نگرانی‌های خانواده سحر، تصمیم می‌گیرد به دنبال این دختر برود چرا که خبر کشته شدن دختری هم سن و سال سحر را نیز در همان شب گم شدن شنیده است.

این اثر تلاشی برای احیای ژانر پلیسی در سینمای ایران است و زمانی اکران شد که این ژانر مدت‌ها بود که فراموش شده بود. در این فیلم با داستان دو قتل روبرو هستیم که هیچ کدام نه موازی همدیگر هستند و نه تکمیل کننده و به کل ارتباطی بین آنها وجود ندارد اما در یک شب رخ می‌دهند.

پیام‌های اجتماعی فیلم، برعکس خیلی از تولیدات سینمایی کشور، در تار و پود داستان جاخوش می‌کند و کارگردان قصد ندارد آن را سر مخاطب خود فریاد بزند. موضوع کلیشه‌ای دختر فراری در فیلم آ]رین بار کی سحر را دیدی؟ به یکی از سوژه‌های خوب سینمایی تبدیل می‌شود که اصلا نخ‌نما به‌نظر نمی‌رسد. این فیلم المانی دارد که بسیاری از فیلم های امسال فاقد آن هستند و آن عنصر «کشش» است.

فریبرز عرب‌نیا نیز در نقش کارآگاهی فرو رفته که به‌شدت رنگ و بوی یک کارآگاه ایرانی را می‌دهد و مخاطب می‌تواند با آن ارتباط بگیرد. «آخرین بار کی سحر را دیدی؟» برخلاف آثار پلیسی – جنایی دیگر از نمای بسته استفاده بسیار کرده است. این موضوع باعث شده که قدرت بازیگری بازیگران خیلی بیشتر نیاز باشد و خوشبختانه گروه بازیگری توانستند از پس این کار بربیایند. همچنین باید گفت فیلم آخرین بار کی سحر را دیدی در بطن داستان خود به نقد قانون هم می‌پردازد و در باب اینکه آیا قانون و مجری آن می‌توانند مردم را نجات دهند یا نه، یک پرسش بسیار عالی مطرح می‌کند.

نگار

کارگردانرامبد جوان
بازیگراننگار جواهریان، مانی حقیقی، محمدرضا فروتن، افسانه بایگان
سال انتشار۱۳۹۵
ژانرترسناک، مهیج، جنایی، پلیسی

نگار فیلمی به کارگردانی و تهیه‌کنندگی رامبد جوان است که فیلمنامه آن توسط احسان گودرزی نوشته شده است و محصول سال ۱۳۹۴ است. نگار جواهریان در این فیلم در نقش اصلی حاضر شده و این فیلم یک کپی ناقص از آثار هالیوودی اکشن به‌شمار می‌رود اما می‌تواند با وجود کپی بودن، کماکان خودش را نشان دهد.

فیلم نگار یک اثر سینمایی خاص است که نمی‌توان این خاص بودن را لزوما خوب یا بد دانست، اما هرچه هست یک فیلم خاص و منحصر به فرد در سینمای ایران است. رامبد جوان توانسته با بهره‌گیری از یک متن خوب، فیلمی کنش‌مند و ستایش برانگیز در حیطه‌ی تکنیک و فرم خلق نماید.

در این فیلم نگار بعد از اینکه پدرش خودکشی می‌کند، تصمیم می‌گیرد خودش به دنبال قاتل پدرش باشد و دست به اسلحه شده و پیگیر کشته شدن پدرش می‌شود. نگار پا در این راه پرخطر می‌گذارد وبا گروه‌های خطرناکی روبرو می‌شود که باید بتواند با آن‌ها مقابله کند. شخصیت‌پردازی قهرمان قصه که کاراکتر نگار باشد تا حدی مشکل دارد چرا که درست به مخاطب شناسانده نمی‌شود. او یک قهرمان است و شبیه به الهه مرگ درآمده و یک ماشین کشتار شده است. مخاطب دوست دارد درباره پیشینه نگار و اینکه او چطور توانسته تا این حد بزن بهادر باشد بیشتر بداند اما فیلم ترجیح می‌دهد که داستان را سرراست پیش ببرد.

تقطیع تند نماها درصحنه‌های جدلی، کارگردانی بسیاری از صحنه‌های اکشن، نماهای پرتحرک و داشتن چندین سکانس اکشن ناب که در سینمای ایران کمتر دیده شده، از جمله ویژگی‌های دیگر مثبت فیلم هستند. فیلم‌برداری و تدوین فیلم نیز بسیار خوب و قابل‌تحسین‌اند و در بعضی از صحنه‌ها حتی قادر می‌شوند تا از حد استانداردهای عادی سینمای ما هم فراتر روند. باید به این نکته هم اشاره کرد که زیبایی‌شناسی کارگردان بسیار در ساخت طراحی صحنه فیلم مورد استفاده قرار گرفته است.

الف امنیت

کارگردانمسعود تکاور
بازیگرانعلیرضا جلالی تبار، علیرضا زمانی نسب، حمیدرضا هدایتی، علیرضا مهران و احمد داودی
سال انتشار۱۳۹۸
ژانراکشن، جنایی

این فیلم درباره گروهی از گروگانگیران بود که به یک مدرسه پسرانه حمله و چندین دانش آموز را گروگان می گیرند و در همین رابطه پلیس امنیت کشورمان به همراه پلیس های یگان ویژه و پلیس نوپو تلاش می کنند تا بتوانند این دانش آموزان را از چنگال گروگانگیران رها کنند.

این اثر تنها فیلم تلویزیونی در فهرست ویجیاتو است. الف امنیت یکی از فیلم های تلویزیونی بوده که در ۱۳ مهر ماه ۱۳۹۷ از شبکه سوم سیما پخش شد و توانست در زمان پخش نظرات مثبتی را در بین دوستداران سینمای پلیسی را به خود جلب کند. این فیلم محصول ناجی هنر بوده و به مناسبت هفته نیروی انتظامی ساخته شده بود.

این فیلم تلویزیونی توسط مسعود تکاور کارگردانی شده و توسط سید هاشم موسوی تهیه کنندگی شده است. فیلم از بازیگران مشهوری استفاده نکرده و یک اثر مستقل تلویزیونی به شمار می‌رود و از همین رو بودجه چندانی نیز صف ساخت آن نشده اما هیجان زیادی در آن وجود دارد و تماشاگران فیلم های پلیسی ایرانی می‌توانند از داستان آن که برگرفته از واقعیت است، لذت ببرند.

پرونده باز است

کارگردانکیومرث پوراحمد
بازیگرانپژمان بازغی، محمدرضا غفاری، شادی مختاری، سام قریبیان، مهلقا باقری
سال انتشار۱۴۰۱
ژانردرام، جنایی

این فیلم که در جشنواره چهل‌و‌یکم به نمایش درآمد درباره پرونده قتلی در دهه 80 است و آخرین فیلم مرحوم کیومرث پوراحمد به شمار می‌رود.

دو نوجوان در یک محله عاشق دختری به اسم نرگس هستند و سر آن باهم دعوا دارند. در نهایت یکی از آن‌ها توسط دیگری به قتل می‌رسد و والدین مقول نیز تقاضای قصاص دارند. فیلم داستان تلاش خانواده قاتل برای گرفتن رضایت از اولیای دم است. فیلم پوراحمد بیشتر در مذمت قصاص ساخته شده و می‌خواهد این را بگوید که «قصاص انسانی نیست» اما در این میان سعی دارند تا نگاهی پلیسی نیز به این موضوع داشته باشد.

فیلم با ریشه‌یابی دلیل قتل علیرضا، به خانواده و پدر او می‌رسد که سال‌ها پیش، با دعوا و تحقیر او مقابل فرهاد، آتش خشمی را در دل او روشن کرده‌بود و در سن 16 سالگی، خشم و سرخوردگی، علیرضا را به سمت دعوا با فرهاد می‌کشاند و موجبات قتل او را فراهم می‌‌کند.

کت چرمی

کارگردانحسین میرزا احمدی
بازیگرانجواد عزتی،سارا حاتمی، صابر ابر، ستاره پسیانی
سال انتشار۱۴۰۱
ژانردرام، رازآلود، جنایی

فیلم کت چرمی جدیدترین اثر فهرست برترین فیلم های پلیسی ویجیاتو شناخته می‌شود. فیلمی که در سال ۱۴۰۱ به اکران سینماها درآمد و بخاطر شرایط اکران خاصی که داشت، کمتر دیده شد. محمد حسین مهدویان به‌عنوان مشاور در این فیلم حضور داشته و می‌توان رد حضور او را در جای جای فیلم دید.

فیلم درباره مردی به نام فرهمند است که دخترش را بر اثر اعتیاد از دست می‌دهد و متوجه می‌شود که یک مرد به نام رفیعی در پوشش موسسه خیریه، از دختران نوجوان فراری سواستفاده می‌کند و آن‌ها را به کام اعتیاد می‌کشد. فیلم با هیجان و پرتنش آغاز می‌شود و البته در اواسط کار، ریتم خودش را از دست می‌دهد. دیالوگ‌های فیلم کمی شعاری به نظر می‌رسند اما با این حال کت چرمی قهرمان و ضد قهرمان خوبی را در طول فیلم پرورش می‌دهد. عیسی که نقش اصلی فیلم است از جمله قهرمانان فیلم‌های پلیسی است که جای خودش را در این ژانر باز می‌کند و به یک شخصیت فراموش نشدنی تبدیل می‌شود. ضد قهرمان فیلم اما از عیسی هم ماندگارتر است. شخصیت وکیل مدافع رفیعی از آن کاراکترهای خاکستری است که کسی آن را فراموش نمی‌کند و سعی دارد با پاک کردن رد فسار و قانونی کردن اعمال غیرقانونی، موکل خود را نجات دهد.

در این فیلم شاهد نقش‌آفرینی درخشان سارا حاتمی، صابر ابر و ستاره پسیانی. جواد عزتی نمی‌تواند مثل همیشه بدرخشد و کمی بی‌روح و سطحی‌تر از روال معمول خود ظاهر شده است. فیلم از طراحی لباس و صحنه خوبی بهره‌مند است و همه چیز درست در جای خود قرار گرفته ست. کت چرمی دارای پالت‌های رنگی درستی است که به چشم‌نوازی اثر کمک کرده و کارگردان حتی از روانشناسی رنگ‌ها برای نشان دادن حرف خود استفاده می‌کند.

فیلم «کت چرمی» در چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر، نامزد دریافت جایزه‌های بهترین طراحی صحنه، تدوین، فیلم‌برداری، فیلمنامه، نقش اول مرد، کارگردانی و فیلم اول شد و سرانجام توانست جایزه بهترین نقش مکمل زن را از آن خود کند.

اسید

کارگردانبهنود محمدی پور
بازیگرانکامران تفتی، روناک یونسی،کوروش تهامی، هادی ساعی
سال انتشار۱۳۹۴
ژانرپلیسی

این فیلم ایرانی پلیسی متعلق به سال ۱۳۹۴ است و داستان یک افسر پلیس را روایت می‌کند که سرخود وارد یک باند مواد محدر می‌شود تا بتواند پرده از راز پشت این باند بزرگ بردارد. داستان فیلم از همان ابتدای امر نمی‌تواند یک معمای جذاب را روایت کند اما فیلم مملو از صحنه‌های تعقیب و گریز است و می‌تواند برای دوستداران ژانر پلیسی حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد.

روز صفر

کارگردانسعید ملکان
بازیگرانامیر جدیدی، ساعد سهیلی، مهدی قربانی، محمدرضا مالکی
سال انتشار۱۳۹۹
ژانراکشن، درام، جنایی

فیلم روز صفر از آن دسته فیلم‌های پرخرجی است که با الگوبرداری از سری فیلم‌های ماموریت غیرممکن یا فرنچایز جیمز باند ساخته شده است و سعی دارد تا بتواند یک فیلم اکشن پلیسی خوب را به تصویر بکشد.

فیلم می‌خواهد جایگاه ژانر حادثه‌ای را در سینمای ایران پر کند و با یک ریتم مناسب و قهرمان‌سازی دقیق، فیلمی جذاب بسازد. سعید ملکان در نخستین تجربه کارگردانی خود داستان دستگیری عبدالمالک ریگی را از یک زاویه هیجان‌انگیزتر به‌تصویر کشیده و بدون آنکه آلوده به شعارزدگی‌های همیشگی چنین فیلم‌هایی شود، با یک ریتم مناسب تماشاگر را تا انتهای فیلم با خود همراه می‌کند. فیلم تا حدی به وقایع تاریخی و سیاسی واقعی پایبند بوده اما برای اینکه بتواند تبدیل به یک اثر هیجان‌انگیز شود، چاشنی تخیل نیز در داستان خود به کار برده است.

همانطور که در ابتدای این مطلب هم گفته شد، بخاط نظارت‌های بیش از حد و یک سری محدودیت‌ها، کارگردان نتوانسته از عملیات اطلاعاتی و پلیسی، آنچنان که باید پرده بردارد و مخاطب در بسیاری از مواقع نمی‌داند که پلیس و ماموران امنیتی پرونده را چطور پیش می‌برند اما با وجود این نقص، بازی ساعد سهیلی و امیر جدیدی توانسته کاری کند تا فیلم روی پای خودش بایستد. ساعد سهیلی با لهجه خوبی نقش ریگی را بازی می‌کند و امیر جدیدی هم به‌خوبی در کالبد یک تام کروز ایرانی فرو رفته است.

فیلم با صحنه جاسازی بمب و اسلحه در دل عروسک ها و کتاب ها، آغاز می‌شود و از همان دقایق ابتدایی نفس‌گیر شروع می‌شود. ریتم فیلم تا پایان داستان حفظ می‌شود و صحنه‌های اکشن عظیمی در فیلم وجود دارد که در هیچ یک از آثار ایرانی دیده نشده است. صحنه پردازی و فضاسازی های جالب در بازار رشت و پاکستان و همچنین قهرمانی که خوشبختانه هیچ موضع سیاسی خاصی ندارد، از جمله هوشمندی‌هایی است که کارگردان در فیلم خود لحاظ کرده تا اثرش را تبدیل به یک اثر ملی کندو نه یک اثر ملی مذهبی.

الماس ۳۳

کارگردانداریوش مهرجویی
بازیگرانزکریا هاشمی، رضا فاضلی، نانسی کووک، ظهوری
سال انتشار۱۳۴۶
ژانرحادثه‌ای

فیلم الماس ۳۳ اولین فیلم به کارگردانی مرحوم داریوش مهرجویی است. مهرجویی خودش اما آنچنان این فیلم را دوست نداشت و در روایاتی که از سمت اطرافیانش شنیده شده اعلام کرده که از این فیلم بیزار است. با این حال الماس ۳۳ از جمله فیلم‌هایی است که سرآغاز کارنامه هنری یک کارگردان مشهور را در سینمای کشور رقم زده و در ژانری ساخته شده که کمتر کسی به آن سر می‌زده. در واقع می‌توان گفت مهرجویی با دل شیر خود به سراغ ساخت این اثر رفته و در مقام کارگردان فیلم اولی، دست روی ژانری گذاشته که کمتر کسی جرات سر زدن به آن را دارد.

فیلم پر از صحنه‌های تعقیب و گریز است و بودجه گزافی در زمان ساخت خود داشته که برخی منابع می‌گویند این رقم در آن زمان یعنی دهه سی شمی، رقمی نزدیک به ۲ میلیون تومان بوده است. فیلم به اکران جهانی هم رسید اما در نهایت نتوانست که به سوددهی برسد و جزو فیلم‌های شکست خورده در گیشه به شمار می‌رود. این فیلم یکی از آثار اکشن-کمدی سینمای ایران است که در نوع خود کمیاب است. خود مهرجویی اعلام کرده الماس ۳۳تقلید کمیکی از «جیمز باند» بود و این حرف را می‌توان بهترین توصیف برای این فیلم به کار برد. در واقع مهرجویی زودتر از سینمای جهان که کازینورویال را با پیتر سلرز ساخت، به سراغ هجویه آثار جیمز باندی رفت و توانست فیلمی بسازد که با وجود حواشی بسیار، در نهایت به یکی از آثار مهم سینمای ایران تبدیل شود.

هجوم

کارگردانشهرام مکری
بازیگرانعابد آبست، بابک کریمی، الهه بخشی، پدرام شریفی، ایمان صیاد برهانی
سال انتشار۱۳۹۶
ژانرجنایی، درام، مهیج

شهرام مکری از کارگردانان صاحب سبک سینمای ایران است و هر فیلمی که ساخته امضای خودش را در ان به ثبت رسانده است. او کارگردانی است که توانسته وجهه بین‌المللی هم داشته باشد و آثارش در خارج از سینمای ایران نیز دیده شده‌اند. شهرام مکری با ساخت اثری چون ماهی و گربه در ژانر وحشت خودش را نشان داد و با ساخت اثر عجیب و غریبی مثل هجوم نیز یک فیلم پلیسی سورئال ساخت که مانند آن در سینمای دنیا هم دیده نمی‌شود.

فیلم درباره یک قتل است که در یک استادیوم رخ داده و پلیس قصد دارد تا صحنه قتل را بازسازی کند و در این بین حقایق جدیدی افشا می‌شود. فیلم مانند اکثر آثار مکری به فرم توجه بیشتری دارد و محتوای خود را به سختی به دست مخاطب می‌رساند. داستان فیلم با یک قتل شروع می‌شود و قرار است که مظنون اصلی این جنایت یعنی علی، داستان را روایت کند اما هرچه از این مقدمه دورتر می‌شویم، فیلم بیشتر به یک اثر فانتزی کشیده می‌شود هرچند عناصر نوآر را نیز در خود جای داده است.

هجوم فیلمی نیست که علاقه‌مندان به آثار پلیسی به پای آن بنشینند اما از آن دسته فیلم‌هایی است که توانسته ژآنر پلیسی در سینمای ایران را اعتلا ببخشد و کاری کند که یک فیلم خاص و متفاوت در این سینما ساخته شود. فیلم هجوم فیلمی است که برای فهمیدن کامل آن باید ند بار به پایش نشست و پس از تماشا نز به نقدهای مختلف و برداشت‌های مختلف منتقدین سینما سر زد تا بتوان آن را واکاوی کرد.

در شرایطی که جریان اصلی سینمای ایران روز‌به‌روز نحیف‌تر و یا شاید بتوان گفت سخیف‌تر می‌شود، ساخت آثار متفاوتی چون هجوم را باید به فال نیک گرفت.

چهارراه حوادث

کارگردانساموئل خاچیکیان
بازیگرانناصر ملک مطیعی، آرمان، ویدا قهرمانی
سال انتشار۱۳۲۴
ژانردرام، مهیج

فیلم چهارراه حوادث از مهمترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران به شمار می‌رود. اثری که در سال ۱۳۳۳ ساخته شد و ساموئل خاچیکیان آن را کارگردانی کرد. او کارگردانی بود که سینمای وحشت و پلیسی و اسلشر را وارد ایران کرد و از پیشروترین کارگردانان ایران در آن زمان بود. فیلم درباره مردی به نام فرید است که برای به دست آوردن پول بیشتر وارد یک باند خلافکار به رهبری فردیبه اسم سلیم شده و شروع به سرقت و دزدی می‌کند. فرید در حین ارتکاب سرقت با پلیس مواجه می‌شود و بعد از فرار با دختری به اسم هما هم‌مسیر می‌شود که مسیر زندگی‌اش را عوض می‌کند.

فیلم در آن زمان نزدیک به ۲۶۰ هزار تومان فروخت که عدد قابل توجهی برای سال ۱۳۳۳ به شمار می‌رود. همچنین این فیلم توانست نظر منتقدین را به خود جلب کند. فیلم شبیه به سایر آثار فیلم‌فارسی نیست و اگرچه یک شاهکار سینمایی به شمار نمی‌رود اما دارای سوژه و موضوعی است که با سایر فیلم‌های آن زمان تفاوت خاصی داشت.

باید قبول کرد اثری مثل فیلم «چهارراه حوادث» بهترین فیلم برای شناخت سینمای پلیسی در کشور نیست اما از یک جنبه‌ دیگر فیلم مهمی است و آن، پیشگام بودن و نقش موثر کارگردان مولفش در شکل‌گیری سینمای ایران هم‌زمان با دهه‌ی 1930 میلادی است. سینمای ایران مدیون خاچیکیان است و این فیلم یکی از آثاری است که می‌تواند پنجره آشنایی دوستداران سینما با او باشد. سکانس‌های تعقیب و گریز زیادی در این فیلم وجود دارد و معروف‌ترین آن سکانس سرقت از جواهرفروشی است که هنوز هم دیدنی است.

فیلم در نمایش عمومی در ۲۹ اسفند ۱۳۳۳ با استقبال مواجه شد، و در «نخستین فستیوال فیلم‌های ایرانی (گلریزان)» در خرداد ۱۳۳۴ جایزه بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر مرد اول (آرمان) به آن تعلق گرفت. این فیلم در سال ۱۳۹۶ در مرکز مرمت فیلم بولونیا مورد مرمت قرار گرفت.

جمع بندی

بهترین فیلم های پلیسی ایرانی فهرست چندان بلندبالایی ندارند اما از جمله معدود آثاری هستند که توانستند فیلم پلیسی ایرانی را زنده نگه دارند و کاری کنند تا دوستداران این سبک بتوانند به دیدن تماشای فیلم ایرانی پلیسی هم بپردازند. شما کدام یک از این فهرست را دیده اید و به نظرتان برترین فیلم های پلیسی ایرانی چه آثاری هستند؟ حتما نظرخود را با ما در میان بگذارید.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید

مطالب پیشنهادی