همانطور که قطعا خبر دارید مدت کوتاهی است که بازی بزرگ و پرجزئیات جدیدی به نام Call of Duty Mobile برای پلتفرم‌های اندروید و iOS منتشر شده که حسابی سروصدا به پا کرده، تا جایی که در حال حاضر امتیازش در گوگل پلی و اپ استور به ترتیب ۴.۷ و ۴.۸ از پنج است و گفته می‌شود در همین مدت کوتاه در مجموع بیش از ۳۵ میلیون بار دانلود شده است.
این سروصدا به دفتر ویجیاتو هم منتقل شده؛ جدا از الزام بررسی بازی توسط محمدامین بهتویی، به چشم، ابراز رضایت از تجربه بازی را در بین دوستان مشاهده کردم و همگی توصیه می‌کردند که Call of Duty Mobile را دور هم بازی کنیم. جو مرا هم گرفت و یک بسته یک ساعته دو گیگابایت خریدم و بازی را دانلود کردم تا آخر شب چند دقیقه‌ای آن را تجربه کنم.
با ورود به بازی رابط کاربری جذابی پیش رویم قرار گرفت که فورا نظرم را به خودش جلب کرد و برخلاف سابقه همیشگی‌ام، تمام مراحل آموزشی را با دقت مطالعه کردم و پیش رفتم. کال آو دیوتی موبایل گیرایی عجیبی داشت، در حالی که تصمیم داشتم یکی دو دست کوتاه آنلاین بازی کنم، وقتی به خودم آمدم بیشتر از یک ساعت بود که داشتم در فرانت‌لاین می‌جنگیدم. ناخودآگاه می‌خواستم به هر قیمتی شده قبل از به رختخواب رفتن به رتبه ۷ برسم تا بتل رویالش هم باز شود.
قبلا هیچوقت نتوانسته بودم با مکانیزم‌های کنترلی یک بازی اول یا سوم شخص روی صفحه لمسی موبایل ارتباط برقرار کنم، اما باز هم لازم است بگویم کال آو دیوتی موبایل فرق دارد. به خوبی با سیستم این بازی اخت پیدا کردم و حالا می‌توانم بدون اینکه ذره‌ای خسته شوم ساعت‌های زیادی بازی کنم. البته این نکته هم هست که در حال حاضر پشتیبانی از کنترلر از این بازی حذف شده، وگرنه حتما آن سبک کنترلی را هم امتحان می‌کردم.
فردای آن روز مشتاقانه دنبال فرصتی بودم تا دوباره وارد کال آو دیوتی موبایل شوم و چه بستری بهتر از مترو. تمام طول مسیر را در بین نگاه‌های کنکجاوانه هم‌مسیرهایم بتل رویال بازی کردم و به غیر از چند موردی که اتصال اینترنت در تونل‌های قطار شهری دچار مشکل میشد، بی‌نهایت از آن لذت بردم. قبلاً فورتنایت و پابجی را روی موبایل دوست و آشنا به صورت جزئی بازی کرده بودم، اما کال آو دیوتی موبایل با اختلاف خوش‌دست‌ترین عنوانی از سبک بتل رویال بود که تجربه کردم.
شور و حال کال آو دیوتی موبایل حسابی همه بچه‌ها را گرفته و همدیگر را به لیست دوستانمان اضافه کردیم و حالا Clan هم برای خودمان داریم. تجربه آنلاین این بازی با همراهی دوستان، به خصوص با در نظر گرفتن این مسئله که نیازی به ابزارهای تغییر آیپی وجود ندارد، یکی از لذت‌بخش‌ترین سرگرمی‌های این روزهایم را شکل داده و در هر فرصتی آن را بازی می‌کنم.
تمام این کلمات را کنار هم چیدم تا تاکید کنم Call of Duty Mobile یکی از آن دست بازی‌های موبایلی است که نباید به هیچ وجه مورد کم لطفی و بی‌توجهی قرار گیرد. شاید واقعا بی‌ربط باشد، اما حقیقتا این بازی اشتیاق من برای تجربه کال آو دیوتی مدرن وارفر که سوم آبان ماه برای پلی استیشن 4، ایکس باکس وان و پی‌سی منتشر خواهد شد را هم زیاد کرده است. پیشنهاد می‌کنم به هیچ عنوان تجربه این بازی موبایل رایگان را از دست ندهید. از شما چه پنهان همین حالا که مشغول نگارش این یادداشت هستم، در فکر خرید بتل پس ۱۰ دلاری بازی هم هستم. شاید گول خوردم! شاید.
سلام، من پابجی بازی می‌کنم، کالاف دیوتی نصب کردم، به پابجی نمیرسه، گرافیکش اصلا با پابجی قابل مقایسه نیست، فعلا پابجی خیلی بهتره،
واقعا بازی خوبیه حتی رو میان رده ها هم گرافیک و فریم ریت عالی میده.
من برام پابجی همیشه با فریم ریت کم اجرا میشد و خب دوست نداشتم بازی شوتری مثل کالاف هم اینطوری باشه بخصوص اینکه تنسنت سازنده پابجی پشتش بود.
اما بعد نصب، روزای تست بتا، واقعا شگفت زده شدم. هم بتل رویال درگیر کننده تری داشت هم مولتی عالی.
از اینجا به همه میگم.
اگه بابت گرافیکش میترسین خیالتان راحت عالیه.
اگه بابت فریم ریته واقعا عالیه.
اگه بابت کنترلر بازیه، اسم تنسنت برا ضمانتی کافیه
اگه بابت سرعت نته خیالتون راحت سیم کارت عالیه اما وای‌فای خونه ها، باید دی ان اس زد.
و در نهایت اگه باتریشه، یه پاوربانک ۴۰۰۰mAh باید همراتون باشه.