۶ نقشه کلاسیک که دوست داریم دوباره در Modern Warfare ببینیم

بازسازی یک شوتر چندنفره کلاسیک کاری بس دشوار است. گان‌پلی باید احساس شادابی داشته باشد، حالت‌های بازی باید درگیرکننده باشند و نقشه‌ها باید به همان اندازه که متنوع و خوش‌ساخت هستند، سرگرم‌کننده هم ظاهر شوند. درحالی که شوترهای کلاسیک زیادی توانسته‌اند از عهده این مسئولیت با موفقیت برآیند، به ندرت یک بازی قادر به رسیدن به قله‌هایی بوده که سری اصلی Modern Warfare به آن دست یافت.

با درنظرگیری ترند اخیر بازسازی نقشه‌های کلاسیک در بازی‌های جدید، امسال Call of Duty این فرصت را دارد که با بازسازی برخی از بهترین نقشه‌های طراحی شده در تاریخچه بازی‌های چندنفره، روی این موج سوار شود. در ادامه لیستی از بهترین نقشه‌های سه‌گانه ابتدایی Modern Warfare تدارک دیده‌ایم که پتانسیل فراوانی برای بازگشت به آخرین ساخته استودیو Infinity Ward دارند.

هیچ نقشه‌ای به اندازه نقشه Shipment در نخستین مدرن وارفر به خوبی عبارت «هرج‌ومرجِ محبوس» را در بر نمی‌گیرد. در این نقشه که بیشترین سازگاری را با حالت‌هایی مانند Search and Destory و Free-for-All داشت، بازیکنان باید مهارتی عجیب در مبارزات نزدیک و برق‌آسا از خود نشان می‌دادند تا امیدی به اتمام هر دست با نسبت قتل/مرگ مثبت داشته باشند.

همین باعث می‌شود این نقشه شدیداً نمادین باشد: حتی زمانی که حملات هوایی و بالگردهای دشمن آسمان را پر می‌کردند، باز هم خودمان را در اکشنی نفس‌گیر می‌یافتیم و با پرتاب یک نارنجک ساده و فکرشده، قادر به افزایش چشمگیر کیل‌استریک بودیم. وقتی صحبت از نقشه‌های چندنفره باشد، بعضی‌ از اوقات سادگی بهترین اتفاق است و به ندرت شاهد میدان نبردی بوده‌ایم که به اندازه Shipment، با درکی درست از این موضوع ساخته شده باشد.

کال آو دیوتی جدید حالتی به نام Gunfight دارد که دو تیم دونفره را با میزان محدودی سلامتی در محیطی بسته قرار می‌دهد و به نظر می‌رسد طراحان این حالت، نقشه Shipment را در گوشه ذهنشان داشته‌اند. بتای Modern Warfare نشان داد که حتی یک حرکت اشتباه، به معنای از دست دادن یک راند در نقشه‌هایی است که همین حالا ابعاد بیشتری از نقشه کلاسیک Call of Duty 4 دارند.

Shipment به گونه‌ای طراحی شده که بازیکنان باید هر بار بهترین عملکرد را از خودشان نشان دهند و دقیقاً همان تجربه پرتنش و لذت‌بخشی  را پدید می‌آورد که استودیوی Infinity Ward با ریبوت مدرن وارفر به دنبالش بوده است. ضمناً دوست داریم که این نقشه را در حالت دید در شب هم تجربه کنیم، اما با یک پیچیدگی: یک حالت Free-for-All را در تاریکی تصور کنید که بازیکنان به دوربین‌ دید در شب دسترسی ندارند و هرج‌ومرجی دیوانه‌وار رقم می‌خورد.

تیر زدن به تاریکی چیزی نیست که بازیکنان حرفه‌ای لیگ جهانی کال آو دیوتی از آن استقبال کنند، اما چنین حالتی می‌تواند تنوع هرچه بیشتر را به حالت‌های پر زد و خوردی که Infinity Ward از همین حالا رویشان مانور می‌دهد بیاورد.

Highrise هر چیزی که از یک نقشه کلاسیک درست و حسابی انتظار می‌رود را در خود جای داده، از جمله سازگاری با تمام حالات بازی و سبک‌های بازی و طراحی کاملاً متمایز نسبت به نقشه‌های دیگر آن دوران. این کلاسیکِ Modern Warfare 2 ضمناً نقشه‌ای ایده‌آل برای بازی‌های خصوصی با دوستان بود، خصوصاً برای بازی‌های شخصی‌سازی شده مانند Mike Myers.

در این حالت بازی که نامش را وام‌دار یکی از نمادین‌ترین شخصیت‌های ژانر وحشت است، بازیکنان باید از دست تنها یک بازیکن دیگر فرار می‌کردند که باید پیش از تمام شدن وقت، سایرین را با چاقو از پا در می‌آورد (به آن به چشم یک نسخه‌ بسیار ابتدایی از بازی‌های GFriday the 13th یا Dead By Daylight فکر کنید).

با سوراخ و سنبه‌های فراوان برای پنهان شدن، تلاش برای یافتن دوستان چالشی سرگرم‌کننده بود که هیچوقت تکراری نمی‌شد و Highrise یکی از دلایلی بود که سال‌ها بعد از عرضه Modern Warfare 2 هم‌چنان به تجربه بخش چندنفره آن ادامه می‌دادیم.

تیم Infinity Ward می‌گوید که کال آو دیوتی امسال، سامان‌یافته‌ترین کال آو دیوتی تمام دوران است... اما این به آن معنا نخواهد بود که برای اندکی سرگرم‌کنندگی وقت نباشد.

نسخه‌های اخیر این فرنچایز میزبان‌ حالت‌های بازی سرخوشانه‌ای مانند Prop Hunt و Infected بوده‌اند و هیچ دلیلی وجود ندارد که مدرن وارفر ۲۰۱۹ نیز همین مسیر را در پیش نگیرد. بازسازی Highrise فرصتی برای بها دادن به بازی‌های شخصی‌سازی شده خواهد بود و در کنار حالت‌های بازی دیگر، دلیلی به جامعه گیمرها خواهد داد تا برای چندین سال مشغول Modern Warfare باشند.

در حالی که Shipment برای افرادی ساخته شده که از هیجان چکاندن پی‌درپی ماشه شاتگان لذت می‌برند، Backlot برای تمام بازیکنان با تمام سبک‌های بازی مناسب است. چه اسنایپر می‌بودید و چه علاقه‌مند به دویدن در نقشه با شاتگانی در دست، نقشه چند بُعدی Backlot برخی از سرگرم‌کننده‌ترین لحظات Call of Duty 4 را برایتان رقم می‌زد.

Backlot برای بازی‌های تاکتیکال‌تر بسیار مناسب است و هر گوشه آن با زوایایی طراحی شده که به بازیکنان ماهر هنگام تسخیر یک نقطه فضای مانور می‌دهد، اما در عین حال نه آنقدر که دیگر شکست‌ناپذیر باشند. نقشه‌های اندکی قادر به رقابت با تعادل Backlot هستند و به همین خاطر است که نقشه کلاسیک Modern Warfare باید بخشی از بسته‌های الحاقی رایگان کال آو دیوتی جدید باشد.

ابعاد بصری Backlot به خوبی با جهان تیره‌ای که Infinity Ward برای مدرن وارفر جدید تدارک دیده سازگاری دارد و حقیقتاً غافلگیر شده‌ایم که هنوز خبر بازسازی این نقشه تایید نشده است. ساخت نقشه‌ای با رنگ‌بندی واحد کاری دشوار است، اما با اتومبیل‌های نابود شده و ساختمان‌های به آتش کشیده‌اش، Backlot برای هرکسی که یک‌بار یک نسخه از Call of Duty را تجربه کرده باشد، قابل تشخیص است.

گذشته از شباهت بصری با ریبوت مدرن وارفر، ماهیت متعادل نقشه به خوبی با برخی حالات بازی مانند Cyber Attack سازگاری دارد. تلاش برای برداشتن بمب در میانه میدان نبرد و در عین حال تلاش برای زنده ماندن از دست اسنایپرها و سلاح‌های خودکار، تصویری است که دوران اوج سرگرم‌کنندگی Modern Warfare را یادآور می‌شود و باید جایی در ریبوت سال ۲۰۱۹ نیز داشته باشد.

در چهارمین کال آو دیوتی، استودیو Infinity Wards می‌خواست تصویری سیاه و تاثیرگذار از جنگ ترسیم کند. با دنباله آن بازی، تیم توسعه، مجموعه‌ای از نقشه‌های خوش‌رنگ و لعاب‌تر را طراحی کرد و در عین حال، بینش ابتدایی هم حفظ شد. و برای این موضوع، هیچ مثال بهتری از Favela وجود ندارد. زاغه‌نشین‌های برزیل با آن همه رنگ و جزییات، چیزی بود که آن روز دیده نشده بود. ساختمان‌های بمباران شده و کوچه‌های کثیف باعث می‌شدند نقشه احساس زنده بودن داشته باشد و در عین حال مانند تکه‌ای جدا افتاده از دیگر لوکیشن‌های بازی به نظر نرسد.

نقشه Favela نه‌تنها از منظر طراحی مثل تنفس هوایی تازه بود، بلکه به خاطر عمودی بودنش یک کلاسیک درست و حسابی است. چک کردن گوشه و کنارها کافی نبود و سرتان باید دائماً می‌چرخید؛ زیرا در هر لحظه بی‌شمار خط دید وجود داشت و این موضوع خود یکی از ارکان اساسی یک بازی شوتر رقابتی در سال ۲۰۱۹ به حساب می‌آید.

یکی از بزرگ‌ترین تغییراتی که اینفینیتی وارد در مدرن وارفر ۲۰۱۹ به وجود آورده، قابلیت باز و بسته کردن درهاست. اگرچه برخی از طرفداران گیم‌پلی سنتی کال آو دیوتی شاید از این تغییر استقبال نکنند، حقیقت اینست که چنین قابلیتی، به تغییر داینامیک و پیچیدگی بازی منجر می‌شود. بسیاری از اوقات در نسخه بتا، باید سعی می‌کردید با دقت هرچه تمام‌تر وارد ساختمان شوید و دویدن بی‌مهابا به داخل، معمولاً به مرگ منجر می‌شد (عمدتاً هم با مین‌های کاشته شده کنار ورودی).

با تنوعی که Favela از منظر طراحی ساختمان‌ها ارائه می‌کند، این حس تردید دائمی که پشت هر در چه چیزی منتظرتان خواهد بود، دقیقاً همان‌چیزی است که لذت حالت چندنفره مدرن وارفر ۲۰۱۹ را دوچندان خواهد کرد.

بعد از اینکه نبردهای نزدیک و سرعتی را در نقشه‌هایی مانند Shipment و Backlot تجربه کردید، نقشه Bog می‌تواند یک تغییر اساسی ایجاد کرده و برای آن بازیکنانی مناسب باشد که به دنبال مبارزات ازراه دور هستند. اگرچه جان‌پناه‌های زیادی در آن وجود دارد، بخش اعظمی از سرگرم‌کنندگی Bog برای افرادی خواهد بود که به دنبال هدشات با اسالت رایفل‌های دوربرد هستند.

Bog اساساً با داشتن حالت تیم دثمچ در ذهن طراحی شده، اما احتمالاً برخی به خاطر تجربه حالت Domination در آن عاشقش شده باشند. تصاحب پرچم میانی، آن هم وقتی رو تلی از خاک ایستاده‌ بودید شدیداً غیرممکن به نظر می‌رسید و معمولاً باعث می‌شد بازیکنان به جای همکاری با یکدیگر، مثل یک گرگ تنها بازی کنند. علاوه بر این هیچ حسی به خوبی حس تصاحب یک پرچم و سپس دویدن به سمت اتوبوس برای دستیابی به جان‌پناه نبود.

Bog یکی از تیره و تارترین نقشه‌های فرنچایز Call of Duty است و تمام کاری که اینفینیتی وارد باید انجام دهد، تعدیل نور برای حالت دید در شب و کشیدن دستی بر بافت‌های آن است.

آن تاریکی را با ساختمان‌های روشن و زمین به آتش کشیده ترکیب کنید و نتیجه نهایی در حالت دید در شب، نقشه‌ای خواهد بود که بازیکنان را به تفکر استراتژیک درباره زمان خاموش و روشن کردن دوربین دید در شب وا خواهد داشت. در عنوانی که بازیکنان یکی پس از دیگری کشته می‌شوند، انتخاب‌های کوچکی مثل این می‌تواند تفاوت میان کیل‌استریکی دنباله‌دار یا تماشای مرگ‌تان در کیل‌کم باشد.

تا همین امروز، ماموریت No Russian در کمپین داستانی مدرن وارفر 2، یکی از به‌یادماندنی‌ترین ماموریت‌های تاریخ ویدیوگیم بوده است. یک نکته هم که همه ما می‌توانیم سر آن توافق نظر داشته باشیم اینست که ماموریت No Russian، راه را برای یکی از بهترین نقشه‌های چندنفره اینفینیتی وارد باز کرد: نقشه Terminal.

نقشه فرودگاه مدرن وارفر 2 که تقریباً برای هر حالت و هر سبک بازی بالانس شده، در هر گوشه میزبان نبردهای نفس‌گیر است و برخی از به‌یادماندنی‌ترین مبارزات در هواپیمایی که درست بیرون از ساختمان اصلی قرار داشت رقم می‌خورد. هر تیمی که بهتر جریان ترافیک ورود و خروج از هواپیما را کنترل می‌کرد، برنده بازی بود؛ خصوصاً در حالت‌های تاکتیکال‌تر که حرکت در هواپیما به نقطه‌ای کانونی تبدیل می‌شد.

اگرچه امسال اکثر سر و صداها به قابلیت باز و بسته کردن درها مربوط می‌شود، یک نکته مهم دیگر در ساخته اینفینیتی وارد، امکان قرار دادن سلاح روی سطوح مختلف است.

هواپیمای نقشه Terminal عملاً دام مرگی برای افرادی است که بدون هیچ فکر راش می‌دهند، اما از راه رسیدن قابلیت قرار دادن سلاح روی صندلی‌ها و در کاک‌پیت می‌تواند به تغییرات اساسی در جریان و استراتژی نقشه منجر شود؛ خصوصاً در حالت واقع‌گرایانه که خبری از HUD و اعلان مرگ دشمنان نیست.