هرآنچه باید درباره کنسول ایکس باکس سری ایکس بدانید

در جریان مراسم The Game Awards که صبح امروز برگزار شد، به شکلی غافلگیرکننده شاهد رونمایی از طراحی کنسول نسل بعدی مایکروسافت بودیم که تحت عنوان «ایکس باکس سری ایکس» شناخته می‌شود. تمام شواهد نشان می‌دهد که مایکروسافت هم می‌خواهد روندی مشابه سونی در ارائه قطره‌ای اطلاعات تا یک سال آینده در پیش بگیرد و با رونمایی از طراحی ایکس باکس بعدی اتفاقاً حالا دست بالا را دارد.

همزمان با انتشار این تیزر، وب‌سایت گیم‌اسپات هم پس از مصاحبه با فیل اسپنسر و جیسون رونالد از مایکروسافت، مقاله‌ای درباره جوانب مختلف ایکس باکس سری ایکس با نام رمز پروژه اسکارلت تدارک دیده که باهم آن را می‌خوانیم.

درحالی که برای ملاقات با فیل اسپنسر، مدیر برند ایکس‌ باکس آماده می‌شوم تا نگاهی به طراحی پروژه اسکارلت بیندازم، ادعای مربوط به اینکه کنسول نسل بعدی قرار است پردازنده‌ای تا چهار برابر قدرتمندتر از ایکس باکس وان ایکس داشته باشد و رزولوشن 8K و نرخ به‌روزرسانی ۱۴۰ هرتز ارائه کند در ذهنم شناور می‌شود.

آیا چنین سیستمی با چنین مشخصاتی می‌تواند در بدنه کنسولی به ابعاد ایکس باکس وان ایکس جای بگیرد؟ یا مایکروسافت مجبور به سنت‌شکنی و طراحی دستگاهی بسیار بزرگ خواهد شد؟ و نام دستگاه چه خواهد بود؟ فیل اسپنسر، مدیر برند ایکس باکس به رییس تیم مدیریت برنامه ایکس باکس، جیسون رونالد، می‌پیوندد و این دو با یکدیگر از کنسول پرده برداشته و درباره برنامه‌هایشان برای رونمایی از آن در مراسم The Game Awards صحبت می‌کنند.

حالا هم من و هم شما می‌دانیم کنسول نسل بعد ایکس باکس که قبلاً با نام رمز پروژه اسکارلت شناخته می‌شد، رسماً ایکس باکس سری ایکس نام گرفته و قرار است غولی تمام‌عیار باشد. «می‌خواستیم کنسولی طراحی کنیم که فُرم در آن، پیرو عملکرد باشد». اسپنسر ادامه می‌دهد: «و عملکردی [که مد نظرمان بوده] -همانطور که قبلاً گفتم- دستیابی به بالاترین قدرت و ارائه درگیرکننده‌ترین بازی‌های ممکن بوده است.».

سری ایکس کنسولی با ظاهر بسیار متفاوت نسبت به چیزی است که به آن عادت داریم و به سلیقه من، ماشینی خوش‌قیافه است که توجه‌تان را جلب می‌کند. ظاهر همه‌چیز نیست، اما وقتی یک دستگاه با ظاهری جسورانه و پالایش‌شده از راه می‌رسد، مشخصاً نمی‌توان به راحتی نادیده‌اش گرفت.

ایکس باکس سری ایکس عرضی تقریباً هم‌اندازه با کنترلر ایکس باکس وان و ارتفاعی حدوداً سه‌برابر آن دارد. لوگوی ایکس‌باکس با نورپردازی خاصی روی بدنه قرار گرفته و نقش دکمه پاور را ایفا می‌کند، یک درگاه برای قرار دادن دیسک تعبیه شده و نکته خاص دیگری درباره بخش جلویی دستگاه وجود ندارد. در مجموع با طراحی ساده و شکیلی روبه‌رو هستیم که فرسنگ‌ها با طراحی قدیمی ایکس‌باکس فاصله دارد. کنسول‌های مدرن مایکروسافت مانند ایکس باکس وان اس و ایکس باکس وان ایکس ظاهری عمدتاً مشابه یکدیگر دارند، اما مشخصه‌های کلی سری ایکس در حوزه کنسول‌های بازی بی‌سابقه به حساب می‌آیند.

به عقیده اسپنسر، طراحی سری ایکس از دید مهندسی منطقی بوده است. در تلاشی برای «محو کردن» کنسول در میز تلویزیون شما، مایکروسافت دستگاه را به گونه‌ای طراحی کرده که تا حد امکان بی‌صدا باشد: یک فن عظیم در بخش بالایی آن قرار گرفته که حجم عظیمی از هوا را به بیرون می‌فرستند.

اسپنسر و رونالد با اعتماد به نفس کامل به من می‌گویند که دستگاه‌های سری ایکس صدایی بیشتر از ایکس باکس وان ایکس نخواهند داشت و وقتی روی مبل و دور از تلویزیون نشسته‌اید، چندان متوجه نویز آن نخواهید شد. «همواره نوعی تنش میان طراحی و آکوستیک و سیستم خنک‌کننده و عملکرد کنسول وجود دارد.» اسپنسر ادامه می‌دهد: «و ما قرار نیست به عملکرد ضعیف تن دهیم. من کاملاً تحت تاثیر طراحی‌ای که آن‌ها ارائه کردند قرار گرفتم».

به طور یقین می‌توان گفت که بسیاری از افراد از شباهت نام‌گذاری میان ایکس باکس وان و ایکس باکس سری ایکس جدید گیج خواهند شد. به احتمال قریب به یقین، این مشکل به مرور زمان برطرف خواهد شد اما این حقیقت که مایکروسافت دست به حرکتی غافلگیرکننده زده است بر جای خود باقی می‌ماند. کسی چه می‌داند، شاید نام اسکارلت برای مدتی دیگر در زبان‌ها بچرخد، حداقل در زبان گیمرها.

علاوه بر این، نام سری ایکس به این اشاره دارد که احتمالاً شاهد چندین ایکس باکس نسل جدید در آینده باشیم و انبوهی شایعه و گزارش نیز در این‌باره منتشر شده است. اسپنسر در این زمینه حاضر به صحبت نمی‌شود، فقط تایید می‌کند که چنین پتانسیلی وجود دارد و نام‌گذاری سری ایکس هم با درنظرگیری همین پتانسیل‌ها انجام شده است. اسپنسر توضیح می‌دهد: «مشخصا در نام سری ایکس نوعی آزادی عمل برای انجام دادن کارهای مختلف وجود دارد.»

با تمام این اوصاف، اینطور نبوده که همه‌چیز با تغییراتی دراماتیک همراه شود. کنترلر جدید ایکس باکس که همراه با کنسول سری ایکس عرضه می‌شود، شباهت بسیاری به ورژن قدیمی‌اش دارد. بزرگ‌ترین تفاوت، از نگاه دور، افزودن دکمه Share در بخش میانی است که نشان می‌دهد با چه سرعتی قادر به اشتراک‌گذاری لحظات برجسته گیمینگ خود با دوستان خواهید بود.

علاوه بر این به من گفته شده که بدنه کنترلر از بالا تا پشت شکلی قوس‌دارتر از قبل به خود گرفته و احتمالاً بیشتر از آنکه تصمیمی در راستای بهبود ارگونومی باشد، تصمیمی در راستای بهبود مشخصه ظاهری‌اش بوده است – ولی فعلاً باید منتظر ماند و دید.

با تمرکز بیشتر بر جزییات، اسپنسر حرف‌های دیگری هم برای گفتن درباره قابلیت‌های جدید کنترلر دارد: «نکات خاصی را هنگام طراحی کنترلر الیت و همینطور بعد از شنیدن بازخورد طرفداران آموختیم. یکی از آن‌ها درباره D-Pad است. ما حالا یک D-Pad هیبریدی جدید داریم که به نظرمان ضروری است و تجربه‌ای شبیه به آن را با کنترلر وایرلس و جدید ایکس باکس خواهید داشت.»

«ما حالا دکمه Share هم داریم. ما بازخوردها را شنیده‌ایم. ما نخستین کسی نیستیم که دکمه Share را تعبیه کرده، بنابراین نمی‌گوییم که ابداع‌کننده آن بوده‌ایم. اما بازخوردها را شنیده‌ایم و به اشتراک‌گذاری حالا به چنان بخش مهمی از تجربه گیمینگ بسیاری از بازیکنان‌مان تبدیل شده که می‌خواستم یک دکمه سخت‌افزاری مخصوص برای Share داشته باشیم. ما هنوز تمام بازخوردهای لمسی و قابلیت‌های ویبره‌ای که در کنسول قبلی داشته‌ایم را هم حفظ کرده‌ایم».

اسپنسر به این هم اشاره می‌کند که کنترلر فعلی ایکس باکس وان به راحتی در دست اکثر افراد می‌نشیند. بنابر تحقیقات مایکروسافت، طراحی جدید کنترلر سری ایکس با تغییرات اندکش باعث شده که به‌جای سازگاری با دست ۹۵ درصد از افراد، حالا به خوبی روی دست ۹۸ درصد از افراد بنشیند. و از منظر سازگاری میان نسل‌ها و پلتفرم‌ها، نه‌تنها کنترلرهای فعلی ایکس باکس وان با سری ایکس سازگاری دارند،‌ بلکه امکان استفاده از کنترلر جدید روی ایکس باکس وان و پی‌سی هم مهیا شده.

گذشته از ارگونومی، مایکروسافت به دنبال کاهش هرچه بیشتر تاخیر فرمان‌های ورودی در کنترلر خود است که به جای بلوتوث، از نوعی موج رادیویی استفاده می‌کند (البته برخی کنترلرهای ایکس باکس با هدف سازگاری با دیوایس‌هایی غیر از ایکس باکس به بلوتوث مجهز شده‌اند).

رونالد درباره یکی از ابزارهای توسعه‌دهندگان به نام «تاخیر ورودی داینامیک» توضیح می‌دهد که به آن‌ها اجازه خواهد داد ورودی‌ها را به صورت مستقیم با مسیر رندرینگ بازی همگام‌سازی کنند. و به نظر اسپنسر، کاهش تاخیر میان فشردن دکمه‌ها و اتفاق افتادن اکشن روی نمایشگر، یک گام به سمت درگیری هرچه بیشتر با بازی خواهد بود.

او اضافه می‌کند که «بنابراین وقتی ما درباره چیزهایی مانند نرخ به‌روزرسانی و کاهش تاخیر ورودی صحبت می‎کنیم، موضوع کاملاً درباره تجربه درگیر‌کننده‌ایست که طراحان بازی می‌توانند خلق کنند».

رونمایی از کنسول، کنترلر و نام‌گذاری، اصلی‌ترین هدف ملاقات ما بود، اما اسپنسر و رونالد وارد مسائل گسترده‌تر درباره سری ایکس نیز شدند. آن‌ها می‌خواهند این دستگاه قدرتمندترین کنسول حاضر در بازار باشد، اما در عین حال می‌خواهند مطمئن شوند که نیازها و خواسته‌های توسعه‌دهندگان و مشتریان را نیز برآورده می‌کند. براساس آنچه تا به اینجای کار می‌دانیم، بالاترین سطح از پرفورمنس بخشی از معادله است، اما تسهیل پروسه ورود به بازی‌ها و لذت بردن از آن‌ها نیز همینطور.

بر هیچکس پوشیده نیست که هم مایکروسافت و هم سونی می‌خواهند با کنسول‌های نسل بعد خود و به لطف حافظه و مموری سریع‌تر و استریم مبتنی بر کلاد که برخی از دردسرهای دانلود، بارگذاری و به‌روزرسانی‌ها بازی‌ها را از بین می‌برند، تجربه‌ای روان‌تر خلق کنند. سری X به NVMe SSD و حافظه رم فوق سریع GDDR6 مجهز خواهد شد. این قطعات نه‌تنها موانع رایج را کنار می‌زنند، بلکه به شما اجازه می‌دهند بازی را به شکل آنی از آن‌جایی که رها کرده‌اید ادامه دهید. ایکس باکس وان از همین حالا چنین قابلیتی دارد، اما سری ایکس گامی بلندتر برخواهد داشت.

همانطور که رونالد توضیح می‌دهد «امروز ما توانایی ادامه آنی بازی‌هایی که در آخرین استفاده از کنسول تجربه‌ کرده‌ایم را داریم. چرا همین کار را برای چندین بازی انجام ندهیم؟ بسیاری از بازیکنان می‌خواهند چندین بازی را به صورت همزمان پیش ببرند و فوراً قادر به بازگشت به نقطه قبلی باشند، این‌ها کارهایی هستند که می‌توانیم با این پلتفرم انجام دهیم و تجربه گیمینگ را بهتر کنیم. موضوع واقعاً درباره حصول اطمینان از این است که مدت کمتری صبر کنید و مدت بیشتری بازی. چون این در نهایت تمام کاریست که می‌خواهیم با کنسول و سرویس‌هایی که در اختیار داریم انجام دهیم».

تمام آنچه اسپنسر و رونالد درباره سری ایکس می‌گویند باید به عنوان ارزش اسمی کنسول در نظر گرفته شود. زیرا اکنون هیچ راهی برای تایید صحت ادعاها و قابلیت‌هایی که مطرح می‌شوند وجود ندارد. با درنظرگیری تمام مسائل، اگر سری ایکس به هنگام عرضه قدرتمندترین کنسول نسل بعد باشد و آنطور که صحبتش شد تسهیل‌شده و دسترسی‌پذیر، کمابیش قانع شده‌ایم که باید این کنسول را خرید. اما یک سوال بزرگ باقی می‌ماند: تکلیف بازی‌ها چیست؟

ما هم‌اکنون از پیش درباره Halo Infinite شنیده‌ایم و حالا اطلاعاتی اندک درباره Senua’s Saga: Hellblade 2 هم داریم که توسط نینجا تئوری، یکی از استودیوهای فرست پارتی مایکروسافت ساخته می‌شود. احتمالاً شما هم این تریلر را دیده و با خود فکر کرده باشید که نمایشی از پیش رندر شده بوده، اما هرآنچه در تریلر Hellblade 2 می‌بینید به صورت بلادرنگ و در موتور رندر شده است.

تریلر رونمایی از Halo Infinite در E3 هم زیبا بود، اما سطح فنی و هنری نمایش Hellblade 2 بیشتر شبیه یک بیانیه است: اینکه بازی‌های سری ایکس می‎‌توانند با استفاده کامل از سخت‌افزار دستگاه به سطحی باورنکردنی از گرافیک دست پیدا کنند. به من گفته شده که این تریلر نمایانگر قدرت کامل سری ایکس است و گرچه خبری از نمایش گیم‌پلی در آن نیست، هم‌چنان سطحی تازه از جزییات، نورپردازی و تکنیک‌های رندرینگ را به نمایش می‌گذارد که هیچوقت مشابه‌شان را در هیچ کنسولی ندیده‌ایم.

در حال حاضر تاریخ عرضه Hellblade 2 مشخص نیست، اما احساس کردم که پرسش درباره وضعیت توسعه آن ضروری است. تنها چیزی که به من گفته شد این بود که نقشه راه نینجا تئوری در قبال ساخت Hellblade 2، پیش از خرید استودیو از سوی مایکروسافت مشخص بوده.

در جریان رویداد X019 که اخیراً در لندن برگزار شد، شنیدیم که سرویس‌های مخصوص مصرف‌کنندگان xCloud در سال ۲۰۲۰ با اشتراک Game Pass Ultimate ادغام خواهد شد. همین حالا دلایل زیادی وجود دارد که عاشق سرویس گیم پس باشیم، عمدتا اینکه می‌توان در ازای یک قیمت معقول ماهانه به صدها بازی دسترسی داشت و این ارزش، با ورود xCloud به معادله از قبل هم بیشتر خواهد شد.

با توجه به شیوه شروع به کار گوگل استیدیا، مشخص است که گیمینگ ابری هنوز مسیر زیادی را باید طی کند تا به اصلی‌ترین روش برای تجربه‌ بازی‌های ویدیویی تبدیل شود. تجربیات کار با xCloud هم نتایج مشابهی داشته. می‌توان با قطعیت گفت که این سرویس به خوبی کار می‌کند، اما هنوز یارای مقابله با اجرای بازی‌ها روی سخت‌افزار محلی را ندارد و این چیزی است که اسپنسر هم به آن اعتراف می‌کند.

«سعی نمی‌کنیم به مردم بگوییم که xCloud قرار است جایگزین کنسول‌هایشان یا گیمینگ روی پی‌سی شود.» او ادامه می‌دهد: «ولی فکر می‌کنیم ضروری است که بتوانم تجربه گیمینگم را همیشه با خودم داشته باشم. تا زمانی که لاگین می‌شوم، تمام دوستانم، تمام بازی‌هایم، تمام سیوهایم و تمام اچیومنت‌هایم آن‌جا باشد».

اسپنسر و رونالد ضمنا این را روشن می‌کنند که سرویس استریم xCloud به عنوان بخش مهمی از سبد محصولات ایکس باکس در آینده باقی خواهد ماند و ضمنا ارائه پشتیبانی از این سرویس نیازمند هیچ تلاش اضافه‌ای از سوی توسعه‌دهندگان نخواهد بود. اسپنسر می‌گوید: «ما به معنای واقعی کلمه به سراغ ناشران شخص ثالث رفتیم و یک موبایل دست‌شان دادیم که بازی‌هایشان را روی xCloud اجرا می‌کرد، لازم نبود برای تحقق آن هیچ کاری انجام دهند».

دیدن پروژه اسکارلت با نام و شکل و شمایل نهایی‌اش، گامی بزرگ برای مایکروسافت به حساب می‌آید. این کنسول حالا چیزی بیشتر از یک نام رمز صرف است و با تمام اوصاف به نظر می‌رسد کنسولی قدرتمند، بی‌سر و صدا و شاید مهم‌تر از همه، کاربردی برای طرفداران ایکس باکس باشد. هنوز اطلاعات زیادی برای شنیدن باقی مانده، چیزهایی مثل تاریخ عرضه، مشخصات سخت‌افزاری دقیق و البته قیمت. به همین ترتیب، تنها با دو بازی انحصاری برای این کنسول آشنا شده‌ایم و تنها یکی از آن‌ها -یعنی Halo Infinite- برای عرضه همزمان با کنسول در فصل پاییز ۲۰۲۰ تایید شده.

تنها تا چند ماه دیگر نمایشگاه E3 2020 برگزار خواهد شد و اسپنسر وعده می‌دهد که شاهد اتفاقاتی بزرگ خواهیم بود. نیازی به اشاره نیست که به سال عرضه کنسول‌های نسل بعد نزدیک می‌شویم، اما وقتی از خود کنسول چشم‌پوشی کنیم، تمام توجه‌ها بر این خواهد بود که مردم قادر به تجربه چه بازی‌هایی در چه زمانی خواهند بود و برای دسترسی به آن‌ها باید چقدر هزینه کنند.

تا اینجای کار به نظر می‌رسد اسپنسر و رونالد سخنانی صحیح مطرح می‌کنند و نمی‌توان خرده‌ای به برنامه‌هایشان گرفت. علاوه بر این نمی‌توان پیغام متفاوت مایکروسافت نسبت به ابتدای نسل هشتم را فراموش کرد؛ نسلی که با انتقادات گسترده رسانه‌ها و استفاده مایکروسافت از سیاست‌های سختگیرانه و غیر ضروری، آغازی اسفبار را برای ایکس باکس رقم زد.

سران برند ایکس باکس حالا بر تسهیل تجربه گیم‌پلی و استفاده از تکنولوژی‌هایی تاکید دارند که نه‌فقط ظاهر بازی‌ها را بهبود می‌بخشند، بلکه دسترسی به آن‌ها را در خانه یا هنگام حرکت مهیا می‌سازند. درحالی که با نسل بعدی سخت‌افزارهای کنسول فاصله چندانی نداریم، مایکروسافت ظاهراً می‌خواهد ذهنیت ما درباره چگونگی تجربه بازی‌های ویدیویی را دگرگون کند.