تیم ویجیاتو: بیشترین زمانی که برای یک بازی موبایلی گذاشتیم

یک زمانی حوالی سال ۹۱-۹۲ پدیده‌ای به دنیا معرفی شد به اسم کلش آف کلنز. این بازی زندگی رو از همه گرفته بود و بازی‌ای بود که روی هر گوشی هوشمندی می‌تونستید یه نسخه ازش پیدا کنید. البته همین الان هم مردم هنوز این بازی رو دوست دارن و بازی می‌کنن. برای من هم با اینکه تقریبا ۲-۳ سالی می‌شه که دیگه سراغش نرفتم، کلش بازی‌ایه که احتمالا چند صد ساعت صرفش کردم تا بتونم به لول‌های جدید برسم و حتی یک باز‌ه‌ای همه بتل‌پس‌هاش رو می‌خریدم!

چند تا بازی موبایل هست که براشون زمان زیادی گذاشتم و اکثرشون هم گیتلی پلژر به حساب میان، پس از اونا اسمی نمی‌برم! اما در کنارشون بازی‌ای بود که واقعا از تجربه‌ش برای ساعت‌های طولانی لذت بردم. اونم چیزی نبود جز Alto’s Adventure که یک ادامه با اسم Alto’s Odyssey هم براش عرضه شده. یه بازی دوبعدی تو سبک Endless Runner که رو اسکیت‌بوردینگ تمرکز دارد و طی مسیر باید از موانع و تپه‌های مختلف بگذرید و هر بار موفق روی زمین فرود بیاین.علاوه بر گیم‌پلی ساده و راحتش و همچنین گرافیک دوبعدی جذاب، موسیقی Alto’s Adventure چیزیه که لذت تجربه‌ش رو دوچندان می‌کنه؛ یه موسیقی آرامش‌بخش و گوش‌نواز که شنیدنش، هر بار حس خوبی داره. خیلی از بازی‌های موبایل با پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای و چالش زیادشون، اعصاب خرد می‌کنن. اما Alto’s Adventure برعکس سعی می‌کنه حس آرامش رو به شما القا کنه.

من خیلی موبایل گیمر نیستم ولی آقا، Balatro یه مدت واقعا زندگی منو مختل کرده بود. یعنی من هر نقطه‌ای که بیکار می‌شدم، وارد بالاترو می‌شدم و یه ران جدید شروع می‌کردم‌. خونه، سر کار، دورهمی، اسنپ، حتی پشت فرمون وقتی پشت یه چراغ قرمز طولانی می‌موندم، اولین چیزی که به ذهنم می‌رسید این بود که یه ران بالاترو شروع کنم. و مجددا تاکید می‌کنم که من اصلا موبایل گیمر نیستم! بین بازی‌های موبایل فقط Vampire Survivors بوده باشه که نزدیک به چیزی که تو بالاترو تجربه کردم منو درگیر کرده باشه.

الان دیگه بالاترو رو روی هیچ پلتفرم دیگه‌ای جز موبایل نمی‌تونم تصور کنم!

وقتی ازم پرسیدن بیشتر از همه پای کدوم بازی موبایلی وقت گذاشتی، کلی اسم اومد تو ذهنم. از پابجی موبایل و کلش رویال بگیرید، تا کال آو دیوتی موبایل! ولی واقعیتش، بدون هیچ شکی جوابم کلش آف کلنزه.‌ یادمه اون موقع که این بازی تازه اوج گرفته بود، همه‌ داشتن بازیش می‌کردن و من گوشی هوشمند نداشتم و به همین دلیل نمی‌تونستم مثل بقیه تجربه‌ش کنم.

اولین گوشی اندرویدی که خریدم یه Huawei Y330 بود. حالا حدس بزنید اولین بازی‌ که روش نصب کردم چی بود؟ کلش آف کلنز! الان چند ساله که دارم این بازی رو بازی می‌کنم. شاید تو این یکی دو سال اخیر کمتر بهش سر بزنم، ولی هنوزم برام یه بازی خاص و خاطره‌انگیزه. شاید اگه کلش نبود، اصلاً دنیای بازی‌های موبایلی اینقدر جدی گرفته نمی‌شد.

می‌خوام از فرصت پیش اومده برای صحبت درباره‌ی یه بازی آندرریتد (حداقل در حال حاضر) استفاده کنم. Infinity Blade وقتی که اومد واقعا از زمان خودش جلوتر بود چون دقیقا برای همین کار ساخته شده بود. گرافیکی دیوانه‌وار داشت که اون موقع فقط تو کنسول‌ها می‌دیدیم. گیم‌پلی هم سبک روگ‌لایک بود و اون زمان منو حسابی جذب و برای اولین بار با چنین سبکی آشنا کرد. به همین دلیل بعد از گیر کردن تو چرخه‌ی اعتیادآور بازگشت با همون لول و لوازم گذشته، زمان زیادی برای بازی اصلی و دو نسخه‌ی بعدیش صرف کردم. طی تحقیق در مورد Infinity Blade بخاطر این سوال، فهمیدم که اپیک گیمز فراموشش نکرده و شمشیر معروف سری رو به فورتنایت آورده!

راستش رو بخواین خیلی وقته موبایل گیمینگ رو کار گذاشتم ولی خوب دوران نوجوانی و به خصوص دبستان یک سری بازی موبایل برام خیلی جذاب بودن. بازی‌های رانری مثل Subway Surfers و Sonic Dash یا حتی آثار خاطره‌انگیزی مثل Where's My Water قسمت جذابی از دوران بچگی من محسوب می‌شن. اما در کل فکر کنم بیشترین تایم رو برای فصل اول بازی FIFA Moblie گذاشتم. اون موقع سیستم بازی‌های آنلاین موبایل مثل الان نبود و پیشرفت به خصوص بدون خرج کردن خیلی زمان می‌خواست، اما من انقدر اون نسخه از بازی رو دوست داشتم که همه ایونت‌هاش رو با لذت و هیجان انجام می‌دادم تا بازیکنای جدید و قوی‌تر بگیرم. خرید بازیکن تو بازار، بدست آوردن اونا توی ایونت‌ها و البته نبودن المان‌های عجیب و غریب واقعا لذت اون نسخه رو برام خیلی زیاد کرد. بعد از این که اون فصل تموم شد و گیم‌پلی بازی هم خیلی تغییرات زیادی داشت دیگه نه فقط خود بازی بلکه موبایل گیمینگ جذابیتش رو برای من تا حد زیادی از دست داد.