طراح لوگوی جیمز باند در ۱۰۳ سالگی درگذشت

جو کاروف طراح گرافیکی لوگوی ماندگار ۰۰۷ جیمز باند و پوسترهای نمادینی مثل West Side Story، A Hard Day's Night، Cabaret و The Last Temptation of Christ را طراحی کرده بود، در سن ۱۰۳ سالگی درگذشت.

او یک روز قبل از تولد ۱۰۴ سالگی‌ در منهتن چشم از جهان فروبست. خبر درگذشت او را پسرانش، پیتر و مایکل کاروف به نیویورک تایمز تأیید کردند. علاوه بر طراحی پوسترهای سینمایی، کاروف در ساخت تایتل سکانس‌های اولیه فیلم‌هایی مثل A Bridge Too Far، Death of a Salesman، Brighton Beach Memoirs و The Last Temptation of Christ هم نقش داشت.

علاوه بر سینما، کاروف لوگو و امضای بصری Orion Pictures، چندین کاور آلبوم برای Decca Records و همچنین لوگوهای المپیک شبکه ABC، ABC News و 20/20 را طراحی کرد. کاروف در مستند By Design: The Joe Caroff Story درباره فلسفه کارش گفته بود:

«کیفیتی که همیشه می‌خواستم در کارهایم باشد، سرزندگی بود. می‌خواستم طرح‌هایم زندگی داشته باشند، نه اینکه بی‌روح بمانند.»

اولین کار سینمایی جو کاروف طراحی پوستر West Side Story 1961 بود؛ در ادامه، مدیر کمپانی یونایتد آرتیستز، دیوید چاسمن از او خواست برای یک بیانیه‌ تبلیغاتی مربوط به اولین فیلم جیمز باند یک سربرگ طراحی کند. کاروف در مصاحبه‌ای در سال 2021 یادآوری کرده بود که:

«چاسمن به من گفته بود که یک تزئین کوچک بالای صفحه می‌خواهم. می‌دانستم کد باند ۰۰۷ است، و وقتی پایه عدد هفت را کشیدم، به نظرم رسید شبیه دسته‌ یک اسلحه است. و آن یک جرقه‌ خلاقیت در لحظه بود.»

کاروف به لوگوی ۰۰۷ یک ماشه و لوله اضافه کرد و بابت این طراحی تنها ۳۰۰ دلار دریافت کرد؛ مبلغی که آن زمان نرخ عادی چنین پروژه‌ای بود. هرچند این لوگو (با تغییرات جزئی) در تمام فیلم‌های جیمز باند و میلیون‌ها محصول جانبی به‌کار رفت، او هیچ‌وقت اعتبار رسمی یا سهمی از فروش دریافت نکرد. با این حال، همان‌طور که خودش گفته بود، این لوگو برایش مثل یک «تبلیغ کوچک» عمل کرد و مشتری‌های زیادی برایش آورد.

کاروف در سال ۲۰۰۶ و در ۸۶ سالگی از دنیای طراحی بازنشسته شد تا به نقاشی مشغول شود. بعد از دهه‌ها بی‌توجهی از سمت تهیه‌کنندگان جیمز باند، سرانجام در ۱۰۰ سالگی، کاروف هدیه‌ای ویژه دریافت کرد و آن ساعتی امگا با حکاکی ۰۰۷ بود که از طرف باربارا بروکلی، مایکل جی و کمپانی EON Productions برایش فرستاده شد.

وقتی از او پرسیدند آیا نسخه‌های اولیه طرح‌هایش را نگه داشته است یا نه، پاسخ داد:

«شاید کار هوشمندانه‌ای نبود، اما هیچ‌وقت کارم را به نوعی یک افتخار ندانستم. فقط کار می‌کردم، همین. من فقط یه هنرمند بودم.»