بررسی بازی Blasphemous 2

بلسفمس 2 دنباله‌ای برای قسمت اول این بازی است که چهار سال پیش منتشر شد و توانست به مرور زمان به عنوانی قابل احترام و پرطرفدار تبدیل شود. استودیوی اسپانیایی The Game Kitchen در این چند سال بیکار ننشسته بود و به مرور زمان، آپدیت‌های مختلفی هم برای بازی اول مجموعه منتشر شد که داستان آن را کامل‌تر می‌کرد. در واقع بازی Blasphemous 2 داستان را از آخرین آپدیت بازی اول یا Wounds of Eventide از سر می‌گیرد. جایی که حالا چند سال بعد از اتفاقات آن دوره، ما بار دیگر کنترل شخصیت اصلی بلسفمس یا The Pentinent One را بر عهده می‌گیریم.

اولین موردی که نظرتان را به خودش جلب می‌کند، سیستم‌های ارتقا یافته بازی نسبت به بازی اول است. در بلسفمس 2 حالا جا به جا شدن و سیستم تراورسال بازی دچار تحول شده و کار را برای مخاطب آسان‌تر می‌کند. بازی شاید یک اثر سولزلایک مترویدونیایی باشد و شاید از همان ابتدا هم کمی به شما سخت بگیرد، اما چالش آن، غیرقابل انجام نیست. بلسفمس 2 می‌تواند برای مخاطبی که تازه می‌خواهد با این سبک ارتباط بگیرد هم عنوانی جذاب باشد. از قصه‌ای نسبتا واضح و سرراست گرفته تا فضاسازی جذاب، محیط‌ها و اتمسفر منحصر به فرد و البته سیستم مبارزات نه چندان پیچیده.

بلسفمس 2 در ابتدا به شما امکان انتخاب از بین سه سلاح مختلف را می‌دهد. در ابتدا ممکن است اینطور به نظر برسد که با انتخاب یک سلاح، شما محکوم به استفاده از همان سلاح تا انتهای بازی هستید. با این حال، اینطور نیست. بلسفمس 2 به شما اجازه تعویض سلاح‌ها را در جلوتر می‌دهد و علاوه بر این، می‌توانید از هر کدام از سه تایپ اسلحه‌ها، یک سلاح جدید هم جلوتر پیدا کنید که تنوعی مناسب را برای طول بازی و البته چند باره تمام کردن آن ایجاد می‌کند. سلاح‌هایی که در ابتدای بازی در اختیارتان قرار می‌گیرند؛ Veridicto یا یک عودسوز گردان که عملکردی شبیه به گرز دارد، Sarmineto and Centella یا یک جفت خنجر و شمشیر کوچک و البته Ruego Al Alba که یک شمشیر نسبتا پهن است. هر کدام از این سلاح‌ها عملکرد متفاوتی از خود به جا می‌گذارند و در پلی‌استایل شما کاملا نقش دارند.

برای مثال با اسلحه عودسوز نیازی ندارید که نگران بلاک یا پری کردن حملات باشید و عملا بخشی از مکانیک‌های بازی برایتان ساده‌تر جلو می‌رود. خنجر و شمشیر کوچک برای مبارزات و بازیکن‌های سریع به کار می‌آیند و شمشیر بزرگ هم ترکیبی خوب از سرعت و دمیج بالاست که می‌تواند دشمنان را از پا در آورد. دشمنان بازی ترکیب‌های مختلفی دارند و نوع برخوردتان با آن‌ها هم جالب است. بازی در طول مسیر به شما دشمنان مختلفی را معرفی می‌کند که نه تنها می‌توانند خیلی ضربات مرگباری وارد کنند، بلکه روی بحث پلتفرمینگ و عملکرد شما در پرش و استفاده از پری و بلاک هم حسابی شما را به چالش می‌کشند. باس‌های Blasphemous 2 هم طبق همین رویه الگوی مشخصی دارند و با یاد گرفتن آن می‌توانید بهتر با آن‌ها رویارویی کنید.

مثل نسخه اول Blasphemous، به نظر من پس از طراحی محیط و سبک گرافیکی خاص بازی، نقطه قوت بازی طراحی باس‌فایت‌ها و به طور کلی دشمنانش است. البته که من طراحی باس‌فایت‌های بلسفمس 2 را به بازی اول ترجیح نمی‌دهم، اما همچنان یکی از نقاط درخشان این بازی همین طراحی باس‌هاست. شاید دلیل اصلی این اتفاق، اضافه شدن موو ست‌های جدید و ترکیب جدی‌تر پلتفرمینگ و موانع با سیستم مبارزات باشد. باس‌فایت‌ها طوری طراحی شده‌اند که شما را به چالش بکشند و مجبور به این کنند تا از ناحیه امن خود خارج شوید. به نظر من بازی Blasphemous 2 در این زمینه یک بازی ساده‌تر نسبت به بازی اول، اما جذاب‌تر و با ترکیب‌های هیجان‌انگیزتر در مبارزات است.

اما در این بین من عاشق سبک هنری بازی شدم؛ حتی بیشتر از قبل که نسخه اول را بازی کرده بودم. بلسفمس 2 بیشتر از این که شبیه به یک بازی ویدیویی باشد، در همه حالات شبیه به یک تابلو نقاشی بزرگ است که دلتان می‌خواهد با چشمانتان از ثانیه به ثانیه‌اش اسکرین شات بگیرید. بلسفمس 2 زیباترین بازی دنیا نیست اما قطعا یکی از زیباترین بازی‌های سولزلایکی است که از نظر دقت به جزئیات ساخته شده است. درگیر شدن تم‌های مذهبی با پیکسل آرت و کاتسین‌های سهمگین بازی، همه کمک می‌کنند تا بازی نه تنها مضامین و درون‌مایه‌های عجیب و غریبش را به رخ بکشد، بلکه شما را درون دنیای خودش غرق کند.

بلسفمس 2 کات‌سین‌هایی متفاوت‌تر نسبت به بازی اول دارد که بر اساس سبک گیم‌پلی بازی پیکسل آرت طراحی نشده‌اند اما کماکان فوق‌العاده زیبا هستند. نه تنها شخصیت‌های بازی برای شما ملموس و قابل درک هستند، بلکه داستان‌گویی که اصولا در بازی‌های سولزلایک به شکلی پیچیده رخ می‌دهد، در بلسفمس 2 عاری از هر پیچیدگی خاصی است. بازی سعی می‌کند به سبک خود قصه بگوید و در این کار موفق است، در نوع خودش گیم‌پلی درگیرکننده‌ای دارد و در هر دقیقه دستتان روی کلید اسکرین شات می‌رود تا یک تصویر از منظره جدیدی ثبت کنید؛ چه چیزی بهتر از این؟

خلاصه بگم که ...

بازی Blasphemous 2 در بعضی جهات ساده‌تر و شسته رفته‌تر از بازی اول است؛ با این حال پیشرفت‌‎هایی غیرقابل انکار دارد که آن را به یکی از بهترین بازی‌های در ردای کسلوانیاهای کلاسیک تبدیل می‌کند؛ البته کسلوانیایی با چاشنی سولزلایک!

می‌خرمش

اگر بازی اول بلسفسمس را تجربه نکرده‌اید، حالا بهترین فرصت است که سراغ قسمت اول و دوم آن بروید. حتی اگر بازی‌های سولزلایک را به خاطر سختی کنار می‌گذارید، این بازی به مخاطب خودش خیلی آسان‌تر می‌گیرد و یکی از بهترین بازی‌های امسال است.

نمی‌خرمش

اگر کلا اهل بازی‌های دوبعدی، سولزلایک، مترویدونیا یا پیکسل آرت نیستید (که البته سوال‌های زیادی را برمی‌انگیزد!) دور این بازی را خط بکشید.