بررسی بازی Persona 3: Reload

متاسفانه بعضی از بازی‌ها و یا حتی فرنچایزهای مهم دنیای بازی‌های ویدیویی در کشورمان دیر کشف می‌شوند و باید اتفاق‌های عجیب و غریبی بیافتد تا بالاخره به آن‌ها توجه شود. مجموعه Megami Tensei یکی از همین آثار است که با قدمتی نزدیک به چهار دهه هنوز هم آن‌طور که باید و شاید در کشورمان شناخته نشده. شاید اگر بازی Persona 5 و آن همه سر و صدایی که به پا کرد هم نبود، کشف گنجینه بزرگ مگامی تنسی به این زودی امکان پذیر نمی‌شد. پرسونا ۵ یکی از تحسین شده‌ترین بازی‌های سال ۲۰۱۷ بود که در لیست بهترین‌های بسیاری از رسانه‌های معتبر قرار بگیرد. مجموعه پرسونا که تقریبا مسیر مستقل خود را پیدا کرده، فضایی بزرگ سالانه‌تر دارد و چندان برای افراد کم سن و سال مناسب نیست. داستان این بازی‌ها بیشتر به مدارس ژاپن اختصاص دارد و رفتارها و هنجارهای اجتماعی، دغدغه اصلی سازندگانش به شمار می‌رود.

کاتسورا هاشینو که با نسخه سوم به عنوان کارگردان به این مجموعه اضافه شد، نقش بزرگی را در جهت گیری پرسونا ایفا کرد و توانست روح تازه‌ای در بازی‌های پس از آن بدمد. او که سابقه کارگردانی چند نسخه فرعی از Megami Tensei را در کارنامه داشت، با پرسونا ۳ انقلاب بزرگی انجام داد و توانست نام این سری را فراتر از مرزهای ژاپن ببرد. ذهن خلاق او مرز نمی‌شناخت و برایش فرقی نداشت که این بازی برای کنسول نسل ششمی پلی‌استیشن ۲ عرضه می‌شود. او می‌خواست تا حرف‌های بزرگی بزند و به این ترتیب، عصر جدیدی در پرسونا آغاز شد که تا نسخه پنجم هم ادامه داشت. پس از جدایی هاشینو از P-Studio، شرکت اتلاس تصمیم گرفت تا پرسونا ۳ را برای سخت افزارهای نسل هشتم و نهم بازسازی کند و به این ترتیب، Persona 3: Reload متولد شد؛ عنوانی که امروز در اختیار ما قرار گرفته و بالاخره می‌توانیم درباره تمامی جوانب آن صحبت کنیم.

ماجرای این بازی در مورد پسر بچه‌ای است که با سفر به شهر جدید و مدرسه رفتن، زندگی به ظاهر ساده‌ای را تجربه می‌کند اما این تنها ظاهر ماجراست. با ورود به ساعت ۲۴ و پایان روز، موجوداتی در شهر ظاهر می‌شوند که انسان‌ها را می‌بلعند و آن‌ها را طعمه خود می‌کنند. قهرمان داستان که در یک خوابگاه ساکن شده، از واقعیت پنهان شهر با خبر می‌شود و به کمک یک تیم سازمان یافته، سعی می‌کند تا رازهای عجیب این شهر را بر ملا کند. این دلات چند خطی در ادامه انشعاب‌های زیادی پیدا می‌کند و بازیکن تا به خودش بیاید، بیش از ۶۰ ساعت زمان خود را پای Persona 3 گذاشته است. داستان این بازی پس از گذشت ۱۸ سال کماکان تازه و پر چزئیات است که نشان می‌دهد هاشینو در آن زمان چه کارهای بزرگی انجام داده. البته دیالوگ‌ها همگی بازنویسی شده‌اند و از طرفی خط داستانی‌های جدیدتری به نسخه Reload اضافه شده‌اند تا همه چیز امروزی‌تر باشد.

قهرمان داستان روزها به مدرسه می‌رود و مثل باقی انسان‌ها زندگی می‌کند اما همین که شب می‌شود، او در نقش ناجی ظاهر شده و به شکار شیاطین می‌پردازد. اگر Persona 5 را بازی کرده باشید و سپس به سراغ این نسخه بیایید، بسیاری از المان‌های داستانی برایتان آشنا خواهند بود و احساس غریبی نخواهید داشت. به عنوان مثال در Persona 5 شخصیتی به نام ریوجی وجود دارد که به عنوان یکی از اعضای اصلی تیم شما شناخته می‌شود. او که پول زیادی ندارد، در اغلب اوقات به عنوان کاراکتری که بار کمدی داستان را به دوش می‌کشد، شناخته می‌شود. مشابه ریوجی در پرسونا ۳ هم وجود دارد با این تفاوت که نام او جونپی است. او مشابه ریوجی، همان ابتدا با شخصیت اصلی رفیق می‌شود و او را همراهی می‌کند. داستان بازی پر از پیچیدگی‌ها و پلات توییست‌های جذاب است که می‌تواند گاهی اوقات شما را میخکوب کند. تصور این موضوع که چطور هاشینو در آن زمان چنین داستانی خلق کرده، می‌تواند هر گیمری را هیجان زده کند.

موسیقی‌های پرسونا ۳ هم دست‌خوش تغییرات زیادی شده‌اند؛ البته قطعات همان قدیمی‌ها هستند با این تفاوت که توسط آتسوشی کیتاجو نتظیم و ارکستراسیون شده‌اند. شوجی مگورو در مقام آهنگساز قطعات متنوعی نوشته که برخی از آن‌ها مو بر تن شما سیخ می‌کند. او که خودش از بازیسازها و گیم دیزاینرهای قدیمی به شمار می‌رود، مدت‌هاست که صرفا موسیقی می‌نویسد و همکاری نزدیکی با هاشینو دارد. قطعات پرسونا ۳ طیف وسیعی از سلیقه‌ها را شامل می‌شود و به طور قطع اثری پیدا خواهد شد که مناسب سبک شنیداری شما باشد.

پرسونا ۳ را باید از بعد گیم‌پلی به دو بخش تقسبم کرد؛ بخش اول به زندگی روزمره و ارتباط با دیگران اختصاص دارد و بخش دوم هم مبارزات و شب‌های طولانی که باید در دانجن‌های چند طبقه پیش بروید. زندگی روزمره شخصیت اصلی خودش به چند بخش تقسبم می‌شود که باید از بین آن‌ها به مدرسه و کلاس رفتن اشاره کرد. شما باید درس بخوانید و به سوالاتی که گاهی اوقات معلم‌ها از شما می‌پرسند، پاسخ بدهید. این سوال‌ها روی وضعیت اجتماعی قهرمان داستان تاثیر مستقیم دارند و به او برای ارتباط بهتر با دیگران کمک می‌کنند. از سوی دیگر انجام فعالیت‌های دیگر مانند گردش با دوستان، امانت گرفتن فیلم و بازی از فروشگاه‌ها و همچنین انجام فعالیت‌هایی که منجر به درآمدزایی می‌شوند، بخش دیگری از زندگی روزمره شخصت اصلی داستان را می‌سازند. بازی به شما می‌گوید که فعالیت‌های روزانه شما محدودیت زمانی دارد و باید حواستان باشد که چطور زمان را مدیریت کنید. به هر شکل تعداد روزها محدود هستند و نمی‌توان به تمام کارها رسیدگی کرد. ارتباط عاطفی از دیگر ستون‌های همیشگی پرسونا است که در این نسخه به شکل جذابی دنبال می‌شود. در طول بازی شخصیت‌های مختلفی وارد مسیر داستان می‌شوند که می‌توان با آن‌ها تعامل کرد و حتی وارد ارتباط عاطفی شد. هر کاراکتر ویژگی اخلاقی منحصر به فردی دارد و نباید با همه به یک شکل برخورد کنید.

خلاصه بگم که …

پرسونا ۳ موقعیت بسیار مناسبی برای ورود به دنیای فرنچایز Megami Tensei است و تصمیم شرکت اتلاس برای بازسازی آن، کاملا درست بوده. البته این بازی نشان می‌دهد که چطور یک محصول درجه یک هیچ‌گاه تاریخ انقضا ندارد.

می‌خرمش

اگر طرفدار بازی‌های نقش آفرینی ژاپنی هستید و از طرفی پرسونا ۵ را هم بازی کرده‌اید، بدون شک از این عنوان لذت خواهید برد. البته اگر گیم‌پس دارید، نیازی به خرید این عنوان ندارید و می‌توانید آن را از روز اول به صورت رایگان تجربه کنید.

نمی‌خرمش

تنها دو دلیل برای نخریدن این بازی وجود دارد؛ اول این‌که از بازی‌های ژاپنی با سبک مبارزه نوبتی خوشتان نیاید و دوم این‌که حوصله زمان زیاد برای یک بازی را نداشته باشید.